ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κάποιους μήνες με κάποιον..ειναι πολύ καλο παιδί μεγαλύτερος από μένα..με ζηλεύει πολύ..θελει να μαθαίνει το κάθε τι που κάνω..για ένα καφέ πάω και γίνεται θέμα κάθε φορα..πρεπει να προσέχω τι φοράω,πως και που μιλάω,αν θα βγω μέχρι το περίπτερο,αν θα μιλήσω με κάποια φίλη όσο για γνωστούς απαγορεύεται να μιλάω..όταν όμως η κατάσταση γίνεται ανυποφορη και βάζω τις φωνές εκείνος το κοβει.Δεν αντέχω..δε με αφήνει να κάνω τίποτα..και δεν είμαι καμια μικρούλα για να πω με κάνει ότι θελει..πατάω πόδι όμως..του έχω εξηγήσει πολλές φορες ότι δεν αντέχω αυτη τη τρέλα που έχει..και λέει πως με αγαπάει πολύ και δεν το ελέγχει εγώ όμως πνίγομαι έτσι.ποσες ευκαιρίες να δώσω;