ΚΙΝΗΣΗ

Στο σημερινό «Α μπα»: μα εγώ είμαι εντάξει

Στο σημερινό «Α μπα»: μα εγώ είμαι εντάξει Facebook Twitter
88

 

__________________
1.

 

Αγαπητή Λένα,

Οι περισσότερες ερωτήσεις που δέχεσαι αφορούν σχέσεις και αρκετές αναφέρονται σε ζευγάρια που δυστυχούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αν υπήρχε μια εργαλειοθήκη για ευτυχισμένα ζευγάρια (ιδίως μελλόνυμφα ή γενικώς ζευγάρια με "σοβαρή" πρόθεσή δέσμευσης), τι θα περιλάμβανες σε αυτή; Θα ήθελα όσο γίνεται πιο συγκεκριμένες προτάσεις (π.χ. εγώ θα έβαζα μεταξύ άλλων, βιβλία και ταινίες αλλά αυτός είναι ο δικός μου κόσμος!). -Mrs. Mistoffelees

Για μένα δύο είναι τα βασικά θέματα στα οποία πρέπει να συμφωνεί ένα ζευγάρι, και είναι μόνο δύο γιατί περιλαμβάνει πολλά ζητήματα. Το πρώτο είναι «τι σημαίνει καλή ζωή» και δεύτερο «τι σημαίνει επιτυχία».


Ας πούμε, τι είναι καλή ζωή για τον καθένα; Είναι πολλά λεφτά στην τράπεζα, και μετρημένη ζωή με στόχο ακόμη περισσότερα λεφτά στην τράπεζα; Είναι μια ζωή γεμάτη ταξίδια, φίλους, γενικώς, μετακινήσεις, αλλαγές και προκλήσεις; Είναι μια ζωή αφιερωμένη σε ένα συγκεκριμένο πάθος, ή εργασία, με στόχο τη διάκριση; Είναι η ζωή που εξελίσσεται πάνω και δίπλα και παράλληλα στις υπάρχουσες οικογένειες; Είναι η καλή και σταθερή ρουτίνα τύπου εξασφαλισμένη δουλειά-σπίτι-παιδιά-τηλεόραση-ύπνος; Δεν χρειάζεται να το συζητήσει κανείς αυτό, φαίνεται και στη διαδικασία της σχέσης. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση, τόσο μεγαλύτερο πρόβλημα θα δημιουργηθεί στο μέλλον, και τόσο πιο δύσκολος θα είναι ο συμβιβασμός – ο ένας από τους δύο αναγκαστικά θα εγκαταλείψει το δικό του όραμα και θα ζήσει τελικά τη ζωή του άλλου, όσο πιο καλά γίνεται (και όσο πιο καλά μπορεί). Αν υπάρχει συμφωνία, θέματα όπως «που να πάμε διακοπές», «τι να φάμε», λύνονται πολύ πιο αρμονικά. Οι περιπετειώδεις θα συμφωνήσουν να δοκιμάσουν το καινούριο κινέζικο, οι πιο παραδοσιακοί θα είναι ευτυχισμένοι αν δεν το δουν ποτέ στη ζωή τους.


Το «τι είναι επιτυχία» μπορεί να μην φαίνεται καν ως θέμα στα πρώτα χρόνια, αλλά είναι το πιο σημαντικό όταν έρχονται οι σημαντικές αποφάσεις. Ας πούμε το «πού θα μείνουμε, με ποιες θυσίες και ποιες προϋποθέσεις», επειδή το σπίτι δεν είναι απλώς τούβλα, αλλά και σύμβολο στάτους, σύμβολο του ανήκειν, είναι μια δήλωση και προς τα έξω, και προς τον εαυτό μας, έχει άμεση σχέση με το τι σημαίνει για τον καθένα η λέξη «επιτυχία». Είναι τα λεφτά που δεν φαίνονται; Είναι τα λεφτά που φαίνονται; Είναι η κοινωνική καταξίωση; Είναι η δόξα, η φήμη; Είναι η μόρφωση και η διάκριση σε πνευματικούς κύκλους; Είναι η δυνατότητα να μένει μόνος του κανείς, χωρίς παρέες και χωρίς πολλές ανάγκες; Τι λιγουρεύεται ο καθένας; Ακόμα και αν ξεπεραστούν αυτά τα θέματα στο ζευγάρι, θα προκύψουν βίαια αν κάνουν παιδί. Στα ζητήματα ανατροφής το αργότερο, από το σε ποιο σχολείο θα πάει και πόσα εφόδια πρέπει να έχει (και τι ρούχα να φοράει, και τι να τρώει, και με ποια παιδιά να κάνει παρέα, και τα λοιπά).


Τα υπόλοιπα θέματα, όπως η κοινωνική τάξη, η θρησκεία, το οικονομικό επίπεδο, όσο πιο κοντινά είναι, τόσο πιο καλά, αλλά μπορούν να ξεπεραστούν οι διαφορές αν υπάρχει συμφωνία στις παραπάνω ερωτήσεις.

__________________
2.


Α μπα πες μου τη γνωμη σου πανω σε αυτο. Προσωπικα μου αρεσε το project και ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι το βρηκαν ρατσιστικο.

 

Δεν μπορώ να πω γιατί το βρήκαν ρατσιστικό όλες αυτές οι χιλιάδες άνθρωποι που διαμαρτυρήθηκαν, θα είχαν τους λόγους τους, και θα ήταν σοβαροί. Είναι πατρονάρισμα να λέει κανείς σε κάποιον που ανήκει σε μειονότητα ότι έχει άδικο που θίγεται. Επίσης είναι και ένδειξη ότι αυτός που το λέει έχει τυφλωθεί από το προνόμιο του, και γι' αυτό δεν βλέπει πού είναι το πρόβλημα. (Αυτό δεν είναι απάντηση προς εσένα, αλλά σχόλιο με όλους όσους δεν κατάλαβαν, αλλά ακύρωσαν και το δικαίωμα του άλλου να νιώθει την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί, αντί να ρωτήσουν το «γιατί», όπως κάνεις εσύ).


Μπορώ να σου πω όμως γιατί φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να το βρει κανείς προσβλητικό, και για να πω την αλήθεια, το βρίσκω τόσο επιπόλαιο και αφελές, που καταντάει προσβλητικό. Οι Έλληνες δυσκολεύονται να καταλάβουν πόσο τραυματισμένες είναι οι σχέσεις των μαύρων με τους λευκούς σε χώρες που υπήρχαν μαύροι σκλάβοι μέχρι πολύ πρόσφατα. Η έννοια του ανθρώπου-σκλάβου είναι βαθύτατα διχαστική στην ουσία της κοινωνίας (δεν βρίσκω κατάλληλη λέξη που δηλώνει την βαρύτητα της κατάστασης) και οι πληγές δεν κλείνουν με τίποτα, είμαστε ακόμα στην αρχή. Μέχρι πρόσφατα, οι λευκοί χρησιμοποιούσαν μαύρη μπογιά για να παριστάνουν τους μαύρους με στόχο να τους υποτιμήσουν ακόμη περισσότερο, κάνοντας τους καρικατούρες. Η χρήση της μπογιάς για να γίνει αυτή η γυναίκα «μαύρη» είναι κάπως αναίσθητη κίνηση. Σε ένα άλλο επίπεδο, χρησιμοποιήθηκε η εμφάνιση διαφόρων φυλών ως μεταμφίεση. Δεν είναι καρναβάλια αυτές οι φυλές. Δεν τις τιμάς αν φοράς τις φορεσιές τους, αν δεν σου το έχουν ζητήσει μέσα στα δικά τους πλαίσια. Όχι μόνο δεν τις τιμάς, αλλά φαίνεσαι ελαφρά γελοίος κι επιπλέον οικειοποιείσαι σύμβολα χωρίς να το αξίζεις. Κάποια από αυτά τα στολίδια σημαίνουν συγκεκριμένα πράγματα που έχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι της κάθε φυλής και τα έχουν κερδίσει με τον σεβασμό των συνανθρώπων τους. Δεν είναι κολιέ. Δεν συμπαραστέκεσαι σε ομάδες ανθρώπων επειδή μέσα στην βολεμένη σου ζωή φοράς μια μέρα τα ρούχα τους, λες και είναι Απόκριες, και μετά φωτογραφίζεσαι στο ωραίο σου στούντιο.

__________________
3.


Νομίζω περνάω δεύτερη κατάθλιψη... Δεν θέλω όμως να πάρω πάλι φαρμακευτική αγωγή... Πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω; Θα επανέρχεται συνεχώς η κατάθλιψη; Δεν έχω πλέον αυτοκτονικές τάσεις. Έχω, όμως, όλη την υπόλοιπη συμπτωματολογία. Με ταλαιπωρεί έντονα η αυπνία τις τελευταίες ημέρες όπως και η έλλειψη ενδιαφέροντος για το οτιδήποτε. Φοβάμαι μην φτάσω στο σημείο να πάθω νευρικό κλονισμό καθώς απο οτι γνωρίζω αυτές οι δύο διαταραχές μοιάζουν...

Αυτές είναι ερωτήσεις που μόνο ψυχίατρος μπορεί να σου απαντήσει, δεν είναι κουβεντούλα να λέμε τη γνώμη μας, είναι η υγεία σου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν θέλεις να πάρεις φάρμακα, αλλά πρέπει να βρεις τον λόγο, να τον ερμηνεύσεις, και να το λύσεις αυτό το θέμα μέσα σου, είτε συνέβη λόγω κακής εμπειρίας με λάθος δοσολογία, είτε επειδή έχεις ταυτίσει τα φάρμακα με ένδειξη αδυναμίας, είτε επειδή δεν έχεις αποβάλει ακόμα μέσα σου το στίγμα. Και αυτά τα θέματα, ένας ψυχίατρος θα σου τα εξηγήσει.


__________________
4.


Αγαπητή Α, μπα
Ανακαλύπτω πως δεν έχω πλέον καμία ανοχή στη γκρίνια. Ήμουν ανέκαθεν αισιόδοξος άνθρωπος, με την έννοια πως νιώθω τυχερή που μεγάλωσα σε μια οικογένεια με αγάπη, που είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας και δεν έχουμε πολύ σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Όλα αυτά ξέρω πως μπορεί να χαθούν από τη μια μέρα στην άλλη και έτσι ό,τι στραβό κι αν συμβαίνει, προσπαθώ να σκέφτομαι πόσο σημαντικά είναι όλα όσα έχω και να μη στεναχωριέμαι για αναποδιές. Εδώ και ένα χρόνο ζω και δουλεύω στην Ολλανδία. Παρ' ότι ήρθα με όρεξη, δε μου αρέσει πολύ αυτή η χώρα, δε μου ταιριάζει και μου λείπει πολύ η Ελλάδα και οι δικοί μου άνθρωποι. Δεν περνάω πολύ ωραία γενικά, έχω κάνει παρέες όμως πλέον μου είναι και δύσκολο όσο μεγαλώνω να κάνω καλούς φίλους, και έτσι νιώθω μεγάλη μοναξιά μακριά από την Ελλάδα. (Αυτά τα λέω μόνο σε σένα, στους γονείς και στους φίλους μου εστιάζω περισσότερο στα θετικά της ζωής εδώ, εν μέρει για να το πιστέψω κι εγώ και να μη με πάρει από κάτω.) Καθώς ήμουν καιρό άνεργη και η δουλειά εδώ είναι πολύ καλή, προσπαθώ να προσαρμοστώ και να κάνω υπομονή ελπίζοντας πως σε λίγα χρόνια ίσως γυρίσω στην Ελλάδα, όπου έχω αφήσει και το αγόρι μου, και να βρω περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Πλέον όλοι μου οι φίλοι, οι παλιοί συμφοιτητές και συμμαθητές που έμειναν Ελλάδα – όλοι στα 26-27 και σε προσωρινές δουλειές με μισθό που δεν επαρκεί για να είναι ανεξάρτητοι – είναι σε μια μόνιμη μίρλα και μιζέρια. Με κουράζει αφάνταστα αυτό το πράγμα Α,μπα. Δε λέω πως δεν καταλαβαίνω τα προβλήματά τους, αλλά ρε γαμώτο είστε νέοι, υγιείς, ζείτε με τους γονείς σας που μπορούν ακόμη να σας στηρίξουν οικονομικά, έχετε φίλους, σχέσεις, έχετε και λεφτά να πάτε για ένα καφέ, σταματήστε να μιζεριάζετε τόσο. Είμαστε πολύ τυχεροί και δεν το καταλαβαίνουμε. Κουράστηκα να προσπαθώ να μεταδίδω θετική σκέψη και κυρίως με ενοχλεί που νομίζουν πως εμένα η ζωή μου είναι πιο στρωμένη από τη δική τους, πως είμαι βολεμένη στο εξωτερικό και τα λέω αυτά εκ του ασφαλούς – γιατί, επειδή εγώ δεν κλαίγομαι όλη μέρα, σημαίνει πως η ζωή μου είναι τέλεια; Κι εκείνοι θα μπορούσαν να φύγουν στο εξωτερικό, αλλά όταν τους το λέω, όχι, δε θέλουν να αφήσουν την οικογενειακή θαλπωρή και τις σχέσεις τους. Εμ, ούτε εγώ ήθελα! Έκανα μια επιλογή, και δε γκρινιάζω! Με εξαντλεί τόσο πολύ αυτή η κακή διάθεση και γκρίνια για τα οικονομικά και τις δουλειές – ενώ άλλοι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους ή τα έξοδα υγείας τους. Νομίζω τελικά (ακολουθεί γενίκευση - αρχή lenfou) πως είναι χαρακτηριστικό των Ελλήνων: στη χαρά είμαστε εξωστρεφείς, φωνακλάδες και γελαστοί, αλλά στην πρώτη δυσκολία πρήζουμε τον κόσμο με τη μίρλα και την αρνητίλα μας.
Δεν ξέρω βασικα τι θέλω να ρωτήσω. Ήθελα να μου πεις αν με βρίσκεις υπερβολική σε όλα αυτά και αν δε θα έπρεπε να κρίνω τόσο αυστηρά τους άλλους. Κάποτε μετέδιδα θετικό τρόπο σκεψης στους γύρω μου, πλέον συμβαίνει το αντίθετο, με πνίγει όλη αυτή η κακή διάθεση και η γκρίνια και με θυμώνει, δεν αντέχω να την αντιμετωπίσω.
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.

Για άνθρωπο που απεχθάνεται τη γκρίνια, η ικανότητά σου να γκρινιάζεις είναι εντυπωσιακή.


Έχεις καλύτερη εξασφάλιση, μεγαλύτερη μελλοντική ασφάλεια και επαγγελματική προοπτική, αλλά σου λείπει η Ελλάδα και οι φίλοι σου. Οι φίλοι σου έχουν την ζεστασιά του γνώριμου, αλλά δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει. Το επιχείρημα «οι γονείς που μπορούν να τους στηρίξουν ακόμα οικονομικά, άρα εντάξει» νομίζω ότι το έγραψες χωρίς να το σκεφτείς. Το «έχουν λεφτά να πάνε για έναν καφέ, άρα εντάξει» ακούγεται ακόμη χειρότερο. Έχεις ξεχάσει γιατί έφυγες; Άλλωστε μπορώ να σου επιστρέψω το επιχείρημα που εφαρμόζεις στους άλλους. Αν είσαι τόσο δυσαρεστημένη στην Ολλανδία, γιατί δεν γυρνάς πίσω;


Και οι μεν, και οι δε έχετε λόγους για γκρίνια αν θέλετε, και όπως φαίνεται, θέλετε, και πολύ μάλιστα. Αν αυτό που θέλεις να πεις με όλο αυτό είναι ότι οι φίλοι σου δεν καταλαβαίνουν ότι κι εσύ έχεις προβλήματα και δεν τα έλυσες όλα επειδή έφυγες, σταμάτα να υποκρίνεσαι ότι είναι όλα καλά επειδή είσαι άνθρωπος «με θετική σκέψη» και μίλα τους, πες την αλήθεια. Γι' αυτό είναι οι φίλοι. Όσο και αν σε αγαπάνε, δεν μπορούν να μαντέψουν από το τηλέφωνο τι αισθάνεσαι και τι περνάς.

__________________
5.


"Με τους γονείς και τα αδέρφια του χρησιμοποιεί την αγγλική γλώσσα.", διαβάζουμε σε αυτό το άρθρο Αντίστοιχα γράφει και ο τέως βασιλιάς στην βιογραφία, που μοίρασε πρόσφατα το ΒΗΜΑ.
Σύμφωνοι, εάν ο μπαμπάς είναι «Δανός», η μαμά «Ρωσίδα», τα παιδιά «Έλληνες» (+ διάφορες άλλες «εθνικότητες», εάν προσθέσουμε τις ευρύτερες οικογένειες) θα πρέπει να υπάρχει μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας. Αυτό, που μού έκανε εντύπωση ήταν η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ γλώσσα κοινής επικοινωνίας. Είχα την αίσθηση ότι η αγγλική έγινε κοινή γλώσσα επικοινωνίας το νωρίτερο με την λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την ανάδυση των ΗΠΑ, εάν όχι με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι μέχρι τότε πως ήταν η γαλλική που ήταν η κοινή γλώσσα επικοινωνίας, ιδίως στους αριστοκρατικούς και βασιλικούς κύκλους. Αυτό δεν λέει και ο Τολστόϋ με το άνοιγμα του «Πόλεμος και Ειρήνη», όπου οι αριστοκράτες μιλούν γαλλικά; Γνωρίζεις, κάτι, λοιπόν, για την εξέλιξη των διεθνών γλωσσών επικοινωνίας; Πότε έγιναν τα αγγλικά τέτοια; Δεν σού κάνει αίσθηση να διαβάζεις ότι η συγκεκριμένη οικογένεια συνεννοείτο μεταξύ τους στα Αγγλικά και όχι στα γαλλικά; - Eh bien mon prince

Τώρα με έκανες να ψάξω για πολλή ώρα κάτι που δεν με ενδιέφερε καθόλου, αλλά ίσως κάτι να βρήκα. Μέχρι πριν από πενήντα χρόνια οι αριστοκράτες μιλούσαν όντως κυρίως γαλλικά μεταξύ τους, μετά το γύρισαν στα αγγλικά, όπως λες κι εσύ, αλλά κάποιοι είχαν ξεκινήσει τα αγγλικά πιο πριν, ανάλογα με το σε ποια αριστοκρατική οικογένεια ένιωθαν, ή ήθελαν να νιώθουν πιο συγγενικά. Ακόμη και σήμερα πάντως, όλοι ξέρουν αγγλικά, αλλά δεν είναι πάντα η κυρίως γλώσσα επικοινωνίας, η βασιλική οικογένεια στον βορρά μιλάει και Δανέζικα, και Σουηδικά, και προτιμούν αυτές τις γλώσσες. Αυτά με μια πρόχειρη έρευνα, παρακαλείται όποιος γνωρίζει περισσότερα να μας κατατοπίσει.

__________________
6.


Λενα, γεια σου, τι ακριβως εννοεις με το "ολα τα σπουδαια βιβλια εχουν γραφτει" και πως εχεις οδηγηθει σ' αυτην την αποψη; εχω την ιδεα οτι μπορεις να γραψεις πολυ καλη λογοτεχνια. Επισης, γραφω και γω. Ειναι 2 λογοι για τους οποιους κανω την ερωτηση.

Ευχαριστώ για την ιδέα σου, πολύ χαίρομαι. Αυτό που εννοώ είναι ότι τα μεγάλα βιβλία μιλούν για τα μεγάλα ερωτήματα της ύπαρξης, και αυτά είναι δύο, άντε τρία: α) τι κάνουμε εδώ, και β) έχει Όλο Αυτό κάποιο νόημα; Οι απαντήσεις έχουν δοθεί (α) τίποτα σπουδαίο δυστυχώς, και β) μάλλον όχι) σε αμέτρητα αριστουργήματα, που το προσεγγίζουν με διαφορετικούς τρόπους, αλλά οι απαντήσεις έχουν δοθεί.


Υπάρχει πάντα περιθώριο για να βρεθεί ένας ακόμη τρόπος για να σχολιαστεί το δυσάρεστο γεγονός της ύπαρξης, οπότε με αυτή την έννοια δεν έχουν γραφτεί ακόμη όλα τα σπουδαία βιβλία. Σίγουρα δεν έχουν γραφτεί όλα τα υπόλοιπα βιβλία, γιατί υπάρχει χώρος και για τα λιγότερα σπουδαία βιβλία, ακόμα και για τα μέτρια βιβλία, που διαβάζονται πολύ ευχάριστα, ακόμα και για τα κακά βιβλία, οπότε ούτε εγώ, ούτε εσύ χρειάζεται να ανησυχούμε.

__________________
7.

καλησπερα.
ειμαι στα late 20's μου και αποφασισαμε με την επι σειρα ετων συντροφο μου να παντρευτουμε.λιτα πραγματα και ουσιαστικα,οχι φανφαρες.
οποτε ζητησα απο τον πολυ καλο μου φιλο να ειναι ο κουμπαρος μου,τον γνωριζω πανω απο 20 χρονια,πολλα απο αυτα ειμασταν αυτοκολλητοι,και κανουμε ακομα παρεα.εξηγημενα πως λεφτα για βερες η ξερω γω τι αλλο δεν θα δωσει ουτε ευρω.αυτα θα καλυφθουν απο εμας,εκ πεποιθησεως.
βρηκε δικαιολογια πως μαλλον θα βαφτισει ενα παιδακι συγγενικου του προσωπου 1-2 μνες πριν,και δεν θα εχει χρηματα,και θα νιωθει αγχος,και νιωθει ασχημα να μην συνεισφερει οικονομικα κλπ κλπ.
οσο κι αν του το ξεκαθαρισα τον εβλεπα να μην αλλαζει τροπαριο.
θα μου απαντησει σε λιγο καιρο να το σκεφτει -λιγο ακομα-.
εγω απλα τον ηθελα γιατι τον νιωθω πολυ δικο μου ανθρωπο.
υγ.την συντροφο μου την ξερει απο την αρχη της σχεσης μας,αρκετα χρονια και φαινεται να εχουν πολυ καλη σχεση.
γιατι αυτη η αρνηση;;καμια ιδεα;
ευχαριστω!

Γιατί τόση άρνηση να δεχτείς αυτό που σου είπε;


Εσείς μπορεί να έχετε κάθε πρόθεση να μην του ζητήσετε ούτε ευρώ, κι αυτός έχει κάθε δικαίωμα να μη θέλει να το δεχτεί. Δεν ξέρω πώς να σου το εξηγήσω πιο απλά. Δε νομίζω ότι θα καταφέρω κάτι, γιατί και ο φίλος σου προσπάθησε να σου το εξηγήσει, και δεν κατάλαβες. Θα νιώθει άσχημα να μην συνεισφέρει οικονομικά. Μπορείς να σεβαστείς αυτό του το συναίσθημα; Δεν μπορείς να του το λύσεις πληρώνοντας. Θα είναι εκεί, ακριβώς όπως πριν - το θέμα είναι τι αισθάνεται και αυτός ως σωστό. Δεν αρκεί μόνο η δική σου θέση.


Αντί να του λες «πληρώνω εγώ και καθάρισα» ακυρώνοντας τον, βρείτε έναν τρόπο να συνεισφέρει αλλιώς, χωρίς χρήματα. Αν βρείτε από κοινού κάτι που τον ικανοποιεί, καλώς. Αλλά μην επιμένεις με τον τρόπο που το κάνεις τώρα, γιατί πατρονάρεις, και θα ψυχρανθείτε, και είναι κρίμα.

88

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

9 σχόλια
#5 Αγγλικά, English nanny, British Empire, Βιομηχανικη Εποχή, Διεθνές Εμπόριο, Κυριαρχία στη Θάλασσα, Queen Victoria, παιδιά/εγγόνια της παντρεύτηκαν σε διάφορους Οίκους, πλέον Γαλλική Δημοκρατία, έπειτα πράγματι έκπτωση Κάιζερ/Αψβούργων/Ρομανόφ, Ουίνζορ η μόνη Δυναστεία Μεγάλης Δύναμης που επιβίωσε του Α΄ΠΠΤο "Πόλεμος κι Ειρήνη" διαδραματίζεται έναν αιώνα πριν, πριν την έκρηξη της Βιομηχανικής Επανάστασης, ακόμη επί Ναπολέοντος, πιο κοντά στο Γαλλικό Διαφωτισμό που καθιέρωσε τα γαλλικά ως γλώσσα των "φωτισμένων" ευγενών της Ευρώπης.
#4 Η "ερώτησή" σου είναι η μεγαλύτερη συγκριτικά με τις υπόλοιπες σημερινές κι έχεις να λες για τη μίρλα των φίλων σου που δεν καταλαβαίνουν εσένα -που έχεις τόσο μα τόσο θετική σκέψη- το πως άραγε περνάς? Έλεος.Ευχαριστώ την Λένα που απάντησε με τον τρόπο που απάντησε!
#2 Χειροκροτώ για την απάντηση!!!! για να δώσω ένα αντίστοιχο παραδειγμα πως θα φαινόταν στους ρωμαιοκαθολικούς ή στους ορθόδοξους να φωτογραφίζονταν ένας δημοσιογράφος ως Πάπας ή ως αρχιμανδρίτης?
Κανένα απολύτως πρόβλημα δεν έχουν σε πληροφορώ.Απλά δες πόσοι και πόσοι ντύνονται παπάδες και ρωμαιοκαθολικές καλόγριες (γιατί η στολή μπορεί πιο εύκολα να γίνει σέξι) τις απόκριες.Αντίστοιχα εγω ως άθεος δεν εχω το παραμικρό πρόβλημα να ντυθεί ο οποιοσδήποτε χριστιανός/μουσουλμάνος/βουδιστής σαν το ιπτάμενο μακαρονοτέρας.Απλά η Λενα έχει καταπιεί αμάσητο το παραμύθι πως όλοι οι λευκοί χρωστάμε στους Αφροαμαερικανούς τεράστιο χρέος το οποίο θα ισχύει πάντα, κάτι σαν το προπατορικό αμάρτημα!Ασχέτως αν κανένας ζωντανός λευκός Αμερικάνος δεν συμμετείχε με οποιοδήποτε τρόπο στη δουλεία, και παρότι η μεγάλη πλειοψηφία τους προέρχεται από λευκούς προγόνους που δεν βρίσκονταν καν στην Αμερική εκείνη τη περίοδο.Για να μην μιλήσουμε καν για τους λευκούς των βόρειων πολιτειών που πολέμησαν και πέθαναν για την απελευθέρωση των μαύρων στον Αμερικανικό εμφύλιο.Στο δε συγκεκριμένο θέμα τον χαμό δεν το κάνανε οι Αφρικανικές φυλές που δείχνει η καλλιτέχνης αυτή αλλά Αμερικανοί μαύροι και λευκοί...
Θες δηλαδή να μου πεις πως αν ένα μοντέλο -άνρδας έκανε φωτογράφιση στο Down Town ντυμένος καλόγερος , μετά αρχιμανδρίτης, μετά αρχιεπίσκοπος δεν θα γινόταν χαμός από τους εκπροσώπους της εκκλησίας και λοιπούς χριστιανοταλιμπάν? Δεν θα έλεγαν οτι προσβάλουν τα θεία και άλλα τέτοια ωραία. Αλλά να φέρω και ένα άλλο πρόσφατο παράδειγμα: τη φωτογράφιση μερικών σελεμπριτι ως προσφύγων στο ίδιο περιοδικό. Αυτό δεν προκάλεσε αντιδράσεις? Γιατί κατά βάση προκάλεσε αντιδράσεις? γιατί "Δεν συμπαραστέκεσαι σε ομάδες ανθρώπων επειδή μέσα στην βολεμένη σου ζωή φοράς μια μέρα τα ρούχα τους, λες και είναι Απόκριες, και μετά φωτογραφίζεσαι στο ωραίο σου στούντιο. Πηγή: www.lifo.gr" γι αυτό.
Μπορεί κανένας αμερικανός λευκός να μην συμμετείχε στη δουλεία, συμμετείχαν όμως στο διαχωρισμό στα σχολεία, στα λεωφορεία, όταν οι μαύροι αντιμετωπίζονταν και από το νομικό πλαίσιο, και όχι μόνο από την κοινωνία, ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Παρακαλώ μπορεί κάποιος - αν διαβάσει και το παρακάτω διευκρινιστικό σχόλιο μου- να μου πει γιατί οι τόσες αρνητικές ?για feedback πιο πολύ. Ευχαριστώ
#7 Τόση άρνηση γιατί έτσι. Και αφού είναι τόσο φίλος, και αφού βλέπεις ότι αρνείται τόσο πολύ, δέξου το. Δεν θέλει. Μην το τραβάς γιατί τον φέρνεις σε δύσκολη θέση. Μερικές φορές δεν είναι απαραίτητο να γίνεται το δικό μας σώνει και ντε! Φίλος σου είναι. Κατάλαβε τον. Άκουσέ τον.
Α Maggie το έχω πρόσφατο αυτό και με φούρκισε η ερώτηση. Η φίλη μου η κολητή (που με ξέρει τι είμαι και πως σκέφτομαι) ήθελε σώνει και ντε να βαφτίσω το μωρό της. Το μωρό το λατρεύω. Είναι το πιο αξιαγάπητο πλάσμα στον πλανήτη και το αισθάνομαι σαν δικό μου παιδί. Δεν είναι ανάγκη να γίνω νονά του για να είμαι έτσι. Δεν συμφωνώ με τον νηπιοβαπτισμό, δεν έχω χρήμα να διαθέσω, ειλικρινά και μεταξύ μας προτιμώ το λίγο χρήμα μου να το ξοδέψω αλλού (πχ στο δικό μου παιδί, ψέματα δεν θα πω κι ας ακούγεται κάπως αυτό που λέω.. δεν θέλω να είμαι είμαι υποκρίτρια ).. Το κυριότερο είναι ότι δεν θέλω να πάω στην εκκλησία, στον παπά και να προσποιούμαι κάτι που δεν πιστεύω. Η φίλη μου τα ξέρει αυτά! Γνωριζόμαστε ΜΙΑ ΖΩΗ! Ε με έπρηξε, αναγκάστηκα να πω 10000000 φορές ΟΧΙ με 1000000 διαφορετικούς τρόπους και στο τέλος θύμωσε! Δεν ήθελε να δεχτεί ότι η καλή της φίλη που τόσο αγαπάει το παιδάκι της και που είναι η ιδανική νονά (στο μυαλό της), δεν θέλει να είναι νονά!!!!! Με τίποτα!Το ξεπεράσαμε ευτυχώς γιατί βρήκε άλλη νονά της αρεσκείας της τελικά. Αλλά εγώ έμεινα με πικρή γεύση!
Δεν στέλνει η νύφη - φίλος του γαμπρού είναι ο προταθείς ως κουμπάρος.Γενικώς, δεν θα έπρεπε κανονικά ο/η κουμπάρος/α να εκφράζει την επιθυμία να γίνει ανάδοχος στο μυστήριο και όχι να του/της γίνεται η πρόταση;
#2. Ορθή απάντηση από την αξιαγάπητη αρθρογράφα παρόλα αυτά συντηρεί το σύνδρομο του white guilt. Επειδή οι μαύροι καταπιέστηκαν θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με ότι έχει να κάνει με την πολιτιστική τους κληρονομία. Παρόλα αυτά οι ίδιοι κανόνες δεν ισχύουν για τα αντίθετα....ένα από τα παράδοξα της εποχής μας....
Παρομοίως. Αν ο Σκοπιανός φοράει παραδοσιακές φορεσιές για εικαστικούς λόγους δεκτόν. Αν οι λόγοι είναι καθαρά πολιτικοί, δλδ οικειοποιείται την φορεσιά και μαζί με αυτή την ιστορία της αλλά και την ιστορία του τόπου προέλευσης τότε υπάρχει και πολιτικό αλλά και επιστημονικό ζήτημα, νομίζω ότι η διαφορά είναι ξεκάθαρη. Το 2015 ήταν η χρονιά που everyone got offended. Ας μην γίνει και το 2016 έτσι.
έχει δίκιο ο/η alpha2zeta περί blackface. επίσης αν σας ενδιαφέρει το θέμα γκουγκλάρετε "cultural appropriation".Double Helix, το μαυράκι και οι πρόγονοι του δεν είχαν υποστεί αίώνες oppression από τους μακεδόνες, οπότε δεν είναι το ίδιο.Aν η καλλιτέχνις αποφάσιζε να φωτογραφήσει πορτραίτα πραγματικών γυναικών αυτών των φυλών αντί να μεταμφιεστεί η ίδια σε τέτοιες θα μπορούσε να "γιορτάσει την εκπληκτική ομορφιά των φυλών στο χείλος της εξαφάνισης" πολύ πιο αντιπροσωπευτικά νομίζω
"Παρόλα αυτά οι ίδιοι κανόνες δεν ισχύουν για τα αντίθετα....ένα από τα παράδοξα της εποχής μας...."Σωστός. Δεν υπερασπίζεται επαρκώς τη λογική που προβάλλει όταν λέει "Είναι πατρονάρισμα να λέει κανείς σε κάποιον που ανήκει σε μειονότητα ότι έχει άδικο που θίγεται. Επίσης είναι και ένδειξη ότι αυτός που το λέει έχει τυφλωθεί από το προνόμιο του, και γι' αυτό δεν βλέπει πού είναι το πρόβλημα." Το ίδιο δεν θα έπρεπε να πει πρώτα και κύρια για όσους διαμαρτυρήθηκαν; Ότι είναι πατρονάρισμα να λες σε κάποιον τί θα έπρεπε να κάνει και γιατί (και μάλιστα στην Τέχνη!) μόνο και μόνο για να του υποβάλλεις τα δικά σου προνόμια (συναισθηματικά, πολιτισμικά, συμβολικά ή όλα αυτά μαζί);Δεν τάσσομαι βεβαίως με αυτή τη λογική, αλλά μπορώ να την κατανοήσω. Εκείνο που εδώ λείπει είναι η απόδειξη της ακεραιότητάς της από εκείνην που την υπερασπίζεται. Οι λογικοί κανόνες (όποιοι κι αν είναι) δεν μπορεί να ισχύουν μόνο για όσους καλοβλέπουμε εμείς με συμπάθεια. Ισχύουν για όλους στο ακέραιο. Από εκεί ξεκινάμε τη θέση μας και μετά αναπτύσσουμε τους υπόλοιπους παράγοντες που μας κάνουν να τασσόμαστε με τη μεν ή τη δε θέση. Είναι απαραίτητο να λεχθεί όμως αυτό ως λογική μας αρχή. Διαφορετικά, εμφυλοχωρεί η προκατάληψη από εμάς πρώτα.
#4 Εκτός από αυτούς που γκρινιάζουν γι'αυτά που δεν έχουν εκνευριστικοί είναι και και εκείνοι που ψυχαναγκαστικά σχεδόν σε μπουκώνουν με "θετική ενέργεια" που μόνο θετική δεν είναι, απλά κρύβει την δική τους απογοήτευση που η επιλογές που έκαναν δεν είναι απόλυτα ικανοποιητικές. Είναι πραγματικά οκ να κάνεις τις επιλογές σου (στην περίπτωση της 4 να μείνεις στη Ολλανδία με ότι αυτό συνεπάγεται) και να μην είναι τέλειες, ζωή λέγεται και κατά κύριο λόγο η απογοήτευση σε αυτήν έρχεται από την προσδοκία. Και για να εξηγηθώ, για να μην παρεξηγηθώ εκνευριστικοί είναι γιατί προσπαθούν να διορθώσουν στους άλλους αυτό που φανερά προβληματίζει τους ίδιους. Επίσης, έτσι για να λέμε, το ότι έχεις κάποια πολύ καλά πράγματα στη ζωή σου (το να έχεις χαρτζιλίκι για να πας για καφέ και το να σε ζουν οι γονείς σου άσχετα αν μπορούν δεν τα λες και καλά) δεν σημαίνει πως δεν μπορείς να προσδοκείς, να απογοητεύεσαι αλλά και αν προσπαθείς για κάτι καλύτερο. Και το να μην εξελίσσεσαι κοιτώντας μόνο αυτά που έχεις και να λες "καλά είμαι, υπάρχουν και χειρότερα" ε το λες και μίζερο.
#7 Γιατί επιμένετε να κάνετε γάμους, μπορώ μεν να σκεφθώ, αλλά όχι να συμφωνήσω..πολιτικός γάμος κι ο πολύ καλός σου φίλος μάρτυρας είναι μία λύση.Εκτός εάν θέλεις να σου επιβεβαιώσουμε εμείς την ιδέα που ίσως σου' χει μπει τύπου "τι έγινε, Κωστάκη, γουστάρουμε τη χωριάτισσα;". Η σύντροφός σου πως σχολιάζει αυτήν την άρνηση;
#4Κι όμως δεν μπορείς να τους καταλάβεις ακριβώς γιατί περνάς πολύ καλύτερα στο εξωτερικό και καλά κάνεις. Δεν είναι δυνατόν όμως να μετακομίσουμε όλοι στο εξωτερικό για πολλούς και διάφορους λόγους. Είναι φίλοι σου και σου λένε τον πόνο τους κι εσύ το εκλαμβάνεις ως γκρίνια. Κι όμως το ότι σε αυτή την ηλικία μένουν ακόμα με τους γονείς τους αρκεί για να νιώθουν τουλάχιστον καταπιεσμένοι. Δουλεύουν με μισθούς της πλάκας και ενώ έχουν σχέση δεν μπορούν να φτιάξουν τη ζωή τους, να μείνουν σε δικό τους σπίτι, να παντρευτούν, να κάνουν οικογένεια. Δεν είναι όνειρο ενός νέου 27 χρονών πάνω στα ντουζένια του να τον θρέφουν η μαμά και ο μπαμπάς και να δουλεύει χωρίς αντίκρισμα. Αντίθετα του κόβονται τα φτερά, που αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να είναι διάπλατα ανοιχτά και να τον οδηγούν στα καλύτερα και πιο δημιουργικά του χρόνια.Πιστεύω ότι διστάζεις να τους πεις τα προβλήματα σου γιατί ωχριούν μπροστά στα δικά τους πολύ σοβαρά προβλήματα. Φοβάσαι ότι θα φανείς απλά γκρινιάρα. Δεν υποτιμώ σε καμία περίπτωση τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζεις εκεί που είσαι, αλλά πρέπει να αναγνωρίσεις ότι σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με αυτά που τραβάμε εμείς εδώ, αυτή τη στιγμή που τίποτα δεν πάει καλά στη χώρα και τις ζωές μας. Είναι και το γενικότερο κλίμα που σε ρίχνει να ξέρεις, όσο θετικός άνθρωπος και να είσαι.
συμφωνώ. Και αγαπητή φίλη, εσένα μπορεί να σου έλειψε ένας καφές με τους φίλους σου και να το λαχταράς πως και πως αλλά για αυτούς το ότι έχουν λεφτά για να πάνε για έναν καφέ, πιθανώς πληρωμένο από τους γονείς τους, δεν είναι λόγος για να χαίρονται.
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω καθώς βιώνω κάτι αντίστοιχο, είναι πως περισσότερο την ενοχλεί το "εσύ είσαι βολεμένη, βρήκες δουλειά εκεί και βγάζεις λεφτά και κάνεις τη ζωή σου". Όχι, δεν κάνω τη ζωή μου, ελάτε κι εσείς στο εξωτερικό αν σας φαίνεται τόσο ιδανικό. Γιατί δε θέλετε; Α ναι, επειδή είναι ωραία στην Ελλάδα και έχει ήλιο. Λες κι εγώ έφυγα επειδή μου αρέσει το κρύο και η βροχή και να είμαι μακριά από τους δικούς μου. Με λίγα λόγια, βρεθήκαμε στην ίδια κατάσταση, με τα ίδια εφόδια, και κάναμε διαφορετικές επιλογές - αν θεωρείς πως δεν έκανες την καλύτερη επιλογή και πως το δικό μου χορτάρι είναι πιο πράσινο, τίποτα δε σε εμποδίζει να έρθεις από εδώ, αντί να γκρινιάζεις για τη δική σου επιλογή νομίζοντας πως η δική μου είναι πιο εύκολη. Αυτά επειδή ταυτίστηκα με ένα κομμάτι της ερώτησης και φούντωσα τώρα, όχι επειδή δεν καταλαβαίνω τις στεναχώριες στην Ελλάδα.
Δεν νομίζω ότι όσοι μένουν στην Ελλάδα, μένουν επειδή έχει ήλιο και είναι ωραία! Καταλαβαίνω τι σε εκνευρίζει (και ίσως να μην έχεις άδικο) αλλά αυτό που κάνεις είναι μια πολύ απλοϊκή γενίκευση που σε πολλούς από μας που έχουμε μείνει στην Ελλάδα, μπορεί να φαντάζει ως και εκνευριστική. Εγώ πχ. έχω χάσει πρόσφατα τον πατέρα μου με αποτέλεσμα η πολύ ηλικιωμένη μητέρα μου (που δεν έχει άλλον από εμένα και που έχει πολλά προβλήματα υγείας) να έχει μείνει μόνη με μια κουτσουρεμένη σύνταξη που δεν φτάνει ούτε για φάρμακα. Πες μου λοιπόν, τι θα έκανες στη θέση μου? Σκασίλα μου που η Ελλάδα έχει ήλιο. Τη μάνα μου πως να την αφήσω?
de sou lew, κάποιοι όμως πράγματι δεν μπορούν να φύγουν και όχι μόνο επειδή έχει ήλιο εδώ. Ας πούμε, προβλήματα υγείας γονιών ή συγγενών, δυνατοί έρωτες, έλλειψη αρχικού κεφαλαίου. Αν δουλεύεις για ψίχουλα και πρέπει να έχεις κάποιες χιλιάδες ευρώ για να μείνεις σε ξένη χώρα μέχρι να βρεις δουλειά και να αρχίσεις να πληρώνεσαι και δεν συμφωνούν οι γονείς σου να σε χρηματοδοτήσουν, απλώς δεν μπορείς να φύγεις.Και τελοσπάντων δεν αρέσει σε όλους η ιδέα της ξενιτιάς, ακόμα κι αν υπόσχεται πιο πράσινα χορτάρια. Κάποιοι θέλουμε να μείνουμε εδώ, να ακούμε ελληνικά, να μεγαλώσουμε παιδιά ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους, να αναπνέουμε τον αερα της πατρίδας μας. Και βέβαια έχουμε το δικαίωμα να παραπονιόμαστε όπως όλοι σε όλο τον πλανήτη. Και η κοπέλα που μένει Ολλανδία έχει δικαίωμα να παραπονιέται για το τι τραβάει εκεί που είναι, εννοείται. Και είναι χρέος των φίλων της να την στηρίξουν, αλλιώς δεν είναι φίλοι. Απλώς πώς να το κάνουμε, εδώ είναι αντικειμενικά δυσκολότερα. Όπως στην Αφρική ας πούμε είναι αντικειμενικά πιο δύσκολα από την Ελλάδα.
Καλά κανεις κ ταυτιζεσαι γιατί έχει πολλούς τέτοιους. Εσείς ρε παιδιά δηλαδή δεν ξέρετε κανέναν που απλά δεν κάνει καμία προσπάθεια; Όλοι έχουν ανήμπορους συγγενείς; Κανένας απλά βολεμενος; Έστω κ σε χάλια κατάσταση;
de sou lew καταλαβαίνω πως το εννοείς, μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν να αφήσουν πίσω κάτι περισσότερο από εμάς, και με αντίστοιχη δουλειά/σπουδές/εφόδια. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του σαφώς και είναι δικαίωμά του. Αλλά ας μην νομίζουν ότι για εμάς όλα είναι εύκολα. Αυτό το "τι ανάγκη έχεις εσύ", ψωμοτύρι έγινε. Και το άλλο, το "βρες μου κι εμένα μια δουλειά να έρθω", χωρίς να το εννοούν φυσικά. Και υποτιμώντας παράλληλα την αξία μας έτσι, λες κι εμάς κάποιος μας τη βρήκε αυτή τη δουλειά. Τα είπα και ξεθύμανα!
Στις ηλικιες 25-35 η εγχωρια κατασταση ειναι πραγματικα δραματικη και δεν ειναι υπερβολη. Ατομα με σπουδες κι εφοδια δεν προκειται να βρουν ΠΟΤΕ δουλεια στο αντικειμενο τους, και με μισθους ανεξαρτησιας, δεδομενου οτι η ανεργια προβλεπεται να φτασει στα επιπεδα του 2008 περιπου το.....2036. Οταν δηλαδη η γενια αυτη θα ειναι 45-55, δηλαδη ηλικιακο γκρουπ που κανεις δεν προσλαμβανει. Επιπλεον η κλιμακουμενη φοροκαταιγιδα θα ψαλιδισει κι αλλο τα "ετοιμα" που ειχαν δουλεψει οι προηγουμενες γενιες καθως και τις συνταξει των γονεων που τους συντηρουν με αποτελεσμα να μην μπορεσουν ποτε να ανεξαρτοποιηθουν και ποτε να μην κανουν οικογενεια με τις ευθυνες που τους αναλογουν. Οταν δε οι γονεις πεθανουν , περι τα 45-55 που λεγαμε το προβλημα θα ειναι παλι οξυ γιατι θα εχουν χασει τους πορους της συνταξης τους ενω θα κληθουν να πληρωσουν φορο κληρονομιας για οτιδηποτε αφησουν εκεινοι πισω τους. Αστηριχτοι καθως θα ειναι ως μπακουρια (η ισχυς εν τη ενώσει) δεν θα μπορουν να τα πληρωσουν και θα τα χασουν...Ειναι μια χαμενη γενια. Το οτι ακομα δεν εχουν κσλοσυνειδητοποιησει αυτο που τους περιμενει τουλαχιστον τους κραταει μακρια απο την αυτοκτονια...Μη τους κατηγορουμε. Δεν φταινει για ολο αυτο. (να προσεξουν ποιον παραμυθα θα πιστεψουν στις επομενες εκλογες ομως, ετσι?)Τους λογους που δεν μπορουν ολοι να φυγουν εξω τους ανελυσαν διεξοδικα οι προλαλησασες κυριες. Να μην επαναλαμβανω.
de sou lew αν η κοπέλα της ερώτησης δείχνει αισιόδοξη και γεμάτη θετική ενέργεια στους φίλους της, αλλά δεν εξωτερικεύει τα συναισθηματά της τότε είναι λογικό να τη θεωρούν βολεμένη. Αυτό είναι το λάθος της. Και είναι κρίμα και άδικο να υποστηρίζεις πως όσοι μένουμε Ελλάδα είναι επειδή μας αρέσει και γουστάρουμε ήλιο. Άρα τι, εμείς είμαστε οι βολεμένοι κι έχουμε τις άπειρες επιλογές, αλλά επιλέγουμε φραπέδες;Αν θες δεν το σχόλιό μου 12.41 σχετικά με την ανασφάλεια στην Ελλάδα και ξαναδιάβασε τα γραφόμενα της 4 που λέει ότι η Ολλάνδία... "δεν της αρέσει"
Σε καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς de sou lew, κι εγω ξενιτεμένη σε άλλη ήπειρο οχι επειδή μου έβαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό (ευτυχώς) αλλά επειδή ήθελα να βάλω σε εφαρμογή τα πτυχία μου και να εχω την αντίστοιχη δουλειά και απολαβές για τις οποίες προσπάθησα στα φοιτητικά μου χρόνια. Η Ελλάδα και η οικογένειά μου μου λείπουν αφάνταστα (ειμαι μοναχοπαίδι) -και προσπαθώ να επισκέπτομαι οσο περισσότερο- όπως επίσης και η αρκετά πιο ξέγνοιαστη και ήπιων ρυθμών ζωή εκεί (όπως τη θυμάμαι τουλάχιστον), αλλά καλώς ή κακώς ήθελα να ειμαι πλήρως ανεξάρτητη πλέον στα 26 μου (και πολύ άργησα). Οσο για κάποιους απο τους φίλους και γνωστούς μου που παραμένουν πεισματικά Ελλάδα πραγματικά γκρινιάζουν και παραπονιούνται αρκετά και οι γονείς τους τους παρακαλάνε να φύγουν έξω έστω και για λίγο, για δοκιμή. Ειναι διατεθειμένοι να τους στηρίξουν έστω στην αρχή. Αυτο που δεν καταλαβαίνω ειναι γιατι ενώ κανένας τους δεν θέλει να φύγει για να μην χάσουν τον τρόπο ζωής που εχουν ως τώρα, συνεχίζουν να γκρινιάζουν μη θέλοντας να βγούν καθόλου απο το comfort zone τους και με ό,τι συνεπάγεται αυτό (συνέχεια έξω, εκδρομές, θάλασσες, κλπ.) Φυσικά ποια ειμαι εγώ για να κρίνω τις επιλογές τους αλλά αυτο που λές κι εσύ, οταν σου λένε οτι εσυ βρίσκεσαι έξω και κοινώς δεν εχεις δικαίωμα να λες τιποτα διότι "εισαι εξασφαλισμένος" ε ναι κάπως περίεργο ακούγεται. Η κάθε περίπτωση ειναι ιδιάζουσα και δεν γίνεται να βάζουμε στο ίδιο καλάθι όλους οσους δεν θέλουν να φύγουν, ούτε όμως να κάνουμε εικασίες γι αυτούς που το τολμούν. Μου θυμίζει λίγο τη φάση με το δημοψήφισμα που εμεις οι απόδημοι δεν είχαμε δικαίωμα λόγου-ψήφου.
Νομίζω ότι αυτο που την ενοχλεί είναι ότι παραπονιούνται άνθρωποι που δεν είναι διατεθημενοι να κάνουν τις απαιτούμενες αλλαγές για να βελτιώσουν την κατάσταση τους. Οποτε ειναι άγονη γκρίνια. Αν συνεχίσεις να κανείς αυτό που έκανες θα συνεχίσεις να παίρνεις αυτό που επαιρνες.
Παιδιά δεν είναι απλά τα πράγματα για όλους. Μην τα λέτε αυτά έτσι εύκολα.. Έχετε δίκιο να αισθάνεστε πίεση όταν σας πρήζουν και ίσως κάποιοι να σας ζηλεύουν γιατί θεωρούν ότι εσείς "την έχετε κάνει ταράτσα" εκεί στα ξένα. Αλλά πρέπει να αναλογίζεστε ότι η ζωή εδώ δεν είναι εύκολη και δεν έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες ούτε ίδιες υποχρεώσεις. Εξ' άλλου το ξέρετε οι πιο πολλοί αυτό και γι' αυτό άλλωστε φύγατε ή πήγατε για σπουδές και δεν επιστρέψατε. Στη θέση της κοπέλας που έστειλε την ερώτηση και όλων όσων αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, θα έκανα το εξής: δεν θα έλεγα τίποτα. Έτσι κι αλλιώς είναι καλή πρακτική να μην ξέρει όλος ο κόσμος τα εσωτερικά μας θέματα. Οπότε ένας λόγος παραπάνω σε αυτή την περίπτωση. Μη λέτε τίποτα. Ούτε 'περνάω καλά', ούτε 'περνάω δύσκολα', ούτε τίποτα. Λίγες λεπτομέρειες, λίγα λόγια. Κι εσύ κοπελιά της ερώτησης σταμάτα να προσπαθείς να στείλεις θετική ενέργεια όταν βλέπεις ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται να την εισπράξει. Δεν βλέπουν όλοι τη ζωή με τα δικά σου μάτια.
TgProgect αυτό που λες πιο πολύ σαν τσιτάτο ακούγεται. Έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα μπορείς να παίρνεις το απόλυτο τίποτα ακόμα κι αν κάνεις ένα σωρό πράγματα και μάλιστα τα κάνεις και καλά. Στην Ελλάδα του τρίτου μνημονίου ζούμε και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι κόποι μας θα ανταμειφθούν
Εν μερει σωστο tg project. Λαβε ομως υποψιν σου οτι λειπει εντελως η παιδεια που θσ προσεφερε τα εργαλεια με τα οποια θα αναζητουσαν εναλλακτικες λυσεις.Πχ. αναφεροταν σε αρθρα για ανθρωπους που προσποριζονται απο τα socia media οτι αυτο "δεν ειναι πραγματικη δουλεια" ( wtf?)Απουσιαζει παντελως ( και το κρατος ειναι εχθρικα διακειμενο) καθε εννοια entrepreneurial opportunity.
Ναι ρε παιδιά, κι επίσης το "ας φύγουν κι αυτοί" μια κουβέντα είναι. Όχι μόνο μπορεί κάποιος να έχει οικογενειακές δεσμεύσεις αλλά επίσης δεν υπάρχουν θέσεις για όοολους μας έξω. Και κυρίως δεν υπάρχει διέξοδος για όλες τις ειδικότητες.Οι θετικοί επιστήμονες την έχουν πολύ καλύτερα. Οι φιλόγοι πχ. πού ακριβώς μπορούν να πάνε να δουλέψουν έξω; Να διδάξουν ελληνικά στις στρατιές κόσμου που ανυπομονούν να τα μάθουν (not); Οι δικηγόροι; Θα πάνε να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους σε ένα τελείως άσχετο νομικό σύστημα; Να εκπροσωπήσουν ανθρώπους σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική τους;Άλλο και το θέμα με τις γλώσσες: Δεν είναι όλοι υποχρεωμένοι να έχουν τόση ευχαίρια στις ξένες γλώσσες ώστε να μπορούν, στα 25 και τα 30 τους, να ξεκινήσουν νέα ζωή, δουλειά, προσωπικές σχέσεις κλπ σε μια ξένη γλώσσα.
Νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα να ζυγίζουμε ποιός έχει περισσότερο δικαίωμα στη γκρίνια. Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει τα θέματά του, όπου κι αν βρίσκεται και η σύγκριση με κάποιον άλλον που είναι σε μια άλλη κατάσταση δεν έχει νόημα.Κατά πάσα πιθανότητα το ζητούμενο της #4 είναι ότι πιστεύει ότι πρέπει συνέχεια να δείχνει ότι όλα είναι καλά, ακόμη κι όταν δεν είναι.@Iris Prismatica σύμφωνοι μια κουβέντα είναι να φύγει κανείς και δεν είναι για όλους. Αλλά διαφωνώ στους περιορισμούς που θέτεις. Πρώτον η ηλικία. 25 χρονών έχεις προλάβει να έχεις παλιά ζωή για να δυσκολευτείς να ξεκινήσεις μια καινούργια; και δεύτερον όταν οι καιροί αλλάζουν πρέπει να αλλάζουμε κι εμείς. Να προσαρμοζόμαστε. Αλλιώς ας κάνουμε βεντάλια με το όποιο πτυχίο δεν είναι χρήσιμο κι ας κλαίμε τη μοίρα μας που η ζωή τα φερε έτσι.Ίσως είμαι λίγο ριζοσπαστική σ αυτό το θέμα γιατί είμαι 40 χρονών και έκανα αυτό το νέο ξεκίνημα στο Βερολίνο πριν από 4 χρόνια, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς καβάντζες. Υποχρεωμένος δεν είναι κανείς να κάνει κάτι που τον δυσκολεύει αλλά μην θέτουμε περιορισμούς που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν.
Eγώ προσωπικά μιλούσα για τους δικούς μου φίλους, που μπορούν να φύγουν αλλά δε θέλουν με τίποτα. Καταλαβαίνω φυσικά τους λόγους δε θέλουν - και εγώ για τους ίδιους λόγους δεν ήθελα, αν και τελικά αποφάσισα να το προσπαθήσω - αλλά γι' αυτό ακριβώς δε δέχομαι να γκρινιάζουν και να μου λένε "τι να καταλαβεις εσύ, εσύ μια χαρά περνάς". Αφού σου φαίνεται τόσο ανυπόφορη η Ελλάδα λοιπόν, δοκίμασε κι εσύ να φύγεις. Κάνε κάτι για να αλλάξεις την κατάστασή σου αντί να είσαι με κατεβασμένα μούτρα όλη μέρα. Κι εμένα μου λείπει αφόρητα ο ήλιος και η θάλασσα, θέλω να κάνω οικογένεια στην Ελλάδα, θέλω να μιλάω ελληνικά στην καθημερινότητά μου, με πονάνε ακριβώς ολα αυτά που φαντάζεστε ότι πονάνε κάποιον που ζει στο εξωτερικό και με πονάνε πάρα πολύ. Από την άλλη, στην Ελλάδα δε μπορούσα να ζήσω με αξιοπρέπεια, οπότε έκανα την επιλογή που εγώ θεώρησα καλύτερη και προσαρμόζομαι στην κατάσταση.ΥΓ. Εννοείται πως αυτά δεν ισχύουν για άτομα που δεν έχουν την ανάλογη οικονομική δυνατότητα ή δεν προσφερεται ο κλάδος τους, εγώ τον πόνο μου λέω για τη δική μου περίπτωση. Είμαι κι εγώ στην Ολλανδία οπότε ταυτίστηκα περισσότερο. Δεν ξέρω για τους φίλους της κοπέλας βέβαια.
Συμφωνώ κ με Γ45 κ με Τσαρλυ Μπραουν. Εξάλλου κ εγω εδώ βρίσκομαι κ βρίσκω το κράτος αντίπαλο σε ότι κάνω. Κ ας το κάνω καλά. Εννοουσα όμως την πληθώρα νεαρών που αράζουν όλη μέρα κ περιμένουν κ εγώ δεν ξέρω τι. Τις ιδανικές συνθήκες. Ε τι υπάλληλος; Ε τι τόσα λίγα; Ε τι άλλο αντικείμενο; Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι όπως υπάρχουν και αυτά που λέτε εσείς πολύ σωστά. Ισχυει όμως κ σε δουλειές εδώ,ασχέτως εξωτερικού. Εχω πχ φίλη που γκρινιάζει για την άθλια δουλειά της εδώ κ 10 χρόνια. Φυσικά ισχύουν όσα λέει. Αλλά ποτέ δεν ψάχνει για άλλη δουλειά, έστω κ για να δει τι υπάρχει εκεί έξω.Άρα πόσο ακόμα να την ακούμε; Αυτές τις περιπτώσεις εννοουσα
Εγώ την καταλαβαίνω, γιατί από προσωπική μου εμπειρία, παραπονιούνται τα μάλα, αυτοί που παλιότερα έκαμναν τα εύκολα λεφτά. Δηλαδή δεν Θέλω να μιλήσω για αισχροκερδή (όταν αυξάνετε πλασματικά η αντικειμενική αξία κοκ): για λεφτά που έβγαζαν κοροϊδεύοντας τους ωρομίσθιους και όσους χάνουν το χρόνο τους σπουδάζοντας. Επίσης για όσους παινεύονταν ότι αποσκοπούν ένα καλύτερο μέλλον, για τα παιδιά τους, που είναι....ταραμ, ταραμ.. μαντέψτε...... χωρίς αφεντικό:"τι θα το κάνω εγώ το παιδί μου υπάλληλο"(;)
Συμφωνω απόλυτα. Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι κγρινιαζουν κ παραπονιούνται ενα μερος των Ελληνων παντα κ δεν κανουν κατι το παραμικρο για να αλλαξουν τη ζωη τους. Δεν λεω οτι ειναι ευκολο αλλα απο τι στιγμη που για τους χ ψ λογους δεν θελουν να ξεκουνισουν απο τη χωρα γιατι δεν προσπαθουν να κανουν εστω κατι μικρο οχι να βρουν μια δουλιτσα του ποδαριου αναγκαστικα κ να πουν ωραια τωρα ησύχασα κ να συμβιβαστούν, οχι.Αλλα να ψαχτουν λιγο ρε γαμωτο να παρουν τη ζωη στα χερια τους.Τους τρωει η αδρανεια κ εχουν βολευτει. Να ψαχτουν μεχρι κ με τα πολιτικα εστω, τι περιμενουν? να φτιαξουν ολα απο μονα τους? Μεχρι ποτε θα ριχνουν ευθύνες στους αλλους? Εχω την εντυπωση οτι κ πριν την κριση ατομα που εκαναν μετρια εως κ pathetic ζωη παλι χαλια εννιωθαν ομως τωρα με την κριση εχουν αραξει κ λενε φταιεικ η κριση κ φταιει το ενα κ φταιει το αλλο! Δεν θελουν να φτιαξουν μια νεα πραγματικοτιτα κ περιμενουν απο τον μπαμπα να τους βρει μια θεσουλα, με το να κλαίγονται κ ν μην κανουν τιποτα σιγουρα καταδικαζουν τους εαυτους τους.Το προβλημα πιστευω εκγυται στο γεγονος οτι οι περισσοτεροι νεοελληνες ειναι αποβλακομενοι οπως κ οι γονεις τους σαφως κ εχουν αποδεχτει την καταντια τους.Κ εμενα μου λειπει η Ελλαδα για τα πολλα θετικα που προσφερει κ αν δεν εφευγα εξωτερικο δεν θα αντιλαμβανομουν ποτε.Για την ωρα δεν γιρναω κ ας υποφερω λιγακι εδω προσπαθω ομως να κανω focus στα θετικα της ζωης μου στο εξωτερικο.Επρεπε να φυγω απο Ελλαδα σε μικρη ηλικια κ εγω για να καταλαβω ποσο κακο εχουν κανει κ οι περισσοτεροι Ελληνες γονεις στα παιδια τους.Σιγουρα ενα πραγμα που μου εκανε εντυπωση οταν πρωτο ειρθα Αγγλια ειναι οτι η Αγγλιδα συγκάτοικος μου δυσκολευοταν οικονομικα κ ελεγε οτι θα ΔΑΝΙΣΤΕΙ λεφτα απο την μαμα της κ μαλιστα άγχονταν για το ποτε θα της τα επεστρεφε! Ε λοιπον φενεται οτι η νεα γεννια αν δεν αλλαξει τον τροπο σκεψης της ειναι χαμενη απο χερι!