Στο σημερινό «Α μπα»: σε περίπτωση που μπει παχιά σκόνη στο λαιμό σας

Στο σημερινό «Α μπα»: σε περίπτωση που μπει παχιά σκόνη στο λαιμό σας Facebook Twitter
103

 

__________________
1.


Καλημέρα αγαπητή μου Ά, μπα! Ελπίζω να είσαι καλά! Γράφω για να με ταρακουνήσεις λίγο. Στο σχολείο ήμουν πάντα πρώτη. Πέρασα στο πολυτεχνείο και όπως ήταν αναμενόμενο γνώρισα ανθρώπους πολύ εξυπνότερους από μένα. Αυτούς που τους λες 1 και καταλαβαίνουν 10. Που διαβάζουν μια μέρα το μάθημα και γράφουν 10 με εμενα να το διαβάζω 2 βδομάδες για να έχω το αντίστοιχο αποτέλεσμα. Ίσως υπερβάλλω λίγο αλλά κάπως έτσι είναι. Στο πρώτο έτος είχα ενθουσιαστεί που περιτριγυριζόμουν από ανθρώπους ευφυέστερους από μένα. Πίστευα άλλωστε στο "αν εισαι ο εξυπνότερος στο δωμάτιο άλλαξε δωμάτιο". Φτάνοντας όμως στο τρίτο έτος των σπουδών μου έχω αρχισει να νευριάζω. Και με μαλώνω που νευριάζω. Αλλά με πιάνω να σκέφτομαι πόσο άδικο είναι αυτοί να περνάν τα μαθήματα με ελάχιστο κόπο (ναι δεν είμαι στο σπίτι του καθενός τους και δεν ξέρω πόση προσπάθεια καταβάλουν στην πραγματικότητα αλλά νομίζω δεν πέφτω πολύ έξω) και εγώ να βαζω ρήτρες και να ξανά δίνω τα μαθήματα για να έχω έναν μέσο όρο υψηλό. Νιώθω ζήλεια και πως είναι μάταιη η προσπάθειά μου αφού δεν θα τους φτάσω ποτέ. Πώς να ξεπεράσω τέτοιου είδους σκέψεις και να επικεντρωθώ στην προσωπική μου εξέλιξη? Δεν γίνεται να μην συγκρίνομαι με τους άλλους. Κάπως πρέπει να ξέρω που βρίσκομαι, έτσι δεν είναι? Αναρωτιέμαι, επίσης, αν οι σκέψεις μου αυτές είναι αποτέλεσμα της τετριμμένης ανθρώπινης τεμπελιάς προκειμένου απλά να αποφύγω την επίπονη προσπάθεια.. -Lost in perfection

Παρόλο που φαίνεται να έχεις μυαλό και ευχέρεια έκφρασης, δεν κάνεις ερώτηση, κάνεις ένα παιδικό, πολύ ανώριμο παράπονο που σε ένα πεντάχρονο μπορεί και να είναι χαριτωμένο, αλλά σε ενήλικα είναι επικίνδυνο. Αν βγάλουμε τις σάλτσες, αυτό που λες είναι «γιατί δεν είμαι πάντα πρώτη». Θεωρητικά το ήξερες ότι δεν θα ήσουν για πάντα πρώτη, αλλά τελικά, όπως φαίνεται, δεν περίμενες να συμβεί στ' αλήθεια. (Έκανες υπομονή τρία χρόνια, μήπως κάνεις λάθος και τελικά αποδειχτεί ότι είσαι η πρώτη. Αλλά δεν είσαι. Και έφτασε ο κόμπος στο χτένι!)


Θα επικεντρωθώ στο πιο εξοργιστικό από αυτά που γράφεις, το οποίο νομίζω ότι συμπυκνώνει την παρανόηση με την οποία σε μεγάλωσαν. Στη λέξη «άδικο». Ξέρεις τι είναι άδικο; Ότι έχεις να φας και να κοιμηθείς και καθαρό νερό να πιεις ενώ άλλοι κοιμούνται στις λάσπες. Αυτό είναι άδικο. Είναι άδικο γιατί όλες οι ανθρώπινες ζωές έχουν την ίδια αξία. Δεν είναι όμως καθόλου άδικο που άλλοι περνάνε τα μαθήματα πιο εύκολα από σένα. Δεν είναι αδικία ότι υπάρχουν πιο όμορφοι και πιο έξυπνοι και πιο γρήγοροι από σένα. Αν πιστεύεις ότι είναι άδικο ότι υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι με διάφορα χαρίσματα, πρέπει να κάνεις παράπονα στο Σύμπαν που δεν μας βγάζει όλους ολόιδιους, σαν από εργοστάσιο.


Ναι, μερικούς δεν θα τους φτάσεις ποτέ. Η ζήλεια είναι κατανοητή, αλλά όταν λες «πώς να το ξεπεράσω», τι ακριβώς θέλεις να ξεπεράσεις; Το αυτονόητο γεγονός ότι δεν είσαι η πρώτη; Η πρώτη σε τι; Και πες ότι ήσουν η πρώτη στο πολυτεχνείο. Αυτό θα σήμαινε ότι θα ήσουν και η πρώτη σε όλα τα πολυτεχνεία; Η πρώτη στον κόσμο; Τι περίμενες από τον εαυτό σου πια;


Κάπως πρέπει να ξέρεις που βρίσκεσαι, ναι, και αν κάτσεις και το δεις με ψυχραιμία, «αυτοί» που τα περνάνε τα μαθήματα με δύο μέρες διαβάσματος δεν είναι η πλειοψηφία. Εσύ έχεις επιλέξει να συγκρίνεσαι μαζί τους, γιατί πίστευες ότι εκεί ανήκεις. Δεν τους φτάνεις στα μαθήματα, νομίζω ότι μετά από τρία χρόνια είναι παράνοια να πιστεύεις ότι αυτοί είναι ο ανταγωνισμός σου. Για να επικεντρωθείς στην δική σου εξέλιξη πρέπει πια να δεχτείς ότι δεν είσαι η πρώτη, ούτε η δεύτερη, και να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι άδικο, απλώς είναι. Μετά ίσως καταλάβεις και ότι η επιτυχία στα μαθήματα δεν εξασφαλίζει άλλη επιτυχία. Ούτε επαγγελματική, ούτε προσωπική, ούτε καν απαραίτητα ακαδημαϊκή. Το ελληνικό πανεπιστημιακό περιβάλλον είναι πολύ συγκεκριμένο και σε αυτό ξεχωρίζουν πολύ συγκεκριμένα είδη ανθρώπων. Καλά κάνεις και προσπαθείς για τον καλύτερο βαθμό, αλλά κάνε ένα πλάνο για το μετά, από τώρα. Προσπάθησε να καταλάβεις τι κάνεις καλύτερα. Όχι σε σχέση με τους άλλους. Σε σχέση με τον εαυτό σου. Ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός πρέπει να είναι με σένα, όχι με τους γύρω σου.

__________________
2.


Βιώνω τον φόβο της απώλειας. Προηγούμενο υπάρχει μόνο ένα. Ή απώλεια του παππού μου. Ημουν μόλις 13 και το ξεπέρασα σχετικά εύκολα και γρήγορα. Έχω φτασει τα 21 και πια ζω με αυτο τον φόβο. Δεν χάνω κλήση για κλήση δικών μου ανθρώπων γιατί φοβάμαι μήπως με παίρνουν τηλέφωνο επειδή κινδυνεύουν και εγώ αν δεν το σηκώσω θα ευθύνομαι παντοτινά για τον χαμό τους. Τους συγχωρώ τα πάντα. Προσπαθώ να τα βρίσκουμε σχεδόν αμέσως γιατί ανησυχώ μήπως και τους βλαψω με κάποιον τρόπο (έμφραγμα από τον θυμό και τη θλίψη που τους προκάλεσε ο τσακωμός μας, περάσουν τον δρόμο νευριασμένοι και δεν προσέχουν και τους πατήσει αυτοκίνητο και ο,τι άλλο τρελό μπορείς να φανταστείς). Αν ακούσω κάποιον περίεργο ήχο τρέχω να δω τι έγινε γιατί.. καταλαβαίνεις, μπορεί να έπεσαν μες στο σπίτι και τους πλάκωσε το τέρας του καναπέ. Καλά, αν βγουν στο μπαλκόνι κάθομαι σε εγρήγορση μέχρι να τους ακούσω να επιστρέφουν μέσα σώοι και αβλαβείς. Δεν ξέρω. Μοιάζει αστείο, αλλά πίστεψε με, δεν είναι. Είναι αβάσταχτο! Έχω ακούσει και άλλους να βιώνουν παρόμοιους φόβους. Λες να ξεπερνιέται με κάποιον τρόπο? Κάνοντας κάποιες σκέψεις? Του χρόνου, ας πούμε, σκέφτομαι να πάω Erasmus και στη συνέχεια να φύγω στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές. Νιώθω τύψεις. Αν όσο λείπω συμβεί σε κάποιον τους κάτι κακό? Ιδίως, αν χάσουμε την γιαγιά? Πως θα το ξεπεράσω μετά αυτό? Προφανώς και αντιλαμβάνομαι το γεγονός πως δεν είμαι Θεός και δεν μπορώ να σώσω και να προφυλάξω κανέναν. Ωστόσο η ενσυνείδηση του παρανοϊκού της κατάστασης δεν μοιάζει να βοηθεί πολύ...Οι σκέψεις μου αυτές, να σημειώσω, οργιάζουν κυρίως όταν είναι κοντά τους. Όταν λείπω για κάποιο διάστημα, κανέναν - δυό μήνες, χαλαρώνω λίγο και βλέπω το πράγμα στις πραγματικές του διαστάσεις. Έτσι νομίζω τουλάχιστον...

Δεν είναι καθόλου αστεία υπόθεση. Το ανησυχητικό είναι ότι δεν έχεις καταλάβει ούτε εσύ πόσο σοβαρό είναι.


Λέμε ότι οι φόβοι και οι φοβίες υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, και βοήθεια χρειάζεται κανείς αν μια φοβία του προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητα του. Έχεις φοβία που σου προκαλεί προβλήματα στην ζωή σου, άρα πρέπει να πας σε ψυχολόγο. Μαζί θα βρείτε από πού πηγάζει αυτός ο φόβος, τι συμβολισμό έχει, και πώς θα καταπολεμήσεις την αιτία, όχι το αποτέλεσμα. Από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι δεν έχεις ιδέα τι σου συμβαίνει, και βλέπεις μόνο την επιφάνεια, που είναι ο φόβος, και τίποτα άλλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα περάσει από μόνο του, και μπορεί να χειροτερέψει, οπότε μην το αφήσεις, και μην το αμελήσεις, είναι πολύ σοβαρό θέμα.

__________________
3.


Καλησπέρα!
Ειμαι 34 χρόνων,αρχιτέκτονας και φρεσκοπαντρεμενη. Αγαπητή αμπα θα ήθελα να ακούσεις την ιστορία μου, που πολυ με βασανίζει.
Παντρεύτηκα πριν μερικούς μήνες έναν καταπληκτικό άνθρωπο και έχω έναν πολυ αρμονικό και ευτυχισμένο γαμο.
Το μπέρδεμα μου ειναι το εξής. Πριν γνωρίσω τον άντρα μου(ειμαστε μαζι 5 χρονια!) είχα μια τεράστια καψούρα με έναν τύπο. Γνωριζόμαστε απο το σχολείο και είχαμε μια πολυ έντονη σεξουαλικη σχέση για πολλα χρονια. Δεν γίναμε ποτε ζευγάρι ενώ έπαιζε πολυ συναίσθημα. Το θέμα μου ειναι ότι έχω εξάρτηση απο αυτόν. Δεν εννοώ σεξουαλικη πια, δεν έχω πρόθεση να προδώσω το γαμο μου, οχι απο ηθικοπλαστικη σκοπιά, αλλα γιατί θα πέθαινα απο τύψεις και στεναχώρια. Ομως δεν αντέχω να μην του μιλάω. Περνάει ενα διαςτημα που δεν έχουμε μιληςει και καίγεται το ειναι μου απο την επιθυμία να δω τι κανει.Νιώθω πολυ έντονα συναισθήματα ώρες ώρες. Και σε ρωτώ. Πως γίνεται να λυτρωθώ απο τις εμμονές μου; Να πω οκ δεν ήσασταν ποτε μαζι, ναι θέλεστε αλλα δες το καλο που σου συμβαίνει και προχωρα. Γιατί το μυαλό μου να ταξιδεύει εκει και να μην μπορώ να του επιβληθω; Με μενα τα έχω και με κανέναν αλλο

Σ ευχαριστω πολυ που με άκουσες –Ιοκάστη

Τα κολλήματα, αγαπητή Ιοκάστη, δεν είναι σαν τις ψείρες. Απαιτούν πάρα πολλή ενέργεια και κόπο για να συντηρηθούν. Εμείς τα φροντίζουμε, με το αίμα της ψυχής μας (αν υπήρχε τέτοιο πράγμα), αλλιώς ξεραίνονται. Τα τροφοδοτούμε και τα επανατροφοδοτούμε γιατί κάτι μας δίνουν. Τελικά, έτσι όπως τα γράφω, μάλλον σαν τις ψείρες είναι.


Το τι σου δίνει αυτό το κόλλημα εσύ μόνο το ξέρεις, αλλά επειδή οι άνθρωποι δεν είμαστε και τα πιο πρωτότυπα πλάσματα, θα κάνω μια υπόθεση. Επειδή με αυτόν τον άντρα δεν είχες ποτέ σχέση, έχεις παραμείνει στο φάσμα της φαντασίωσης, οπότε αυτά που δεν ξέρεις γι' αυτόν, και είναι πάρα πολλά – τα πάντα - τα συμπληρώνεις με τον καλύτερο τρόπο, που είναι η φαντασία σου. Δεν σας έχει συναντήσει ακόμα η πραγματικότητα για να ανακαλύψεις ότι ας πούμε, είναι κάπως αγράμματος, ή ρατσιστής, ή κολλημένος, ή τσιγγούνης. Αυτό το σύννεφο που έχεις δημιουργήσει στο μυαλό σου για το ποιος είναι, το λες «συναίσθημα».


Αυτό το όνειρο είναι που κρατάει αυτό το πράγμα ζωντανό, και το όνειρο είναι δικό σου δημιούργημα. Είναι τόσο κλασικό, αλλά όχι πολύ επιτρεπτό για μια 34χρονη που μόλις έχει παντρευτεί. Είναι ανώριμη σκέψη και διαδικασία, για ανθρώπους νέους που δεν έχουν ζήσει ακόμη την πραγματικότητα, για να καταλάβουν πόσο καλύτερη είναι από τα όνειρα.

__________________
4.


Αγαπημένη Λένα, κατ αρχάς θέλω από καρδιάς να σου πω ένα τεράστιο μπράβο για το έργο σου μέσα από αυτή τη στήλη! Κατά δεύτερον, θα περάσω στο προκειμενο, θα είμαι σύντομη. Είμαι 21, έξυπνη και χαρισματικη, τα πράγματα στη ζωή μου είναι ακριβώς όπως τα ονειρευομουν ας πούμε στην εφηβεία. Είμαι στη σχολή που θέλω, με τις επαγγελματικες προοπτικές που θέλω, με βαθιές φιλίες και ωραίες παρέες, υπερμετρα ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που ταιριαζω πολύ και κάνω πράγματα για μένα. Ωστόσο, όταν μπαίνει το "πρέπει" στη ζωή μου χάνω την μπάλα και γίνομαι τελείως αναβλητικη. Πχ τώρα ενόψει εξεταστικής που "πρέπει" να διαβάσω, απλά όλο το αναβάλλω με αποτέλεσμα προφανώς να μην κάνω σωστή προσπάθεια ως τελειομανης. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται ενώ είμαι τελειομανης και έχω την τύχη να κάνω πράγματα που θέλω, να είμαι και τόσο αναβλητικη και να μην μπορώ να το διορθώσω. Πρόσφατα, ψάχνοντας, είδα ότι ως βασικό αιτιο της αναβλητικοτητας θεωρείται ο φόβος για την αποτυχία, δε θεωρώ όμως ότι στην περίπτωση μου ισχύει αυτό γιατί παρόλη την αναβλητικοτητα πιστεύω ότι θα έχω τα επιθυμητα αποτελέσματα και τα έχω. Δεν μπορώ να το ερμηνευσω όλο αυτό και δεν ξέρω και πώς να το διορθώσω γιατί πραγματικά θέλω. Θέλω να δινομαι σωστά στα πράγματα με τα οποία καταπιανομαι κι όχι επειδή με πιεζει ας πούμε ο χρόνος. Προσπάθησα να εντοπισω πράγματα που αποσπουν την προσοχή μου, αλλά έφτασα σε σημείο να χάνω περισσότερο χρόνο υπεραναλυοντας τι μου κάνει κακό και απλά μπήκα σε ένα φαυλο κύκλο. Βοήθεια παρακαλώ; Σε ευχαριστώ!- Μπα

Αν είσαι έξυπνη και χαρισματική, και δεν υπάρχει περίπτωση αποτυχίας, γιατί δεν μπορείς να λύσεις μόνη σου αυτό το πρόβλημα;


Ή, ακόμα καλύτερα, πώς γίνεται να έχεις ένα πρόβλημα, πόσο μάλλον περισσότερα από ένα;


Ανεξήγητα πράγματα.


Φαντάζεσαι να μην είσαι τέλεια, και να έχεις κάποιο κουσούρι που δεν μπορείς να δεις; Μπα, αποκλείεται.

__________________
5.


Βρε αμπα μου,
Ειμαι με το αγορι μου 2 χρονια σχεδον! Ειναι ενα αντικειμενικα ωραιο αγορι και πιστευω οτι ταιριαζουμε πολυ! Πιστευα οτι κι εμφανισιακα δεν διαφερουμε τοσο σε κλιμακα ομορφιας αλλα μαλλον κανω λαθος! Ολα ξεκινησαν το προηγουμενο εξαμηνο που ημουν ερασμους! Ηρθε το αγορι μου να με δει που λες και μετα απο καμια βδομαδα μου λεει μια φιλη-γνωστη που γνωρισα εκει: Δεν το πιστευω οτι εχεις τοσο ωραιο αγορι! Ευχαριστω πολυ,της λεω. Μπραβο μπραβο, μου λεει. Αυτο που λες απαναληφθηκε με αλλη μια κοπελα απο εκει αλλα χειροτερο: Καλε τι ωραιο αγορι εχει η Χ για ολες υπαρχει ελπιδα!!, ειπε περιχαρης σε κοινη γνωστη μας. Λεω κι εγω κατσε λιγο τι συμβαινει δεν τα χω με τον κλουνει! Παιρνω που λες μια φιλη μου αγαπημενη που ειμαστε πολυ κοντα στο σκαιπ και της λεω: Βρε Ψ ειναι ο Ζ τοσο πιο ωραιος απο μενα και σεληνιαστηκαν αυτες εδω? Και μου λεει η Ψ: Κοιτα Χ μου σ αγαπαω πολυ πολυ κι εισαι η πιο ομορφη για μενα αλλα ο Ζ ειναι αντικειμενικα πολυ ωραιο παιδι! Κι αφου μου το πε η φιλη μου πηρα κι εγω το μπαμπα μου, μου ειπε οτι ειμαι πριγκιπισσα και ησυχασα! Αμαν πια ας ειναι και πιο ωραιος ας ειμαι και σαν ορκ εγω αφου με θελει τον θελω και περναμε καλα! Η ερωτηση μου ειναι: Αν μου το ξαναπουν τι να απαντησω εγω?- γεια σου αμπουλινι

Πώς σου φαίνεται να πεις «συμφωνώ;»


Το ότι αυτός είναι πολύ πιο ωραίος από σένα δε σημαίνει ότι εσύ είσαι ορκ. Σημαίνει μόνο ότι είναι πολύ πιο ωραίος από σένα. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πολύ πιο ωραίοι και από αυτόν. Αυτό δε σημαίνει ότι αυτός είναι ορκ.


Την επόμενη φορά που θα νιώσεις την ανάγκη να νιώσεις ελκυστική και σου έρθει αυθόρμητα να πάρεις τηλέφωνο τον μπαμπά σου, ξανασκέψου πρώτα ένα λεπτό τι να κάνεις.

__________________
6.


Μενω σε μια μικρη πολυκατοικια που ολοι οι ενοικοι ειναι φοιτητες! Ειμαι κι εγω φοιτητρια στο 5ο ετος κι εχω πολυ πολυ διαβασμα αφου του χρονου τελειωνω(ιατρικη). Στο ισογειο μενει μια κοπελα πολυ γλυκια και καλη και φιλικη που τα παμε καλα απο τον πρωτο χρονο! Η κοπελα μαζι με το διαμερισμα της εχει και αυλη η οποια ειναι ακριβως κατω απο το μπαλκονι μου! Καθε Κυριακη απο το μεσημερι μαζευεται αυτη και οι φιλοι της και ψηνουν παιζουν κιθαρα και τραγουδανε! Ειναι πολυ ωραια παρεα και κατεβαινω κι εγω πολλες φορες αφου με καλουν συχνα! Το προβλημα μου ειναι στην εξεταστικη. Συνηθως γραφουμε καθε Δευτερα οποτε εγω την Κυριακη κανω την τελευταια επαναληψη μου. Με ενοχλει απιστευτα η φασαρια αυτες τις Κυριακες απο τα νευρα μου κλεινω παραθυρα πατζουρια και προσπαθω να διαβασω! Δοκιμασα ωτοασπιδες κι ημουν μια χαρα αλλα μετα επαθα εναν ερεθισμο και δεν πρεπει πλεον να φοραω! Στην κοπελα εχω μιλησει και μου ειπε οτι καταλαβαινει και θα το σταματησουν την εξεταστικη αλλα δεν το κανει! Καθε Κυριακη εκει! Δεν θελω να γινω κακια και να φωναξω την αστυνομια, συμπαθω πολυ κι αυτη και την παρεα της! Δοκιμασα ακομα και να κατεβω κατω μια Κυριακη και να το ζητησω απ ολους ευγενικα , μου ειπαν οτι εννοειται δεν θα ξαναγινει σε εξεταστικη αλλα ματαια! Τι λες να κανω? Σπιτι δεν θελω να αλλαξω ειναι φτηνο και πολυ καλο! Αναγκαζομαι να φευγω καθε Κυριακη και να παω βιβλιοθηκη αν και δεν με βολευει καθολου!- φοιτητρια

Επειδή είναι όλοι μέσα στη γλύκα αλλά όπως φαίνεται, λίγο ξεχασιάρηδες (ας είμαστε καλοπροαίρετοι), να τους προειδοποιείς από πριν. Την επόμενη Κυριακή πριν την Κυριακή της εξεταστικής, πήγαινε κάτω στα τραγούδια και στα ψησίματα, και πες τους φεύγοντας, δυστυχώς την επόμενη εβδομάδα ξεκινάει η εξεταστική μου, γίνεται να ακυρωθεί η επόμενη συνάντηση; Τότε θα φανεί πόσο πρόθυμοι είναι να προσαρμοστούν για σένα.

__________________
7.


Έχω μια απορία να μοιραστώ. Εκεί πέρα στα μουσουλμανικά κράτη, όπου επικρατεί η Σαρία, έχουνε ψυχολόγους; Αν ναι, πάνε γυναίκες μουσουλμάνες σε άντρα ψυχολόγο; Αν ένας μουσουλμάνος πάει σε έναν ψυχολόγο της ίδιας θρησκείας και του εξομολογηθεί κάτι που δε συνάδει με την επίσημη γραμμή του Ισλάμ; Αν, ας πούμε, πει ότι καταπιέζεται, δε πιστεύει στον Αλλάχ και νιώθει ότι θέλει να ακολουθήσει το δρόμο.....του αγνωστικισμού ας πούμε; Είναι ο μουσουλμανικός κόσμος terra incognita για τους ψυχολόγους;- Σίγκμουντ Σλόμο

Από την ερώτηση σου συμπεραίνω ότι ξέρεις πολύ λίγα, πάρα πολύ λίγα, ελάχιστα πράγματα για τη Σαρία και το «εκεί πέρα». Δεν πειράζει, αυτό διορθώνεται πολύ εύκολα. Με πάρα πολύ διάβασμα. Θα το κάνεις όμως μόνος/μόνη σου. Θα κάνεις την καρδιά σου πέτρα, και αντί να διαβάσεις κουτσομπολιά στο facebook, θα κάτσεις να διαβάσεις, για να μάθεις πράγματα που θα έπρεπε να ξέρεις ήδη. Αν ζητήσεις φραγκοδίφραγκα και απλές απαντήσεις για να ξεμπερδεύεις, θα τα μάθεις λάθος. Θα διαβάσεις, θα διαβάσεις πολλά, και θα προσπαθήσεις να αποκτήσεις δική σου άποψη.


Προτείνω μερικά λινκ για αρχή, για να σε βοηθήσω.


Μια εισαγωγή στον Ισλαμικό νόμο, από τον ακαδημαϊκό Wael B. Hallaq.

Μια απάντηση στην ερώτηση: «επιτρέπεται να πάρω πτυχίο στην νομική και στην ψυχολογία» σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, εδώ. Απόσπασμα: «η μελέτη αυτών των δύο αντικειμένων (νομική και ψυχολογία) περιλαμβάνει τη μελέτη θεμάτων που είναι αντίθετα με την ισλαμική διδασκαλία».


Είναι ο ισλαμικός νόμος βάρβαρος; Μια απάντηση (και θεώρηση) από το βιβλίο του Δρ. Μαχμούντ Χάμντυ Ζακζούκ «Ισλαμικές Αλήθειες», από το σάιτ «Ισλάμ για Έλληνες».
 

Και το αγαπημένο μου: απόσπασμα από τον νόμο της Σαρία (βρίσκεται ολόκληρος εδώ, για όποιον αγαπάει την παρανοϊκή παράνοια)
 

«Με βάση την υποχρεωτική προφύλαξη, το να επιτρέπει κανείς να φτάσει πηχτή σκόνη στον λαιμό κάπου καθιστά τη νηστεία άκυρη, είτε η σκόνη είναι κάτι halal προς βρώση, όπως το αλεύρι, είτε κάτι haram, όπως είναι η σκόνη ή το χώμα.


Θέμα 1613: Αν κάποιος επιτρέψει σε λεπτή σκόνη να εισέρθει στο λαιμό του, η νηστεία δεν ακυρώνεται.


Θέμα 1616: Αν ένα άτομο δεν λαμβάνει μέριμνα για να εμποδίσει τη σκόνη, τον καπνό και τα λοιπά να εισέρθουν στον λαιμό του, και είναι αρκετά σίγουρο ότι αυτά τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να εισέρθουν στον λαιμό του, η νηστεία του είναι έγκυρη. Όμως αν μόνο πιστεύει ότι αυτά τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να εισέρθουν στον λαιμό του, θα ήταν καλύτερο να κάνει επανεκκίνηση της νηστείας.


Θέμα 1614: Αν παχιά σκόνη ανακατευτεί από τον άνεμο και αν ένα άτομο δεν προφυλαχτεί ενώ έχει παρατηρήσει το φαινόμενο, επιτρέποντας έτσι στη σκόνη να μπει στο λαιμό του, η νηστεία ακυρώνεται στη βάση της υποχρεωτικής προφύλαξης.»

103

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 καλα πόσο στον κόσμο σου!! Άνθρωποι βασανίζονται και πεθαίνουν καθημερινά κατά συρροή κι εσύ μας λες για ψυχολόγους στη σαρία? Ρώτα αν έχουν γυναικολόγους πρώτα!
"Είναι ανώριμη σκέψη και διαδικασία, για ανθρώπους νέους που δεν έχουν ζήσει ακόμη την πραγματικότητα, για να καταλάβουν πόσο καλύτερη είναι από τα όνειρα"....τί ωραίο αυτό βρε Λένα! Αφιερωμένο σε όλους και όλες που έχασαν τόσο χρόνο και ενέργεια περιμένοντας....τα όνειρα και ξεχνώντας να ξυπνήσουν!
#1 Άριστη απάντηση, κ επίσης χειροκρότημα για το: “Μετά ίσως καταλάβεις και ότι η επιτυχία στα μαθήματα δεν εξασφαλίζει άλλη επιτυχία. Ούτε επαγγελματική, ούτε προσωπική, ούτε καν απαραίτητα ακαδημαϊκή.”#5 τί μανία κ αυτή όλοι να είναι με άτομα στην ίδια κλίμακα ομορφιάς! Δεν πειράζει κοπέλα μου που είναι πιο ωραίος ο φίλος σου, αν εσείς μεταξύ σας είστε καλά και αγαπάτε ο ένας τον άλλον τί σημασία έχει; Εσύ να είσαι καλά με τον εαυτό σου κ μαζί του, κ το τί λένε ή νομίζουν οι άλλοι δεν έχει σημασία. Προτείνω απάντηση 'Είδες γκομενάκι που έριξα ε;' στο μέλλον, με ειρωνικό ύφος κατά προτίμηση για να δείξεις την ενόχληση στο υφάκι 'ποπο μα καλά πώς έχεις ΕΣΥ τέτοιο αγόρι;;'.
3Και πού να κουραστεί η σχέση σου με τον πολυαγαπημένο σύζυγο,ε; Εδώ φρεσκοπαντρεμένη και έχεις θέματα. Αυτό που δεν θα τον άφηνες μονο λόγω τύψεων, να το κοιτάξεις.
λουλούδι, Δεν είμαι αναμάρτητος, ναι. Κάποιος, όμως, δεν πρέπει να της πει κάτι; Η κοπέλα ήδη εξαρχής προδίδει το γάμο της και το σύντροφό της, δεν είναι εκεί με την καρδιά της, κι αυτό δεν έχει να κάνει με το σεξ κι ηθική του κατηχητικού. Ούτε καν με μισή καρδιά δεν είναι στο γάμο της, το λέει σαφώς "ναι θελόμαστε" με τον άλλον. Ε, άμα θέλεστε(ελπίζω για την ίδια να' ναι αμοιβαίο το αίσθημα), άσε τον άντρα σου που καβάτζωσες και follow your heart..Απορώ, συμπάθεια για τον άντρα της δεν έχεις/έχετε καμία; Δηλαδή, όταν κάνουν έρωτα, σκέφτεται τον άλλον; Απλά κοροιδεύει το σύντροφό της και, τελικά, τον εαυτό της..
piripiri, Όχι, αλλά στενοχωριέμαι γι' αυτόν, τον δουλεύει ψιλό γαζί, όλη η στήλη ξέρει ότι είναι second best γι' αυτήν κι, αν δεν είναι κερατάς, είναι μάλλον γιατί δε θέλει πια ο άλλος..ούτε ο Rhett Butler..
Δεν νομίζω ότι είναι ο άνδρας της Ιοκάστης, η οποία άλλωστε μέχρι τώρα που μιλάμε θα ήταν κουρεμένη γουλί στο κέντρο της πλατείας, αν είχε την τύχη να έχει παντρευτεί τον Prince - oh so charming!Γιατί εμένα προς Περίανδρο Πώπωτα μου φέρνει... Όντως, αμύριστο λουλούδι, "Τάξις και Ηθική" φίλοι μου... (χρειαζόμασταν ακόμα έναν τιμητή επειδή δεν είχαμε αρκετούς). Μην παρεκτρέπεστε από τις σειρήνες του σύγχρονου πολιτισμού. Εξαιτίας αυτών των νεοεισαγόμενων ξενόφερτων ιδεών περί ανεκτικότητας πάμε κατά διαόλου σαν κοινωνία. Εμ, τώρα βρήκαμε και την Ψυχολογία, βέέεβαια... που δίνει άλλοθι σε όλες τις βδελυρές σκέψεις που τολμάει να επιτρέπει να περνούν από το μυαλό του ο καθένας και η καθεμιά. Μόνο αναμενόμενο ήταν ότι θα φτάναμε και στο σημείο να τις ξεστομίζουν ανερυθρίαστα. Ανωμαλίιιιιεες!...!!!!
Nanina, Προτείνω να μοιρασθεί τον προβληματισμό της (και) με το σύζυγό της, για να ενδυναμώσει την επικοινωνία μέσα στον πολύ αρμονικό κι ευτυχισμένο γάμο τους! Πως σου φαίνεται αυτό; Είχα σχολιάσει σε σχόλιό σου πριν κάποιο καιρό ότι το παρελθόν πρέπει να μένει στο παρελθόν, για να τιμήσει την εμπιστοσύνη και το αίσθημα που ρισκάρει να σου δείξει κάποιος. Αυτό, απλά, δε συμβαίνει εδώ, κι έχουν και σχέση 5 χρόνια! Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι η κοπέλα είναι ανώριμη. Προσωπικά, δεν πιστεύω στο μυστήριο του γάμου(άλλο ένα default μου), αλλά πιστεύω στη συνέπεια κι, ιδίως, την ειλικρίνεια προς την/το σύντροφο απόλυτα. Η κοροιδία κι η ανευθυνότητα μου τη δίνουν!
Πρώτα από όλα, αγαπητέ μου Prince, θα ήθελα να επισημάνω πως επί της αρχής εκτιμώ όλους τους αυθεντικούς σχολιαστές (που δεν έχουνε ατζέντα) και εσύ θεωρώ είσαι ένας από αυτούς. Πράγμα που, προσωπικά τουλάχιστον, θα προτιμούσα να μην αλλάξει, ανεξαρτήτως του feedback που δέχεσαι ανά περιστάσεις.Σου το λέω με την, όση τέλος πάντων, *οικειότητα* έχει εγκαθιδρυθεί μεταξύ μας, και εξαιτίας αυτής. Και με συγχωρείς αν ομοιάζει με υπόδειξη ή πατρονάρισμα.Eμένα τουλάχιστον, μου ήταν πολύ αντιληπτό το συναισθηματικά φορτισμένον του σχολίου σου στο 12:53 (ειδικά αυτό και ειδικά σε εμένα, ακριβώς λόγω της κουβέντας που είχαμε τις προάλλες). Όμως, πέρα από τον πλήρη σεβασμό στα συναισθήματά σου, δεν μπορούσα να μην σχολιάσω την ουσία των λόγων σου... Εδώ δεν κάνουμε ιδιωτικές κουβέντες! Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως δεν μπορείς να καταθέσεις ό, τι ιδιωτικό σου επιθυμείς - επιπλέον κατ' επέκταση να δεχθείς ενδεχομένως και κριτική (αφού είναι δημόσια εκτεθειμένο). Μια μικρή επισκόπηση, για να σου δείξω το κατ' εμέ λάθος σου : Αν εξαρχής το σχόλιό σου ήταν αυτό (το 1:46), όλα θα ήταν διαφορετικά. Επειδή 1) βάζεις τα πράγματα στις διαστάσεις τους (εξηγείς γιατί και πώς εξάγεις την ερμηνεία σου), 2) χρησιμοποιείς εκφράσεις που δείχνουν ότι πρόκειται όχι ακριβώς για ιδέες αλλά περισσότερο για το προσωπικό σου αίσθημα πάνω στο θέμα ("μου τη δίνουν", "προσωπικά"), και 3) αποφεύγεις την αναφορά σε βαρείς χαρακτηρισμούς/αφορισμούς (πιο καλαίσθητο και πιο ισορροπημένο). Eπί της ουσίας του γράμματος τώρα, δεν έχω να σχολιάσω κάτι άλλο, εκτός από το ότι ο κάθε άνθρωπος φέρει απωθημένα (μικρότερα ή μεγαλύτερα, εντονότερα ή ασθενέστερα, κραυγαλέα ή ιδιαιτέρως λανθάνοντα ή... ή... κλπ.). Η κοπέλα έχει ένα τέτοιο καθώς φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ΑΝ είναι απωθημένο δηλαδή κιόλας, τί έντασης και ποιάς επιδραστικότητας στην ζωή της μόνο η ίδια το γνωρίζει πραγματικά. Δεν ξέρουμε ούτε από πού προέρχεται (η υπόθεση της Α, μπα είναι αρκετά απόλυτη βρίσκω, αν όχι και παρακινδυνευμένη τολμώ να πω). Δεν ξέρουμε ούτε τί δείχνει για αυτήν και τις βαθύτερες αναζητήσεις της, την ερωτική της ταυτότητα... Πόσο συγκρούεται με τις αληθινές επιδιώξεις της. Τίποτα γενικώς. Πολύ φοβάμαι μήπως δεν ξέρει ούτε η ίδια η γράφουσα τίποτα γενικώς. Ο άντρας της είναι ένας άλλος άνθρωπος, και θα κάνει τα δικά του κουμάντα. Εδώ συζητούμε για την ίδια, Prince! Το θέμα της είναι εσωτερικό της, όπως άλλωστε δηλώνεται ρητώς μα και αναφαίνεται καθαρά ούτως ή άλλως."Προτείνω να μοιρασθεί τον προβληματισμό της (και) με το σύζυγό της, για να ενδυναμώσει την επικοινωνία μέσα στον πολύ αρμονικό κι ευτυχισμένο γάμο τους! Πως σου φαίνεται αυτό;"Μου φαίνεται και αυτό παρακινδυνευμένη παρότρυνση, επειδή δεν γνωρίζεις τίποτα για το γάμο της! Μόνο δύο λέξεις κοινότοπες και τυπικές διαβάζω εγώ... (ενώ για τον άλλον........), και εσύ από αυτές τις συγκεκριμένες δύο λέξεις έβγαλες συμπέρασμα ότι έχουνε δεμένη σχέση που μάλιστα θα ενδυναμωθεί περισσότερο αν ανοίξει τέτοια χαρτιά; (περιπαικτικά ρωτάς, περιπαικτικά σου απαντώ)MΑ, πώς σου διέφυγε, ούτε για τον άντρα της γνωρίζεις το παραμικρό! Ποιός μας λέει πχ. ότι δεν την "δουλεύει ψιλό γαζί" αντίστοιχα και εκείνος;#3 Εάν έχει διάρκεια το ζήτημα και δεν είναι παροδικό, πολλώ δε μάλλον εάν δεν είναι διαχειρίσιμο από ένα βαθμό και μετά, προτείνω συστηματική ενδοσκόπηση επειγόντως, με ή άνευ επαγγελματία.
Nanina, Το θέμα της είναι, πράγματι, καταρχήν, δικό της. Το μόνο που θ' αντιλέξω είναι ότι δεν είναι πια ήδη μόνο δικό της. Είναι κι όποιου συνυπάρχει με μία εμμονή/απωθημένο/πάθος, χωρίς να το γνωρίζει. Αυτός κατοικεί, ίσως μακάριος, πάνω σ' ένα ενεργό ηφαίστειο. Ωστόσο, έχεις δίκιο. Δεν γνωρίζω αυτόν ούτε το γάμο τους. Δεν απευθύνθηκε στην Α μπα; αυτός αλλά η #3(ίσως αυτό να λέει κάτι θετικό γι' αυτήν). Επομένως, ναι, μεγαλύτερος σεβασμός και λεπτότητα στο θέμα της και λιγότερος υποκειμενισμός κι οξύτητα στο σχολιασμό θα' ταν ευπρόσδεκτα. Σ' ευχαριστώ, νομίζω ότι με κατέβασες απ' το high horse μου με τη λεπτότητα(και το χιούμορ) που δεν έδειξα εγώ σ' αυτήν.
Σέβεσαι, αλλά την χολή την έβγαλες. Ξέρεις, εδώ στην στήλη στέλνουν απλοί καθημερινοί άνθρωποι με διάφορα θέματα με τα οποία ταυτίζονται διάφοροι άλλοι. Αν δεν έχεις να σχολιάσεις εποικοδομητικά, καλό είναι να σωπαίνεις.
Βασικα εγω αυτο που καταλαβα ειναι οτι ο "καταπληκτικος ανθρωπος" (περιγραφη τοσο εμφανης οσο ο λεκες απο σαλτσα ντοματα σε κολλαριστο πουκαμισο παρελασεως) δεν ειναι αυτο που λεμε καταπληκτικος εραστης. Ή εν παση περιπτωσει δεν εχουν βρει αυτην την καταπληκτικη χημεια οι δυο συζυγοι που θα την κανουν να ξεχασει το παλιο αμορε.Αμα σε κανουν να σπαραζεις απο ηδονη στην νυφικη πασταδα, δεν εχεις νου για αλλους, το βρακι σου το στιβεις για τον αντρα σου. Ως επι το πλειστον (βαζω κι ενα caveat emptor).Με λιγα λογια χωρις δουλιτσα, αυτοι οι δυο θα εχουν μετρημενα ψωμια....
#5Δεν απαντώ στην κοπέλα, απλώς με αφορμή την ερώτηση θυμήθηκα μια παλιά φίλη, τύπου Τζέιν Μάνσφιλντ, με πολλές κατακτήσεις και ατελείωτα κοπλιμέντα. Όταν βγήκαν οι φωτογραφίες του γάμου της ήρθε έξαλλη σπίτι μου (βρήκε τον άνθρωπο) και παραπονιόταν πως όποιος τις είδε έλεγε τι ωραίος που ήταν ο άντρας της. Με ειλικρινή απορία τη ρώτησα καλά, και δε χαίρεσαι;Στιγμιαία σκέφτηκα τι αποτυχημένος γάμος. Να θυμώνεις επειδή πιστεύεις ότι ο άνθρωπος που ξεχώρισες ανάμεσα σε τόσους, σε επισκιάζει λόγω εξωτερικής εμφάνισης. Όταν μάλιστα τον έχεις ξεχωρίσει με βασικό κριτήριο την ομορφιά του. Πάλι καλά, έπεσα εντελώς έξω απ'ότι φαίνεται, μια χαρά πάει ο γάμος τους τόσα χρόνια. Ο γαμπρός είναι όμορφος ακόμα και με κέρατα.
#1Πολυ ωραια η απαντηση της Λενας. Να προσθεσω και κατι ακόμη. Πιστευεις οτι το να εισαι πρωτη στα μαθηματα του πολυτεχνειου, θα σου κανει την μετεπειτα ζωη στον εργασιακο στιβο πιο ευκολη; Πιστευεις οτι θα εισαι και η πρωτη στη δουλεια σου; Μακάρι... Δεν θελω να σε απογοητευσω, αλλα οταν πιασεις δουλεια, μονο η πρωτεια του πολυτεχνειου ή του σχολειου δεν θα μετραει. Και σε εκεινη τη φαση πραγματικα θα πεσεις απο το συννεφακι σου και θα φας το σοκ της ζωής σου.
#1 Δε θα σταθώ στο θέμα της κοπέλας σχετικά με την πρωτιά, αυτό το απάντησε πολύ εύστοχα η Αμπα. Θα σταθώ στον επικίνδυνο λαϊκισμό, που εκφέρει η εν λόγω κοπέλα, σχετικά με το πόσο εύκολο ακούγεται, το να τελειώσεις το Πολυτεχνείο άμα είσαι ξύπνιος....Έλεος δηλαδή. Για όσους διαβάζουν και δεν έχουν αντίστοιχη εμπειρία, έχω να δηλώσω, απόλυτα όμως, ότι είναι αδύνατο να περάσεις μάθημα σε δύσκολη σχολή, με δέκα (το χοντραίνει κιόλας) με μία μέρα διάβασμα. Αυτή η άποψη ότι δηλαδή, είναι θέμα μεγάλης εξυπνάδας και όχι διαβάσματος το να τελειώσεις Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο, είναι από τις πιο ολέθριες στην Ελληνική κουλτούρα. Για αυτό δεν σέβονται τους επιστήμονες, για αυτό φθονούν, γιατί αν έλεγαν αλήθεια όλα αυτά τα εξωγήινα όντα που γράφουν δεκάρια με μια μέρα διάβασμα, θα ήξεραν όλοι πόσο πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο είναι να σπουδάζει κανείς. Έχω τελειώσει Νομική και ξέρω από πρώτο χέρι ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να περάσεις μάθημα, πόσο μάλλον με βαθμό , όταν η ύλη ενός κοινού μαθήματος (δικαίου), είναι 4 τόμοι κατά μέσο όρο μαζί με κώδικες και ασκήσεις, διαβάζοντας μία μέρα.Είναι απλά παράλογο!! Έχω την εντύπωση δε, ότι το Πολυτεχνείο δεν είναι πιο εύκολο. Αυτές οι δραστηριότητες έχουν μίνιμουμ προσπάθειας. Μπορεί όντως κάποιος να το έχει περισσότερο, να έχει μπει στο πνεύμα πιο εύκολα αλλά είναι αδύνατο αυτό που περιγράφει η κοπέλα. Αλλά από τα λεγόμενα της και από την ερώτηση καταλαβαίνω δυστυχώς ότι η λαίλαπα του ψεύτη Έλληνα, που ντρέπεται να πει το αυτονόητο, ότι δηλαδή αααα....διάβασα για να πάρω ένα πτυχίο, καλά κρατεί.Δυστυχώς όμως αυτά πιάνουν στον κόσμο, που δε βάζει το μυαλό του να σκεφθεί, γιατί η νοοτροπία αυτή βολεύει κατά κάποιο τρόπο. Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι οι τίτλοι σπουδών και η κοινωνική αναγνώριση δεν είναι θέμα ταλέντου, ότι τίποτα δεν είναι θέμα μόνο ταλέντου.....ειδικά το να γίνεις επιστήμονας είναι παλούκι και δεν το εύχομαι σε ανθρώπους που δεν έχουν πολύ γερό στομάχι και θέληση και πειθαρχία ....ΈΛΕΟΣ
πες τα χρυσόστομε!με τη σημερινή ερώτηση θυμήθηκα μια συμφοιτήτριά μου αριστούχο (με μ.ο. 9,5 σε μια σχολή που επικρατούσε το 7 για τους πολύ καλούς φοιτητές). Όταν έβγαινε από την αίθουσα στην εξεταστική μας έλεγε "ωχ, δεν έγραψα καλά, αν περάσω με ένα 5άρι θα ειμαι ευχαριστημένη". yeah right.
Εκτός απο τους ανθρώπους το κάνουν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον η τον θαυμασμό υπάρχει και θέμα διαταραχής (όχι οτι αυτοί που το κάνουν για να φανούν δεν έχουν κάποιου έιδους διαταραχή). Αρκετοί που έχουν αυτη την συμπεριφορά έιναι εσωστρεφείς άνθρωποι χωρίς ιδιάιτερη αυτοποεπόιθηση και μόνοι τους υποβιβάζουν τον κόπο και τις ικανότητές τους. Ακόμη και αν γράφουν 19-20 σε κάθε διαγώνισμα δεν πιστέυουν οτι το αξίζουν πραγματικά και θα έρθει η σφαλιάρα στο επόμενο διαγώνισμα και θα γραψουν 5 και θα φανεί η γύμνια τους. Βέβαια για το επόμενο διαγώνισμα στρώνονται να διαβάζουν δεκάωρα και πάλι γράφουν 19-20 αλλα στο μυαλό τους έπρεπε να διαβάζουν 16 ώρες άρα πάλι στάθηκαν τυχεροί. νομίζω λέγεται the imposter syndrome.
J.Brian, προσυπογράφω. Χωρίς βέβαια η αφοσίωση, η προσωπική επένδυση,η πειθαρχία, η ποσότητα και η ποιότητα της δουλειάς του καθένα να αναιρεί τα ταλέντα και τις κλίσεις και τις δεξιότητες που όντως απαντούν σε μεγάλη ποικιλότητα ανάμεσα στις ανθρώπινες πνευματικές εμβέλειες. Για να μη μιλήσω και για τις αντικειμενικές συνθήκες (ευκολίες ή δυσκολίες) του κάθε ατόμου, τις καταβολές του και το μορφωτικό του κεφάλαιο που κάθε άλλο παρά ασήμαντες εκκινήσεις τυγχάνουν. Πόσοι και πόσο διαφορετικοί προσδιοριστικοί παράγοντες, Θεέ μου, παραγνωρίζονται, υποτιμούνται, σχεδόν διαγράφονται ελαφρά τη καρδία στην γελοία φράση "Είναι απλά εξυπνότερος"... Το κακό είναι ότι, αντί να περιγελάται, γίνεται αντίληψη ευρέως διαδεδομένη.Να σημειώσω : Καθόλου μόνο στην Ελλάδα, όπου η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταλάβει ακριβώς αν και πόσο γιγαντωμένη είναι. Όμως τέτοιες αντιλήψεις συναντάς και στο εξωτερικό... χαλαρά!Κάποτε ένας τύπος, που θαύμαζα τόσο για τις γνώσεις του όσο και για το βελινεκές της σκέψης του που πλείστες όσες φορές με ενέπνευσε να γίνω καλύτερη και να εξετάσω εμβριθέστερα τις βεβαιότητές μου, μας έλεγε "Έχω γνωρίσει κάποιον ο οποίος διαβάζει για-και γράφει διδακτορικό μέσα σε μια νύχτα! Και παίρνει άριστα." Ζντόιγκ!!! Το έλεγε στα σοβαρά παιδιά!! Η μεγάλη πλάκα είναι ότι δεν του το είχα με την καμία να πει κάτι τέτοιο, φαινόταν άτομο ανοιχτού πνεύματος, συγκροτημένος, ήταν πολύ μορφωμένος, με πλούτο εμπειρίας και όλα. Δεν θα το πιστέψετε, αλλά από την αρκετά μεγάλη ομήγυρη η μόνη που αμφισβήτησε ανοιχτά και αποφασιστικά την συγκεκριμένη δήλωση ήμουν εγώ. Φίλε, εγώ σου λέω έστω ότι υπάρχει μία πιθανότητα να ήταν και γεγονός, ρε παιδί να πέτυχε τον άνθρωπο-θαύμα... Μα έστω και έτσι, δεν βρέθηκε κανείς άλλος από τους παρόντες να έχει αμφιβολίες, να του μοιάζει ανεκδιήγητο, τραβηγμένο, σκανδαλώδες, αμφίβολο απλά, κάτι. Κανείς. Μα το πιστεύετε;;;!!! Εγώ ακόμα δυσκολεύομαι...
#1. Η απάντηση της "αμπα", από τις πιο πλήρεις και εμπεριστατωμένς ever!!#3. Αγαπητή 34χρονη ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕ την καψούρα του Λυκείου!!! Αν δεν μπορείς μόνη σου ζήτα βοήθεια..διαφορετικά ο τέλειος γάμος σου κινδυνεύει από κάτι που στο μυαλό σου έχει πάρει διαστάσεις εξωπραγματικού....ΚΡΙΜΑ...μεγάλο κορίτσι είσαι, βάλτα λίγο σε σειρά...#4. To "είμαι 21, έξυπνη και χαρισματική ...." ασχολιαστο...Στο επόμενο γράμμα σου στείλε μας κανένα ερώτημα για τη σύγκρουση των "πρέπει" με τα "θέλω" σου και μετά σιγά-σιγά ξεκίνα το μακρινό ταξίδι προς τη γη...#7. Σε ποιο μέρος ζείς? τι ηλικία έχεις?
@2Καλό μου, θα μπορούσα να γράψω τόσα πράγματα αλλά θα σου πω μόνο αυτό:Αν το να κάνεις αυτές τις σκέψεις είναι αβάσταχτο, το να κάνεις σκέψεις προσπαθώντας να το εξηγήσεις μόνη σου προκειμένου να το ξεπεράσεις είναι ασύλληπτα βασανιστικό και τελικά τόσο μα τόσο εξαντλητικό. Γιατί ακόμα και αν οι σκέψεις σου είναι σωστές, είναι αδύνατον να το επιβεβαιώσεις εσύ ίδια που τις κάνεις, ώστε να ανακουφιστείς. Είναι σαν μια βρύση που δουλεύει μεν αλλά το νερό τρέχει με διακοπές, πιτσιλάει και τα κάνει όλα μούσκεμα. Μπορεί να σκαμπάζεις λίγο από υδραυλικά και να κάνεις μια προσπάθεια μ'ένα κλειδί, μια τανάλια, ένα καινούργιο φιλτράκι, αλλά η βρύση τελικά να μη φτιάχνεται. Χρειάζεται να καλέσεις έναν υδραυλικό, που με μια ματιά θα ξέρει τι φταίει, θα έχει τα εργαλεία του και θα επιδιορθώσει το πρόβλημα του σωλήνα, στον οποίο εσύ δεν μπορείς να φτάσεις.Μπορεί να μην πετύχεις με την πρώτη έναν καλό μάστορα αλλά ο στόχος σου είναι να φτιαχτεί η βρύση, θα φωνάξεις όσους υδραυλικούς χρειαστεί μέχρι να τον πετύχεις.Αν είσαι στην Αθήνα, ξέρω έναν πολύ καλό. Έφτιαξε τη δική μου που, δεν πιτσιλούσε απλά, πλημμύριζε.Αν κάτι με θλίβει είναι που δεν τον φώναξα στην ηλικία σου. Θα είχα χορτάσει περισσότερο τον μπαμπά μου και αντί να κοιτάζω τα πόδια του σε κάθε του βήμα από τον φόβο μη σκοντάψει, θα τον κοιτούσα στα μάτια.
#1.Από προσωπική εμπειρία να σου προτείνω ότι αν τα χαρακτηριστικά αυτών των πολύ εξυπνότερων από εσένα είναι αυτά που θα ήθελες να βελτιώσεις πάνω σου τότε να τους κάνεις παρέα, θα μάθεις πολλά και θα γίνεις και εσύ πολύ καλύτερη.
#4Απ’ όλη την ερώτηση κρατάω αυτό το «ως βασικό αίτιο της αναβλητικότητας θεωρείται ο φόβος για την αποτυχία». Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, πάντως πολύ βολικό μου φαίνεται και θα το υιοθετήσω. Εγώ νόμιζα ότι είμαι απλά τεμπέλα :P
Είναι αλήθεια και μάλιστα μεγάλη. ΝΑ, με το συμπάθειο.Να, πχ τώρα έχω ένα σωρό δουλειές να κάνω και δεν τις ξεκινάω γιατί βαριέμαι. Η ΝΑ αλήθεια είναι ότι θέλω να τις κάνω όλες από τη ρίζα μέχρι την άκρη. Δε γίνεται εκτός κι αν ασχοληθώ μέχρι το βράδυ, που αποκλείεται. Άρα θα αποτύχω. Άρα λέω "βαριέμαι να κάνω δουλειές" αντί να σηκωθώ και να κάνω επιλεκτικά κάποιες και να φεύγουν απ'το κεφάλι μου.Γι'αυτό παρακαλάω τόσα χρόνια την Α,μπα να γίνει βραδυνή η στήλη. Ορίστε, τώρα θα έκανα δουλειές και δε θα καθόμουν μπροστά σ'αυτό το μαραφέτι. :*
#1Η αδερφή μου κι εγώ τελειώσαμε την ίδια σχολή. Εγώ ήμουν ήμουν κατά δυο έτη μεγαλύτερη και θυμάμαι ότι για να δώσω τη φαρμακολογία διάβαζα όλο το καλοκαίρι και το Σεπτέμβρη έγραψα 9. Η αδερφή μου δυο χρόνια αργότερα διάβασε ένα Σ/Κ τη φαρμακολογία και έγραψε 8. Απλώς είχε αυτό το εκνευριστικό χάρισμα να έχει μνήμη σκάνερ. Δηλαδή όπως το διάβαζε το αποθήκευε ο εγκέφαλός της. Θυμάμαι ότι μου την έσπαγε πολύ τότε αυτό και ότι ένιωθα αδικία. Μεγαλώνοντας το πήρα απόφαση ότι απλά θέλω πολύ πολύ πολύ περισσότερη δουλειά και τίποτα παραπάνω! Η ιστορία στη μετέπειτα ζωή μας, έδειξε ότι εγώ ήμουν πιο προσεκτική και έκανα αργά και σταθερά βήματα εξέλιξης ενώ η αδερφή μου που είχε τρελή αυτοπεποίθηση ταλαιπωρήθηκε λίγο παραπάνω με τον αυθορμητισμό της. Αλλά ήταν μεγάλο σπάσιμο τότε!!
#4Λοιπόν κι εγώ είμαι τρομερά αναβλητική, κι έχω φτάσει 31. Πλέον μπορώ με σιγουριά να πω ότι είναι ένα από τα ελαττώματα μου και προσπαθώ στα πολύ σημαντικά να το περιορίζω. Όταν ήμουν στη σχολή πάντως, ξεκίναγα το διάβασμα για κάθε μάθημα ακριβώς 3 μέρες πριν και μια χαρά τα πέρναγα και με καλούς βαθμούς. Βέβαια, εξαρτάται από τη σχολή, πόσο εύκολη είναι.Ακριβώς επειδή τελικά τα κατάφερνα παρόλη την αναβλητικότητα μου, τελικά δεν διορθώθηκα ποτέ. Αν όμως υπάρχει η πιθανότητα για σοβαρές συνέπειες είμαι σίγουρη ότι δεν αναβάλλεις τίποτα. Για παράδειγμα, γράφτηκες στη σχολή στην ώρα σου, έτσι δεν είναι; Αν στα σημαντικά είσαι εντάξει, δεν πειράζει και λίγη έλλειψη αυτοπειθαρχίας. Ο καθένας με τον χαρακτήρα του.
Κι εγώ μια απ'τα ίδια Εξωγήινη μου. Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Όταν άρχιζα να διαβάζω έπαιρνα φόρα και μου έβγαινε και έβριζα τον εαυτό μου που δεν ξεκίνησα νωρίτερα για να μην πιέζομαι. Οπότε η συμβουλή μου στη φίλη του 4 είναι να ξεκινά έστω να βρίσκει τα βιβλία, τις σημειώσεις, να οργανώνεται, να διαβάζει τα κεφάλαια. Θα τη βοηθήσει να μπει στο κλίμα και να ξεκινήσει μια ώρα αρχίτερα. Ή έστω και αργά να ξεκινήσει πάλι, θα έχει κάνει μια προεργασία και δε θα χάνει πολύτιμο χρόνο. Τα φιλιά μου στους απανταχού αναβλητικούς :)
Κι εγώ τα ίδια: 31, αναβλητικοτητα στο φουλ, ποτέ δεν διορθωθηκα επειδή τα καταφέρνω. Όμως πάντα σκέφτομαι τι θα κατάφερνα αν οργανωνομουν λίγο! Μήπως τελικά μέχρι εκεί είναι η ικανότητα μας;
#7 Για ψυχολόγους δεν ξέρω, γνωρίζω όμως ότι αν πας σε γιατρό και καταλάβει ότι είσαι ομοφυλόφιλος, υποχρεούται να σε καταγγείλει στην αστυνομία. Έτσι οι ομοφυλόφιλοι προτιμούν τους δυτικούς γιατρούς.
Ξέρω πως έχουν γίνει διάφορες σχετικές "ταρζανιές" σε κάποιες χώρες (βλ. χριστιανική Ουγκάντα). Θεωρούσα, όμως, ότι το ιατρικό απόρρητο δεν μπορεί να καταστρατηγηθεί τόσο εύκολα (ίσως να κάνω και λάθος). Υπάρχουν πηγές που να υποδεικνύουν ότι σε *όλες* τις χώρες, σχετιζόμενες με την Σαρία, ο-η ιατρός *υποχρεούται*, όχι μόνο αν του πεις ότι δεν είσαι straight, αλλά ακόμη αν ο-η ίδιος-ια υποθέσει (λαθεμένα ή σωστά) ότι δεν είσαι straight, να σε καταγγείλει στην αστυνομία;
Αυτό μου το μετέφερε φίλος ουρολόγος που δουλεύει στο Ντουμπάι, που υποτίθεται είναι και λίγο πιο χαλαρά τα πράγματα. Μόνο για τους ξένους όμως από ότι φαίνεται. Οι ντόπιοι υπόκεινται σε σοβαρούς περιορισμούς. Μάλλον επειδή θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα και υπάρχουν ποινές. Δεν ξέρω αν ισχύει σε "ολες" τις χώρες που λες ή σε κάποιες. Το ιατρικό απόρρητο ισχύει σε όλες τις χώρες; Δεν ξέρω. Πάντως οι πελάτες του φίλου μου δεν πάνε σε ντόπιους γιατρούς από το φόβο του καρφώματος στις αρχές. Άρα σίγουρα συμβαίνει σε κάποιο σημαντικό βαθμό.
Thanks. Ούτε κι εγώ το γνωρίζω, ο φόβος είναι λογικό επόμενο σε χώρες όπου η ομοφυλοφιλία επισύρει ποινές και φτάνεις να μην προσέχεις μόνο τον γιατρό σου αλλά και τον γείτονά σου, μην σε κατηγορήσει από τσαντίλα και μόνο.Αυτό το οποίο ρωτώ, όμως, είναι αν οι ιατροί υπόκεινται σε *κανονισμούς* που να τους εξαναγκάζουν (επισύροντας) άλλες ποινές προφανώς για τους ίδιους, να καταγγέλλουν τους ασθενείς τους, κόντρα σε όποια ιδέα ιατρικού απορρήτου.
Παιδιά εδώ και λίγες μέρες έχω μετακομίσει στο Άμπου Ντάμπι που ισχύει ο ισλαμικός νόμος, αν και σε κάποια πράγματα είναι πιο χαλαρά όπως και το Ντουμπάι. Δεν είμαι σίγουρη για τους ομοφυλόφιλους, αλλά αυτό που μου είπαν οι φίλοι μου εδώ είναι ότι εφόσον κάποια είναι ανύπαντρη αν έχει υποψίες πως είναι έγκυος παίρνει τεστ από το φαρμακείο και σε καμία περίπτωση δεν πάει σε γιατρό εδώ (ντόπιο τουλάχιστον). Είναι υποχρεωμένος να την καταγγείλει στην αστυνομία. Το ίδιο άκουσα ότι ισχύει και για το να συμπεράνει ο γιατρός ότι έχει σεξουαλικές σχέσεις εφόσον πάλι είναι ανύπαντρη.
#6. Άσε τις γλύκες και φώναξε κανένα μπάτσο να τους κάνει παρατήρηση 1. Για την διατάραξη κοινής ησυχίας 2. Για την διατάραξη καλού γούστου (κιθάρες και αγαπησιάρικα τραγούδια).