Ναι, να συνεχίσεις να το λες. Μπορώ να σου πω προβλήματα διαρκούς βάσης δεκαετιών που με έχουν απασχολήσει, αλλά συνεχίζω και θα το κάνω μέχρι τέλους.
12.6.2016 | 00:04
και τωρα τι?
Προσφατα η κοπελα με την οποια ημουν 1.5 χρονο με χωρισε.δεν υπηρχαν προβληματα απλα ειχε ερθει η ωρα.δεν το πηρα καλα αλλα η ζωη ειναι για μενα ενα περιεργο πραγμα και παντα θελω να κοιταω μπροστα.Εκτος απο αυτο τον ιδιο μηνα με απελυσαν και απο την δουλεια μου.Παλι δεν υπηρχε προβλημα, η οτι δεν ημουν καλος,απλα περικοπες.Εγω παλι ειπα δεν πειραζει εγω θα κοιταω μπροστα.Μετα ομως απο ενα μηνα επαθα και ενα προβλημα υγειας.οχι πολυ σοβαρο αλλα με πολλες εισαγωγες σε νοσοκομεια και πολλες εξετασεις. Το αποτελεσμα ειναι να καθομαι ολη μερα σπιτι να ξεκουραζομαι για τους επομενους μηνες..ουτε δουλεια μπορο να πιασω,ουτε ποτο να πιω,ουτε γυμναστικη,ουτε τιποτα.Πειτε μου εσεις τωρα..να συνεχισω να λεω η ζωη ειναι μπροστα?Μεσα σε λιγο καιρο οτι ειχε σημασια για εμενα,το εχασα.Εχασα δουλεια που μου εδινε κουραγιο και ελπιδα να ζω..εχασα ερωτα και αγαπη που χρειαζομουν..και τωρα εχω και θεμα υγειας.Απο αισιοδοξο ατομο που ημουν απλα εχασα ορεξη και κουραγιο μονο μιας.Πειτε μου τι να κανω...?Ξερω οτι η ζωη μερικες φορες ειναι περιεργη η πουτανα και ταυτοχρονα μπορει να γινει και ωραια και ομορφη αλλα αυτο τον καιρο δεν μπορω να δω τιποτα θετικο
2
