ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χώρισα πριν 2,5 χρόνια. Το παιδί μου είναι 4 ετών. Με τον πρώην σύζυγο χωρίσαμε ειρηνικά. Υπήρξαμε για χρόνια φίλοι πριν καταλήξουμε ζευγάρι, γονείς, και τελικά πρώην σύζυγοι. Κάτι που μάλλον βοήθησε στο ειρηνικό διαζύγιο. Αυτά τα 2,5 χρόνια έχουμε πολύ καλές σχέσεις, πάμε μαζί το παιδί για φαγητό και κάποια πρωινά που και που πάμε για καφέ να μιλήσουμε για το παιδί. Υπόψιν ότι, επειδή οι δικοί μου γονείς και του πρώην συζύγου μένουν πάρα πολύ μακριά, το παιδί το μεγαλώνουμε μόνοι μας και η τακτική του να μιλάμε σε σχεδόν καθημερινή βάση τηλεφωνικά για το παιδί είναι συνηθισμένη από την πρώτη μέρα του διαζυγίου.Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι με την κοπέλα του πρώην συζύγου. Τη γνώρισα, τυχαία, και η πρώτη εντύπωση που μου άφησε ήταν ότι είναι συμπαθής. Λιγομίλητη αλλά γελούσε με το χιούμορ μου και έπαιζε με το παιδί.Κάναμε και μια συζήτηση για βιβλία, ταινίες κλπ. Ήταν ευχάριστο απόγευμα εκείνο, πριν από 1,5 μήνα περίπου. Πριν δυο εβδομάδες την ξαναείδα, ένα απόγευμα πήγα να πάρω το παιδί από το σπίτι του πρώην συζύγου. Εκείνη, μόλις επέστρεφε από τη δουλειά της και μπήκε στο σπίτι του πρώην συζύγου. Ήμουν ήδη κάνα 5 λεπτό εγώ εκεί. Είπε γεια, πήγε στην τουαλέτα, έκλεισε με δύναμη την πόρτα και έμεινε εκεί μέχρι και που έφυγα με το παιδί για το σπίτι μας. Αυτή ήταν μια επιθετική συμπεριφορά απο μέρους της, περιείχε βία. Μάλλον δεν πρέπει να της είχε πει ο πρώην μου ότι θα πάω να παρω εγώ το παιδί απο εκεί. Αλλά όπως και να έχει, η αντίδραση είναι επιθετική, απαράδεκτη. Ένα άλλο περιστατικό που συνέβη ήταν όταν πήγε διακοπές ο μπαμπας του παιδιού με την κοπέλα του. Κάποια στιγμή μου ζήτησε το παιδί να μιλήσει με τον μπαμπά του, τη δεύτερη-τρίτη μέρα διακοπών. Ο μπαμπάς το είχε κλειστό το τηλέφωνο. Την επόμενη ημέρα πάλι τα ίδια. Κάποια στιγμή μετά από 12 ημέρες πήρε εκείνος τηλέφωνο. Του είπα ότι "Βρε άνθρωπε το καταλαβαίνω ότι παει διακοπές ο κόσμος για να ξεκουραστεί, αλλά όχι και έτσι, να κλείνεις το τηλέφωνο! Παιδί έχουμε!".Πριν λίγες μέρες το παιδί θα διανυκτέρευε στον μπαμπά του. Το ίδιο απόγευμα ήταν πολύ σημαντικό για το παιδί καθώς περίμενε πως και πως ένα παιχνίδι που θα του έστελναν συγγενείς. Είχαμε συζητήσει πολλές φορές για το παιχνίδι αυτό και υπήρχε αγωνία. Ήταν το γεγονός της εβδομάδας.Το ίδιο απόγευμα πήρα τηλέφωνο στον πατέρα για να μάθω αντιδράσεις. Το τηλέφωνο το σήκωσε η κοπέλα του. Κατάλαβα ότι είναι εκείνη, την καλησπέρισα και της ζήτησα τον μπαμπά του μικρού. Μου απάντησε, με εριστικό ύφος "Είναι στην τουαλέτα, τον θέλεις κάτι;" της είπα ότι ναι θέλω να τον ρωτήσω και αν μπορεί να με πάρει τηλέφωνο αργότερα. Με πήρε τηλέφωνο, μου είπε τις αντιδράσεις του παιδιού για το παιχνίδι. Παρατήρησα κάτι που είχα παρατηρήσει και άλλες φορές και δεν είχα δώσει σημασία: ο μπαμπάς του παιδιού μιλούσε σε εμένα λες και είχα κάνει κάτι κακό. Συσχέτισα τις ώρες που υπάρχει μεταξύ μας επικοινωνία (τις ώρες που γίνονται τα τηλεφωνήματα) και παρατήρησα ότι αυτό το ύφος το έχει μόνον όταν είναι παρούσα σε τηλεφωνήματα η κοπέλα του, δηλαδή απογευματινές ώρες. Επίσης τους τελευταίους 8 μήνες που είναι ζευγάρι, 9 στις 10 φορές που θα τηλεφωνήσω απόγευμα που έχει το παιδί ο μπαμπάς, εκείνος δε θα σηκώσει το τηλέφωνο. Όταν γνώρισα την κοπέλα του πρώην συζύγου χάρηκα, διότι το παιδί έδειχνε να την έχει συμπαθήσει. Χάρηκα για τον μπαμπά του παιδιού που είχε και εκείνος προχωρήσει στη ζωή του και είχε βρει μια κοπέλα. Σήμερα όμως γράφω αυτήν την εξομολόγηση για δυο λόγους. Πρώτον διότι με έχει πληγώσει πάρα πολύ αυτή η συμπεριφορά από την κοπέλα του πατέρα του παιδιού μου. Δεν της έκανα τίποτα, δεν την πείραξα ποτέ, δεν την πρόσβαλα, δεν την μείωσα. Το αντίθετο μάλιστα. Ήμουν διακριτική και αν και συγκατοικούσαν αρκετό καιρό, που σημαίνει ότι ήδη περνούσε το παιδί μου κάποιες διανυκτερεύσεις μαζί της, δεν απαίτησα να τη γνωρίσω, ενώ θα έπρεπε, και άφησα τα πράγματα να πάρουν μόνα τους την πορεία τους.Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με προβληματίζει το εξής: εάν προχωρήσει η σχέση αυτών των δυο ανθρώπων και κάνουν παιδί, εκείνη θα συνεχίσει να φέρεται με ευγένεια στο παιδί μου; Ή μήπως με τη ίδια ευκολία που έγινε εριστική σε εμένα θα γίνει και στο παιδί μου, βλέποντας το παιδί μου ανταγωνιστικά στην ευτυχία της;Βλέπω ότι κοπέλα εκείνη δεν έχει την ωριμότητα να αντιληφθεί πλήρως την κατάσταση. Ήταν επιλογή της να γίνει ζευγάρι με έναν χωρισμένο άνδρα με παιδί. Είναι προφανές ότι ζηλεύει. Αλλά ζηλεύει αδίκως, χωρίς λόγο, ταλαιπωρεί το μυαλό της και πιστεύω ότι κάποια στιγμή αυτό θα το βγάλει και στο παιδί μου -και αυτό είναι που φοβάμαι σε ότι αφορά εκείνη-. Επίσης, θεωρώ ότι είναι οπορτουνίστρια. Κρίνω ότι χρησιμοποιεί το παιδί προς το παρόν, γιατί εξυπηρετεί τις συναισθηματικές της ανάγκες (σαν να λέει στον μπαμπά του: αγαπώ το παιδι σου, κοιταξέ με, σε θαυμάζω ως μπαμπά -έκανε και δώρο μπλούζάκι super dady στον πατέρα του παιδιού-) και την κατάλληλη στιγμή θα πετάξει το παιδάκι μου σαν χρησιμοποιημένη χαρτοπετσέτα.Με τον μπαμπά του παιδιού δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συζητήσω για το πρόβλημα αυτό, δηλαδή της συμπεριφοράς από μέρους της κοπέλας του και τις προβλεπόμενες συνέπειές αυτού του ανταγωνισμού στο παιδί μας, διότι ο έρωτας είναι τυφλός και το πολύ πολύ να βγω κακιά. Πρέπει όμως να προφυλάξω με κάποιον τρόπο το παιδί μου από το κάκιωμα των άλλων ανθρώπων και ιδιαίτερα εκείνων που περνάει ώρες μαζί τους, όπως η κοπέλα του πρώην συζύγου.