ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.6.2016 | 00:25

ΜΟΝΑΞΙΑ...Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ...

Δεν έχω πειράξει ποτέ κανέναν...Τους έβαζα όλους πάνω κι από τον εαυτό μου...Χαιρόμουν να τους κάνω να χαμογελάνε...Και στο τέλος πήρα μόνο συμφεροντολιγμό και μοναξιά...Πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που θίγουν που μειώνουν, που χρησιμοποιούν...κι όμως να άτομα που να τους παρακαλούν για βόλτα και παρέα...κι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά...να κάνουν παρέα με τους τοίχους του σπιτιού και την οθόνη του υπολογιστή τους...;
10
 
 
 
 
σχόλια
καιεγω στο ιδιο σημειο βρισκομαι με το ίδιο "παράπονο"...Εγώ θα ελέγα να βγόυμε όλοι εμείς που σκεφτόμαστε το ιδιο να δημιουργίσουμε την δική μας παρέα,να στάματησουμε να αισθανόμαστε μόνοι και να συζητήσουμε τις ανησυχίες μας απο κοντά!!
Ετσι ειναι δυστυχως αλλα οταν εισαι καλος σε πατανε δεν σε υπολογιζουν... Ατιμο πραγμα η μοναξια αλλα την προτιμω απο ανθρωπους αμυαλους και συμφεροντολογους,ανθρωπους τοξικους και κομπλεξικους!!
Ναι υπαρχουν και καλες σχεσεις αλλα δεν ειναι πολλες.ενδεχομενως απο ωριμους ανθρωπους. Η στατιστικη λεει πως μονο 20 τις 100 των γαμων θεωρουνται καλοι.αν δε το παμε πιο γενικα οι πολεμοι δεν σταματησαν ποτε.ο σοφοκλης καπου γραφει .......ουδεν δεινοτερον ανθρωπου.......
Ώριμος δεν γεννήθηκε κανείς, μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες γινόμαστε. Οι γάμοι που αποτυγχάνουν πιστεύω πως γίνονται βιαστικά, λόγω πίεσης από τον περίγυρο, από φόβο για μοναξιά, ή γιατί τα άτομα φάνηκε στην πορεία πως είχαν διαφορετικό όραμα, κ.λπ. Πιστεύω στην ομορφιά των ανθρώπων και όσο κι αν είχα απογοητευτεί στο παρελθόν,επειδή ακριβώς δεν έχασα την πίστη μου, αξιώθηκα να γνωρίσω ανθρώπους που είναι οικογένειά μου και με βοήθησαν πολύ την σημερινή εξέλιξή μου. Η ευτυχία δεν είναι θέμα τύχης, είναι αποτέλεσμα προσωπικού αγώνα. Βέβαια ο καθένας έχει την άποψή του και αν τον ικανοποιεί ο τρόπος σκέψης του, δεν έχει κανένα λόγο να αναθεωρήσει.
Πολυ ωραιο ακουγεται το αμοιβαιος σεβασμος και εκτιμηση.στην πραξη πολυ δυσκολο εως αδυνατον.γενικα πιστευω πως ολοι εχουμε και φωτινη και σκοτινη πλευρα. Παντως Ποτε δεν ηταν καλες οι ανθρωπινες σχεσεις........
Μίλησα εκ πείρας, σύμφωνα με τις δικές μου εμπειρίες, γιατί είχα υπάρξει στους μεν που ανέφερα. Το εύκολο είναι να κατηγορούμε τους άλλους για τα δικά μας λάθη. Το δύσκολο είναι να παραδεχτούμε πως χρειάζεται να δουλέψουμε σκληρά με τον εαυτό μας για να βελτιωθούμε. Ο αμοιβαίος σεβασμός και η εκτίμηση δεν είναι ουτοπικές αερολογίες. Όμως απαιτούν μεγάλη προσπάθεια από εμάς τους ίδιους και θέληση, που δεν είναι πρόθυμοι όλοι να καταβάλλουν. Πρώτα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας, τους φόβους μας, τις ανασφάλειές μας, γιατί όλα τα δεινά από εκεί προέρχονται. Έχουμε φωτεινή και σκοτεινή πλευρά, αλλά το ποιά θα επικρατήσει εμείς το ορίζουμε. Δεν είμαστε άβουλα όντα, έχουμε συνείδηση και κρίση που οφείλουμε στον εαυτό μας να αναπτύξουμε,αν θέλουμε να χτίσουμε υγιείς σχέσεις.Στις ανθρώπινες σχέσεις οφείλεται η ένταξη του ατόμου στην κοινωνία, οπότε δεν μπορώ να κατανοήσω αυτό που λες. Θέτεις τα όριά σου και τα καθιστάς σαφή στους γύρω σου ώστε να μην τα ξεπεράσουν και φροντίζεις παράλληλα να σέβεσαι και να αναγνωρίζεις κι εσύ τα όρια του άλλου. Έτσι χτίζεται ο σεβασμός και η εκτίμηση.
Και οι μεν και οι δε λειτουργούν λανθασμένα.Εσύ δεν μπαίνεις στη διαδικασία να αξιολογήσεις τους άλλους και δίνεις πολλά σε άτομα που δεν θα το εκτιμήσουν. Ψάχνεις την επιβεβαίωση του εαυτού σου και την αποδοχή σε άλλους.Οι άλλοι από την αντίθετη πλευρά, ίσως και αυτοί λόγω της ανάγκης τους για επιβεβαίωση ή ενός έντονου υπερεγώ, να αναγνωρίζουν τη δική σου ανασφάλεια και να την εκμεταλλεύονται.Αν σε ενδιαφέρει και θες πραγματικά να το διορθώσεις, εστίασε στον εαυτό σου και προσπάθησε να καταλάβεις πώς λειτουργείς. Τι είναι αυτό που σε ωθεί στην επιλογή των λάθος ατόμων; Το κάνεις συνειδητά για να πληγωθείς ή όντως είναι άκριτη επιλογή; Η όποια ανασφάλειά σου έχει προκληθεί από τρίτους; Τι αισθάνεσαι όταν επιβεβαιώνονται οι φόβοι σου;Παράλληλα προσπάθησε όταν γνωρίζεις νέα άτομα να παρατηρείς πως συμπεριφέρονται, περισσότερο να ακούς και να ερμηνεύεις τι λένε και να μιλάς λιγότερο. Ποια είναι τα στοιχεία του χαρακτήρα τους (είναι αυθόρμητοι; ευθείς; επιφυλακτικοί; διαχυτικοί; ευγενείς; μιλούν πολύ για τον εαυτό τους; είναι καλοί ακροατές; κ.λπ.); Ζητούν κάτι περισσότερο από εσένα πέρα από τη συντροφιά και την παρέα σου;Όλα ξεκινούν από μέσα σου. Αν ισορροπήσεις, θα αρχίσεις να κάνεις τις σωστές επιλογές, θα απομακρύνεσαι από τέτοια άτομα ή δεν θα τους δίνεις το πάτημα ώστε να συμπεριφερθούν έτσι. Θα επενδύεις σε ανθρώπους που θα είναι εκεί και δεν θα βρεθούν ποτέ πάνω από εσένα γιατί θα υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και εκτίμηση.
Αυτη την απορια εχω και εγω,αν βρει καποιος τον λογο που γινεται αυτο,ας μας εξηγησει και σε εμας για να καταλαβουμε τι γινεται!Εγω ξερω πως τα καλυτερα παιδια αργα ή γρηγορα αποκτουν ψυχολογικα και ειναι πολυ αδικο...Αν ηθελα μπορουσα πολυ ευκολα να εκμεταλευτω,να μειωσω και να χρησιμοποιησω καποιον που μου συμπεριφερεται καλα.Το θεμα ειναι ομως οτι μετα δεν θα ενιωθα εγω καλα με τον εαυτο μου και αυτο ειναι που εχει σημασια.Αν δεν νιωθεις καλα με τον εαυτο σου,οσες παρεες και να εχεις δεν εχει νοημα...
Scroll to top icon