ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με εχει βρισει ουκ ολιγες φορες. Με εχει κατηγορησει για πραγματα που δεν εχω κανει.Με εχει κατηγορησει για την αξια μου εμμεσως πλην σαφως πολλες φορες. Οπως εχει παραδεχτει προσφατα, οτι με επαιξε μιας και του το επετρεπα. Δεν εχει τηρησει τον λογο του και πολλα αλλα. Σιγουρα δεν ημουν τελεια, τον τελευταιο καιρο δεν αντεχα, ειχα κι αλλα προβληματα και μ εριχνε παρα πολυ η συμπεριφορα του και ημουν αντιδραστικη γιατι δεν ηθελα να φυγω και γιατι ηθελα να πιστεψω οτι ειχαμε κατι σημαντικο, ετσι ενιωθα και νιωθω. Η αληθεια ειναι οτι εγω ζητουσα την παρουσια του, δεν ειπε ποτε οτι του λειπω ή οτι ειμαι σημαντικη αλλα ενταξει. Προσπαθησαμε να μεινουμε φιλοι, οχι επειδη δεν αρεσει σε μενα αλλα επειδη αυτος θελει καποια αλλη. Βασικα, εγω προσπαθησα. Χτες εγινε κατι που μ' ενοχλησε πολυ... εκει που του λεγα για μιαδουλεια οτι μου προταθηκε απο μια φιλη μιας και αυτη εργαζεται απο ενα παιδι που γνωριζα απο παλιο συμμαθητη και ειχε την ταση να κανει λαικ σε δημοσιευσεις μου αλλα μεχρι εκει(α και στο σχολειο μιλουσαμε).Τελος παντων του ελεγα για το θεμα της δουλειας, που ψαχνω καιρο και εχω τρομερη αναγκη και το μονο που ειπε ουσιαστικα ειναι καλα στεφανα με τον ταδε. Διοτι αν παω σε μια δουλεια που προτεινε θα του κατσω. Και ναι μεν ειμαι ελευθερη αλλα εχω σιχαθει τους υπαινιγμους του οτι μονιμα ψαχνομαιγια καποιον και οτι το επαιζα και καλα οτι μου αρεσε απλα επειδη δεν ειχα βρει κατι καλυτερο. Τελος παντων, το ζητημα ειναι οτι χτες ηταν μια μερα που πηγα να παρω καπως τα πανω μου ψυχολογικα με το γεγονος οτι ισως βρω δουλεια και παψω να νιωθω οτι βαλτωνω, με εκανε μπλοκ μ' εναν τροπο που αφηνε να εννοηθει ερωτικη ζηλεια. Το βραδυ με ξεμπλοκαρε για να μην κλαιω, και εκανε αφιερωσεις στην αγαπημενη του και απλα ολο αυτο μ εκνευρισε αφανταστα , μαζι με οοοολα οσα εχουν προηγηθει που ειπα μεσα μου φτανει, αυτος με δουλευει ασχημα και τον μπλοκαρα εγω μπας και ξεκολλησω λιγο. Για οσους αντεξαν : 1 γιατι με νοιαζει τοσο πολυ η γνωμη του και οι πολλες φορες ασχημη κριτικη του. Θα παω να δω μια δουλεια ως σερβιτορα και νιωθω οτι παω να γινω ιεροδουλη και κυριως φτηνη. 2. Γιατι ακομη και τωρα μυξοκλαιγομαι καιδεν μπορω απλα ν' αδιαφορησω; το ξερω οτι εχω δωσει δικαιωματα και οτι δινω με αυτη μου την σταση. Αλλα γιατι ρεγαμωτο; 3. Θελω απλα να ξεχασω, ολο αυτο με ριχνει. Δεν ειναι ετσι αγαπη, κι ουτε του φερθηκα ασχημα. Και δεν ηθελα κατι τρελο, απλα να μην παιζει με τα συναισθηματα μου και τις επιθυμιες μου.