ADVERTORIAL
Κάποιες φορές μιλάμε για τη νέα γενιά με έναν τρόπο πολύ αφοριστικό και άδικο. Βλέπουμε τους νέους σε παρέες και τους αντιμετωπίζουμε έτσι, σαν μια μικρή αγέλη με τα ίδια χαρακτηριστικά και με κοινή συμπεριφορά λες και πρόκειται για ντοκιμαντέρ που αφορά κάποιο είδος ζώου στο National Geographic.
Μέσα σε αυτή τη λογική λέμε πόσο έχουν χάσει το σεβασμό τους, πόσο έχουν «ξεφύγει», πόσο υιοθετούν συμπεριφορές υπακούοντας στον ένα και μοναδικό κανόνα της ηλικίας τους: αντίδραση σε όλα!
Αυτά λέμε εμείς οι λίγο μεγαλύτεροι που έχουμε αποποιηθεί εντελώς τη δική μας νεότητα, την έχουμε ξεχάσει ή την έχουμε ωραιοποιήσει αφηγούμενοι μόνο τις υπάκουες στιγμές μας ξεκινώντας με τον γνωστό πρόλογο «εμείς δεν ήμασταν έτσι...» Κι όμως αυτή η γενιά μπορεί να σε εκπλήξει. Μπορεί να μιλήσει ή να φερθεί με έναν τρόπο αφοπλιστικά ευγενικό.
Ο νεαρός με το στραβό καπέλο και το σκουλαρίκι στη μύτη, που κρατούσε στο χέρι τη σανίδα του skate και μπήκε στο ίδιο λεωφορείο με εμένα ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Κάθισε απέναντι μου μαζί με τον φίλο του και μιλούσαν δυνατά για μουσική και φιγούρες του skate, ενώ το λεωφορείο γέμιζε σε κάθε στάση όλο και περισσότερο. Μετά από λίγο στάθηκαν μπροστά τους ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που προσπαθούσαν να κρατηθούν από κάποια χειρολαβή αλλά κι ο ένας απ' τον άλλον (νομίζω ότι αυτή ήταν απλώς μια κίνηση ψυχολογικής και όχι πρακτικής ασφάλειας). Ο νεαρός σηκώθηκε και χωρίς πολλές κινήσεις επίδειξης έδωσε τη θέση του στην κυρία με τα άσπρα μαλλιά. Όταν είδε ότι ο φίλος του δεν έκανε το ίδιο, του απηύθυνε ένα νεύμα που μάλλον κάτι σημαίνει στη δική τους γλώσσα και τον ανάγκασε να σηκωθεί κι εκείνος.
Θυμήθηκα το αυτοκόλλητο του F2G στη στάση του λεωφορείου «Εσύ που θα δώσεις τη θέση σου σε κάποιον που την έχει περισσότερο ανάγκη ΜΙΛΑ». Δεν ξέρω αν o νεαρός το είχε δει ή το έκανε αυθόρμητα. Αυτό που ξέρω είναι ότι μίλησε. Μίλησε γι' αυτό που θεωρεί σωστό, και μάλιστα με πράξεις. Μίλησε στον φίλο του, αλλά μίλησε και σε όλους εμάς που στερεοτυπικά κατατάσσουμε τους νέους σε μια γενιά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτό το ΜΙΛΑ έγινε τεράστιο μέσα στο μυαλό μου και μου γέννησε σκέψεις αισιοδοξίας. Μπορείς να μιλήσεις για ό,τι θεωρείς σωστό, να δίνεις και να δείχνεις τον καλύτερο εαυτό σου. Και να εξακολουθείς να είσαι παιδί της εποχής σου με όλη τη δημιουργικότητα και τη φαντασία που σου αρμόζει. ΜΙΛΑ κι ας διαφοροποιείσαι από εκείνους που σκύβουν το κεφάλι και δεν μιλάνε γιατί κι εκείνοι ένα σπρώξιμο ψάχνουν. Κάποιον να τους το πει: ΜΙΛΑ.
σχόλια