ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν καταλαβαίνω τι το εμμονικό έχει ο τρόπος προσέγγισής μου; Δεν θα μπορούσα δηλαδή να ντρέπομαι να του πω ευθέως πώς νιώθω και να προτίμησα έναν πιο πλάγιο τρόπο για να εκφραστώ; Εμένα δεν μου φαίνεται παράξενο, πραγματικά.Το πώς θα ένιωθα εγώ, ναι θα παραξενευόμουν λίγο, αλλά δεν θα ακύρωνα τον άλλον έτσι, χωρίς να ακούσω τι έχει να μου πει.Όσο μπορώ προσπαθώ να μην πιέζω καταστάσεις. Γενικώς με κυριεύει η απάθεια. Είπα όμως σε αυτήν την περίπτωση να κάνω μια κίνηση.Πολύ όμορφες οι συμβουλές σου και σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες!

Αναφέροντας "εμμονικό" θέλησα να δείξω ότι αναγνώρισα μια επιμονή και ένα κυνήγι, που - ενώ από μόνα τους αυτά δεν έχουν κάτι το μεμπτό, απεναντίας! - δηλώνουν ξεκάθαρα ότι αυτός ο άνθρωπος είναι λες και αποτελεί το κέντρο του κόσμου σου. Και το θέμα δεν βρίσκεται μόνο εκεί, το θέμα προκύπτει συνήθως όταν το "αντικείμενο" του ενδιαφέροντός μας το γνωρίζει...σε κανέναν (όσο και να κολακεύεται από το ενδιαφέρον μας) δεν αρέσει να ξέρει ή να συνειδητοποιεί ότι είμαστε καρφωμένοι στην ύπαρξή του. Αλίμονο, δεν μπορώ να βγάλω το συμπέρασμα ότι ισχύει κάτι τέτοιο δίχως να σε ξέρω, απλώς το παραθέτω σαν σκέψη / παράδειγμα του τί μπορεί να σκεφτεί και η άλλη πλευρά παρερμηνεύοντας τις κινήσεις σου. Στη θέση σου αν βρισκόμουν, υποθέτω ότι απλώς θα προσπαθούσα να κάνω όποια κίνηση μπορώ ΚΥΡΙΩΣ από κοντά και μάλιστα δίχως να φανεί ακριβώς ότι το πηγαίνω στο ερωτικό (θέλει το χρόνο του το πράγμα. Πχ θα πρότεινα κάποιο event ή κάτι που έχω τσεκάρει και σκέφτομαι να περάσουμε το χρόνο εκεί μαζί (κάτι "αθώο" ας πούμε) και έπειτα βλέποντας και κάνοντας. Τώρα βέβαια λες πως τον έχασες, γιατί; Άλλαξε δουλειά; Δεν υπάρχει τρόπος να τον βρεις πάλι και να ακολουθήσεις μια άλλη τακτική, λιγότερο απρόσωπη αυτη τη φορά;Και γενικά μη βιάζεσαι! Λένε πως ο έρωτας θέλει ταχύτητα, μα ταχύτητα θέλει ίσως κατά τη διάρκεια, όχι πριν καν ξεκινήσει...είναι σαν να έχεις ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο και να θες με το που βάλεις μπρος να το τρέξεις με 200! Θα πετάξει τη μηχανή στον αέρα! Λάου-λάου...(Αν για τον οποιονδήποτε λόγο σου φάνηκε ασυνάρτητο κάτι από τα παραπάνω, είχα αρκετά απαιτητική μέρα, συγχώρεσέ με! :P )

Πόσο ωραία γράφεις! Σε ευχαριστώ που μου απάντησες. Συγγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω.Έχεις δίκαιο. Ίσως και να τρόμαξε με όλο αυτό. Κυρίως με θύμωσε το γεγονός ότι ακύρωσε το αίτημα και μπλόκαρε τα αιτήματα φιλίας από εμένα. Γιατί; Επειδή δεν είχα ονοματεπώνυμο, επειδή δεν είχα φωτο. Κάθησε να δεις πρώτα τι έχει να σου πει ο άλλος. Τρελάθηκα και εγώ και του έστειλα ένα εξομολογητικό μήνυμα.Καταλαβαίνω, και πολύ καλή η τακτική που μου προτείνεις, όμως η θέση μου ήταν αρκετά δύσκολη. Δεν τον γνώρισα σε κοινό χώρο εργασίας, σπουδών, από κοινές παρέες, τον γνώρισα στον χώρο εργασίας του που πήγα ως πελάτισσα. Δεν ξέρω πώς θα φαινόμουν αν έκανα μια τέτοια πρόταση από το πουθενά. Λίγο τρελή; :ΡΠήγα ξανά να τον βρω με την πρόφαση ότι χρειάζομαι κάποια διευκρίνιση σε κάτι(και μάλιστα δύο φορές) και δεν ήταν εκεί. Πιθανόν να έφυγε, δεν το γνωρίζω, και ούτε υπάρχει τρόπος να το μάθω.Μετά και από τις τελευταίες επισκέψεις μου, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από τα social media. Σπασμωδικές κινήσεις...