ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν στο μετρό και κάθησε δίπλα μου μια κοπέλα η οποία ήταν μαύρη και είχε στην πλάτη ένα μεγάλο σακίδιο. Το σακίδιο ερχόταν όλο πάνω μου και με ενοχλούσε. Επειδή δεν ήθελα να πω κάτι, είδα ότι και οι δύο απέναντι θέσεις ήταν άδειες.Σηκώθηκα και έκατσα στη μία από αυτές. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα ένα ζευγάρι μεγάλης ηλικίας, η κυρία με είδε που άλλαζα θέση και μου κάνει "Μην το κάνεις αυτό". Επειδή δεν ήμουν σίγουρος ότι μίλησε σε μένα της κάνω "Μου είπατε κάτι;" και μου κάνει "Όχι, όχι". Ο άντρας της έκατσε στην θέση δίπλα στην κοπέλα με το σακίδιο και μου κάνει "Εγώ δεν έχω πρόβλημα" κοιτώντας με. Δεν μίλησα γιατί είχα παγώσει. Τον ενόχλησε και αυτόν το σακίδιο της και της το είπε και το πήγε πιο πέρα. Ξέρω ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το δείτε αυτό, αλλά ίσως το γράφω και για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Δεν άλλαξα θέση ΚΑΘΟΛΟΥ λόγω τους χρώματος της κοπέλας. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, ούτε θα γίνω ποτέ. Ήθελα τόσο πολύ να σας το εξηγήσω αλλά δεν ήξερα πώς, δεν μου δώσατε την αφορμή. Ίσως έπρεπε χωρίς να έχω αφορμή. Δεν θέλω να νομίζετε ότι ένα παιδί στην ηλικία μου (23) έχει τέτοιες απόψεις και να απογοητευτείτε. Σίγουρα υπάρχουν και τέτοια παιδιά, αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος. Ούτε πρόκειται να γίνω. Δεν την μπορώ την αδικία. Ούτε για τους άλλους, ούτε για μένα. Γι' αυτό είχα την ανάγκη να τα πω αυτά.