ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας,είμαι από την Κρήτη και σπουδάζω στην Αθήνα. Είμαι 20 χρονών και φέτος θα μπω στο δεύτερο έτος. Πριν έξι μήνες τελείωσε πολύ άδοξα η σχέση μου καθώς ο 32χρονος φίλος μου είχε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Πέρασα ένα διάστημα έξι μηνών πολύ δύσκολα. Δεν έβγαινα από το σπίτι 3 μήνες και αρνιόμουν τα πάντα. Μέχρι που κάποια στιγμή έπιασαν τόπο οι προσπάθειες δικών μου ανθρώπων για να συνέλθω ,και εδώ και πολύ καιρό νιώθω ότι το έχω ξεπεράσει, ότι συμβιβάστηκα επιτέλους με την ιδέα του θανάτου του και ότι επιτέλους μπορώ να προχωρήσω παρακάτω. Το να προχωρήσω παρακάτω με την έννοια να βγαίνω με τους φίλους μου αποκτώντας ξανά επαφή μαζί τους , να συνεχίσω τα ενδιαφέροντα μου και γενικά να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Πριν μισό περίπου μήνα, πήγα σε μία συναυλία με μία φίλη μου και εκεί με προσέγγισε ένας πολύ όμορφος άντρας. Μιλούσαμε καθ'όλη τη διάρκεια της συναυλίας, τραγουδούσαμε και περάσαμε πολύ όμορφα. Ανταλλάξαμε φεύγοντας κινητά, και επικοινωνούσαμε συχνά τις επόμενες μέρες. Απεύφεγα τις πρώτες φορές να βγούμε παρά την επιμονή του γιατί ένιωθα ότι με αυτόν τον τρόπο πρόδιδα τον πρώην φίλο μου...ναι το ξέρω λάθος μου, αλλά έτσι το έβλεπα. Αποφάσισα όμως, επειδή πραγματικά αυτός ο άντρας μου αρέσει πολύ και με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή να βγω τελικά μαζί του. Βγήκαμε λοιπόν χτες! Η βραδιά κύλισε τόσο όμορφα, καθώς πήγαμε για βραδινό μπάνιο σε μια παραλία με φανταστική θέα, αγοράσαμε βότκα και κάτσαμε εκεί μέχρι το ξημέρωμα. Μιλήσαμε για τα μελλοντικά σχέδια, για πρώην σχέσεις μας , για ταξίδια...Ναι, προχωρήσαμε και σεξουαλικά, αλλά δε θα μείνω σε αυτό το κομμάτι γιατί το ήθελα όσο τίποτα άλλο εκείνη τη στιγμή και γιατί ήξερα χωρίς να τον γνωρίζω πολύ ότι βρισκόμουν σε καλά χέρια. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι τον άνθρωπο αυτόν τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή, τότε στη συναυλία. Είναι 29 χρονών , και τον χειμώνα λόγω δουλειάς θα μετακομίσει στην Αθήνα και στην περιοχή μάλιστα που μένω. Το θέμα μου είναι ότι χτες παρά την έντονη τρυφερότητα που μου έδειχνε μου είπε να μην τον ερωτευτώ. Μου είπε εμμέσως δηλαδή μέσα από αυτή του την κουβέντα ότι δε γίνεται να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό..και τότε τον ρώτησα αν θα μπορούσε αυτός να με ερωτευτεί και μου απάντησε ότι το θεωρεί δύσκολο καθώς λόγω ηλικίας πιστεύει δε μπορώ να του κλειδώσω το μυαλό. Συνοψίζοντας , εγώ έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και πιστεύω πως μπορώ να τον κάνω να με ερωτευτεί αλλά δε θέλω να γίνει αυτό ο αυτοσκοπός μου και γι αυτό θα προτιμούσα να μην μου το έλεγε καν. Δείχνει έντονο ενδιαφέρον προς εμένα αλλά θεωρώ ότι απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας του και με αυτόν τον τρόπο γενικά συμπεριφέρεται στις γυναίκες, θέλοντας να νιώθει κύριος, στοργικός. Πιστεύετε αξίζει να το συνεχίσω? Να το αφήσω έτσι κι όπου τραβήξει? Κι αν πληγωθώ? (δε θέλω να σχολιαστεί το θέμα των ηλικιών, καθώς θεωρώ ότι όταν υπάρχει χημεία και επικοινωνία , η ηλικία δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο. Όσοι έχετε υπάρξει με ανάλογη διαφορά ηλικίας θα το ξέρετε καλύτερα) Ευχαριστώ εκ των προτέρων