Μόνο μην φτάσεις σε σημείο να ξεσπας πάνω του, τα αποθημένα για όλα αυτά που "εξαιτίας του" δεν έζησες.
16.3.2016 | 21:12
Τελικά...
το να φύγεις από μια μακροχρόνια σχέση, ακόμη κι αν σού 'χει τελειώσει ερωτικά, δεν είναι εύκολο. Προσωπικά, μετά από δέκα χρόνια σχέσης, γνωρίζω καλά πως η καρδιά μου σκιρτά για έναν έρωτα που θα με συνεπάρει. Ωστόσο, μου είναι εντελώς αδύνατο να σκεφτώ ότι θα γίνω η αιτία που θα καταρρακωθεί ο άνθρωπος που λατρεύω. Ναι, τον αγαπώ, είναι ο άνθρωπός μου, ο φίλος μου, εκείνος που περάσαμε μαζί βουνά, χαράδρες, ξέφωτα και μπουνάτσες, αυτός που ήταν πάντα εκεί, που σκάρωσα μαζί του τα ομορφότερα όνειρα. Και όχι, δεν είναι θέμα λύπησης ή συνήθειας. Είναι για μένα δύσκολο να φύγω, όχι από φόβο για το ρίσκο, από υστερόβουλο βόλεμα ή από τον τρόμο της μοναξιάς, αλλά από τη βαθιά επίγνωση του πόσο τον αγαπώ, για όλα όσα είναι και για όλα όσα τον είδα να γίνεται μέσα στα χρόνια που πέρασαν. Είναι -μοιραία πια- κομμάτι μου. Πώς πετάς τόση αγάπη; Κι από την άλλη, πώς παραβλέπεις την εσωτερική σου κραυγή για τον έρωτα που σου έχει λείψει; Το ένα είναι ξερίζωμα, το άλλο μαρασμός...Δίλημμα.
2