ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.5.2016 | 16:40

Έχω μία απορία...

Εσείς οι άντρες κλαίτε ποτέ; Εννοώ όταν είστε μόνοι σας ,σας βγαίνει; Δυστυχώς το στερεότυπο ''οι άντρες δεν κλαίνε'' ακούγεται ακόμη και αναρωτιόμουν τελικά αν έχει αντίκρυσμα στην πραγματικότητα. Πάντως πιο σπάνια βλέπεις έναν άντρα να κλαίει από μία γυναίκα. Πραγματικά δεν έχω δει ποτέ ενήλικο άντρα να δακρύζει ,αν εξαιρέσουμε στις κηδείες.Τι συμβαίνει; Μπορείτε και το κρατάτε για αργότερα ; Γενικά βγάζετε τα συναισθήματα σας κάπως αλλιώς ; Μήπως δεν είστε τόσο συναισθηματικοί; Δεν ζητάω να μου απαντήσει κάποιος εκ μέρος όλου του αντρικού πληθυσμού, αν είναι δυνατόν, ο κάθενας απλά για τον εαυτό του. Αν μπορείτε κάντε τον κόπο γιατί με τρώει η περιέργεια :)))
6
 
 
 
 
σχόλια
Προσωπικά νομίζω οτι είμαι αναίσθητος.Θυμάμαι με μια κοπέλα μου είχαμε δει το Χατσίκο 5-6 φορές και αυτή κατέβαζε το Νιαγάρα ολόκληρο σε κλάμα και εγώ είχα το βλέμμα του hanibal.Έχω κλάψει παντως 2 φορές σε άσχημες συγκυρίες για μένα.Η πρώτη ήταν στην Κηδεία του Πατέρα μου σε πολύ νεαρή ηλικία(χωρίς να έχω πλήρη συναίσθηση οτι αυτή η στιγμή είναι η τελευταία που τον αντικρύζω λόγω του νεαρού της ηλικίας μου).Η 2 φορά που έκλαψα ήταν οταν έφυγα φοιτητής και άδειασα το δωμάτιο μου και είδα την μάνα μου να καταρρέει απο το κλάμα.
Εχει γίνει μελέτη που καταλήγει ότι "οι άνδρες φορτίζονται συναισθηματικά όσο και οι γυναίκες, μερικές φορές περισσότερο, αλλά είναι λιγότερο πρόθυμοι να παραδεχτούν ανοιχτά τα συναισθήματά τους, γιατί τους εμποδίζουν οι προσδοκίες της κοινωνίας από αυτούς"Έχω κλάψει πάρα πολλές φορές και έχω δακρύσει ακόμα και από συγκινητικές ταινίες,πάντα όμως όταν είμαι μόνος μου.Οταν είμαι με άλλους δεν έχω κλάψει ποτε,ούτε ακομα και στη κηδεία της γιαγιάς μου που ήταν ο αγαπημένος άνθρωπος στη ζωη μου.Μολις πήγα σπίτι όμως δεν ξέσπασα στο κλαμα για να ηρεμισω....Απλά δεν το δείχνουμε,επειδή δεν κλαίμε μπροστά σε άλλους δεν σημαίνει ότι είμαι αναισθητοι και δεν κλαίμε ποτε.
Προσωπικα εχω κλαψει σε χωρισμο κ οταν ζητησα συγγνωμη για αδικη συμπεριφορα μου σε κοπελα οταν καταλαβα ποσο την στενοχωρησα...( Δεν μιλαμε για προδοσια συναισθηματων). Εκλαψα μονο για κοπελες που αγαπησα αν αυτο λεει κατι...
Σαν γουρούνια-γαϊδούρια-ζώα που είμαστε, η φύση δεν μας επιτρέπει τέτοια συμπεριφορά. :Ptip: Αν σου πει κάποιος πως δεν έχει κλάψει ποτέ στην ζωή του, ή σου λέει ψέμματα, ή σου λέει ψέμματα. (άντε να δεχτώ πως δεν στέκει στα καλά του, αλλά μέχρι εκεί)
Scroll to top icon