Θυμάστε τι πιστεύαμε λίγο πριν το πρώτο Μνημόνιο;

Θυμάστε τι πιστεύαμε λίγο πριν το πρώτο Μνημόνιο; Facebook Twitter
6

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την εκ των υστέρων αξιολόγηση σημαντικών πολιτικών στιγμών. Όταν ξέρεις με κάθε λεπτομέρεια τι συνέβη μετά 'διαβάζεις' πολύ διαφορετικά (και ίσως πιο σωστά) όσα συνέβησαν.

Τότε, τον Δεκέμβριο του 2009, μόλις η μέθη της χαράς των πολλών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ είχε ελαφρώς ξεθυμάνει, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια έκπληξη. Η κυβέρνηση Καραμανλή -με κορυφαίο υπουργό τον Προκόπη Παυλόπουλο- είχε φτάσει τη χώρα στη χρεοκοπία, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Μόνο όταν προκήρυξε πρόωρες εκλογές άφησε κάποια υπονοούμενα, τάζοντας λάιτ μέτρα λιτότητας στην περίπτωση που επανεκλεγόταν (για να είναι σίγουροι ότι δεν θα επανεγκλεγούν). 

Δύσκολο το να μη γνώριζε ο ΓΑΠ τα οικονομικά της χώρας όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός, πάντως υποσχέθηκε αρκετά και η δημοφιλία του μετά την εκλογή του ήταν στο 70% με 80% (όπως χρόνια μετά και του Τσίπρα, τους πρώτους μήνες διακυβέρνησή του). Σύντομα όμως διαπίστωσε, και μαζί του το διαπιστώσαμε και οι υπόλοιποι ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά αφού δεν προλάβαινε με τίποτα να συγκεντρώσει τα "λεφτά που υπήρχαν" πριν χρεοκοπήσουμε.

Τότε, τον Δεκέμβριο έγινε προφανές ότι με δυσκολία θα βγαίναμε στις αγορές για να δανειστούμε και πως θα έπρεπε να περιμένουμε μια λύση απ' την Ευρώπη ή ακόμα χειρότερα απ' το ΔΝΤ. Θα περνούσαν αρκετοί αγωνιώδεις μήνες, γεμάτοι διαβουλεύσεις, διαδηλώσεις, πορνό της Τζούλιας, απειλές για «περίστροφα στο τραπέζι», μέχρι την τελική προσφυγή στο ΔΝΤ. 

Αν θεωρούσαμε ότι τα πράγματα πήγαιναν κατά διαόλου τότε, πού να φανταζόμασταν ότι επτά ολόκληρα χρόνια όχι μόνο δε βγήκαμε απ' την κρίση αλλά μπήκαμε πολύ περισσότερο...

Στο κλιπάκι απ' τις ειδήσεις πάνω, βλέπουμε το κλίμα και τους πρωταγωνιστές της εποχής, τον πρώτο υφυπουργό της νέας κυβέρνησης που εκδιώχθηκε/παραιτήθηκε (μετά από αποκάλυψη σημειώματος προερχομένου από το γραφείο του, το οποίο ζητούσε ευνοϊκές μεταθέσεις αστυνομικών και στρατιωτικών), κι έναν νεοεκλεγέντα αρχηγό κόμματος...

Από την ίδια περίοδο, δείτε και τα αποτελέσματα της παρακάτω δημοσκόπησης. Λίγοι ήταν αυτοί που ανησυχούσαν πραγματικά για χρεοκοπία και σχεδόν οι μισοί πίστευαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα τηρούσε τις προεκλογικές του υποσχέσεις. (Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους.) Ενδιαφέρον όμως έχουν τα ποσοστά των κομμάτων, οι δημοτικότητες των πολιτικών αρχηγών - αλλά κυρίως των πρωτοκλασάτων στελεχών - Λιάνα Κανέλλη, Κακλαμάνηδες, Ντόρα, Άννα Διαμαντοπούλου κλπ...

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

2 σχόλια
Και που είναι σήμερα ο Καραμανλής και ο Παυλόπουλος , κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής χρεοκοπίας; Ο μεν άνετος στη Ραφήνα ο δε πρόεδρος της Δημοκρατίας ψηφισμένος από το κόμμα που τάχα θα έφερνε τη δικαιοσύνη.
Ακριβως. Αντι να καθησουν στο σκαμνι οσοι μας φερανε στην κατασταση αυτη, ειτε πηγαν σπιτι τους αναλαμβανοντας λεει "τις πολιτικες ευθυνες" τους βεβαιως βεβαιως, ωστε σε μεθεπομενο γυρο να ξαναχρησιμοποιηθουν απο το ιδιο συστημα που τους εστιψε σα λεμονοκουπα την προηγουμενη φορα, ή καταληγουν ακομη ακομη και ...προεδροι της "δημοκρατιας" τρομαρα μας. Και μετα αναρωτιομαστε ποιος φταιει για ολο αυτο.Και πως φτασαμε ως εδω. Εμεις φταιμε. ΟΛΟΙ εμεις.
"Λεφτά" δεν "υπήρξαν" και δεν "θα υπάρξουν" ποτέ αν δεν γίνουν κάποιες βασικές αλλάγές στη χώρα (που ακόμα και σήμερα πολλοί δεν θέλουν να γίνουν). Μην ξαναλέμε τα ίδια 6-7 χρόνια μετά.
Μαζί σου αλλά μπορείς να μας πεις ποιές είναι ακριβώς αυτές οι αλλαγές; Ο περισσότερος κόσμος δεν έχει καταλάβει...γιατί το να φτάσουν οι μισθοί στα 340 ευρώ, οι συντάξεις στα 250, κατάργηση δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, φορολογία 55% και ένα σωρό άλλα μέτρα τα οποία (και βάσει εκθέσεων του ΟΗΕ), προσβάλουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όλα αυτά δεν λέγονται αλλαγές...
Μάλλον εννοεί τη γνωστή πιπίλα: απολύστε τους δημοσίους υπαλλήλους. Γιατί άλλωστε τί χρειάζεται ένα κράτος δασκάλους, νοσοκομες, πυροσβέστες; ή μειώστε τις δαπάνες, γιατί ως γνωστόν τα σκάφη του λιμενικού και τα σχολικά βιβλία που θα σχίσουν τα καμάρια μας μεθαύριο, πέφτουν από τον ουρανό.Αυτό με τον κάθε πολίτη να έχει όλες τις πολιτικές λύσεις είναι το ίδιο με τον οπαδό που ξέρει πως πρέπει να παίξει η ομάδα για να νικήσει...
Έχω διαπιστώσει εδώ και κάτι καιρούς ότι όσοι μιλάνε για "αλλαγές που πρέπει να γίνουν" εννοούν πάντα "αλλαγές που επηρεάζουν αρνητικά τους άλλους" και ποτέ τους ίδιους. Πλέον όταν ακούω ότι "πρέπει να αλλάξουμε" παίρνω μαύρο δρόμο.