ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τετοια εποχη περυσι, εδινα πανελληνιες, φετος ετοιμαζομαι για την εξεταστικη. Αν και εμεινα στην πολη μου η ζωη μου αλλαξε ριζικα. Περασα στην πρωτη μου επιλογη την ιατρικη, διαβαζω ενα 3ωρο, βγαζω το χαρτζιλικι μου για να μην επιβαρυνω τους δικους μου, και γενικα τρεχω συνεχεια. μΟυ φαινεται σαν ψεμα καθε πρωι που ξυπναω πως εχω να κανω πραγματα... Ως τωρα η ζωη μου ηταν πολυ χαλαρη , αδεια θα λεγα, μιζερη ισως... Εκει που δεν ειχα παρεες ξαφνικα βρεθηκα σε παρεα με ατομα που ταιριαζουμε .Εκει που δεν ειχε γυσισει αγορι να με κοιταξει , ξαφνικα , εχω παρα πολλους να μου ζητανε να βγουμε, και να με φλερταρουν. Εν τω μεταξυ το κουτορνιθι στην αρχη δεν καταλαβαινα πως τους αρεσω και δεν εκοβα , με αποτελεσμα καποιες κωμικοτραγικες και πολυ αβολες στιγμες.Τωρα τελευταια βγαινω με ενα παιδι, μου αρεσει ( ειμαι ερωτευμενη ) και του αρεσω και νομιζω πως ναι, επιτελους θα κανω την πρωτη μου σχεση, με καποιον τοσο τελειο ! Η σχολη μεχρι στιγμης δεν με εχει δυσκολεψει και μου αρεσει κιολας. Ζω για την στιγμη που θα μπουμε στις κλινικες και ιδιως για το τριτο ετος που θα μπορω να πηγαινω στο νοσοκομειο να βοηθαω. Ισως να μην εχω ωρα να χαζευω και να ονειροπολω πια, αλλα μερικα βραδια καθομαι και ξενυχταω με τα χομπι μου, εντελως νυχτοβια εχω γινει, εγω που τις δεκα ημουν στον εβδομο υπνο. Γενικα πρωτη φορα στην ζωη μου νιωθω πως δεν μου λυπει κατι, νιωθω πως να το πω... Γεματη! Νιωθω καλα για τον εαυτο μου. Τοσα χρονια νομιζα πως κατι παει στραβα που δεν ειχα παρεες και τα λοιπα, αλλα τωρα καταλαβαινω πως ημουν απλα ατυχουλα. Ως τωρα εμπαινα στην στηλη για να γκρινιαξω, σημερα μπαινω για να σας πω , ποσο οσο χαλια και αν σας πηγαινουν ολα, υπαρχει ελπιδα ! Σας αγαπαω ολους και ας μην το ξερετε σας χρωσταω πολλα :-):-):-)