ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 21 και τον τελευταιο χρόνο έφερα τα πάνω κάτω στη ζωή μου ..Και μ άρεσε πάρα πολυ!Δουλευα και σπουδαζα παραλληλα πάνω σε αντικείμενο που δε μ άρεσε ποτε καθολου.Τα παρατησα όλα,μαζεψα λεφτα και δυναμεις και εδωσα ξανα πανελληνιες.Και από Οκτωβρη (καλως εχόντων των πραγματων),θα μαι στη νέα σχολή,που ηταν στοχος και όνειρο ζωής για μένα!!! Το μόνο που με προβληματίζει κάπως είναι ότι δεν τη θέλω καθόλου την ¨παλιά" μου ζωή.Θελω ριζικες αλλαγες.(πχ προσπαθω να μαζεψω λεφτα για να νοικιασω μονη,γτ τωρα μενω με τους γονεις μου ).Και θα μου πεις τωρα ότι δεν είναι κακό να εχεις ονειρα και στοχους που διεκδικεις.Και όντως δε με προβληματιζει αυτό,ίσα-ισα θα λεγα,είμαι πολυ ικανοποιημενη απο τον εαυτο μου .Στην ουσία, αυτό που με προβληματίζει πραγματικά είναι οτι δε θέλω καθολου -μα ΚΑΘΟΛΟΥ- τους παλιους μου φίλους.Γενικά πάντα ήμουν αυτη που θα κανονιζε τα πάντα,στο δικο μου σπιτι μαζευομασταν μια ζωη και το τηλεφωνο μου δε σταματουσε να χτυπάει όλη μέρα από φίλους-γνωστους-παρεες.Και ξαφνικά εδω και κάποιους μηνες (σχεδόν χρόνο) δεν τους θέλω ΚΑΘΟΛΟΥ.Δεν είναι ότι δε θέλω τον κόσμο και τις παρεες γενικά .Είναι ότι δε θελω τις δικές μου (μεχρι τωρα) παρεες.Σημερα βγηκα με μια απο τις πιο στενες μου παρεες .Βαρεθηκα και μετανιωσα που πήγα.Κακο;Δεν ξερω.Παντως θελω να τους βγαλω εντελως απ τη ζωη μου και να γνωρισω νεο και διαφορετικο στυλ κόσμο !*Το ίδιο νιωθω τις τελευταιες μέρες και με το αγόρι μου,αλλά ίσως να μεταφέρεται η τσατίλα μου για τις παρέες και στη σχεση μου μ εκεινον..