ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η αδερφή μου μένει αρκετά μακριά και τη βλέπω σπάνια. Πριν λίγο καιρό που έμεινα σπίτι της ανακάλυψα ότι φοράει παμπερς στο γιο της μέρα-νύχτα και δεν είναι μωρό, πρόσφατα έκλεισε τα 9! Γενικά φάινεται πολύ έξυπνο και εξωστρεφές παιδί, αν και είναι σχετικά μικροκαμωμένος. Δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι συνεβαινε κάτι τέτοιο μέχρι που την πέτυχα στο δωμάτιο του να τον αλλάζει στο κρεβάτι, όπως ακριβώς κάνεις σε βρέφος, ανάσκελα, με σηκωμένα πόδια κ.λ.π. Φρίκαρα, ομολογώ, μαζί και το παιδί που τους είδα. Προφανώς, αντιλαμβάνονται ότι δεν είνα κάτι τόσο νορμάλ, εξού και η αυτή η αντίδραση φόβου που πήρα πρέφα το μυστικό τους. Το συζητήσαμε και η ίδια πιστεύει πως δεν είναι σε θέση να πάει στην τουαλέτα ακόμα και οτι ειναι προτιμοτερο να συνεχισει η "ρουτινα" τους μεχρι να σταματησει να βρεχεται από μονος του.Συμβουλεύτηκε, μετά από αυτό, παιδίατρο που έβαλε κάποιες εξετάσεις, αλλά της είπε πως δεν είναι κάτι ανησυχητικο και ότι έχει υπόψιν του αρκετά παιδιά προχωρημένης ηλικίας που χρειάζονται πάνες. Πιστεύει και αυτός ότι είναι προτιμότερο από το να δώσουν άδικα φάρμακα στο παιδί, και ότι μπορεί απλά να τον πηγαίνει παράλληλα στην τουαλέτα τακτικά, και να τον βοηθήσει να είναι πιο ανεξάρτητος . Είναι αυτό λύση? Το βρίσκουν και άλλοι φυσιολογικό ή μόνο εμένα μου φαίνεται περίεργο?