ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ορισμένες φορές αντιμετωπίζω διαφορετικά μια κατάσταση εάν πρόκειται για φίλες μου και διαφορετικά εάν πρόκειται για το αγόρι μου. Είναι σαν μια σκέψη μέσα μου να μου λέει ότι οι φίλες είναι ανώτερες και εάν βρεθώ σε αντιπαράθεση μαζί τους είμαι φιλική, ενώ για παρόμοια αντιπαράθεση με το αγόρι μου γίνομαι υστερική μαζί του, του φωνάζω και γενικά καταλαβαίνετε. Εάν το αγόρι μου με περιμένει να ετοιμαστώ και ξαφνικά δεν αντέχει να περιμένει και μου πει ένα ''τέλειωνε'' θα γίνει το έλα να δεις και θα τον κατσαδιάσω. Ενώ σε παρόμοια κατάσταση με κολλητή μου(που έχει συμβεί όντως αυτό) που μου είπε να κάνω πιο γρήγορα και να τελειώνω, ήμουν καταδεκτική και της κάνω ''συγγνώμη σε 5 λεπτά είμαι κάτω, χίλια συγγνώμη'' Δεν είμαι λάθος και άδικη;