Μεταφέρουμε αυτούσια την περιγραφή από το προσωπικό ιστολόγιο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβροσίου.
Διαβάστε και μετανοείτε
ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
1. Ήταν Παρασκευή βράδυ της 8ης.07.2016. Εργάζομαι εις τον Η.Υ. εις το προσωπικόν μου Γραφείον εδώ εις το Αίγιον. Γράφω κάποιο κείμενο, ενώ συγχρόνως ακούω κλασσικήν μουσικήν. Κατά την 11ην νυκτερινήν ώραν ακούω ένα ζωηρόν θόρυβον από τον επάνω όροφον. Σαν κάτι να έπεσε κάτω!
2. Διακατέχομαι από απορίαν καί σκέπτομαι: Μήπως κάποιος κλέπτης έχει εισχωρήσει εις το Επισκοπείον; Εντείνω την προσοχήν μου, μήπως ακούσω κάτι ακόμη. Πλήν όμως κυριαρχεί η ησυχία! Συνεχίζω τήν εργασίαν μου εις το Computer.
3. Περί την 12ην ώραν, δηλ. το μεσονύκτιον, διακόπτω την εργασίαν, αφήνω το Γραφείον μου και ανέρχομαι, ως συνήθως, εις το υπνοδωμάτιόν μου. Μόλις ανοίγω την θύραν του δωματίου ένας πυκνός καπνός με πνίγει! Κυριαρχεί παντού! Στρέφω το βλέμμα μου προς το εικονοστάσιον καί τότε βλέπω, ότι η κανδήλα έχει «λαμπαδιάσει!», δηλ. καίγεται, και μια μεγάλη φλόγα αναδύεται εξ αυτἠς. Πλησιάζω και τότε βλέπω, ότι το κανδήλι έχει διαρραγή περίπου μέχρι τη μέση, δύο-τρία δε κομμάτια του έχουν πέσει ολόγυρά του, στον υποκείμενο μεταλλικό δίσκο.
4. Το θέαμα αυτό πλημμυρίζει τήν ψυχήν μου από ανησυχίαν! Ο φόβος μου είναι μήπως η φλόγα επεκταθή από το ποτήρι της κανδήλας. Προσπαθώ να μεταφέρω την κανδήλα κάπου διά λόγους ασφαλείας, αλλά δεν είναι δυνατόν! Η μεταλλική βάσις καίει πάρα πολύ. Τελικά κατορθώνω να το μεταφέρω και να το σβύσω! Η ψυχή μου γαληνεύει! Ο φόβος παύει!
5. Προχωρώ τώρα προς το συνεχόμενον δωμάτιον, το υπνοδωμάτιόν μου. Ανοίγω το φώς. Και τότε βλέπω, ότι πυκνός καπνός κυριαρχεί και εκεί παντού! Η ατμόσφαιρα είναι πνιγηρά! Ανοίγω τα παράθυρα...
6. Πλησιάζω το παράθυρον, το οποίον ευρίσκεται όπισθεν της συσκευής της ΤV. Και τότε διαπιστώνω, ότι το προστατευτικόν κάλυμμα του καλοριφέρ, η σίτα όπως λέγεται, έχει ξεκολλήσει από την θέσιν της, έχει γείρει προς τα έξω, έχει συμπαρασύρει τον προ αυτής κάδον απορριμμάτων και τελικώς έχει ακουμπήσει στην πλάτη ενός μεταλλικού καθίσματος, το οποίον ευρίσκεται κάπου εκεί!
7. Τώρα πλέον εξηγώ την προέλευσιν του θορύβου, τον οποίον ήκουσα μίν ώραν ενωρίτερον, ευρισκόμενος καί εργαζόμενος εις το Γραφείον μου! Ήτο μία προειδοποίησις του Σωτήρος ημών Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγίων του Εικονοστασίου μου, ώστε να ανέλθω εις το δωμάτιον καί να προλάβω εις την αρχήν της την έκρηξιν, δηλ. την διάσπασιν του ποτηρίου της κανδήλας μου και τα όσα επηκολούθησαν!
8. Δυστυχώς δεν κατεννόησα το θείον τούτο μήνυμα! Αλλ΄ η Χάρις του Κυρίου δεν με αφήκε απροστάτευτον! Η κανδήλα εκαίετο, η φλόγα της ήτο πολύ μεγάλη, το γυαλί εξερράγη, αλλά τελικώς το πυρ ΔΕΝ ΜΕΤΕΔΟΘΗ ΟΛΟΓΥΡΑ, ΔΕΝ ΕΞΗΛΘΕΝ ΤΗΣ ΚΑΝΔΗΛΑΣ!
9. Μία καταστροφική πυρκαϊά απροβλέπτων διαστάσεων είχεν αποτραπή! Το μαύρισμα της γιρλάντας περί την εικόνα της Τρυπητής το μαρτυρεί! Ο πυκνός καπνός, όστις είχε καλύψει το δωμάτιον, όπου το εικονοστάσιον, αλλά και το παρακείμενον υπνοδωμάτιόν μου, το επιβεβαιώνουν!
10. Ένας ακόμη πειρασμός εις την ζωήν μου, προερχόμενος από τόν αρχέκακον όφιν, τον Διάβολον, είχεν αποσοβηθή! Η Χάρις του Θεού με είχε προστατεύσει! Υποκλίνομαι ταπεινά προς τον Πανοικτίρμονα Κύριον και ευγνωμόνως Τον ευχαριστώ! Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!
11. Φαίνεται, ότι η πρόρρησις του Γέροντος π. Χρυσοστόμου Γκέλμπεση «θα τα ξεπεράσετε τα προβλήματα» επαληθεύεται συνεχώς!
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, τη 9η Ιουλίου 2016
Σημ. Έπειτα από όλα αυτά έθεσα σε λειτουργία το σύστημα Συναγερμού. Όμως από λανθασμένον χειρισμόν μου το σύστημα άρχισε να ηχεί! Ή ώρα ήτο μετά τήν 12.30΄το μεσονύκτιον! Διώρθωσα το σύστημα, οι εντός του Επισκοπείου σειρήνες έπαυσαν να ηχούν.
Την επομένην, Σάββατον πρωΐ, επληροφορούμην, ότι η εξωτερική σειρήνα καθ' όλην την διάρκειαν της νυκτός εξέπεμπεν ένα υπόκωφον θόρυβον, λίαν δε ενοχλητικόν διά τους γείτονας, καθώς ένας εξ αυτών το ωμολόγησεν εις τον κ. Νικ. Πανούτσον, τόν οδηγόν μου!
Ο Διάβολος έτριζε τα δόντια του, διότι είχεν αποτύχει εις τα σχέδιά του, να μας καύση! Η Χάρις του Κυρίου τον είχεν παρεμποδίσει! Ενεθυμήθην τότε τον πολύαθλον Ιώβ και τα μάτια μου εδάκρυσαν από την ευγνωμοσύνην μου πρός τόν Πανάγαθον Θεόν!
Δόξα σοι, ο Θεός, Δόξα σοι, ο Θεός, Δόξα σοι, ο Θεός!
