ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα,Έχω ένα πρόβλημα και χρειάζομαι άμεσα την ματιά ενός άγνωστου, τρίτου για να μου πει τι πιστεύει κ τι θεωρεί πως πρέπει να κάνω. Λοιπόν είμαι 26, εκπαιδευτικός, μένω επαρχία με τους γονείς μου και τον αδελφό μου και γενικά είμαστε φτωχοί. Έχω μια αδελφή που μένει στην Αθήνα με τον, εδώ και 3 εβδομάδες, σύζυγό της, με τον οποίο μένουν εκεί, μαζί, εδώ και 5 χρόνια. Πριν λίγο καιρό βρήκα μια καλή δουλειά σε ένα πολύ καλό ιδιωτικό σχολείο στην Αθήνα, χθες σιγούρεψα ότι θα δουλέψω εκεί και ο μισθός φαίνεται πολύ καλός για την εποχή. Ενώ γενικά μου είχε πει ότι αν βρω δουλειά στην Αθήνα θα με βοηθήσει και ο σύζυγος δεν είχε κανένα πρόβλημα (έχουμε πολύ καλή σχέση) τώρα που σιγούρεψα τη δουλειά δεν θέλει ούτε να το ακούσει. Κάνει ολόκληρο πόλεμο με θυμούς, υστερίες, βρισίματα κτλ κτλ για να με κάνει να αισθανθώ άσχημα και φυσικά δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση στο θέμα να πει ότι δεν με θέλει ώστε να μην της την πουν οι γονείς μας. Ο σύζυγος πλέον κρατάει μετριοπαθή στάση αφού τον σέρνει από τη μύτη και εγώ έχω μείνει ξεκρέμαστος με ένα συμβόλαιο ενός έτους με το σχολείο και με τον κίνδυνο να εκτεθώ στους ανθρώπους.Αν τελικά με τα χίλια ζόρια με δεχθεί να με φιλοξενήσει αυτό θα είναι για λίγο και με μεγάλο ψυχολογικό πόλεμο μέχρι να φύγω. Οι εναλλακτικές μου είναι ή να δανειστεί από όπου μπορεί ο πατέρας μου 1000 ευρώ να νοικιάσω ένα σπίτι και να έχω για τα πρώτα έξοδα ή να το παίξω ότι τράκαρα ξέρω γω και για καιρό δεν θα μπορώ να δουλέψω και να ακυρώσω τη θέση. Και οι δυο λύσεις είναι απαίσιες, έχω ανάγκη τη δουλειά και η προοπτική αυτού του σχολείου είναι πολύ καλή μέσα σε αυτό το χάλια σύστημα που ζούμε. Έχω και ένα φόβο μέχρι να συνηθίσω δουλειά και ζωή στην Αθήνα και είχα ανάγκη από την στήριξη ενός δικού μου μέχρι να συνηθίσω, να πατήσω στα πόδια μου, να μαζέψω λίγα χρήματα και να νοικιάσω μόνος μου.Τι κάνω? Που πάω? Πώς να το χειριστώ? Τι μου προτείνετε? Heeeeeelp