ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν θελω να πω τι πρόβλημα εχω,όχι γιατι δεν θελω να μιλισω αλλα γιατι δεν χορανε όλα τα προβλήματα μου μεσα σε ένα κειμενο.οχι δεν φοβαμαι να κριθω ουτε και φοβάμαι να ακουσω ασχημα πραγματα για εμενα,πλεον οχι.απλως δεν αντεχω,εχω φτασει σε αυτό το σημείο που ξερω ότι ότι και να κανω είναι λαθος,ακομη και η απραξια ακομα και η οποιαδιποτε κινιση μου είναι λαθος.δεν ξερω αν προσπαθήσα πολύ η λιγο για ότι εγω πιστευω σημαντικο,αυτό που ξερω είναι ότι σε αυτόν τον δρομο τις ''προσπαθειας'' εχω πληγωση,στεναχωριση,απογοιτευσει ολους οσους θεωρω σημαντικούς.πως το ξερω,το βλεπω.ισως μερικες φορες οντος χρειαζεται να ''φυγεις'' για να είναι καλα αυτοι που αγαπας.ναι το πιστευω ότι είναι καλητερα να νιωσουν για λιγο ασχημα γιατι μετα θα είναι καλα.ναι.είναι καλητερα να σε θυμούνται όπως ησουν παρα να σε βλεπουν πως ''καντιντησες''.είναι καλητερα να είναι θυμονενει παρα να σε λυπούνται για το πως κανταντισες ετσι.ΟΧΙ,δεν είναι καλος.ναι,οσο περναει ο καιρος τοσο ποιο πολύ το πιστευω αυτό,απλος δεν εχω τα κοτσια η το θαρος,η απλος να θελω να βασανιζω τους αγαπιμενους μου.γιατι το κανω αυτό?δεν ξερω.η μαλλον δεν θελω να ξερω.δεν χρειαζεται να ακουσω κατι καλο,κατι που θα μου αλαξει γνωμη,όχι αυτό πλεον είναι αδηνατον.δεν το χρειαζομαι.απλος δεν αντεχω.ευχαριστω για τον χρονο σας να διαβασεται κατι για το οποιο δεν εχει κανενα απολυτος νοιμα.