ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 21 ετών και βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 3.5 χρόνια. Τον τελευταίο 1.5 χρόνο παρόλαυτα δραστηριοποιούμαι στο sex chatting μέσω ίντερνετ. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα έχω συνομιλήσει με αρκετό κόσμο και σε ορισμένες περιπτώσεις (2 για την ακρίβεια) έχω γνωρίσει "τα άτομα πίσω από τα ψευδώνυμα". Με τον ένα δεν έγινε τίποτα απολύτως, πήγαμε απλά για ένα καφεδάκι -με την κλασσική αμηχανία που συνεπάγεται της όλης κατάστασης- και όλα καλά. 'Εως εκεί πήγε το όλο ζήτημα και μετά απλά ξεκόψαμε. Με το δεύτερο παιδί μιλάμε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο και εξακολουθώ να είμαι σε επαφή μαζί του. Και με αυτόν έχουμε γνωριστεί, αλλά το πράγμα εδώ γίνεται πιο σύνθετο.Ξεκινήσαμε να μιλάμε όπως θα έκανα με κάθε άλλο άτομο στο chat. Αλλά με τον καιρό η όλη κουβέντα έγινε πιο καθημερινή και ξέφυγε από το καλούπι του sex chatting. Βέβαια σε φάσεις καύλας ξεδίναμε ο ένας στον άλλο (και ακόμα το κάνουμε). Το ζήτημα είναι ότι με αυτόν έχω φτάσει να κάνουμε προκαταρκτικά σπίτι του και πλέον θέλει να το προχωρήσουμε στο κυρίως πιάτο, παρόλο που βρίσκεται και εκείνος σε σχέση. Όσων αφορά εμένα, δεν έχω κάνει σεξ με κανένα άλλο άτομο πέρα από την σχέση μου,οπότε η όλη κατάσταση με ιντριγκάρει πάρα μα πάρα πολύ. Βέβαια, αγαπάω πολύ το αγόρι μου αλλά θα ήθελα και μια καινούρια εμπειρία (μάλλον είναι η φθορά του χρόνου) και με αυτό το παιδί έχω την άνεση να το κάνω' το πολύ πολύ να καταλήξουμε fuck buddies, αν και άγνωστο το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Είναι φυσιολογικό όμως εγώ να θέλω όλη αυτή την κατάσταση; Ή παραείναι κουλουβάχατο?ΥΓ. Ναι, μπορεί να φαίνομαι αναποφάσιστη ή ίσως και παλαβή, αλλά συναισθηματικά είναι αρκετά διαχωρισμένη η κατάσταση και ελπίζω να παραμείνει έτσι. Από την άλλη θα εκτιμούσα την ειλικρινή σας άποψη. Εξάλλου "αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...", σωστά?