ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...τον τοκετο μου..με επιασαν οι πονοι κ μεσα σε 3 ωρες πονουσα ανα τριλεπτο...χαιρομουν γιατι πλησιαζα ολο κ πιο κοντα στο να αντικρυσω την κορη μου...πηγαμε στο νοσοκομειο κ ο γιατρος μου ειπε να γυρισω σπιτι..διαστολη 1 κ να παω παλι το πρωι...γυρισα...πονουσα ανα τριλεπτο,εκανα ζεστά ντουζ κ ολα οσα ειχα μαθει στη ψυχοπροφυλακτικη μου....πηγα στις12 το μεσημερι...διαστολή 2...ο γιατρος μου έκανε εισαγωγη λόγω λεπτου τραχηλου αλλιως θα με έστελνε σπιτι...οι πονοι ατελειωτοι....εφτασα σε διαστολη 4 το απογευμα στις 7...τοτε μου εκαναν επισκληριδιο οπου επιταχυνθηκε κ η διαδικαδια...κ επιτέλους σε μια ωρα διαστολη 10...τελεια....αρχισα να σπρωχνω η μικρη πολυ ψηλα...έσπρωχνα με ολη μου τη ψυχη οταν ερχονταν οι πονοι....αλλα η μικρη είχε αλλα σχέδια...δεν είχε μπει στη λεκάνη μου οπως επρεπε κ αυτο την κραταγε ψηλα...έκανε κ κακακια της μεσα μου...ετσι ο γιατρός ειπε να εροιμασουν χειρουργείο.....έπεφταν οι παλμοι της...μου ειπε οτι δε γίνεται αλλιως...τελικα πηγαμε χειρουργείο... Εχουν περασει 2 μηνες κ ακομη να ξεπερασω το γεγονος οτι εφτασα στην πηγη κ δεν ηπια νερο...τα εχω βαλει με τον εαυτο μου....μιλησα στο γιατρο μου κ στον άντρα μου φυσικα κ με στηριζουν κ οι 2....με στηριζει φυσικα κ η κορη μου με το χαμογελο της...την υπεραγαπω....Δυστυχώς ομως το σκεφτομαι ακομη...κ ουτε την τομή δε θελω να αντικρυσω....