ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ο καλυτερος μου φιλος μου εξομολογηθηκε τον ερωτα του προ μηνων αφηνοντας με εκπληκτη. πως γινεται ενας ανθρωπος που ξερει την παραμικρη λεπτομερεια, καλη κ κακη, γ σενα κ συχρονως εχοντας ζησει μαζι σου καθε 'ξεφτυλα' να βλεπει στο προσωπο σου το αλλο του μισο.?! εχοντας συνηθισει να μην ανοιγομαι στους ερωτικους μου συντροφους και να λαμβανω την ιδια σταση του εκλεισα την πορτα χωρισ σκεψη λεγοντας την δικαιολογια (που τοτε θεωρουσα αληθινη αιτια) οτι δεν θελω να χαλασω την φιλια μας γιατι ειναι σημαντικη για μενα.. τωρα απογοητευμενη απο τις εμπειριες μου κ βρισκοντας καθε ανδρα που γνωριζω αδιαφορο μετα απο λιγο καιρο αντιλαμβανομαι πως του εκλεισα την πορτα απο φοβο γιατι ηταν κατι αληθινο κ οχι ανουσιο. κ τωρα εχοντας καταλαβει αυτα τι κανουμεεε? συνεχιζω την ζωη μου κανονικα ή επιδιωκω προσεγγιση με το φοβο της προοπτικης πως αυτος που θα νιωσει την αρνηση αυτην την φορα θα ειμαι εγω...?