ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μαρεσει ο καθηγητης μου, μην φανταστειτε καμια τρομερη διαφορα..5 χρονια μονο!!οταν κανουμε μαθημα μου φαινεται πολυ γλυκος κ θελω να τον κοιταω συνεχεια..εκεινος ειναι πολυ ντροπαλος και τον τελευταιο καιρο εχει αρχισει να μου ανοιγεται κ να μιλαμε για διαφορα θεματα..Αλλες φορες λοιπον κανω βηματα να τον προσεγγισω κ εχω πρασινο φως κ αλλες φορες...μου ''βγαζει στοπ!'' σαν χαρακτηρας ειμαι πολυ παρορμητικη κ θελω παντα να ξερω τι σκεφτεται κ πως το βλεπει εκεινος, δεν μπορω να περιμενω καθολου.Η αναμονη με γεμιζει αμφιβολιες και μετα δεν ξεκολλαει κ το μυαλο μου..Τωρα εφοσον ο ιδιος δεν κανει την κινηση του, εμενα με εχει πιασει ο εγωισμος μου και θελω να τον ξεχασω!!Αλλα τον θελω τον βλακα, οσο ξενερωτος κι αν ειναι..εσεις τι λετε;; αξιζει να κανω καποια προσπαθεια;;