ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τα οικογενειακα μου ειναι οτι να ναι... φιλιες στην σχολη δεν κανω και η αληθεια ειναι πως με ανακουφιζει καπως αυτο εφοσον με κουραζει να προσποιουμαι οτι ειμαι φιλικη ενω δεν μου βγαινει και τα περιμενουν ολα ετοιμα στις συζητησεις... αγορι δεν ειχα ποτε παντα ειχα την ελπιδα οτι θα βρω και οσο μεγαλωνω χανεται γενικοτερα απομακρυνεται πολυ... οπως και εδω που νομιζα οτι ειχα χημεια με εναν που του αρεσει αλλη και απογοητευτηκα πολυ και νιωθω χαλια... η σχολη δεν μου αρεσει ομως εδωσα δυο φορες πανελληνιες και τουλαχιστον περασα καπου στην πολη μου οποτε δεν θα χρειαστει να πληρωσουν οι γονεις μου... το μελλον μου με τρομαζει το οικονομικο, επαγγελματικο κλπ ... δεν εχω το τελειο σωμα... ειχα προσπαθησει να χασω κιλα αλλα αυτο τελικα δεν σου φερνει αγορια γιατι θελει και προσωπικοτητα κατι που εγω δυστυχως ετσι στο ακυρο δεν μπορω να δειξω μονο αν με γνωρισουν... εχω κουραστει να ειμαι τοσο μα τοσο ντροπαλη ισως μου βγαινει αυτο κυριως επειδη νιωθω αχρηστη με εμενα δεν μ'αρεσει ο εαυτος μου πολυ προσπαθω καθε μερα να ειμαι οκ αλλα δεν ειμαι μεσα μου... εχω φαει ξυλο για να μαθω γραμματα και εχω ακουσει ασχημα λογια ωστε να εχω αυτοπεποιθηση ομως δεν μπορω να κρατησω κακια... γιατι σε καθετι βλεπω και το θετικο του... το μονο μαθημα που συμπαθησα στο λυκειο ηταν η λογοτεχνια με εκανε να χανομαι να πεταω βασικα... ο σαχτουρης ειναι ο αγαπημενος μου ποιητης...(ο ελεγκτης) οσες φορες το διαβαζα ενιωθα υπεροχα... ευχομαι στη Lifo να μπορουσα να κανω παρεα με κατι κοπελες που μου φαινονται συμπαθητικες αλλα δεν ξερω κατα ποσο θα ταιριαζα στην πραγματικοτητα αλλα νιωθω στην απεξω και θα ηθελα να ημουν και εγω μεσα με ολους... τελοσπαντων... νιωθω καπως απλα.