ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πάντα περίμενα.. πάντα σε περίμενα.. από την αρχή. θυμάσαι;πάντα περίμενα.. να έρθεις να με πάρεις... να τελειώσεις τις δουλειές σου.. να τελειώσεις το μάθημα.. να τελειώσεις τα τηλεφωνήματά σου..θυμάσαι..τότε που σε περίμενα έξω από το μετρό δύο ώρες να τελειώσεις την δουλειά σου και να έρθεις να με βρεις..έξω από το μετρό για να έρθεις να με πάρεις να πάμε στις δουλειές..τα τηλεφωνήματα με πελάτες, οικογένεια, μαθητές..καθόμουν πάντα εκεί στην άκρη, στον καναπέ, στον κρεβάτι, στην απέναντι καρέκλα και περίμενα..δεν με πείραζε.. αλήθεια... καθόλου.. δεν δυσανασχέτησα ούτε μια στιγμή..ποτέ δεν βαρέθηκα.. ποτέ δεν κουράστηκα.. ήθελα να είμαι εκεί και όποτε με κοιτάς να σου χαμογελάω.. ήθελα.. καταλαβαίνεις; ήθελα να είμαι για σένα αυτός ο άνθρωπος που θα ήταν το στηριγμά σου.. η αγκαλιά σου.. το σπίτι σου.. η γαλήνη σου.. αυτό ήθελα να είμαι..ήθελα τα πάντα σου.. και όλα θα μπορούσα να τα αντέξω για σένα.. αρκεί να με αγαπούσες.. να με ήθελες.. να με διάλεγες.. εσύ όμως δεν μπόρεσες να περιμένεις.. δεν μπόρεσες .. σε κάτι που ξέρεις πόσο σημαντικό είναι για μένα.. πόσο δύσκολο είναι και για μένα.. δεν μπόρεσες..δεν σε κατηγορώ που δεν μπόρεσες.. απλά κατάλαβα πόσο διαφορετικά σ' αγαπώ.. και άρχίζω να αμφιβάλλω αν με αγάπησες ποτέ.. αγάπη σημαίνει θυσία και δεν ξέρω αν ποτέ θυσίασες κάτι..