ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.4.2016 | 19:06

Θα ήθελα την γνώμη σας

Πριν λίγο καιρό έφερα στον κόσμο ένα πανέμορφο αγοράκι ... Όσο ήμουν έγκυος δεν είχα καταλάβει τι σημαίνει να είσαι μάνα και ποσό μεγάλο είναι το βάρος των ευθυνών που αποκτάς και ποσό μεγάλη ευτυχία μπορεί να σου δώσει αυτό το πλασματάκι που ήρθε για να τα αλλάξει όλα ... Εχθές λοιπόν για κάποιο προσωπικό μου λόγο το άφησα στην γιαγιά μου ( που με έχει μεγαλώσει , η μητέρα μου με παράτησε όταν ήμουν 18 μηνών ) και είχα ένα κενό μέσα μου... Να πω την αλήθεια και εγώ και ο άντρας μου φρικαραμε που δεν ήταν στο σπίτι !! Μου δημιουργήθηκαν λοιπόν δυο απορίες , πρώτον πως θα καταφέρω να γίνω αποπνικτική στον γιο μου καθώς μεγαλώνει και δεύτερον πως η μάνα μου κατάφερε να φύγει από την ζωή μου με την θέληση της;;; Πραγματικά δεν μπορώ να το καταλάβω ...
3
 
 
 
 
σχόλια
Πρίν λίγο καιρό έφερα κι εγώ στον κόσμο ένα κοριτσάκι... Πέρασα πολύ άσχημα με αποκλειστικό θηλασμό, δεν κοιμόμουν, έκλαιγα είχα φρικαρει.. Δεν ήξερα στην εγκυμοσύνη τί θα πεί "είμαι μαμά". Αντιλαμβάνομαι τί λές, αν κι εγώ δεν έχω τέτοια βιώματα από την μητέρα μου και δε μπορώ να φανταστώ πόσο σκληρό ήταν αυτό που πε΄ρασες και που προφανώς κουβαλάς ακόμα. Δεν έχω συμβουλές να σου δώσω..απλά κάνε ο,τι καλύτερο μπορείς για το παιδί σου..από ένστικτο Συζήτησε με κάποιον ειδικό (όχι με άλλες μαμάδες, θα σε τρελάνουν και δεν είναι αξιόπιστες). Επίσης: πάρε και διάβασε βιβλία. Υπάρχουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ βιβλία ακριβώς γι αυτά τα θέματα που σε απασχολούν ενώ παλιά δεν υπήρχε τίποτα ή ήταν ελλιπέστατα. Θεωρώ πως θα γίνεις το ακριβώς αντίθετο από τη μητέρα σου, ακριβώς γιατί δεν θέλεις το παιδάκι σου να βιώσει την απόρριψη που βίωσες εσύ.Πάντως..εάν ήμουν στη θέση σου και είχα τα μέσα, θα έψαχνα να βρω τη μητέρα μου..να της ζητήσω το λόγο. Ίσως οι απαντήσεις που θα λάμβανες να σε ξάφνιαζαν..
Το μητρικό και το πατρικό ένστικτο θα είναι έντονα για πολλά χρόνια ακόμα, εσύ μην ξεχνάς ήσουν επί την επήρεια ορμονών. Η σύνδεση με το παιδί σου είναι αναπόφευκτη, η αγάπη οι ανησυχίες οι τσακωμοί όλα. Κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα, προφανώς έχεις την υποχρέωση να του προσφέρεις το καλύτερο δυνατό, πρώτα συναισθηματικά και ύστερα υλικά. Ας το να διαμορφώσει το χαρακτήρα του και δως του τα κατάλληλα ερεθίσματα. Μη το πληγώσεις ποτέ. Να είσαι ένα σωστό παράδειγμα και εσύ και ο άντρας σου. Να το βάζετε πάνω από τη σχέση σας. Μην το περιορίσεις, σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα πεις κάνε αυτό και θα πει όχι. Δεν πειράζει, αλλιώς πως θα μάθει; πως θα ωριμάσει; Η μητέρα σου έκανε τις επιλογές τις. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Δεν είναι όλες οι μητέρες το ίδιο. Μια μητέρα θα πει στο παιδί της: Ενηλικιώθηκες, ζήσε μόνος σου άνοιξε τα φτερά σου. Και άλλη: Τώρα που θα μένεις εδώ.. Εγω θα σου μαγειρεύω να φέρεις την κοπέλα σου να...κοκ. Άλλες μητέρες έχουν το παιδί τους βασιλιά/ βασίλισσα και άλλες το παραμελούν και το θεωρούν βάρος.
Scroll to top icon