__________________
1.
Τί κάνεις με το γείτονα που με το έτσι θέλω έχει καταλάβει όλον τον δρόμο μπροστά απ΄το σπίτι του με γλάστρες, ώστε να βρίσκουν θέση οι κόρες του όταν έρχονται απ'την δουλειά; Όσες φορές του μιλήσαμε μας άκουσε όλη η γειτονιά... Είναι δειλία πιστεύεις απ'την πλευρά μου να το βουλώνω, ενώ απο μέσα μου βράζω και να παρκάρω ένα τετράγωνο μακριά, προκειμένου να μην πλακώνομαι καθημερινά;- Σπύρος
Αφού με τα λόγια δεν βγάλατε άκρη, τώρα είναι η δουλειά της αστυνομίας (ή της τροχαίας;) Είναι παράνομο αυτό που κάνει, δεν χρειάζεται να πειστεί.
__________________
2.
Είμαι νέα μαμά.Έχω ένα αγγελούδι 14μηνων. Με τον άντρα μου προσπαθούμε να την μεγαλώσουμε με ενσυναισθηση σεβόμενοι την προσωπικότητα της και κοινός στόχος και σκοπός είναι η δημιουργία ενός ακεραου χαρακτήρα.αντιμετωπίζω το εξής θέμα.μεγάλωσα με μία μαμά που με φόρτωνε στον παππού Κ στη θεία να με μεγαλώσουν .θυμάμαι πολύ ξύλο και ελάχιστη αγκαλιά.Δούλευε πολλές ώρες Κ θεωρούσε πως αν έχω καθαρά ρούχα φαγητό και ένα κρεβάτι να κοιμηθώ ειμαι οκ.μεταξύ μας ποτέ δεν αναπτύξαμε ισχυρό δεσμό Κ πάντα ένιωθα παραμελημένη σε σύγκριση με την αδελφή μου.ακόμη και τώρα με στοιχειώνουν διάφορα σκηνικά που έχω ζήσει.Στο Δία ταύτα...Έχω κάνει τρομερό αγώνα να μη μοιασω με τη μαμά μου.Κ συνεχίζω να κάνω μέσα μου για να μην ζήσει το παιδί μου καμία τέτοια στιγμή.Έχω πιάσει τον εαυτό μου δύο φορές να της φωνάζω Κ Η ΜΙΚΡΗ να κλαίει από φόβο.Κ ερωτωμαι.αρκεί η συνεχής δουλειά που κάνω με τον εαυτό μου?φοβάμαι πως περνώντας τα χρόνια θα φέρονται Κ εγω στο παιδί μου όπως Μ φέρονταν Κ εμένα η μαμά μου.Είμαι παράλογη? - Εγώ η μανα
Κανένα γεγονός και καμία εμπειρία δεν μας καθορίζει με προβλέψιμο τρόπο. Ο καθένας χρησιμοποιεί διαφορετικά αυτά που του συμβαίνουν. Άλλοι με τις δυσκολίες λυγίζουν, άλλοι πεισμώνουν, άλλοι γίνονται ψυχροί. Οπότε σίγουρα δεν είσαι καταδικασμένη να επαναλάβεις τη συμπεριφορά της δικής σου μητέρας. Αυτό δε σημαίνει ότι η δουλειά με τον εαυτό σου είναι αρκετή. Τι εννοείς με το «δουλειά»; Αν εννοείς την σκέτη σκέψη «αχ να μην γίνω σαν τη μητέρα μου», μάλλον όχι. Αν φοβάσαι, σίγουρα όχι. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο. Αυτό είναι η «δουλειά με τον εαυτό μου».
__________________
3.
Αγαπητή Α μπα,
Είμαι η Φένια. Πριν από περίπου επτά χρόνια έζησα μια σύντομη ιστορία με κάποιον που εγώ ερωτεύτηκα τρελά από την πρώτη στιγμή. Η ιστορία έληξε άδοξα επειδή εκείνος εξαφανίστηκε. Στα χρόνια που ακολούθησαν προσπάθησε να τα ξαναβρούμε, λέγοντας μου ότι τότε αντιμετώπιζε σοβαρά οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα. Ο λόγος που δεν τον δέχτηκα πίσω ήταν επειδή φοβήθηκα ότι αν επαναλάμβανε την προηγούμενη συμπεριφορά του, θα έχανα το μυαλό μου. Μετά το χωρισμό ήμουν ερείπιο. Έχασα πολύ βάρος, δεν μπορούσα σχεδόν να δουλέψω και γενικά έφτασα ένα βήμα πριν τα αντικαταθλιπτικά. Πλέον είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι. Λόγω επαγγελματικών συγκυριών, τελευταία τον συναντώ αραιά και που (πάντα με συναδέλφους, ποτέ μόνοι μας). Και ενώ πίστευα ότι τον έχω ξεπεράσει, όταν τον βλέπω τρέμουν τα πόδια μου και μου κόβεται η ανάσα. Δεν κοιμάμαι τα βράδια, σκεπτόμενη ότι αφού εγώ τον αγαπούσα τόσο, έπρεπε να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Όταν κοιμάμαι τον ονειρεύομαι. Εκείνος ειλικρινά δεν ξέρω τι νιώθει για μένα. Από τη συμπεριφορά του, μου δείχνει ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται. Όμως αυτός παραμένει ελεύθερος ενώ εγώ όχι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να πληγώσω κανέναν ούτε να ξαναπληγωθώ. Όμως είναι πάνω από τις δυνάμεις μου να μην τον σκέφτομαι και να μην τον επιθυμώ. Δεν είναι κρίμα και για μένα?- ΦΕΝΙΑ
Είναι πολλές οι φορές που η τελευταία πρόταση στις ερωτήσεις, κάποιες φορές, η τελευταία λέξη, είναι αυτή που ολοκληρώνει και χρωματίζει όχι την ερώτηση, αλλά την πρόθεση που βρίσκεται πίσω της.
Τι εννοείς με το «δεν είναι κρίμα 'και' για μένα;»
Μόνο για σένα δε μιλάς σε αυτή την παράγραφο; Για ποιον άλλον να ήταν κρίμα; Και τι ακριβώς είναι το «κρίμα;» ότι είναι πάνω από τις δυνάμεις σου να μην τον επιθυμείς; «Κρίμα» είναι η λέξη; «Κρίμα» που δεν είναι πιο εύκολα τα πράγματα για σένα, δηλαδή;
Πριν από χρόνια η αιτία των βασάνων σου ήταν «και αν γίνουν τα ίδια». Τώρα είναι "και αν είχαν γίνει διαφορετικά". Αρνήθηκες μια ιστορία επειδή φοβήθηκες μια υποθετική εξέλιξη, και τώρα, βασανίζεσαι το ίδιο έντονα, από μια άλλη υποθετική εξέλιξη. Μάλλον σε καταπραΰνει το να ζεις υποθετικά, γιατί τα ρίσκα είναι λιγότερα, αλλά τα προβλήματα δεν είναι μικρότερα. Με κάποιο τρόπο πρέπει να βρεις πώς θα επιστρέψεις – ή πώς θα συναντήσεις για πρώτη φορά – αυτό που είναι, και όχι αυτό που βρίσκεται μόνο στο μυαλό σου, ως μια πιθανότητα του ΑΝ. Διάλεξες έναν άντρα για σύντροφο ζωής. Έκανες ένα παιδί μαζί του. Αυτή είναι η ζωή σου. Τι κάνεις με αυτή που έχεις;
__________________
4.
Γιατί όταν κάνεις οικογένεια, οι φιλες σου σε διαγραφουν; δηλαδη.. Πριν παντρευτω και μεινω εγκυος, δεν συμμαζευομουν στο σπιτι μου. Ολο εξω, καφε, τσιγαρα, ποτα.. Παντρευτηκα και αυτοματα εξαφανιστηκαν ολοι! Οσο ημουν ελευθερη, επισκεπτομουν φιλες παντρεμενες με τα δωρακια τους για τα παιδακια τους, με το που εκανα την δικη μου οικογενεια, εξαφανιζολ ολοι!! Κι ετσι περναω πολλες μερες που δεν μιλαω με ενηλικο ανθρωπο..
Γιατι οι ανθρωποι εξαφανιζονται ευκολα μολις αλλαξει η ζωη σου προς το καλυτερο;
Άλλος παιδί δεν έκανε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη. Και πάλι, η τελευταία λέξη, ξεσκέπασε το τάχα αθώο ερώτημα.
«Προς το καλύτερο;»
Εξαφανίστηκαν επειδή πιστεύεις, και μάλλον αναλόγως φέρεσαι, ότι επειδή παντρεύτηκες και έμεινες έγκυος –φοβερά κατορθώματα - πήρες κοινωνική προαγωγή.
Τι να πει κανείς; Μπορεί να σε ζηλεύουν. Μπορεί όμως και να σε βαριούνται. Μην περιμένεις να έρθουν. Κάλεσε τους, και θα δεις.
__________________
5.
Καλημέρα. Διαβάζω κατά καιρούς που "απορρίπτεις" όταν κάποιος λέει ότι είναι καλός και υποχωρητικός με κάποιον άλλον χωρίς να ανταποδίδεται αυτό επειδή περιμένει κάποιου είδους ανταμοιβή (πχ. 11/2/16), και συμφωνώ γενικά επειδή πιάνω τον εαυτό μου να το κάνει. Το θέμα είναι τι γίνεται όταν σου αρέσει κάποιος και προσπαθείς να τον ρίξεις. Δεν είναι κλασικό πρότυπο (ταινίες κλπ.) ο άντρας που αυτή δεν τον θέλει και αυτός επιμένει μέχρι να την ρίξει και είναι καλός μαζί της παρόλο που δεν του δίνει σημασία; Δηλαδή αν κάνω εγώ σε ένα αγόρι το ίδιο, που τελειώνει η ειλικρινής χαρά που σου αρέσει ο άλλος και που αρχίζει αυτό το πιο "ύπουλο" πραγμα?- κορίτσι
Άλλο πράγμα είναι το φλερτ και η διεκδίκηση, εντελώς άλλο η δουλική συμπεριφορά με στόχο τον εκβιασμό ανταλλάγματος. Δεν σταματάει το ένα για να ξεκινήσει το άλλο, είναι διαφορετικές συμπεριφορές, και έχουν διαφορετική αφετηρία. Το πρώτο είναι «θέλω αυτό, και θα προσπαθήσω να το πάρω», και το δεύτερο είναι «θέλω αυτό, και θα προσπαθήσω να γίνω αναγκαία, ώστε να μην έχει άλλη επιλογή ώστε να με διαλέξει». Το ένα ενεργητικό, το άλλο παθητικό, και γεμάτο πικρία.
__________________
6.
Καλησπέρα.. Είμαι ο Κώστας και ειμαι 22 χρόνων,από μικρή ηλικία είχα καταλάβει τις σεξουαλικες μου προτιμήσεις (ομοφυλόφιλος) δεν έχω κανένα πρόβλημα αποδοχής.. Η σεξουαλικη επαφή με αγόρι ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία γύρω στα 14-15 αν θυμάμαι καλά.. Το "πρόβλημα" μου είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχω επιχειρήσει να μπω σε σχέση αρκετές φορές αλλά μετά από λίγο καιρό βαριέμαι και χάνω το ενδιαφέρον μου!! Η μεγαλύτερη σχέση μου ήταν 6 μήνες..βέβαια όλες μου οι απόπειρες ήταν σχέσεις από απόσταση γιατί δυστυχώς στην πόλη που μένω δεν έχω βρει κάτι που να με ελκυει..που θεωρείς ότι έγκειται αυτή η τάση φυγης?- Κώστας
Στο ότι προσπαθείς να κάνεις σχέση με το ζόρι, στο ότι όλα τα φλερτ σου είναι από απόσταση, και στο ότι είσαι 22 και προσπαθείς να ερμηνεύσεις τη συμπεριφορά σου από τώρα. Για την ώρα, ζήσε, τα συμπεράσματα είναι για αργότερα, μπροστά στο τζάκι.
__________________
7.
Ήρθε μαζί με τους άλλους στο νησί. Από την αρχή τον ξεχώρισα. Μού είπε ότι ήταν μπερδεμένος και πώς τον βοήθησα να τα ξεκαθαρίσει. Τα φτιάξαμε, φυσικά. Το νησί δεν μας κρατούσε. Φύγαμε, αλλά στην πορεία με εγκατέλειψε. Δεν λέω στεναχωρήθηκα, αλλά στο μεταξύ γνώρισα κάποιον άλλο μεθυστικό, που με έχει σαν θεά. Εάν και είμαι ευτυχισμένη στην νέα μου σχέση δεν μπορώ να καταλάβω την συμπεριφορά του πρώην.- Αμεκ
Να σε διευκολύνω τότε λίγο. «Χυλόπιτα» λέγεται. Ρώτα λίγο τους γύρω σου, να σου εξηγήσουν τι είναι.
σχόλια