ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Noιώθουν θεοί. Είναι;

Noιώθουν θεοί. Είναι; Facebook Twitter
10

Όλο και περισσότεροι Αμερικανοί φοιτητές νομίζουν ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. H υψηλή αυτοεκτίμηση θεωρείται γενικά ως ένα καλό πράγμα – αλλά μήπως η υπερβολική αυτοεκτίμηση σε κάνει λιγότερο επιτυχημένο; 

Περίπου εννέα εκατομμύρια νέοι άνθρωποι έχουν απαντήσει στις ερωτήσεις της American Freshman Survey, μιας αμερικανικής έρευνας για πρωτοετείς φοιτητές, από το 1966 που ξεκίνησε μέχρι σήμερα, γράφει το BBC

Η έρευνα ζητάει από τους φοιτητές να βαθμολογήσουν το πώς αξιολογούν τον εαυτό τους σε μια σειρά βασικών τομέων δεξιοτήτων σε σχέση με τους συνομίληκούς τους – κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών υπήρξε μια δραματική αύξηση του αριθμού των φοιτητών που περιγράφουν τον εαυτό τους ως «άνω του μετρίου» στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Μια άλλη μελέτη που έγινε από την ψυχολόγο Twenge και τους συνεργάτες της έδειξε ότι υπάρχει μια αύξηση προς τον ναρκισσισμό κατά 30% σε σχέση με το 1979.

«Η κοινωνίες μας παλιότερα ενθάρρυναν τη σεμνότητα και την ταπεινότητα», λέει η Twenge. «H ματαιοδοξία και η αυτοπεποίθηση ήταν δείγμα κακού χαρακτήρα ».

Δεν σημαίνει ότι όποιος έχει υψηλή αυτοεκτίμηση είναι ναρκισσιστής. Μερικές φορές οι θετικές απόψεις μπορεί να είναι αβλαβείς και απόλυτα δικαιολογημένες. Αλλά ενώ κάποιοι θεωρούν ότι ο ναρκισσισμός είναι ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό, η Twenge και οι συνεργάτες της θεωρούν ότι είναι αρνητικό και καταστροφικό. Η Twenge αποδίδει την «επιδημία του ναρκισσισμού» σε ένα ευρύ φάσμα σύγχρονων τάσεων – στο στυλ ανατροφής των παιδιών, στην κουλτούρα της θεοποίησης των διάσημων, στα social media στην εύκολη πρόσβαση του δανεικού χρήματος, που επιτρέπει στους ανθρώπους να φαίνονται πιο επιτυχείς από όσο είναι.

«Αυτό που έχει κυριαρχήσει κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών είναι η ιδέα ότι το να είσαι γεμάτος αυτοπεποίθηση – να αγαπάς τον εαυτό σου, να πιστεύεις στον εαυτό σου – είναι το κλειδί της επιτυχίας. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση είναι αναληθής».

Πάνω από 15.000 έρευνες έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ της υψηλής αυτοεκτίμησης και μετρήσιμων θετικών αποτελεσμάτων στην πραγματική ζωή, όπως ακαδημαϊκά επιτεύγματα, επαγγελματικές ευκαιρίες, δημοτικότητα, υγεία, ευτυχία και την τήρηση των νόμων και των κοινωνικών κωδίκων. Ωστόσο, πολύ λίγα στοιχεία δείχνουν ότι η αυξημένη αυτοεκτίμηση οδηγεί σε απτά θετικά αποτελέσματα.

«Αν υπάρχει συσχετισμός, είναι πολύ μικρός», λέει ο Roy Baumeister του Florida State University, κύριος συντάκτης μιας σχετικής έρευνας του 2003.

Μια μελέτη του 2006 του John Reynolds από το Florida State University διαπίστωσε ότι οι φοιτητές είναι όλο και πιο φιλόδοξοι αλλά όλο και λιγότερο ρεαλιστές στις προσδοκίες του, δημιουργώντας αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «πληθωρισμό της φιλοδοξίας». Όσο όμως αυξάνονται οι προσδοκίες, αυξάνεται το άγχος και η κατάθλιψη. Αν το φαινόμενο συνεχιστεί, όλο και περισσότεροι νέοι θα αποτυγχάνουν στους στόχους τους.

Ελλάδα
10

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θεσσαλονίκη: Καταδικάστηκε γυναικολόγος για θάνατο ασθενούς κατά τη διάρκεια επέμβασης αφαίρεσης μήτρας

Ελλάδα / Θεσσαλονίκη: Καταδικάστηκε γυναικολόγος για θάνατο ασθενούς κατά τη διάρκεια επέμβασης αφαίρεσης μήτρας

Μετά το χειρουργείο η κατάσταση της υγείας της 47χρονης παρουσίασε επιπλοκές με συνέπεια να εκδηλωθεί αιμορραγία - Διακομίστηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο "Γ. Παπαγεωργίου" για νέα χειρουργική επέμβαση
LIFO NEWSROOM
Δυτική Αττική: Εντοπίστηκε τεράστιο οπλοστάσιο - Πέντε συλλήψεις

Ελλάδα / Οπλοστάσιο για μικρό στρατό στη Δυτική Αττική: Εντοπίστηκαν δεκάδες όπλα, περίστροφα, καραμπίνες και δυναμίτιδα

Πέντε μέλη της συμμορίας συνελήφθησαν - Βαλλίστρες, σιγαστήρες, εκρηκτική ύλη, πυροκροτητές, χαρτονομίσματα και λίρες αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ανακαλύφθηκαν σε πέντε σπίτια και υπόγεια
LIFO NEWSROOM

σχόλια

7 σχόλια
Μωρέ δεν κοιτάνε που κι ένα ανήλικο μπορεί να αγοράσει όπλο και να αποδεκατίσει γειτονιά ολόκληρη,το αν έχουν υψηλό IQ τους μάρανε τους Αμερικάνους.Άσχετο με το άρθρο αλλά δεν αντέχω τον αμερικάνικο κομπασμό επί παντός επιστητού.
Απευθύνομαι στους κομπλεξάρες-πτυχιούχους Σας βαριέμαι αφάνταστα. Οι υπόλοιποι εξαιρείστε. Μεγαλώσαμε ή δε μεγαλώσαμε σε μία κοινωνία που θεοποίησε την απόκτηση των πτυχίων, κατ’ επέκταση και εκείνους που τα έχουν; Δικαιολογημένο μέχρι ενός σημείου όταν σου βγαίνει η πίστη να περάσεις σε μία σχολή εξεταζόμενος σε εντελώς άσχετα μαθήματα σε ένα βλακώδες σύστημα εξετάσεων. Εξετάσεις που δεν κρίνουν τον ικανό αλλά περισσότερο τον παπαγάλο ή τον “τυχαιρό”. Η τραγική ειρωνεία; Πολλές φορές οι σπουδές σε όποια σχολή “έκατσε”. Σε όποια σχολή έτυχε μετά τις πρώτες 2-3 συνειδητές (δεν μπορεί να είναι περισσότερες) επιλογές, γιατί αν είναι δυνατόν, απλά δεν συμπληρώθηκαν τα απαραίτητα μόρια (!!!). Δεν πειράζει όμως. Πτυχίο να είναι και ό,τι να ΄ναι. Αποτελεί η δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης η κατοχή ή όχι κάποιου πτυχίου; Είναι μία μορφή ρατσισμού αυτή η όχι; Είναι η δεν είναι μία μορφή θεοποίησης; Δεν υποτιμώ όσους μορφώθηκαν (σε αυτούς ανήκω κι εγώ αλλά χέστηκα κι όλας) όμως μη το ξεφτιλίζουμε. Σιγά το κατόρθωμα. Νοοτροπίες και συμπλέγματα περασμένων γενεών που ακόμη εξακολουθούν να υπάρχουν και να επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό. Κάτι σαν τον δασκαλάκο του χωριού, τον παπά και τον χωροφύλακα που οι περισσότεροι αγράμματοι θεοποιούσαν. Θα μου πείτε ακραίο παράδειγμα. Και όμως η εικόνα αυτή περιγράφει πλήρως αυτό το σύμπλεγμα του θεοποιημένου πτυχίου. Πολλά μπορώ να περιγράψω και να αντιπαραθέσω αλλά βαριέμαι. Πάρτε να διαβάσετε το «Εγχειρίδιο Βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου και φυσικά το «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» το Νίκου Καζαντζάκη. Όσοι είσαστε ακομπλεξάριστοι θα τα εκτιμήσετε. «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»: Ο Ζορμπάς είναι αυτό που ήθελε αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ο Καζαντζάκης. Γλεντοκόπος, γυναίκας, αθυρόστομος, άσεβης και τελικά "λεύτερος" χωρίς μεταφυσικούς φόβους, χωρίς κοινωνικούς περιορισμούς, χωρίς μιζέρια, χωρίς αρνητικά συναισθήματα. Είναι ο άνθρωπος που δεν ζει τη ζωή μέσα από τα βιβλία αλλά αναμετριέται μαζί της προσπαθώντας να τη χαρεί και να της "αρπάξει" όσα περισσότερα μπορεί. Τι κοινό θα μπορούσε να έχει μ' έναν "καλαμαρά"; Μέσα από το Ζορμπά ο Καζαντζάκης ελεεινολογεί τον εαυτό του και όλη την νοοτροπία του "comme il faut". Ένα σημείο που θυμάμαι σχεδόν αυτολεξεί και που επιβεβαιώνει το παραπάνω. «Πολλές φόρες αναρωτήθηκα αφεντικό, αν υπάρχει κόλαση ή παράδεισο. Αλλά τώρα είμαι βέβαιος ότι πρέπει να υπάρχει κόλαση για κάτι καλαμαράδες σαν του λογού σου. Είχες κι εσύ μια φορά στη ζωή σου την ευκαιρία να δεις μια πράσινη πετρά και την έχασες». Για την ιστορία να σημειώσω πως ο Ζορμπάς ήταν πραγματικό πρόσωπο και αγαπημένος φίλος του Καζαντζάκη.Τώρα όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Μη που απευθύνεστε γράφοντας διάφορες περισπούδαστες πνευματώδεις μαλακιές. Είτε αν συμφωνείτε, είτε όχι. ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ.-
Μια γύρα στα social media αρκεί για να διαπιστώσουμε πόσο ψώνια νοιώθουν οι περισσότεροι νεολαίοι. Ναρκισσιστικές φωτογραφίες, και αλληλοκολακευτικά σχόλια με σκοπό την τόνωση του "εγώ". Το "φαίνεσθαι" σε όλο του το μεγαλείο!
Μην ξεχναμε και την χαρακτηρα της σημερινης κοινωνιας.Η σημερινη κοινωνια,που εδραζεται ως επι το πλειστον σε ενα υπερ-ανταγωνιστικο και πλουτοπαραγωγικο συστημα,με μηδενικη συλλογικοτητα και ανθρωπιστικη συμπεριφορα,δεν σε θελει ταπεινο,ηρεμο και χαμηλων τονων.Αντιθετα,πλαθει πολιτες με σκοπο να μαγευονται απο το χρημα,την εξουσια και την δυνατοτητα να πατησουν πανω σε <<αλλους>>,ωστε να αναδειχθουν καλυτεροι απο αυτους.<<Λογικο>> ειναι λοιπον,να αυξανεται ο ναρκισσισμος,ο εγωισμος αφου αποτελουν ''παραγωγα'' του ανταγωνισμου.
Ειναι ψευτικη αυτοπεποιθηση,ουσιαστικα ειναι εντονη ανασφαλεια ντυμενη με το πεπλο της αυτοπεποιθησης.Αυτοι που εχουν πραγματικη αυτοπεποιθηση ειναι "ηρεμη δυναμη",δεν το "φωναζουν" γιατι δεν το εχουν αναγκη αντιθετα οσοι εχουν ψευτικη αυτοπεποιθηση το "φωναζουν" να το ακουσουν ολοι και συνηθως αντεχουν 2-3 αποτυχιες,μετα γινεται χειροτερο το φαινομενο ωσπου καταρρεουν ψυχολογικα. «Η κοινωνίες μας παλιότερα ενθάρρυναν τη σεμνότητα και την ταπεινότητα», λέει η Twenge. «H ματαιοδοξία και η αυτοπεποίθηση ήταν δείγμα κακού χαρακτήρα ».Ο Φροιντ ομως θεωρουσε την ταπεινοτητα εμποδιο για την διαμορφωση μιας ενεργητικης προσωπικοτητας καθως ειναι παθητικο χαρακτηριστικο.
Επειδη τελευταια εκανα εργασια ακριβως πανω στο θεμα,o Βaumeister ανεφερεται στην αυτοπεποιθηση που δεν εχει να κανει με το να "εισαι καλα με τον εαυτο σου" με την ανατολικοφιλοσοφικη εννοια,αλλα την αναγκη να εισαι ξεχωριστος,μοναδικος κ ανωτερος απο τους αλλους που νιωθει οτι οφειλει να εμπνεει η δυτικη κοινωνια σημερα στα παιδια. Και δεν νομιζω οτι ειναι τοσο ταξικο θεμα,πλουτου κλπ.Ολα τα μηνυματα της ποπ κουλτουρας τρωνε το νεο ποσο μοναδικη χιονονιφαδα ειναι,ποσο "διαφορετικος" οφειλει να νιωθει-προφανως με καλο σκοπο,προυποθετοντας οτι η αυτοπεποιθηση του χρειαζεται τονωση.Ισως και σαν αντιδραση στον ισοπεδωτικο τροπο που μεγαλωσε η προηγουμενη γενια.Αλλα αν αυτο ειναι το μονο μηνυμα που λαμβανει ο αλλος συνεχως απο γεννησιμιου του,φτανει να υποθεσει οτι αρκει να "ειναι ο εαυτος του" και θα πραγματοποιηθουν ολα ως δια μαγειας.Ε και τρωει τη σφαλιαρα μετα που βγαινει στην κοινωνια.Η ταπεινοτητα ,αναλογα πως την οριζει κανεις μπορει να ειναι μια χαρα χαρακτηριστικο.Ο Φρουντ το εννοει μαλλον διαφορετικα,αλλα και παλι ο Φρουντ δεν ειναι η βιβλoς
Λέγεται ντοπάρισμα. Αν το πάρουμε από την πλευρά του ατόμου, η ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών συνέβαλε στο να βρίσκει κανείς εύκολα πληθώρα τρόπων επιβεβαίωσης. Κι εφόσον και οι ανάγκες της κοινωνίας ευνοούν προσαρμοστικά τους πιο self-confident, με λίγη ή πολλή αυθυποβολή, ντοπάρεται καταλλήλως ο καθένας στο μέτρο του επιθυμητού ή των αναγκών του. Το λες και εξέλιξη. Επίσης, ίσως είναι και αντανακλαστικό της κοινωνίας στην υφέρπουσα κατάθλιψη που εγκυμονεί το σύστημα για τα παιδιά του. Να λειτουργεί έτσι σαν αντίβαρο.Το θέμα είναι ότι μέρος αυτών που ντοπάρονται, είναι αυτοί που το έχουν πιο πολύ ανάγκη, λόγω χαμηλού self-esteem, οπότε ίσως σ’αυτούς μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά δημιουργώντας προυποθέσεις για αυτοβελτίωση. (Αν θεωρήσουμε ότι αυτοί έχουν ήδη την ταπεινότητα σα στοιχείο χαρακτήρα.)
Δεν γνωρίζω τι είπε για την ταπεινότητα, αλλά για να ισχυριστείς ότι η φροϋδική θεωρία είναι αποκύημα φαντασίας, πρέπει να μην έχεις διαβάσει Φρόυντ. Το ότι δεν έχεις διαβάσει αποδεικνύεται και από το ότι αντιμετωπίζεις το έργο του όπως τη Βίβλο, ενώ επί της ουσίας είναι βασισμένο στην αποδόμηση της Βίβλου (όπου αποδόμηση = αποκάλυψη κι εξήγηση των γενεσιουργών αιτιών της θρησκείας).Οσο για το τι είναι επιστήμη και τι όχι, δεν μπορεί να οριστεί θετικιστικά. Δεν εξαντλήθηκε ο κόσμος στον νόμο της βαρύτητας και δεν θα αποδειχθούν όλα τα πράγματα στο εργαστήριο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποδεικνύονται. Αλλά για να καταλάβεις πώς, πρέπει να διαβάσεις. Και για να διαβάσεις, πρέπει να σταματήσεις να φοβάσαι αυτά με τα οποία θα έρθεις αντιμέτωπη/ος. Η ψεύτικη αυτοπεποίθηση απορρέει και από το να εκφέρουμε γνώμη -καιμάλιστα απόλυτη και ισοπεδωτική- ακόμα και για πράγματα με τα οποία δεν ασχοληθήκαμε προσωπικά.