ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από δύο χρόνια που έπιασα δουλειά στο χώρο που εργάζομαι μέχρι και σήμερα, το αφεντικό μου (10 χρόνια μεγαλύτερος και αρκετά γοητευτικός) από τον πρώτο κιόλας καιρό ήταν πολύ φιλικός απέναντι μου και αναπτύξαμε μεγάλη οικειότητα πολύ γρήγορα σε σημείο να μιλάμε με μηνύματα μετά το πέρας της δουλειάς. Κανένας όμως δεν έκανε κίνηση για κάτι παραπάνω, αν και οι φίλες μου το έβλεπαν σαν κάτι ερωτικό, εγώ θα το χαρακτήριζα περισσότερο φιλικό. Λόγω κάποιον προβλημάτων υγείας που παρουσίασα, για περισσότερο από μισό χρόνο έκοψα κάθε επαφή και κλείστηκα πολύ στον εαυτό μου. Για να μη μακρηγορώ, τώρα που έχω επανέλθει ψυχικά αποφάσισα να τον προσεγγίσω γιατί είναι από τα άτομα που θέλω να υπάρχουν στη ζωή μου, ωστόσο αν και εξακολουθεί να είναι φιλικός απορρίπτει πλαγίως και γειωνει κάθε μου προσπάθεια προσέγγισης σε πιο προσωπικό επίπεδο αλλά παρόλα αυτά δεν απομακρύνεται , δηλαδή αν του στείλω εγώ θα μιλήσουμε για ώρες ολόκληρες αλλά μέχρι εκεί,εκείνος δεν θα στείλει όπως συνήθιζε,θα με ρωτήσει τι θα κάνω την Παρασκευή αλλά όταν τον προσκαλώ να κάνουμε κάτι μαζί έχει πάντα κάτι να κάνει. Υπάρχει κάποιος/κάποια που να έχει βιώσει κάτι παρόμοιο; Σας φαίνετε να υπάρχει κάτι ή το ζω μόνη μου; ευχαριστώ όποιον μπει στον κόπο να ασχοληθεί