__________________
1.
A μπα, έχω έναν προβληματισμό που μόνο ανώνυμα μπορώ να τον πω. Τα τελευταία χρόνια έχω μια παρέα με πολύ ωραία άτομα που αγαπώ και με τα οποία νιώθω ασφάλεια. Όμως το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν ενδιαφέροντα, πέρα από τον καφέ. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό είναι μόνο χάσιμο χρόνου, η παρέα με τους φίλους είναι κάτι δημιουργικό, αλλά όταν κάνω ΜΟΝΟ αυτό νιώθω ότι σπαταλάω πολύτιμο χρόνο που δεν γυρίζει πίσω. Πρέπει να υπάρξει και λίγο μέτρο, να διαβάσουμε, να δούμε, να μάθουμε τίποτα καινούριο, αλλιώς θα βυθιστούμε στην στασιμότητα. Το θέμα είναι ότι το έχω θίξει το θέμα και φυσικά δεν μπορώ να τις αναγκάσω να αποκτήσουν ενδιαφέροντα, αλλά όταν δεν θέλω να βγω μου ασκούν πίεση. Μήπως είμαι υπερβολική;
Καιρό είχαμε να διαβάσουμε το «μήπως είμαι υπερβολική». Λάθος. Πριν από λίγο καιρό το διαβάσαμε. Αναρωτιέμαι: είναι κάτι που λέγεται έτσι, αντανακλαστικά, όπως το «βασικά» στην αρχή της πρότασης, ή όλες αυτές που ρωτάνε στο τέλος «μήπως είμαι υπερβολική» αληθινά αναρωτιούνται αν είναι υπερβολικές; Αν ας πούμε, η φίλη πιο πάνω, αναρωτιέται αν έχει δικαίωμα να θέλει κάτι άλλο από τις παρέες της, ή αν δεν έχει, και είναι «υπερβολική» που δεν δηλώνει απολύτως ευχαριστημένη από αυτό κομμάτι της ζωής της.
Αγαπητή φίλη, δεν μπορείς να τις αναγκάσεις, δεν μπορείς να τις αλλάξεις, μπορείς όμως, αντί να θίγεις το θέμα και να εντοπίζεις ένα πρόβλημα, να προτείνεις τρόπους για τη λύση του. Ας πούμε, βρες κάτι που πιστεύεις ότι γίνεται στην πόλη που είσαστε και θα μπορούσε να τους αρέσει, και πρότεινε να το κάνετε μαζί. Αγόρασε τα εισιτήρια, κλείσε τα ραντεβού. Αν δεν γίνεται να συμφωνήσουν όλοι, δες σε ποιον αρέσει τι. Μπορεί να είναι τόσο απλό το ζήτημα.
Αν δεν είναι, μην υποκύπτεις στην πίεση.
__________________
2.
Χθες χώρισα. Στη σχέση μου υπήρχε ανισότητα στο οικονομικό κομμάτι. Εγώ πλήρωνα για όλα σχεδόν. Όταν πλήρωνα είχα την απαίτηση όλα να γίνουν με το δικό μου τρόπο. Όχι συνειδητά αλλά εντελώς αυτόματα. Το θεωρούσα αυτονόητο. Στο χωρισμό μου είπε, επειδή πλήρωνες πίστευες πως μπορείς να επιβάλεις και τις προτιμήσεις σου; και σκέφτομαι, εσύ που ζητούσες να στα πληρώσει άλλος τι πίστευες; πως οι επιταγές είναι λευκές; Ποια είναι η άποψη σας; Εγώ πήρα το μάθημα μου και κατάλαβα τι σημαίνει ισότιμη σχέση. Δεν ήταν τέτοια και δε θα το ξανακάνω.- λευκή επιταγή
Αναρωτιέμαι ποιες πρέπει να είναι για σένα οι προϋποθέσεις ώστε να κάνεις κάτι για να περάσει ο άλλος καλά, και όχι εσύ. Ξαναλέω, να κάνεις κάτι ΕΣΥ για να περάσει ΑΛΛΟΣ καλά. Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι για να πάρεις ευχαρίστηση, πρέπει να δώσεις ευχαρίστηση. Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι η βάση της ισότιμης σχέσης. Το «ισότιμος» έχει την τιμή μέσα, αλλά όχι με την χρηματική έννοια.
Η ιστορία που παρουσιάζεις είναι υπερβολικά σύντομη. Λείπουν αρκετές, πάρα πολύ βασικές πληροφορίες. «Εσύ που ζητούσες να πληρώσει άλλος». Και μόνο αυτή η φράση αξίζει δικό της δικαστήριο για να διευκρινιστεί. Σου το ζητούσε; Πώς το ζητούσε; Αυτό είναι ένα ελάχιστο παράδειγμα. Αν βάλω μέσα και το γιατί υπήρξε μεγάλη διαφορά στα οικονομικά (ήταν διαφορά ηλικίας; Διαφορετική αφετηρία οικογενειακή;) και τι θα πει «πλήρωνα για όλα σχεδόν» (ενοίκιο, σούπερ μάρκετ, ρούχα, διακοπές; Ή εννοείς τα ποτά και τους καφέδες όταν βγαίνατε έξω;), μπορεί να βγεις από θύμα μέχρι...
Σε γενικές γραμμές όμως, από τον τρόπο που τα γράφεις, εστιάζοντας στο «προτιμήσεις μου» που με τρομάζει κάπως, λευκές επιταγές όντως δεν υπάρχουν, αλλά δεν επιλέγουν όλοι να ζουν ως τοκογλύφοι.
__________________
3.
Λένα Καλησπέρα,
Είμαι σε μια πολύ περίεργη φάση δεδομένων που ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Πριν από 6 χρόνια γνώρισα κάποιον που έγινε τελικά η μεγαλύτερη καψούρα μου ως σήμερα. Υπήρξα μαζί του, για 2 χρόνια και κάτι, και μάλιστα με 3-4 μήνες(τους τελευταίους της σχέσης μας)σε συγκατοίκηση. Ο A. ήταν ότι ζητάει μια γυναίκα, σε ώριμη φάση που αποφασίζει να κάνει οικογένεια, με μόνο μειονέκτημα του,το να μην αισθάνομαι προτεραιότητα του. Η φάσεις ζωής μας διαφορετικές(εγώ φοιτήτρια, αυτός με δουλειά εδώ και χρόνια),οι ανάγκες διαφορετικές και έτσι κατέληξα(σαφώς εσφαλμένα) να μου τραβήξει το ενδιαφέρον κάποιος που μου έβγαζε πως είμαι το κέντρο του, η προτεραιότητα του. Κι έτσι δόθηκε τέλος, μετά το ξεσκέπασμα του "χαριεντισματος" μου. Πέρασαν 4 χρόνια από τότε που χωρίσαμε, και ενώ και οι 2 μπήκαμε κ βγήκαμε σε άλλη σχέση, ποτέ δεν σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε, και να υπάρχει μία καψούρα σ όλο αυτό. Εδώ και 4 μήνες βρεθήκαμε ξανά(δεν είχαμε βρεθεί από τότε) τώρα πια σε παρόμοιες φάσεις ζωής, και το πάθος μας παραμένει το ίδιο. (κάπου εδώ θέλω να σημειώσω και τη λεπτομέρεια του απόλυτου σεξουαλικού παντρέματος μας, που πάντα υπήρχε). Η ερώτηση μου είναι αν αξίζει να προσπαθήσω να αναζωπυρώσω όλο αυτό που είχαμε,ή αν απλά δεν θα βγάλει πουθενά. Επιπλέον, εννοείται πως ο Α. έχει αρνητική διάθεση και δισταγμό, μιας και βίωσε τόσο άσχημα την λήξη της σχέσης μας, άλλα μπορεί κάτι τέτοιο να ξεπεραστεί; Μήπως πρέπει να μην συνεχίσω γιατί θα με κυνηγάει πάντα το παρελθόν; Πώς όμως μπορείς να μην δώσεις σημασία σ όλα αυτά τα συναισθήματα που σε πνίγουν, παρόλα τα χρόνια που πέρασαν;- Sad Faced
Κάνεις δύο διαφορετικές ερωτήσεις που ασυναίσθητα πάντρεψες σε μία, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται. Η μία ερώτηση είναι «να κάνω την προσπάθεια να αναζωπυρώσω όλο αυτό;» και η άλλη είναι «θα βγάλει πουθενά η προσπάθεια μου;» Η πρώτη ερώτηση εξαρτάται από σένα. Εσύ διαλέγεις. Με την δεύτερη ερώτηση ζητάς να προβλέψουμε το μέλλον. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το κάνει. Δεν γίνεται να προβλέψεις τι θα γίνει στο μέλλον, ώστε να ξέρεις αν αξίζει να κάνεις τώρα τον κόπο. Ωραία θα ήταν αν λειτουργούσε έτσι η ζωή.
Οπότε επιστρέφουμε: «αξίζει να προσπαθήσεις να αναζωπυρώσεις όλο αυτό που είχατε;» Ποιος περιμένεις να σου απαντήσει και να αναλάβει την ευθύνη αυτής της απάντησης; Αλλά για να το πω και πιο πεζά, έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις;
__________________
4.
Πιστεύεις ότι θα ήταν ριψοκίνδυνο να αρχίσω να κρατάω το χέρι του συντρόφου μου δημόσια (είμαστε γκέι άντρες) στην Αθήνα; Είμαι λίγο μπερδεμένος στο κατά πόσο tolerant θα ήταν η πόλη που ζω σε κάτι τέτοιο. Ξέρω οτι δεν είμαστε Άμστερνταμ, αλλά ούτε και Μόσχα (by the way). Βέβαια στα 32 μου, έχοντας ζήσει όλη μου τη ζωή τον έρωτα μόνο "εντός των τειχών" έχει αρχίσει να μη με απασχολεί και πολύ τι θεωρεί ανεκτικό και τι όχι η Αθηναϊκή κοινωνία, μέχρι το σημείο που θα κινδυνέψει η σωματική ακεραιότητα φυσικά. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου!- Γιώργος
Πριν δω το βίντεο ήθελα να γράψω «η Αθήνα δεν είναι Άμστερνταμ, ούτε και Μόσχα, άρα είναι ασφαλές να το κάνεις σε συγκεκριμένες ώρες και περιοχές της πόλης». Μετά είδα το βίντεο, και ίσως η Αθήνα να μην διαφέρει τόσο πολύ από τη Μόσχα. Πιστεύω ότι και στην Αθήνα είναι πιθανό να κινδυνέψει η σωματική σου ακεραιότητα. Θα ήθελα να σου πω να το κάνεις γιατί αν δεν ξεκινήσει κάποιος, πώς θα γίνει αποδεκτό, αλλά δεν μπορώ να το προτείνω όταν πιστεύω ότι δεν είναι ασφαλές;
Υπάρχει κανείς που έχει σχετική εμπειρία στην Αθήνα και μπορεί να μας πει;
__________________
5.
Αγαπητή Αμπα,
Θεωρείς υπερβολικό ή ανήθικο ή απρεπές ή οτιδήποτε τέλος πάντων, το να ξεκόψεις με κάποιο φίλο σου επειδή διαφωνείς με την επιλογή συντρόφου που έχει κάνει; Το έχω δηλώσει ότι διαφωνώ με την επιλογή κι έχω καταφέρει να μην συναντώ το συγκεκριμένο άτομο, αλλά με ενοχλεί το ότι ο φίλος μου είναι με κάποιο άτομο που δεν εκτιμώ καθόλου και σκέφτομαι ότι χάνω την εκτίμηση που έχω κ προς εκείνον εξαιτίας της επιλογής του αυτής. Είμαι κακός φίλος;
Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι επιλέγουν λάθος συντρόφους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί και δεν βλέπουν αυτό που βλέπεις εσύ. Κάτι στην ψυχούλα τους υπάρχει που έχει ανάγκη αυτό που διάλεξαν. Μπορεί να καλύπτουν έτσι ένα πρόβλημα που δεν είχες καταλάβει ότι έχουν, ή που έχεις καταλάβει, αλλά προτιμούσες να το παραβλέπεις. Η επιλογή τους σε αναγκάζει να το δεις, και τότε μπορεί να χάσεις την εκτίμηση που είχες.
Δεν είναι εύκολη η απάντηση, και δεν είναι μια για όλες τις περιπτώσεις. Εξαρτάται από τη φιλία σας. Πόσα σημαίνει για σένα, και τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να την κρατήσεις. Πόσο ελπίζεις ότι αυτή η σχέση είναι μια παρένθεση και ότι θα λήξει έτσι κι αλλιώς.
Σκέψου το και διαφορετικά: η εκτίμηση που είχες, βασιζόταν σε άλλα δεδομένα, όπως φαίνεται. Μην είσαι σκληρός με τους ανθρώπους όταν δείχνουν τις αδυναμίες τους. Δεν εννοώ ότι είσαι υποχρεωμένος να παραμείνεις φίλος μαζί του, οι φιλίες δεν είναι φιλανθρωπία. Αν δεν το νιώθεις, δεν γίνεται. Αλλά αν αποφασίσεις να απομακρυνθείς, να το κάνεις επειδή δεν ταιριάζετε, όχι επειδή για ένα διάστημα ένιωσες πιο δυνατός από τον άλλον.
(Κι επειδή το μοτίβο επαναλαμβάνεται: όχι, δεν είναι υπερβολικό να θέλεις να εκτιμάς τους φίλους σου για τις επιλογές τους).
__________________
6.
Μια συνάδελφος ενοχλείται απο το άρωμα μου. Κάθε μέρα μου λέει πως την πονάει το κεφάλι της, βρωμάω πατσουλι, γιατί το βάζω αυτό το πράγμα, της έρχεται εμετός, όταν γυρνάω την πλάτη μου λέει στις άλλες πόσο την ενοχλεί, εσάς δεν σας βρωμάει κλπ. Μέχρι τώρα έχω δοκιμάσει α) να φορέσω άλλο άρωμα, που ως αποτέλεσμα είχε να μου λέει ότι της βρωμάω περισσότερο β) να της λέω στα αστεία πως θα κάνω γκάλοπ και θα μαζέψω υπογραφές υπερ της κολώνιας μου, που ως αποτέλεσμα είχε...να μην το πάρει για αστείο βασικά. Καμια άλλη ιδέα βρε Λένα;;
ΥΓ.1 Απο τα υπόλοιπα 8 άτομα του χώρου δεν έχει υπάρξει παράπονο.
ΥΓ.2 Δύο ψουτ βάζω! Ένα το λαιμό,ένα στο χέρι,και μετά απο εκεί στο άλλο χέρι.- Μύτη
Ναι, έχω μια ιδέα. Πήγαινε μια μέρα στη δουλειά χωρίς να βάλεις κανένα άρωμα και πες της «πώς σου φαίνεται το σημερινό; Είναι καινούριο». Από την απάντηση θα καταλάβεις πάρα πολλά.
__________________
7.
Αγαπητή Α,μπα,
Ήμουν με ένα αγόρι περίπου τρεις μήνες. Το συγκεκριμένο άτομο σε γενικές γραμμές μου φέρθηκε εξαιρετικά. Εκτός από το εξής: δε σεβόταν το όχι μου στο σεξ.
Το sex drive του ήταν πολύ πιο ισχυρό από το δικό μου, και κάποιες φορές απλά δεν άντεχα άλλο. Εκείνες τις φορές, 2-3 στους τρεις μήνες, συνέχισε να με πιέζει ώσπου να μην αντέχω ψυχολογικά να συνεχίσω να του λέω όχι και τον άφησα να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να συμμετέχω καθόλου.
Μετά από κάθε τέτοιο περιστατικό και σε ήρεμη κατάσταση του είχα επισημάνει ότι στην ουσία με ανάγκασε να κάνω σεξ μαζί του, και η αντίδρασή του ήταν "αν δεν ήθελες έπρεπε να μου το είχες πει". Του το είχα πει όμως εντελώς ξεκάθαρα και μάλιστα πολλές φορές.
Το ζήτημα είναι πως ενώ δεν έδωσα καμία έκταση στο θέμα και απλά το προσπέρασα μέσα μου, ένα χρόνο μετά εξακολουθεί να με τρώει. Νιώθω ακόμα κατά κάποιον τρόπο βιασμένη.
Δεν ξέρω ποια ακριβώς είναι η ερώτησή μου. Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου για το θέμα, αν μια τέτοια κατάσταση θεωρείται όντως βιασμός, και μια συμβουλή για το πως να το επεξεργαστώ μέσα μου και πως να πω σθεναρά όχι την επόμενη φορά.
Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι δεν φταις εσύ.
Δεν είναι δικό σου το λάθος, που δεν είπες «όχι» αρκετά σθεναρά. Το είπες και το ξαναείπες, και έκανε ότι δεν το άκουσε. Κάθε άντρας που σέβεται τον εαυτό του, τους άλλους, και βασικά, δεν είναι αντικοινωνικός εγκληματίας, δεν θέλει να κάνει σεξ με μια γυναίκα που το λέει όχι. Όχι απλώς δεν θέλει, αλλά ανατριχιάζει με την ιδέα να επιβληθεί με το ζόρι.
Μια μελέτη-ορόσημο του 2002 που αναλύει τη συμπεριφορά βιαστών αυτού του τύπου (date rape), δείχνει ότι οι βιαστές είναι γενικά πιο θυμωμένοι με τις γυναίκες και έχουν κίνητρο μέσω μιας διάθεσης κυριαρχίας και ελέγχου προς αυτές. Είναι πιο παρορμητικοί, χωρίς αναστολές, αντικοινωνικοί, με λιγότερη ενσυναίσθηση. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι βιαστές (του date rape) είναι εξαιρετικά έμπειροι στον εντοπισμό πιθανών θυμάτων, και των ορίων τους, και χρησιμοποιούν ψυχολογικά εργαλεία για να εξαναγκάσουν το θύμα, όπως χειραγώγηση, άσκηση εξουσίας και έλεγχου και απειλές.
Διάβασε αυτό το βιβλίο. Απαντάει σε όλα αυτά που ρωτάς.
__________________
7.1
Είμαι η κοπέλα της ερώτησης 1 στις 17/5/2016 και δεν είμαι τρολ, αλλά δεν πήρα απάντηση από κανέναν. Ούτε από σένα ούτε από τα σχόλια. Σε παρακαλώ πες μου τη γνώμη σου. Είναι λάθος να τα έχω με παπά; Παραβαίνω κάποιο νόμο; Ίσως η ηλικία είναι μεγάλη διαφορά; Τον αγαπάω πολύ και είναι υπέροχος άνθρωπος αλλά κανείς δε μας θέλει μαζί. Γιατί; Τι να κάνω;- Ρανια
Σου απάντησαν πάρα πολλοί, και σου εξήγησαν ότι δεν είναι παράνομο αν δεν έχει χειροτονηθεί, και αν είναι στα 40 μάλλον θα έπρεπε να βρίσκεται σε άλλο μονοπάτι. Σε κάθε περίπτωση, την παρανομία την κάνει αυτός, και όχι εσύ. Δεν είναι αυτός ο λόγος που σε κοιτάνε στραβά. Η απάντηση στην ερώτηση που κάνεις εξαρτάται από το κατά πόσο πιστεύεις στον Θεό, πόσο φανατική είσαι με το θέμα της θρησκείας, και κατά πόσο πιστεύεις ότι είναι ανώτερος από τους άλλους επειδή είναι παπάς. Αν εκμεταλλεύεται τα υπαρξιακά σου άγχη για να κερδίζει την «παρέα» μιας 24χρονης, παραβιάζει πολλούς άγραφους νόμους των ανθρώπων. Η δήλωση «θα έδινα τη ζωή μου γι' αυτόν» είναι προβληματική, σε συνδυασμό δε με το «με πηγαίνει βόλτες και μου αγοράζει δώρα» σχηματίζουν μια εικόνα που δεν είναι κολακευτική για τη σχέση σας.
Αν εσύ είσαι σίγουρη, τι να πούμε οι υπόλοιποι; Τίποτα να μην κάνεις. Μπορεί να ζεις την αληθινή αγάπη. Ποιος ξέρει.
