Χαίρομαι που κάποιος επιτέλους ενδιαφέρεται. Ζώ στο εξωτερικό και εκεί ο σεβασμος προς τα ζώα είναι κάτι το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. Έχω αρχίσει να σιχαίνομαι την Ελλάδα. Κάθε μέρα όλο και χάνω την ελπίδα μου με αυτά που βλεπω. Το μόνο θετικό είναι πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν κάνει ευθανασία στα αδέσποτα της απο το νόμο. Φροντίζουν για αυτό τα αποβράσματα που λέγονται πολίτες.
29.5.2016 | 17:03
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
Η συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα είναι δείγμα του πολιτισμού μας. Είναι το φαίνεσθε της ανατροφής μας. Είναι η απόδειξη της συναισθηματικής νοημοσύνης μας.Κάθε μέρα βλέπω στους δρόμους ζώα εγκαταλελειμμένα. Ζώα αδέσποτα. Που περιφέρονται τραυματισμένα, πεινασμένα, βρώμικα και εξαθλιωμένα από τις κακουχίες. Ζώα που θα ζήσουν κάποιους μήνες –όχι πολλούς- γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ενοχλούνται. Ενοχλούνται που περνούν μπροστά από τις βιτρίνες των μαγαζιών τους, που τριγυρίζουν στα πάρκα που παίζουν τα παιδιά τους, που περνάνε έξω από τα σπίτια τους (ναι, ακόμα και αυτό!!!). Τα ζώα αυτά δεν περιφέρονται στους δρόμους με σκοπό να σε βλάψουν . Είναι εκεί γιατί κάποιος όμοιος σου τα εγκατέλειψε. Δεν κινδυνεύουν τα παιδία σου από τα αδέσποτα αλλά τα αδέσποτα από τα παιδία σου. Μάθε λοιπόν πως τα σκυλιά δεν είναι παιχνιδάκια που μόλις τα βαρεθούμε τα πετάμε στο δρόμο! Αν δεν μπορείς να υποσχεθείς ότι θα τα φροντίζεις για όσο ζήσουν μην μπεις στο κόπο να αγοράσεις ή να υιοθετήσεις κάποιο. Επίσης το γεγονός ότι δεν συμπαθείς τα ζώα ή τα φοβάσαι ή τα σιχαίνεσαι δε σου δίνει το δικαίωμα να τα κακοποιείς και να τα θανατώνεις με κάθε τρόπο. Αν εσύ είσαι ψυχάκιας δε σου φταίνε τα ζωάκια που θα βρεθούν μπροστά σου.. Ειλικρινά τώρα! Εσύ που έριξες φόλα σε μια γάτα ένιωσες ευχαρίστηση στην εικόνα ενός ζώου που πέθαινε με φρικτούς πόνους; Εσύ που κρέμασες, έγδαρες, χτύπησες μέχρι θανάτου ένα σκυλί πως ένιωσες όταν άκουγες το ουρλιαχτό του; Κάθε φορά που βλέπω ένα νεκρό ζώο πονά η ψυχή μου.. και λυπάμαι που έφτασα στο σημείο να λέω πως ντρέπομαι για το πολιτισμό μας..Θα μου πεις το γνωστό “ Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν και συ σκέφτεσαι τα ζώα”. Δεν στάθηκα ποτέ αδιάφορη στο γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Όμως το ότι οι άνθρωποι δεινοπαθούν δε θα σε δικαιολογήσει που φολιάζεις ζώα αδέσποτα και ιδιόκτητα! Σιχάθηκα. Θα έπρεπε να ντρέπεστε γι’ αυτά που πράττεται.. Χαίρομαι που εμένα οι γονείς μου δεν με μεγάλωσαν με αυτή τη νοοτροπία. Ζήστε στη φουσκάλα σας τωρα… Γελοίοι, δεν έχετε να φάτε έτσι όπως μας κατάντησαν και εσεις ασχολείστε με τη φόλα που θα ρίξετε στο αδέσποτο της γειτονιάς.. Τέλος να δώσω τα συλλυπητήρια μου στο δήμο μου για τις προσπάθειες που δεν κατέβαλε ώστε να επιλυθούν τέτοιου είδους προβλήματα και σε όλους τους Έλληνες που εχουν μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο…
2