Γλυκο μου κοριτσακι, εισαι ενα βαθια πληγωμενο παιδι και πρεπει να διοχετευσεις καπου ολα αυτα που σε τραυματισαν οταν ησουν πιο μικρη. Για να εχεις τετοια ξεσπασματα, συσωρευμενο θυμο και ψυχολογικες μεταπτωσεις που δεν αιτιολογουνται απο τα γεγονοτα, σημαινει πολυ απλα οτι εχεις βαθια χαραγμενα στην ψυχη σου αρκετα τραυματικα βιωματα. Μπορει να μην ειναι αναγκαστικα βαρια περιστατικα κακοποιησης, καθως μια ευαισθητη ψυχη πληγωνεται κι απο μια 'απλη' εγκαταλειψη απο τους γονεις, οταν ειναι σε τρυφερη ηλικια. Μη χανεις καθολου χρονο! Οι φιλες σου εχουν δικιο. Επισκεψου εναν ειδικο αυριο κιολας και καποια μερα θα ευγνωμονεις που απελευθερωθηκες απο ολα τα αρνητικα συναισθηματα, διοτι τοτε και μονο θα μπορεσεις να δημιουργησεις υγιεις και βαθια αληθινες σχεσεις με τους ανθρωπους και θα μπορεσεις επιτελους να νιωσεις αληθινα ευτυχισμενη.Να ξερεις, ειναι δυσκολος δρομος, αλλα οδηγει σε μεγαλες και συγκινητικες προσωπικες κατακτησεις! Καλη δυναμη σου ευχομαι - με πολλη αγαπη
28.7.2016 | 13:09
Τι να κάνω;;;;;
Ειμαι κοπελα 16 ετων και θα ηθελα να εξομολογηθω απο εδω καποια περιστατικα στην ζωη μου που με εκαναν να δω καλυτερα τον εαυτο μου και να διακρινω καποιες δυσλειτουργιες του...λοιπον αρχικα θα ηθελα να πω οτι απο τα νηπια ημουν παντα κλειστο παιδι...δεν μιλουσα ευκολα και ημουν απομακρυσμενη απο παρεες κτλ. Επειτα συνεχιστηκε και αυτο στο γυμνασιο οπου εκανα παρεα με ελαχιστες κοπελες και στην τρίτη γυμνασιου εκανα την πρωτη μου σχεση (αυτος 20)διοτι νωριτερα ειχα μπλεξει με πολλα αγορια χωρις να θελω να κανω τιποτα απολυτως μαζι τους. Παρατητησα οτι ζηλευω παρα πολυ και δεν θελω να μιλαει με καμια ο δικος μου σε σημειο που παραλιγο να χαστουκισω μια επειδη τον χερετησε...και γενικα με το παραμικρο που εκανε και δεν μαρεσει τον χαστουκιζα και αυτον. Επειτα σε διαφορους τσακωμους μας ενιωθα πως ηθελα να αυτοκτονησω και να χαθω απο τον κοσμο γενικα και η ψυχολογια μου γενικα ηταν πολυ αποτομη και αλλαζε γρηγορα....αρκετες φορες απο την μια που ημουν χαρουμενη με το παραμικρο επεφτα σε κατι σαν κατάθλιψη. Εκανα κανω σκεψεις καπως περιεργες επειτα απο τοσο καιρο που τα εχουμε οτι ισως να με κοροιδευει και να ζω ενα ψεμμα τοσο καιρο και οτι μπορει και να μην με αγαπαει κτλ αν και δεν μου έχει δωσει κανενα δικαιωμα να σκεφτομαι αυτα και ολο μου το δειχνει ομως δεν Ξερω γτ τα σκεφτομαι αυτα...η φιλη μου μου προτεινε να παω σε ψυχολογο ομως εγω σκεφτομαι οτι ισως να μην ειναι τπτ και να παω τζαμπα...επισης θα ηθελα να πω οτι οταν νευριαζω βγαινω εκτος εαυτου...αρχιζα να χτυπιεμαι απο εδω και απο εκει φωναζω βριζω θελω να κανω κακο σε αυτον που με νευριασε και αυτο το κανω και με τους γονεις μου και με το αγορι μου...δεν ξερω τι συμβαίνει...το μυαλο μου παιζει μαζι μου
3
