ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας,είμαι φοιτητής και θα ήθελα να σας πω ένα γεγονός που τάραξε τη ζωή μου.Όλα συνέβησαν πριν 4 χρόνια σε ένα μικρό νησί(ήμουν 16 τότε).Οι γονείς μου χώρισαν και λόγω της υπερβολικής αγάπης που είχε η μητέρα στον πατέρα μου την έκανε να αρρωστήσει και έπρεπε να φύγει για την Αθήνα.Ήταν καλοκαίρι και τότε πήρα τη πιο σημαντική απόφαση στη ζωή μου.Μετακόμισα στην Αθήνα ώστε να είμαι δίπλα στη μητέρα μου σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.Στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.Την πρώτη μέρα που πήγα σχολείο τρελάθηκα διότι το σχολείο μου είχε 50 άτομα ενώ στην Αθήνα 500!Με τον καιρό τα πράγματα πήγαιναν όλο και καλύτερα και εγώ πια είχα συνηθίσει με τα τόσα πολλά άτομα που έβλεπα καθημερινά.Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να γυρίσω σπίτι και να σιγουρευτώ ότι η μητέρα μου είναι καλά γιατί μου είχαν πει οι γιατροί ότι δεν δε πρέπει να αισθάνεται μόνη.Όπως ανέφερα στην αρχή,τώρα είμαι φοιτητής και η μητέρα μου είναι υγιέστατη και είμαι πολύ χαρούμενος,αλλά τώρα έχω ένα άλλο μικρό προβληματάκι με μια κοπέλα(δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνω τίποτα για το λόγο που καταλαβαίνετε και δεν έχω εμπειρίες).Αυτή τη γνώρισα στη σχολή,ήρθε να δει μια φίλη της με την οποία είμαστε στο ίδιο εξάμηνο(Κατερίνα) όποτε έτυχε και τη γνώρισα(Ελένη την λένε).Μιλήσαμε αρκετή ώρα και ένιωσα κάτι γι’ αυτήν,όμως δεν ήμουν ακόμη σίγουρος τι ακριβώς και έπρεπε να σιγουρευτώ.Βρήκα στη σχολή την Κατερίνα και τη ρώτησα αν θα ξανάρθει και μου είπε ότι γύρισε στη Χαλκίδα.Ήθελα τόσο να την ξαναδώ αλλά δεν πρόλαβα.Έγινε όμως κάτι καλό.Ήρθε η αδερφή μου για λίγες μέρες να μας δει οπότε έκατσε με τη μητέρα μου γιατί ακόμη και τώρα δεν θέλω να αισθάνεται μόνη και πήγα στη Χαλκίδα να τη βρω χάρη στην Κατερίνα που μου έδωσε τη διεύθυνση.Τελικά τη συνάντησα μιλήσαμε αλλά μέχρι εκεί μου είπε το κλασσικό ‘’είμαι καλό παιδί’’,αλλά δε μπορεί να γίνει τίποτα μεταξύ μας.Γύρισα στην Αθήνα και ακόμη περιμένω να γνωρίσω εκείνη που θα με καταλάβει και θα με θέλει γι’ αυτό που είμαι.Ελπίζω κάποια μέρα να βρεθεί.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας και συγγνώμη άμα σας κούρασα!