ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 15. Ναι ειμαι 15. Πριν λιγο καιρο αρχισα να βγαινω με ενα αγορι 2 χρονια μεγαλυτερος αλλα φαινεται ωριμος και προσγειωμενος. Δεν ηθελα να το κραταω μυστικο απο τη μητερα μου καθως πιστευα οτι θα ηταν πολυ ασχημο να το ανακαλυψει μονη της. Μου εχει πει να της τα λεω ολα γιατι αυτη παντα θα με υποστηριζει σε οτι και να κανω. Της μιλησα λοιπον. Αρχισε τη μουρμουρα οτι ειμαι μικρη και λιπα οτι ολα τα παιδια ειναι αφοσιωμενα στο διαβασμα και οτι τα μυαλα μου εχουν παρει αερα κλπ. Της εξηγησα οτι δεν ηθελα να της το κραταω κρυφο και οτι δεν ηθελα να χαθει η εμπιστοσυνη μεταξυ μας. Απο κεινη τη μερα (δυο μερες πριν) δεν μου μιλαει το παιζει στεναχωρημενη κλπ. Με κοιταω με ενα καταπτοημενο υφος. Τν ειχα παρακαλεσει να μην πει τιποτα στον πατερα μου γιατι δεν ηθελα. Σημερα με ρωτησε κατι με ενα υφος τοσο ειρωνικο και νευριασμενο που δεν αντεξα και της ειπα τι προβλμα εχει. Αρχισε να μου λεει οτι εχει κλονιστει η εμπιστοσυνη της και οτι ειναι στεναχωρημενη και δεν ξερει πως να διαχειριστει την κατασταση. Ειναι υστερικια. Εχει φερει την καταστροφη του κοσμου. Δεν επρεπε να της το πω αυτο ειναι το μονο σιγουρο. Δεν την αντεχω. Ξερω πολλα κοριτσια της ηλικιας μου που ειχανε σχεση με μεγαλυτερο, το ηξεραν οι μητερες τους και οι οικογενειες γνωριστηκαν κιολας. Δηλαδη με αυτον τον τροπο πιστευω οι γονεις ειχαν και τον ελεγχο. Εμενα δεν ξερει να το διαχειριστει. Δεν μπορω να της πω τι να κανει. Απλα δεν την αντεχω.