ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάσα πριν κανα δεκαήμερο μια ιστορία εδώ και παραλίγο να πάθω σοκ αλλά ..δεν ήταν η δικιά μου.Γράφει αυτή σε αυτόν (τι και πώς δεν έχει σημασία)και λέω ρε σύ,αυτό θα μπορούσα να το έχω γράψει εγώ,αλλά..τελικά..ούτε καν..όμως κι έτσι προχτές που έκοβα τα μαλλιά μου (ναι μόνο σε εμένα το κάνω αυτό,άλλο που το έκανα και σε εσένα,) αποφάσισα να γράψω κι εγώ τα δικά μου,εδώ,μιας και ποτέ δεν ξέρεις..Αχ..μακάρι να μπορούσαμε να μιλήσουμε,να σου πώ ότι εκείνες οι τρείς μέρες του Αυγούστου για μένα ήταν από τις πιο ωραίες που έχω περάσει καιρό τώρα,γιατί πραγματικά σε συμπαθώ πολύ και συχνά πυκνά αναρωτιέμαι τι να γίνεσαι και στεναχωριέμαι.Μου λείπει το να μην μπορώ να σου μιλήσω για όλα αυτά που συμβαίνουν εδώ,που ξέρω πόσο σου κοστίζει το να είσαι εκεί και να μαθαίνεις για το εδώ και να μη μπορείς να γυρίσεις πίσω γιατί δε θα μπορούσες να ζήσεις αλλιώς.Μου λείπει να μιλάς για το πόσο ανάγκη έχεις το φώς,μου λείπει να κάνεις χαζά σχόλια ας πούμε για την επικαιρότητα κι εγώ να συνεχίζω να σου απαντάω σοβαρά,μου λείπει να ανταλλάσουμε νέα για μουσικές ,μου λείπει να σου λέω σε τι εκθέσεις να πάς και να με κοροιδεύεις,μου λείπει να σε τσιγλάω για το "πρωινό σχολείο",μου λείπει να αρπάζεσαι όταν σε λέω "αφεντικό",μου λείπει να μου διορθώνεις τα γερμανικά μου,μου λείπει να περιγράφεις μεταξύ αστείου και σοβαρού την πραγματικότητα,μου λείπει να προσπαθώ να καταλάβω τι λές μέσα απο΄τα δόντια σου όταν μιλάς μόνος σου και..ακόμη και το καφέ παντελόνι μου λείπει ρε..Αλήθεια είναι.Δεν ξέρω γιατί,αλλά μου λείπει όλο αυτό.Και μπορεί να άργησα να το καταλάβω ότι μου λείπουν όλα αυτά γιατί είμαι στο κόσμο μου και δε κατάφερα να σε δώ καμία από όλες τις φορές που ήρθες Ελλάδα,μα ναι μου λείπει που σταματήσαμε ξαφνικά να μιλάμε-και δε ξέρω και γιατί-όμως δε φαντάστηκα ότι θα με στεναχωρούσε αυτό ,όπως επίσης ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι που να σε ενοχλεί και να μη μου το πείς,ωστόσο...εαν όντως έκανα κάτι και για αυτό δε μιλάμε πια,ειλικρινά συγνώμη πραγματικά δε μπορώ να φανταστώ τι..Κρίμα που δε μπορώ να σε ρωτήσω απευθείας ή να σου μιλήσω γιατί δεν έχω τρόπο πια να επικοινωνήσω μαζί σου και γιατί μπορεί να σου φανεί τελείως άσχετο μετά από τόσο καιρό να σου γράψω ένα μήνυμα(που δε ξέρω κιόλας εάν θα φτάσει σε εσένα,γιατί δεν είμαι σίγουρη καν ότι έχεις τον ίδιο αριθμό και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθώ και απο κάποιον άγνωστο..)μα επειδή δεν έχω άλλο τρόπο να στα πώ όλα,έστω και με καθυστέρηση,τα γράφω τελικά εδώ,ώστε να τα βγάλω πια από μέσα μου κι αν απλά διαβάζεις,κράτα τη παρακάτω σύνοψη.. "Γειά πώς πάει?εγώ η μελαχρινή είμαι και μου λείπει που δε μιλάμε πιά,εύχομαι να μην έκανα κάτι που σε πείραξε και δε μου μιλάς ελπίζω πραγματικά ότι κι αν ήταν αυτό να μην είναι ασυγχώρητο και μακάρι εάν ξαναέρθεις να καταφέρω να σε πετύχω αυτή τη φορά να τα πούμε γιατί σου χρωστάω όντως και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εξαιρετική φιλοξενία τον αύγουστο ,όπως επίσης και το οτι φορτώθηκες και ένα σωρό πράγματα να τα δώσεις του φίλους μας που δεν ήταν εκεί όσο ήμουν εγώ και φυσικά να ξέρεις ότι ανταποδίδω όποια στιγμή τη φιλοξενία με ένα σωρό βόλτες στην Αθήνα που βρίσκομαι.Σε φιλώ,να περνάς όμορφα."https://www.youtube.com/watch?v=7CAYFIpi89k&nohtml5=False------------------------------------------------------------------------------------------