Το Μπανγκλαντές είναι μία από τις ελάχιστες μουσουλμανικές χώρες στον κόσμο όπου η πορνεία είναι νόμιμη. Ο οίκος ανοχής Kandapara στην περιοχή Tangail είναι ο παλαιότερος και δεύτερος σε μέγεθος στη χώρα- υπάρχει εδώ και περίπου 200 χρόνια. Κατεδαφίστηκε το 2014, αλλά έκτοτε φτιάχτηκε ξανά με την βοήθεια τοπικών ΜΚΟ. Πολλές μάλιστα από τις γυναίκες έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί, με αποτέλεσμα να μην έχουν που να πάνε όταν έκλεισε.
Η φωτογράφος Sandra Hoyn βρέθηκε στο Kandapara και κατέγραψε από κοντά τις γυναίκες που εργάζονται εκεί, απαθανατίζοντας τις συνθήκες δουλειάς τους αλλά και στιγμιότυπα από την καθημερινότητά τους. Η Washington Post μεταφέρει σε ένα εκτενές άρθρο όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τα δωμάτια του οίκου όπου οι ιερόδουλες πουλούν το κορμί τους για μερικά χρήματα, τα οποία πολλές φορές δεν είναι καν δικά τους.
Υποστηρικτές του οίκου ανοχής θεωρούν πως η σεξουαλική εργασία είναι κι αυτή δουλειά και πως οι συγεκριμένες γυναίκες δεν θέλουν να κάνουν κάτι άλλο. Οι ίδιες οι ιερόδουλες έχουν διαδηλώσει επανειλημμένα για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Στα τέλη του 2014, η National Women Lawyers Association του Μπανγκλαντές κατάφερε να πείσει το Ανώτατο Δικαστήριο πως η έξωσή τους συνιστά παράνομη πράξη, οπότε και οι γυναίκες που εργάζονταν εκεί επέστρεψαν.
Σήμερα, η περιοχή που βρίσκεται ο οίκος ανοχής περιτριγυρίζεται από ένα τείχος. Στους στενούς δρόμους της, υπάρχουν πάγκοι με φαγητά, μαγαζιά που πωλούν τσάι και πλανόδιοι μικροπωλητές αλλά κατά βάθος πρόκειται για ένα μέρος με εντελώς δικούς του κανόνες και ιεραρχία, εκ διαμέτρου διαφορετική από εκείνη της υπόλοιπης κοινωνίας. Για παράδειγμα εκεί μέσα, οι γυναίκες είναι αδύναμες αλλά την ίδια στιγμή και πολύ δυνατές.
Το πιο ευάλωτο στάδιο είναι όταν μια νέα ιερόδουλος μπαίνει στον οίκο ανοχής- τότε αποκαλείται "δεσμευμένο κορίτσι". Αυτά τα κορίτσια έχουν συνήθως ηλικίες μεταξύ 12 και 14 ετών και προέρχονται από φτωχές οικογένειες, ενώ τις περισσότερες φορές είναι θύματα traffickin. Δεν έχουν καθόλου ελευθερίες και δικαιώματα. Ανήκουν στην "madam", έχουν χρέη και δεν τους επιτρέπεται να να βγουν έξω ή να κρατήσουν τα χρήματα που βγάζουν. Όταν πληρώσουν όλα τους τα χρέη -κάτι που χρειάζεται συνήθως περίπου 1 με 5 χρόνια, τότε γίνονται ανεξάρτητες ιερόδουλες. Μετά, μπορούν να αρνηθούν πελάτες και να κρατούν οι ίδιες τα λεφτά τους.
Από την στιγμή που μια γυναίκα έχει ξεπληρώσει τα χρέη της, είναι ελεύθερη να φύγει αν θέλει από τον οίκο ανοχής. Ωστόσο αυτές οι γυναίκες είναι τόσο κοινωνικά στιγματισμένες έξω από αυτόν τον χώρο, που συνήθως επιλέγουν να παραμείνουν εκεί και να ζουν τις οικογένειές τους με τα έσοδα που βγάζουν από αυτό.
σχόλια