__________________
1.
Αγαπητή Α Μπα, θέλω να μου πεις αν βλεπω φαντάσματα ή αν απλώς δεν ξερω τον κόσμο! Γνώρισα το καλοκαίρι σε γενέθλια φίλου φίλων κλπ ένα παιδι που αμεσως εδειξε ενδιαφερον (δεν ηταν "προξενιό"). Μιλουσε μονο μαζί μου όλη τη βραδια, είχαμε πολλα κοινα να πουμε είναι η αληθεια, και ολοι καταλαβαν ότι με φλερταρε.Μαλιστα τους εκανε κι εντυπωση γιατι τον ηξεραν ως ντροπαλο και τυπο "που δεν κανει κινηση". Και οντως, τηλεφωνο δε ζητησε, ουτε προσπαθησε να τον βρει μεσω κοινων γνωστων, ενώ ειπε ότι θελει να τα πουμε οι 2 μας. Με δική μου πρωτοβουλια μιλαμε στο facebook και ενώ ανταποκρίνεται και είναι πολύ τρυφερος, ο ιδιος στελνει πολύ λιγοτερο. Οσες φορες κανονιστηκε κατι, παντα ναυαγουσε. Οι δε κοινοι φιλοι, δεν είναι κολλητοι κανενος, για να υπαρχει περιπτωση να ξαναβρεθούμε. Και σε ρωταω λοιπον : γιατι δε μου ζηταει να βγουμε? γιατι γενικα δεν προσπαθει? κι εγώ τι να περιμένω τωρα πια?30αρηδες ειμαστε κι οι 2 και μας αρεσει να βρίσκουμε καποιον που να μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Έχει ξανατεθεί το θέμα στη στήλη, αλλά πραγματικά απορώ, ειδικά όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια καλή γνωριμία, είτε φιλική έιτε όχι μονο.- Μαρίνα
Έχει ξανατεθεί, αλλά επειδή πρόκειται για τον εαυτό σου, πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη, ευνοϊκότ εξήγηση.
Όμως η απάντηση είναι η ίδια. Νομίζεις ότι ρωτάς «γιατί δεν μου ζητάει να βγούμε», αλλά αυτό που ρωτάς είναι «γιατί δεν θέλει να γίνει αυτό που θέλω εγώ να γίνει;» Γιατί να θέλει αυτό που θέλεις εσύ; Γιατί μια γνωριμία, ένα ενδιαφέρον, μια σχετικά καλή κουβέντα πρέπει υποχρεωτικά να οδηγήσει σε ραντεβού; Γιατί είναι αυτονόητο για σένα ότι θα έπρεπε να θέλει να σε γνωρίσει καλύτερα; Επειδή έχετε πολλά κοινά; Ε και; Μπορεί να μην πιστεύει ότι έχετε πολλά κοινά. Μπορεί τα κοινά που έχετε να μην του φαίνονται και τόσα πολλά. Μπορεί να διαφωνεί σε πολλά από αυτά που λες και να μην σου το έχει πει, μπορεί ακόμα και να σου το έχει πει και να μην το έχεις καταλάβει. Μπορεί να έχει κάτι καλύτερο να κάνει, μπορεί να έχει δέκα άλλες με τις οποίες έχει κοινά, μπορεί να είναι κατάσκοπος. Χίλια δυο μπορεί να συμβαίνουν, άλλα που μπορούμε να φανταστούμε και άλλα τόσα που δεν μπορούμε. Όμως όταν βλέπουμε ότι ο άλλος δεν θέλει αυτό που θέλουμε εμείς, πέφτουμε από τα σύννεφα λες και είναι εντελώς ανεξήγητο πράμα.
Οι προϋποθέσεις υπάρχουν από την πλευρά σου, οπότε θεωρείς ότι συμβαίνει κάτι εξωφρενικό που πρέπει να ερμηνευτεί. Παραβλέπεις όμως ότι οι δικές σου προϋποθέσεις δεν είναι οι προϋποθέσεις των άλλων. Κάνεις σαν τον Καραγκιόζη που έλεγε ότι θα παντρευτεί την βεζυροπούλα. «Εγώ θέλω, άρα η δουλειά είναι μισοτελειωμένη».
__________________
2.
Ρε αμπούλα είσαι η τελευταία μου ελπίδα να βρω μια ακρη..θέλω να είσαι αμείλικτη..
Θα προσπαθήσω να είμαι περιληπτική..Ζω στο εξωτερικό, η οικογένεια μου ζει στην Ελλάδα κ οι φιλοι μου είναι μοιρασμένοι σε όλη την Ευρώπη..δυσκολεύτηκα πολύ στην αρχή, ζούσα κ δούλευα για να γυρίσω στην Ελλάδα..& για τις λιγες διακοπές..μέχρι που γνωρισα εναν άνθρωπο εδω -γηγενη- κ κατεληξα να κλαίω κ στα δυο αεροδρομια..τον ερωτευτηκα πολυ κ μετα απο δυο χρονια ειναι ο μονος ανθρωπος εκτος απο τον εαυτο μου που αντεχω να εχω διπλα μου 24 ωρες το 24 ωρο..κανουμε ταξιδια, σεξ, τρελες, εργαςιες κ συζητησεις για τη δουλεια μας..- καθ ο,τι εχουμε το ιδιο επαγγελμα..ΑΛΛΑ κ φυσικα υπαρχει ενα αλλα..εχουμε μια 15ετια διαφορα (εγω στα 30κατι κ εκεινος στα 45κατι) κ επισης εχει ηδη μια οικογενεια (2 παιδια στα 13& 23)..εδω δεν ενδιαφερει κανεναν, αλλα στην ελλαδα ειναι ταμπου..οι γονεις μου απο τοτε που το εμαθαν μου κανουν πολεμο-ψυχολογικο κ οχι μονο..κ εγω τα χω χαμενα..μενουμε μαζι εδω κ ενα χρονο, ανακαινιζουμε το σπιτι μας κ εχουμε συζητησει για το μετα κ κανουμε ονειρα..αλλα πως μπορω να ονειρευτω οταν εχω την οικογενεια μου απεναντι μου; Μηπως αυτα που μου λενε με πειραζουν γιατι κατα βαθος ειναι κ δικοι μου φοβοι;; Ειναι συμβατο αυτο που παω να κανω; Η ηλικια δεν ειναι τοςο εμποδιο γτ ειναι τοςο τρελος και ζωντανος ανθρωπος που εμενα με βγαζει off..αλλα τα παιδια -που ειναι κ αρκετα κακομαθημενα και ακαταστατα- θα ειναι καλως η κακως με καποιο τροπο στη ζωη του..στη ζωη μου..στη ζωη μας..κ τον τελευταιο καιρο επηρεαζουν την καθημερινοτητα μου, γιατι νιωθω οτι εγινα απο τη μια μερα στην αλλη συζυγος κ μανα..η χειροτερα μητρια..κ δεν ημουν καθολου η κοπελα "εγω ποτε θα γινω μανα;" Ηταν ο πρωτος που μ εκανε να το σκεφτω..Πριν απο ενα χρονο ημουν στο τςακ να μεινω εγκυος κ τωρα εχω κατεβει απο το συννεφακι μου κ δεν ξερω τι χαλασε..τον αγαπαω, με εκανε να αγαπηςω τον εαυτο μου κ τη δουλεια μου μεςα απο τα ματια του..θα εμενα για χαρη του εδω..θα μπορουςα, αν ηταν μονος του, θα πολεμουσα..αλλα τωρα δεν ξερω αν αξιζει τον κοπο..και μαζευτηκαν πολλα κ κοντευω να σκασω..πες κατι, ο,τιδηποτε..Σε ευχαριστω που με ακουσες! Κeep walking..
«Μήπως αυτά που μου λένε με πειράζουν γιατί κατά βάθος είναι και δικοί μου φόβοι;»
Κατά βάθος;
Ποιο βάθος; Στην μισή σχεδόν ερώτηση αναλύεις για ποιους λόγους έχεις αμφιβολίες. Έχεις πολύ χειροπιαστούς προβληματισμούς για τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα, δεν σου αρέσει η εικόνα που έχεις για το μέλλον μαζί του και καταλήγεις «δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο». Η οικογένεια σου σου φταίει;
«Έχω κατεβεί από το συννεφάκι μου και δεν ξέρω τι χάλασε». Ξέρεις πολύ καλά τι χάλασε. Το γράφεις πολύ γλαφυρά. Αν δεν μπορείς να βάλεις σε μια σειρά τις σκέψεις σου, να παραδεχτείς τι δεν είσαι διατεθειμένη να κάνεις, πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε αυτόν, και αν δεν βρείτε από κοινού μια φόρμουλα και ειρηνική συμβίωση – θα χρειαστούν πολλοί, ιδιαίτερα επίπονοι συμβιβασμοί και από τις δύο πλευρές, και όταν λέω «από τις δύο» εννοώ και από την δική σου – το πόσο αγαπιόσαστε δεν έχει σημασία. Η αγάπη δεν είναι αρκετή για να χτίσει ένα ζευγάρι το μέλλον του. Όχι μόνο δεν είναι αρκετή, δεν είναι καν απαραίτητη.
__________________
3.
Αγαπητή Αμπά,
Καταρχήν, είσαι τέλεια!!! Με αφορμή την απάντησή σου στην ερώτηση #2 ημ. 05/02/2016 και την κορυφαία φράση «Πάνθεον της Σάπιας Ανάλγητης Δικαιολογίας» η οποία πρέπει να κατοχυρωθεί όπως η αρχή Λενφού θα ήθελα να σου πω ότι:
Έχω στείλει δυο-τρείς ερωτήσεις οι οποίες δεν έχουν απαντηθεί και μάλλον δικαιολογημένα γιατί και μένα τώρα που τις σκέφτομαι μου φαίνονται χωρίς νόημα αλλά...
Τι θα έλεγες μια στο τόσο να έδινες βραβεία (π.χ Πάνθεον Σάπιων Ερωτήσεων ΑΜΠΑ) για τις πιο παράξενες/άσκοπες/άκυρες ή ό,τι άλλο θες εσύ, ερωτήσεις που δέχτηκες?
Μήπως δω και τις δικές μου απαντημένες βρε παιδί μου...
Ευχαριστώ! Φιλία
Fangirl
Σου απαντώ για να μην προστεθεί μια τρίτη αναπάντητη ερώτηση.
Αυτό που ζητάς δεν είναι αρκετά συγκεκριμένο. Οι παράξενες ερωτήσεις μπαίνουν όλες, μακάρι να ήταν και περισσότερες. Οι άσκοπες, εκτός του ότι είναι άχρηστες, είναι και βαρετές, και δεν είναι ευγενικό να κάνουμε τους άλλους να βαριούνται. Με το «άκυρες» δεν ξέρω τι εννοείς. Αν οι ερωτήσεις που έστειλες τώρα σου φαίνονται χωρίς νόημα, φαντάσου πώς θα φαινόταν σε αυτούς που διαβάζουν, και φαντάσου πόσο δύσκολο είναι να απαντηθούν. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν έχεις ιδιαίτερα προβλήματα, οπότε να, πάντα υπάρχει μια θετική πλευρά!
__________________
4.
Καλη μου Α, μπα, ενω ειχα καταθλιψη υπεκυψα σ εναν ερωτα που ενω διατυμπανιζε οτι ειναι τρελος και παλαβος για μενα, οταν επεσε η διαθεση μου κι ας του εξηγουσα οτι δεν φταιει αυτος, μου ειπε: "ναι, αλλα εγω δε μπορω ετσι. ". μα ηξερε απο την αρχη και εδειξε συμπαθεια και κατανοηση και ξαφνικα χωρις να με εχει προετοιμασει τιποτα και με ασημαντη αφορμη, με χωρισε! Και περασαν δυο μηνες και ακομα δε μπορω να συνελθω. Νιωθω οτι ηταν ο ερωτας της ζωης μου και με τις μαλακιες μου και τα κομπλεξικα μου τον εδιωξα. Ο ψυχολογος μου λεει οτι θα περασει κι οτι ολα αυτα που νιωθω ειναι φυσιολογικα, αλλα πώς θα περασει; νιωθω οτι ηταν αυτη η χαριστικη βολη και δε θα ξανασταθω στα ποδια μου. Νιωθω οτι ολα τα κανω λαθος, οτι δεν θα ξανατολμησω τιποτα στη ζωη μου, απο φοβο μηπως μου χτυπησει η καταθλιψη την πορτα. Α,μπα μου, δε θελω να πεθανω, αλλα ουτε με βλεπω να γινομαι και ποτε καλα. Θα περασει ποτε;- Καλα.κρασια
O έρωτας της ζωής σου θεωρείς ότι είναι κάποιος που σε παράτησε ξαφνικά με ασήμαντη αφορμή; Αυτόν βαφτίζεις έρωτα της ζωής σου; Πόσο χρονών είσαι, και πιστεύεις ότι ξέρεις ποιος έρωτας αποδείχτηκε να είναι ο έρωτας «της ζωής σου»;
Άσε τους έρωτες για την ώρα. Αυτό που έχει σημασία είναι η υγεία σου. Όταν βάλεις αυτό σε μια σειρά, όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν. Δεν είμαι σίγουρη για το τι εννοείς «έχω κατάθλιψη». Έχεις διαγνωστεί με κατάθλιψη από ειδικό; Γιατί δεν πας σε ψυχίατρο να δεις αν χρειάζεσαι αγωγή; Με ποιον τρόπο το αντιμετωπίζει αυτό το θέμα ο ψυχολόγος; Η κατάθλιψη δεν είναι «τα κομπλεξικά σου» και «οι μαλακίες σου», η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια, και πρέπει να θεραπευτείς.
__________________
5.
Αγαπημένη Α, Μπα? !,
Διάβασα πρόσφατα την στήλη σου (ενώ διαβάζω lifo καθημερινά, στραβή τελείως όμως) και μου αρέσει πάρα αυτό που κάνεις και την βοήθεια που δίνεις σε μερικούς "μπερδεμένους" από εμάς.
Είμαι 21 χρονών και εδώ και περίπου 3 μήνες έχω σχέση με ένα παιδί. Περνάω πολύ ωραία μαζί του. Όμως δεν ταιριάζουμε σε πολλά όπως στο είδος της μουσικής, σε μαγαζιά που θα βγούμε, σε κάποιες νοοτροπίες όπως ότι επειδή είμαστε μαζί θα πηγαίνουμε μαζί παντού κλπ. Αυτό είναι το λιγότερο (σε σύγκριση με την σαπίλα των ανδρών που υπάρχει έξω). Στο σεξ όμως δεν ταιριάζουμε καθόλου, δεν με "βρίσκει"! Για μένα ο σεβασμός, το σεξ και η εξωτερική εμφάνιση είναι τα 3 πράγματα που θέλω. Τώρα όμως επειδή απολαμβάνω την σχέση μου στα 2/3 (για τι το σεξ δεν με καλύπτει) αρχίζω και σκέφτομαι τον πρώην μου (κράτησε 2 χρόνια) πόσο με κάλυπτε στο σεξ και στην εξωτερική εμφάνιση αλλά όχι στον σεβασμό γι αυτό χωρίσαμε πριν από 2 χρόνια αλλά τον σκέφτομαι όχι για να είμαστε μαζί ξανά αλλά πως με ικανοποιούσε. Με τον πρώην μου είχαμε μερικές συζητήσεις αυτά τα δύο χρόνια που είμαστε χωρισμένη αλλά ήμουν αρνητική στην οποιαδήποτε επανασύνδεση γιατί δεν ήθελα να περάσω τα ίδια όπως σκεφτόμαστε όλες προφανώς. Νομίζω δεν τον θέλω, αλλά με έχει στοιχειώσει και συγκρίνω τον οποιονδήποτε μαζί του γιατί ήταν η πρώτη μακροχρόνια σχέση μου και εγώ για αυτόν και μάθαμε πολλά.
Τι πιστεύεις ότι συμβαίνει μέσα μου?
Υ.Γ μην κράξατε για την εξωτερική εμφάνιση γιατί καλώς η κακώς την υπολογίζουμε όπως και το σεξ!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων Α, μπα!- μπερδεμένη "όπως τα μαλλιά μετά το μπάνιο"
Θα σου πω γιατί είσαι μπερδεμένη. Επειδή είσαι 21 χρονών και νομίζεις ότι ξέρεις «τους άντρες που υπάρχουν εκεί έξω» έχοντας εμπειρίες από δύο (2) άντρες. Επειδή έχεις πάρα πολύ περιορισμένη εμπειρία, βγάζεις λάθος συμπεράσματα, και επειδή τα λάθος συμπεράσματα δεν συνδυάζονται με τα δεδομένα που έχεις, μπερδεύεσαι.
Τα έφτιαξες με έναν που ήταν κάπως παλιοχαρακτήρας. Τώρα τα έφτιαξες με κάποιον που δεν ταιριάζετε στο είδος μουσικής, στα μαγαζιά, σε κάποιες νοοτροπίες (ας πούμε σε καταπιέζει κάπως), και δεν ταιριάζετε ούτε στο σεξ. Βασικά, δεν ταιριάζετε. Το συμπέρασμα που βγάζεις είναι ότι αφού ο νυν δεν είναι και πολύ σούπερ, μήπως ήταν καλύτερος ο πρώην. Το συμπέρασμα που θα έπρεπε να βγάλεις είναι κανένας από τους δύο δεν σου κάνει.
Σου συνιστώ να αφήσεις τις τριλογίες για τα «θέλω» σου κατά μέρος (λες να υπάρχει κανείς που λέει «θέλω να βρω κάποιον που δεν με ελκύει, δεν με σέβεται, και δεν τα βρίσκουμε στο σεξ;). Δέξου ότι είσαι ακόμα άπειρη, ότι δεν ξέρεις ούτε τους άντρες, ούτε τον εαυτό σου ακόμα – μην βιάζεσαι, όλες οι ηλικίες έχουν τη χάρη τους. Να είσαι προετοιμασμένη να φιλήσεις πολλούς βατράχους ακόμα.
__________________
6.
Αγαπητη α μπα ειμαι 23 και πριν 2μιση χρονια εχασα σε δυστυχημα το αγορι μου..απο τοτε γνωριζω συνεχως ανθρωπους και περναω μικρο χρονο μαζι τους και φευγω.νιωθω κενη, δεν με γεμιζει κανεις, δεν ξερω πια αν ειμαι ικανη να ερωτευτω
Το ξερω δεν εχει περασει πολυ καιρος απο τοτε αλλα νιωθω οτι τιποτα δε θα αλλαξει
Πιστευεις θα αλλαξει;
Από σένα εξαρτάται. Αυτό που σου συνέβη σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι καταδικαστικό. Δεν είμαστε αυτά που μας συμβαίνουν. Είμαστε αυτό που επιλέγουμε να είμαστε, αντιδρώντας σε αυτά που μας συμβαίνουν. Θα μπορούσες να αντιδράσεις με πολλούς και διάφορους τρόπους μετά από αυτή την εμπειρία. Αν σου φαίνεται 'ρομαντικό' ή αυτονόητο ή μυστηριώδες να πιστεύεις ότι έχεις τραυματιστεί για πάντα, έτσι θα είναι. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή είναι η αντίδραση που θα σε προχωρήσει στη ζωή σου.
Ο έρωτας δεν είναι κάποια σπουδαία ικανότητα. Η εσωτερική ισορροπία, η ψυχική δύναμη, η αυτογνωσία, είναι.
Σκέψου αν θέλεις να πας σε έναν ψυχολόγο.
__________________
7.
Αγαπητη Λένα,
όταν ήμουνα μικρότερη, οι φίλες μου καταλάβαιναν οτι κάποιος μου αρέσει επειδή ρωτούσα αν με περνάει σε ύψος. Μετά από διάφορες ψηλές χυλόπιτες και μετρίου αναστήματος (για τα δικα μου δεδομενα) επιτυχίες το κόμπλεξ μου φυγε και εστίασα σε άλλα πιο βασικά πράγματα. Τώρα όμως, ξαφνικά, βγαίνω με τύπο λίγο ψηλότερο από μένα, ο οποίος μου δηλώνει ότι είχε άγχος στο σεξ γιατί είμαι πολύ ψηλή. Και μου δηλώνει ότι αν ήμουνα λίγο πιο κοντή ή αυτός λίγο πιο ψηλός θα βόλευε καλύτερα. Ανατομικά, το καταλαβαίνω.
Μάλιστα λέω.
Και θυμάμαι την κλισε ατάκα φίλων μου "οι ψηλές είναι για την παρέλαση και οι κοντές για το κρεβάτι". Και μετά θυμάμαι οτι και οι ψηλοί που μ' άρεσαν κάποτε κατέληγαν όλοι με κοπέλες γύρω στο 1.55 1.60 max. Και ερωτώ, δηλαδη οι ψηλες κοπελες δεν εχουν δικαιωμα στη σεξουαλικοτητα (εκτος αν ειναι τοσο λεπτες που να μοιαζουν με μοντελα)? Και ναι, μάλλον το κόμπλεξ δεν το ξεπέρασα ποτέ. Και αφού για σέξ δεν κάνω, που έχει μια παρέλαση να πάω?
Υ.Γ. Αν ξανακούσω κοντύτερη κοπέλα από μένα να λέει οτι ζηλεύει το ύψος μου, θα τη φυτέψω στο έδαφος. Με αγάπη παντα.- οργισμένο ένακαιεβδομηνταπέντε
Όσο διάβαζα την ερώτηση σκεφτόμουν «πω πω θα είναι 1,95 και θα ξεχωρίζει στο πλήθος». Και μετά βλέπω ότι είσαι ένακαιεβδομηνταπέντε.
Ως άνθρωπος που είναι ένακαιεβδομηνταδύο μπορώ να σου πω μετά βεβαιότητας ότι φύτεψες ένα πρόβλημα στο κεφάλι σου αντιδρώντας ιδιαίτερα πειθήνια σε αυτά που κυριαρχούν, γενικώς, και το έχεις συμπληρώσει εξαιρετικά πειστικά, μεταμορφώνοντας ένα εντελώς ανύπαρκτο πρόβλημα σε ένα πολύ αληθινό. Κατάφερες μάλιστα να βρεις έναν άντρα που έχει το ίδιο πρόβλημα με σένα. Κατάφερες και έκανες και στατιστική «για τους ψηλούς που σου άρεσαν» και όλοι (όλοι όμως) βρήκαν κοπέλες 1,55. Φαντάζομαι ότι θεωρείς αυτονόητο ότι το ύψος ήταν το βασικό τους κριτήριο.
Πρώτον. Σιγά το ύψος που έχεις. Υπάρχουν άπειροι άντρες στο ύψος σου και ακόμη πιο ψηλοί, όπως και γυναίκες. Στην Ελλάδα. Για άλλες χώρες είσαι κοντή. Δεύτερον. Είσαι κομπάρσος σε ταινία του Παπακαλιάτη; Γιατί μόνο εκεί είναι όλα στο όρθιο. Στον κανονικό κόσμο, ο κόσμος ξαπλώνει και όλα λύνονται. Αλίμονο αν έπρεπε να σηκώνει ο ένας τον άλλον κάθε φορά. Δεν θα ήταν μόνο το ύψος το πρόβλημα, θα είχαμε κι ένα σωρό ακόμα. Τρίτον. Αν εσύ είσαι εντάξει με πιο κοντό άντρα, θα βρεις άντρα που θα είναι εντάξει με μια πιο ψηλή γυναίκα. Τέταρτον. Ρώτα μια που είναι 1,50, να δεις τι έχει να σου πει για το τι έχει ακούσει για το ύψος της.
Πέμπτον.
Σκέψου πολύ καλά αν το κόμπλεξ που έχεις είναι με το ύψος και την σεξουαλικότητα σου, ή αν είναι σκέτα με την σεξουαλικότητά σου. Πολύ καλά όμως.
σχόλια