Αφού και εσύ δεν το θες στα αλήθεια.
15.2.2016 | 22:37
όταν βγήκαμε 1η φορά για καφέ..
..παραλίγο να παρεξηγηθείς επειδή άργησα ένα τέταρτο (δν το έκανα επίτηδες, δν ήξερα τι να βάλω γιατί όλα μου έφταιγαν!). δν μου κράτησες κακία. διάλεξες να κάτσουμε κεντρικά της καφετέριας. παραγγείλαμε. αρχίσαμε τη συζήτηση για τα παλιά, για τις σχολές μας. χαμήλωνες συχνά το βλέμμα.. μου άρεσε πολύ που είχαμε βγει, αλλά δν είχα τον τρόπο να το επιδιώξω πάλι κι εγώ με τη σειρά μου. δηλ προσπάθησα αλλά δν ήμουν πολύ καλά ακόμη. είχα να βγω κ ραντεβού πολύυ καιρό κ χρειαζόμουν βοήθεια σε αυτό.. δν είχα τη σιγουριά που έπρεπε. έλεγα τι δουλειά έχω εγώ με τον κούκλο. άσε που έχω μεγαλώσει γι'αυτά (μλκίες).. ύστερα πίστευα πως είμαστε άλλοι κόσμοι και πως αν μπλέκαμε θα ήταν για λίγο..να μου πεις και τι σε πείραζε.. ήθελα να βγούμε τόσο πολύ, πολλές φορές ήμασταν στο τσακ να γίνει κάποια συζήτηση, να ξαναβγούμε, να γίνει κάτι. σπάνια ωστόσο βρισκόμασταν μόνοι. δν σε βοήθησα κι εγώ καθόλου. κ όταν τόλμησα να σου πω κάτι είχες φύγει ήδη κ είχες παρατήσει την ιδέα. αυτό με τσάντισε, για να λέμε κ την αλήθεια. αλλά δν με ξέρεις κιόλας καλά, οπότε δεκτό.. ίσως σε κάποια άλλη στιγμή, σε ένα καλύτερο timing. ίσως..ποτέ δν ξέρεις..
2