ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.7.2016 | 14:07

να προσεχετε αυτο που λετε να το εννοειτε

ηρθε και μου ελεγε οτι ειμαι ο ερωτας της ζωης του αλλα παραλληλα οσο ειμασταν χωρισμενοι ηταν με αλλη και το ειχε γραψει και εδω..και ηταν 4 μηνες μαζι... οκ δεν αντιλεγω καλα εκανε και ηταν με αλλη αλλα για ποιο λογο να μου λεει οτι ειμαι ο ερωτας της ζωης του ενω κανει τα παντα να μου δειξει το αντιθετο;δε με πειραξε που ηταν με αλλη με πειραξε που προσπαθησε να αντικαταστασει αυτο που ειχαμε και μαλιστα μου το ειπε αυτοδηλαδη σα να ημουν ενα ποτηρι και να εσπασε και να αγορασε νεο.δε ξερω τι νιωθει πραγματκα και τι σκεφτεται πραγματικα αλλα ενα κομματι μεσα μου ενιωσε ασχημα για αυτο για το ποσο χαλια ειναι μεσα του και ποσο συγχυσμενες εχεις τις εννοιες της αγαπης,της φροντιδας,του ερωτα...μου ειπε οτι δεν ειναι ερωτευμενος μαζι μου αλλα ηθελε να ειναι μαζι μου.γινεται να εισαι με καποιον χωρις ερωτα;να εισαι με καποιον χωρις ενθουσιασμο;χωρις κοινα σημεια;δε τον ενοχλησα εκεινος ηρθε και μου τα ειπε ολα αυτα και του ειπα να τον αφησω λιγο ηρεμο να σκεφτει.και μετα που του μιλησα και του ειπα οτι νιωθω ασχημα που καποιος πρεπει να σκεφτεται αν με θελει ή οχι ειπε εε τελικα ναι δε σε θελω..στην ερωτηση γιατι γυρισε δεν ηξερε να απαντησει..ξερω την απαντηση...η συνηθεια..απλα να προσεχετε τι λετε γιατι ηρθε και για μια στιγμη με εκανε να πιστεψω σε εκεινον και μετ απλα μου εδειξε οτι δεν εννοουσε τιποτα..να προσεχετε τι λετε και σε ποιον..
8
 
 
 
 
σχόλια
Καλό μου κορίτσι, κάθεσαι και βασανίζεσαι για έναν παρτάκια κρετίνο και τίποτε περισσότερο. Βρήκε άλλη και άφησε εσένα, και όταν τελείωσε το κοκό με την άλλη, θυμήθηκε εσένα το ''μεγάλο έρωτά του''. Μην ασχολείσαι μαζί του, χάνεις το χρόνο σου.
σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου.απλα απορω πως ενας ανθρωπος και μαλιστα οχι σε μικρη ηλικια τυπου 18 χρονων αλλα στα 34 του να μη ξερει τι βαρυτητα εχουν καποιες λεξεις...και ακομη περισσοτερο τρομαζω γιατι υπαρχουν δυστυχως πολλοι τετοιοι καραγκιοζηδες εκει εξω...ευτυχως δεν επεσα στη παγιδα του να πεσω και κατι με κρατουσε μεσα μου...για αυτο αλλωστε τσακωνομουν συνεχεια μαζι του γιατι δε καταλαβαινα πως ειναι δυανατον μια να εισαι ετσι και μια να εισαι αλλιως..ερωτηση:ηταν ετσι απο παντα ο κοσμος ή τωρα εχει παραγινειτο κακο;
Κοίτα να σου πω: εγώ που είμαι 42 πλέον θεωρώ ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Θυμάμαι τον εαυτό μου πέριξ των 25 και μπορώ να σου πω ότι οι καταστάσεις ήταν λίγο πιο ''καθαρές'' και ευθείες: σε θέλω, με θέλεις, προχωράμε. Τώρα όλα είναι στο ''περίπου'', ένα απόλυτο ''περίπου'' για όλα.
και πως να επιβιωσω σε εναν κοσμο του περιπου και τη φιγουρας τη στιγμη που δε τα παω καλα με κανενα απο τα δυο;και πως να δεχτω οτι παντα θα βγαινουν μπροστα και μαλιστα με μια αισθηση ηθους και δικαιοσυνης τετοιοι ανθρωποι σαν αυτο που περιεγραψα;(αα ναι ξεχασα να το πω οτι στο τελος της συζητησης που εκανα μαζι του φυσικα βρηκε αφορμη να πει οτι ειμαι αδικη με αυτα που λεω,ειπα ατακες ιδιες οπως τις εγραψα εδω, και οτι δεν εχουμε την ιδια ηθικη,αληθες αυτο αλλα δεν το εννοουσε με τον ιδιο τροπο που συμφωνουσα εγω..
Κοίτα να δεις, τα καθάρματα έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: αφού κάνουν το κακό, προσπαθούν να ρίξουν την ενοχή το θύμα. Αυτό είναι κανόνας.Πώς προχωράς; ''ψάχνοντας'' να βρεις το διαφορετικό που σου ταιριάζει, υπάρχουν και διαφορετικοί άνθρωποι έξω, δεν είναι όλοι οι ίδιοι. Απλά, οι ''διαφορετικοί'', πέραν από τη μάζα, συνήθως είναι και ''αφανείς'', δεν πάει εύκολα το μάτι μας σε αυτούς.
αυτο το ξερω...θελω να πιστευω οτι κι εγω ανηκω σε αυτους τους ''διαφορετκους'' της εποχης μας αλλα για καποιο λογο αντι να ψαξω καλυτερα συνεχιζω να ασχολουμαι με αυτον τον τυπο...με τη ψυχαναλυση ανακαλυψα οτι οντως εχει μεινει καποιο υπολειμμα του μεσα μου,και ειναι λογικα γιατι ημουν για χρονια μαζι του, ομως πρεπει να σταματησω να ασχολουμαι.και δε σταματαω.και πλεον τα εχω με τον εαυτο μου και οχι μαζι του.ελπιζω να βρω το λογο που ασχολουμαι και να σταματησω..
θεωρω τελειως ανεντιμο να να ψαξω να βρω καποιον εφοσον μεσα μου δε εχω κλεισει 100 στ 100 κατι παλιο..ετσι απλα θελω να μαθω την αιτια που μενω σε αυτο και απλα δε χαιρομαι με το γεγονος που γλιτωσα απο εναν τετοιο ανθρωπο..
Scroll to top icon