__________________
1.
Α μπα, έχω σχέση εδώ και 8 μήνες(και οι δυο στα 24). Ξεκίνησε κυριως γιατι περναγαμε ωραία μαζί, ο χρονος περναγε γρηγορα. Ωστόσο πολλές φορές με κουράζει ο τρόπος του, που του αρέσει να κάνει τα πράγματα περίπλοκα ακομα κι αν δεν ειναι(εγω εχω ζησει δυσκολες καταστασεις χωρις να χρειαζεται να τις κανω). Ολο αυτό το διάστημα δε με ένοιαζε αν θα χωρίσουμε ή όχι, τώρα αναρωτιέμαι συνέχεια σε καθημερινή βάση χωρίς ομως να το δείχνω (σκεπτόμενη πότε υποθέτω οτι η σχέση θα τελειώσει), μιας και εξωτερικά φαινόμαστε τέλεια.
εσωτερικά ομως με κουράζει ο δύσκολος χαρακτήρας του, το ότι φαίνεται να μην εχει ξεπεράσει τις 2 προηγουμενες σχεσεις του, ειδικά τη δευτερη, για την οποία ενώ μιλάει λογικά φαίνεται να μην την έχει ξεπεράσει και φοβάμαι φορές μήπως του τη θυμίζω οταν λεω κάτι ή μηπως απλα τη σκεφτεται συνεχεια. το χειρότερο είναι ότι πιστεύω ότι δε θέλει να τις ξεπεράσει και τελείως του αρέσει να το διατηρεί αυτό, μιας που του αρεσει πολυ η μελαγχολια και τα σχετικα.
τελικά από εκεί που χαλάρωνα μαζί του, πλέον χαλαρώνω με αυτα που κανουμε, την παρέα του που τη συνηθισα αλλά όχι μαζί του. 1) είναι επειδή τελικά ιυοθέτησα την περίπλοκη προβληματική σκέψη του και δε μπορω να ευχαριστηθω την καθημερινοτητα μου- ακομα και στη δουλεια με ακολουθει ενα αρνητικο συναισθημα, 2) με κούρασε και ήρθε η ώρα να το πάρω απόφαση, 3) τον καψουρευτηκα και τα ζυγίζω όλα ή 4) εχω εγω καποιο θέμα γενικοτερα και είμαι τελικά η αρνητική της υπόθεσης και θα χαλάσω κάτι όμορφο.- εγω κι εσυ
SOS.SOS.SOS.
Οι δύσκολοι χαρακτήρες συμβιώνουν, δηλαδή υπάρχουν, μόνο εις βάρος εύκολων. Οι δύσκολοι χαρακτήρες διαλέγουν ανθρώπους που υποχωρούν, που δίνουν τόπο στη δυσκολία να αναπτυχθεί και να ανθίσει, άλλες φορές επειδή φοβούνται τη μοναξιά και έχουν ψυχολογία θύματος, άλλες φορές όμως επειδή είναι αρκετά δυνατοί για να σηκώσουν δύο υπάρξεις στους ώμους τους. Ο δύσκολος χαρακτήρας του πατάει πάνω στον δικό σου και χώνει ρίζες για να συνεχίσει να είναι δύσκολος. Η ανοχή σου είναι επιβράβευση γι'αυτόν ότι διάλεξε τον κατάλληλο άνθρωπο, και η αμφιβολία σου για το αν φταις για όλα αυτά, είναι η επιβεβαίωση ότι πετυχαίνει το στόχο του.
Δε λέω ότι τα κάνει όλα αυτά υπολογισμένα και σε χρησιμοποιεί, αλλά τελικά, σε χρησιμοποιεί. Η μπαταρία του έχει κάποιο πρόβλημα και αδειάζει υπερβολικά γρήγορα. Χρειάζεται ένα δυνατό πομπό για να αντλεί δύναμη, αλλά το ίδιο πρόβλημα τον εμποδίζει να ανατροφοδοτήσει τον πομπό. Αυτή τη δυναμική έχει η σχέση σας, και τώρα νιώθεις την κόπωση. Το μόνο σίγουρο είναι η καψούρα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που περιγράφεις.
__________________
2.
Καλημέρα female yoda!
Μπήκα στα πρώτα άντα.
Τι συμβουλές έχεις να μου δώσεις για αυτή τη δεκαετία?- 30χρονος
Να περιορίσεις το συναισθηματικό ξόδεμα προσπαθώντας να εντυπωσιάσεις τους άλλους.
Να φροντίσεις ιδιαίτερα τις σχέσεις με τους καλούς φίλους γιατί τώρα είναι η δεκαετία που κινδυνεύεις να τους χάσεις.
Να αρχίσεις να σέβεσαι τους φυσικούς, συναισθηματικούς και πνευματικούς περιορισμούς που έχεις και να εμβαθύνεις περισσότερο στις δυνατότητες.
Να διαβάζεις περισσότερες διεθνείς ειδήσεις.
Να βάζεις αντηλιακό στο πρόσωπο και στα χέρια, χειμώνα – καλοκαίρι.
__________________
3.
Α, μπα, καλημερα! Θεωρεις οτι τα συνοικέσια ανηκουν σε αλλη εποχη; ποια η γνωμη σου;
Η γνώμη μου είναι ότι δεν έχει σημασία πώς θα βρεις τον σύντροφο που σου ταιριάζει, όλοι οι τρόποι καλοί είναι, και οι παλιάς κοπής, και το tinder, δεν έχει σημασία. Δεν ξέρω τι εννοείς με τον όρο. Κάθε φορά που κάποιος σου γνωρίζει κάποιον επειδή πιστεύει ότι θα σου ταιριάζει, συνοικέσιο δεν είναι;
__________________
4.
Μάι ντίαρεστ Αμπα,
Εδώ κ τρεις μήνες περίπου κάνω σεξ μ έναν τύπο ο οποίος έχει σοβαρή σχέση, συγκατοικεί με την κοπέλα του και σε λίγους μήνες παντρεύεται. (εγώ 29, αυτός 38) Εμένα δεν μ' ενοχλεί που έχει κοπέλα, δεν μ ενοχλεί που παντρεύεται, ίσα-ίσα το σεξ γίνεται και πιο δελεαστικό -ως απαγορευμένο- και θα έλεγα το προτιμώ γιατί δεν θέλω σχέση αυτό το διάστημα . Ή μάλλον δεν θέλω σχέση μαζί του. Εγώ, κάποιες φορές, στα πλαίσια πειράγματος αλλά και τάσης για επιβεβαίωση, λέω κάποιες χαριτωμενιές για την κοπέλα του, τις οποίες θεωρεί κακιούλες και αντιδράει προσβλητικά απέναντί μου. Πχ στη γιορτή της του είπα «Να τη χαίρεσαι. Πες της χρόνια πολλά κ από μένα» κ αυτός μου είπε ότι δεν το βρίσκει καθόλου αστείο και κομμένη η πλάκα από δω κ πέρα, με έντονο ύφος. Ή κάποια άλλη στιγμή του είπα ότι την κοπέλα του δεν την κουτσομπολεύω κ δεν λέω κακίες γι αυτήν γιατί δεν τη ζηλεύω. Και άρχισε να μου λέει ότι δεν λέω κακίες γιατί δεν με παίρνει. (κ καλά εγώ θέλω να λέω κακίες αλλά αυτός - ο άντρας ο σωστός- δεν μου το επιτρέπει). Και μετά έκανε να μου μιλήσει κανά δυο μέρες. Εγώ φυσικά θυμώνω και θίγομαι γιατί με παρουσιάζει ως κακιασμένη και ζηλιάρα και κατίνα ενώ δεν είμαι. Και καλά ότι εγώ είμαι η τρίτη που μπήκα σ αυτή την «ωραία» σχέση, κ μου βάζει κ φρένο κιόλας. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι μπορεί να νιώθει ένα εκατομμύριο τύψεις, αλλά ερωτώ: 1. Σου φαίνονται όντως προσβλητικά αυτά που λέω; 2. Δικαιολογούν τέτοια αντίδραση από τον άνθρωπο ο οποίος ο ίδιος κερατώνει την κοπέλα του και που προφανώς ο ίδιος δεν τη σέβεται ; 3. Επίσης θα ήθελα την συνολική σου κοινωνιολογική τοποθέτηση επί του θέματος (του άντρα που από τη μια κερατώνει κ από την άλλη υπερασπίζεται τη γυναίκα του, παραβλέποντας ότι ο ίδιος πρώτος την προσβάλει με τη στάση του). Εγώ πάντως καμία τύψη δεν νιώθω και αντλώ πολλή αυτοπεποίθηση από την κατάσταση αυτή, αν έχει σημασία αυτό. - δε θερντ περσον
Αυτό που έχει σημασία είναι τι κάνεις εσύ, και όχι τι κάνει αυτός, γιατί εσύ στέλνεις ερώτηση, και όχι αυτός, και η ερώτηση σου, είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι, για σένα είναι, και όχι γι'αυτόν.
Ο τρόπος που διαλέγουμε να αντλούμε αυτοπεποίθηση λέει τα πάντα για εμάς, για τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας, για τον τρόπο που θέλουμε να μας βλέπουν οι άλλοι, για το τι ελπίζουμε να είμαστε και κυρίως, τι φοβόμαστε πάρα πολύ ότι δεν είμαστε.
Η άντληση αυτοπεποίθησης μέσα από ερωτικές σχέσεις, ιδίως στις γυναίκες, είναι η πιο συχνή μέθοδος. Οι άντρες βρίσκουν και άλλους τρόπους, κυρίως μέσω της προσωπικής και επαγγελματικής επιτυχίας. Οι γυναίκες δεν έχουν μάθει να αντλούν αυτοπεποίθηση από τις επαγγελματικές τους επιτυχίες γιατί η αγάπη προς την επαγγελματική ανέλιξη αντιμετωπίζεται από τους άλλους από εγωκεντρισμός έως βίτσιο, γιατί ο στόχος μιας γυναίκας πρέπει να είναι «να κάνει οικογένεια», και αν έχει κάνει ήδη οικογένεια «να είναι με τα παιδιά της». Έτσι, έχουν μάθει να αξιολογούν τον εαυτό τους μέσα από το πόσο αποδεκτές και επιθυμητές είναι από τους άντρες, σε συνδυασμό με την παράνοια να τις επιθυμούν σεξουαλικά, αλλά να μην τις επιθυμούν μόνο σεξουαλικά, γιατί αν τις επιθυμούν μόνο σεξουαλικά, πάλι δεν αξίζουν.
Εντάξει ως εδώ, τα έχουμε διαβάσει και γράψει πλέον δεκάδες φορές, αν όχι εκατοντάδες. Εσύ όμως έχεις ενσωματώσει αυτή την κουλτούρα μέχρι τα μύχια της ψυχής σου, και την έχεις παραλλάξει με ακόμη πιο νοσηρό τρόπο. Όχι μόνο κρίνεις πόσο αξίζεις μέσω της προτίμησης ενός τυχαίου άντρα, αλλά προσθέτεις σε αυτό ότι επειδή σε έχει παράλληλα με μια άλλη γυναίκα, αξίζεις διπλά. Δεν κερδίζεις μόνο από την προσοχή του, αλλά και από την παραμέληση άλλης γυναίκας. Ο Κριτής των Πάντων είναι Αυτός και μόνο Αυτός. Αν αυτός δεν σε είχε διαλέξει για τρίτο πρόσωπο, δεν θα έκανες όλες αυτές τις σκέψεις για το πόσο πολύ αξίζεις. Νομίζεις ότι σε απασχολεί αυτός, αλλά αυτό που κάνεις είναι ότι συγκρίνεσαι συνέχεια, καθημερινά, με μια άγνωστη γυναίκα, για τις προτιμήσεις ενός άντρα.
Δεν καταλαβαίνεις τη συμπεριφορά του επειδή βλέπεις την ιστορία σας όπως την περιέγραψα πιο πάνω. Για αυτόν, η ιστορία έχει ως εξής: υπερασπιζόμενος την μέλλουσα γυναίκα του, σου εξηγεί ξανά και ξανά πόσο λιγότερο σε υπολογίζει από αυτή. Κι αυτός αντλεί πολλή αυτοπεποίθηση. Εις βάρος σου.
__________________
5.
Έχω γίνει κακιά τελευταία με τον κόσμο. Ότι με ενοχλεί το λέω ή το δείχνω απροκάλυπτα. Για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες βγήκα με μία κοπέλα που συμπαθώ πολύ και σχεδόν την έχω βάλει στην κατηγορία των φίλων. Ήταν μαζί και το νέο αίσθημά της. Δεν τον είχα ξαναδεί, δεν τον γνώριζα αλλά, μέσα σε λίγη ώρα μου φάνηκε βλάκας και ξερόλας και βλαμμένος. Δεν άντεχα την συζήτηση μαζί του ούτε λεπτό. Το έδειξα με τέτοια σαφήνεια που και η φίλη μου το κατάλαβε. Μάλλον έχει παρεξηγηθεί μαζί μου. Δεν θα το ήθελα αυτό αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ. Στο παρελθόν άλλη φίλη, αρκετά στενή, με είχε ρωτήσει την άποψη μου για τον σύντροφό της και της είχα εκφράσει την καθόλου καλή άποψή μου για αυτόν. Παρ΄ όλο που όντως είχα δίκιο, η σχέση μας με αυτήν την κοπέλα πάγωσε. Τελικά πρέπει ή δεν πρέπει να λέμε την άποψή μας σε ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν;- κακιά
Ούτε πρέπει, ούτε δεν πρέπει. Ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει, αρκεί να μπορεί δέχεται τις συνέπειες. Αν δεν μπορεί να τις δεχτεί, τότε αναγκαστικά τις δέχεται παθητικά, χωρίς να μπορεί να τις ελέγξει, γιατί συνέπειες θα υπάρξουν οπωσδήποτε. Οι συνέπειες του να λες την άποψή σου χωρίς φίλτρο, επειδή «δεν μπορείς να κρατηθείς», είναι ότι ψυχραίνεσαι με τους γνωστούς και φίλους.
Αυτό που θέλεις κατά βάθος να πεις (όχι και πολύ στο βάθος) είναι «θέλω να λέω ό,τι αισθάνομαι χωρίς να χρειάζεται να σέβομαι τα συναισθήματα των άλλων επειδή απολαμβάνω την προσωπική μου αποφόρτιση, αλλά και χωρίς να χάνω φίλους. Πώς μπορώ να το καταφέρω αυτό;». Δυστυχώς, αυτή η πολύ ευχάριστη φάση της ζωής κρατάει μέχρι τα έξι μας χρόνια. Μετά μπαίνουμε στην φάση της κοινωνικοποίησης.
Αν είναι σημαντικό για σένα να μην έχεις φίλτρο επειδή έτσι σου αρέσει ή επειδή πιστεύεις ότι έχεις αυτό το δικαίωμα, πρέπει να μάθεις να μη σε νοιάζουν και οι αντιδράσεις. Όπως εσύ έχεις το δικαίωμα να φέρεσαι με την δική σου μέθοδο, έτσι και οι άλλοι έχουν δικαίωμα να σε απορρίπτουν.
__________________
6.
με λενε ελενη και ειμαι χωρισμενη εδω και 3 χρονια. πριν απο τον τελευταιο συζυγό μου , ημουν παντρεμενη με καποιον ο οποιος πλεον εχει οικογενεια και παιδια ενηλικα πια. Προσφατα συναντηθηκαν οι δρομοι μας και συνομιλουμε τακτικα. Μαλιστα πιανω τον εαυτο μου να του μιλαω διαφορετικα η να προσπαθω να τον τραβηξω κοντα μου. Θεωρεις οτι ειμαι ανηθικη η πως υστερω αξιοπρεπειας ? Κανω αυτες τις σκεψεις καθως γνωριζω οτι η συζυγος του εχει σταθει σε εκεινον με τον καλυτερο δυνατο τροπο..ευχαριστω
Το πώς του έχει φερθεί η γυναίκα του τι σχέση έχει με αυτό που κάνεις εσύ;
Πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει κάτι που ξέρεις ότι δεν πρέπει να κάνει. Το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει τρόπος να το δικαιολογήσεις. Το ερώτημα είναι πάντα το γιατί. Στην περίπτωση σου το πιο πιθανό είναι ότι αυτή την περίοδο έχεις ιδιαίτερη ανάγκη να ανέβεις ψυχολογικά. Βρες γρήγορα άλλον τρόπο.
__________________
7.
Α, μπα μόλις διάβασα μια ερώτηση αναγνώστριας που λέει αυτό: ''Παρ' όλα αυτά που λέω, εξακολουθώ ενδόμυχα να θέλω πάρα πολύ να βγει η Χίλαρι, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα. Πέρα από αυτό, στηρίζω 100% Bernie''
Ρωτάω τώρα. Αυτό δεν είναι σεξισμός; Όπως ήταν ρατσιστικό κατά την γνώμη μου το ότι ο Ομπάμα βγήκε γιατί δεν έχανε ψήφο μαύρων με τίποτα.
Μήπως δεν θα έπρεπε κάποιοι να ψηφίζουν με τέτοια κριτήρια και να επικεντρώνονται στην ουσία των πραγμάτων;
P.S.: Για την Χίλαρι που απάντησες δυο λόγια. Ψήφισε υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, υπέρ των deal τύπου NAFTA και ΤΤΡ που συμφέρουν μόνο τις μεγάλες εταιρείες, μέχρι το 2010 ήταν κατά των δικαιωμάτων των gay, τα παίρνει από όλες τις εταιρείες τύπου Goldmann Saschs, ψήφισε το 2010 υπερ των συμφερόντων των μεγάλων τραπεζών.- #NeverHillary
Οι λέξεις «σεξισμός» και «ρατσισμός» έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία. Δεν είναι σεξισμός ό,τι έχει σχέση με μια γυναίκα και δεν μας αρέσει, και δεν είναι ρατσισμός ό,τι έχει σχέση με έναν μαύρο και δεν μας αρέσει. Όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις με λάθος τρόπο, χάνουμε αξιοπιστία, και ακόμη και οι πιο πρόθυμοι συνομιλητές χάνουν το κίνητρο να μοιραστούν τις σκέψεις τους. Οι πιο πρόθυμοι είναι συνήθως και οι πιο αξιόλογοι, οπότε είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι λέμε. Τα λάθη είναι φυσικά ανθρώπινα, αλλά το να έχουμε καταλάβει σωστά τον ορισμό τόσο σημαντικών λέξεων δεν είναι τόσο δύσκολο.
Επειδή υπάρχει μια γενική απροθυμία για χρήση του google και άρα, και των λεξικών, ας κάνουμε τώρα όλοι μαζί την προσπάθεια.
Σεξισμός: αντίληψη, νοοτροπία διακρίσεων εις βάρος κάποιου, με βάση το φύλο του || (ειδ.) νοοτροπία, αντίληψη, συμπεριφορά που επιβάλλει διακρίσεις εις βάρος του γυναικείου φύλου || συμπεριφορά, συνθήκες ή πρακτικές που καλλιεργούν στερεότυπα κοινωνικών ρόλων, με βάση το φύλο.
Η αφετηρία είναι το «με βάση το φύλο», αλλά το κλειδί είναι «εις βάρος». Κατά συνέπεια, είναι σεξισμός να λες «η Χίλαρι δεν μπορεί να γίνει καλή πρόεδρος επειδή είναι γυναίκα», γιατί αυτό είναι διάκριση εις βάρος του φύλου της. ΔΕΝ είναι σεξισμός να λες «θέλω να βγει η Χίλαρι μόνο επειδή είναι γυναίκα», γιατί σε αυτή την περίπτωση το φύλο της Χίλαρι δεν είναι εις βάρος της (ειδικότερα, ακριβώς το αντίθετο). Αυτή είναι άλλου είδους δήλωση, και μπορεί να μην σου αρέσει για χίλιους δυο λόγους, πάντως σεξισμός, όχι, δεν είναι. Ο ρατσισμός είναι επίσης 'εις βάρος' και κατ' αναλογία, δεν είναι ρατσισμός να υποστηρίζουν μαύροι έναν μαύρο πρόεδρο.
Τώρα ας μπούμε στην πραγματική διαμαρτυρία σου. Επειδή λες πολλά, και μερικά από αυτά για μένα είναι ασύνδετα, θα απαντήσω με ξεχωριστές παραγράφους.
1. Ο Ομπάμα δεν βγήκε επειδή δεν έχανε την ψήφο των μαύρων με τίποτα. Οι μαύροι δεν είναι αρκετοί πληθυσμιακά για να βγάλουν πρόεδρο στην Αμερική. Πράγματι πήγαν στις κάλπες σε μεγαλύτερο ποσοστό από ποτέ, αλλά εκτός από την ψήφο των μαύρων, ο Ομπάμα κέρδισε και την ψήφο των Λατινοαμερικάνων, την ψήφο των νέων, την ψήφο των γυναικών, και ξεπέρασε τον αντίπαλο του δύο φορές ΚΑΙ στην ψήφο των λευκών (για λίγο. Αλλά την κέρδισε). Μέχρι να φτάσουμε στην φετινή ανωμαλία του Τραμπ, πρόεδρος στην Αμερική έβγαινε αυτός που ήταν ο πιο ενωτικός προς το τέλος της καμπάνιας, ακριβώς επειδή η Αμερική είναι μια πολύ μεγάλη χώρα και πλέον οι λευκοί δεν είναι η ομάδα που υπερισχύει χωρίς άλλη προσπάθεια. Αναλόγως, αν βγει η Χίλαρι φέτος, δεν θα βγει επειδή δεν χάνει τη γυναικεία ψήφο με τίποτα. Αν ήταν έτσι δεν θα ξόδευε η καμπάνια της εκατό εκατομμύρια σε τηλεοπτικό χρόνο. Θα πήγαινε διακοπές να περιμένει το Νοέμβριο.
2. Για το σχόλιο «να μην ψηφίσουμε έτσι (με βάση το φύλο, το χρώμα του δέρματος) αλλά να επικεντρωνόμαστε στην ουσία των πραγμάτων»: ποια είναι άραγε η ουσία των πραγμάτων; Ο καθένας μας ψηφίζει ανάλογα με το συμφέρον του. Αν δεν σου αρέσει αυτή η λέξη, γιατί κάτι μου λέει ότι τη βλέπεις στραβά, ο καθένας ψηφίζει – θα έπρεπε να ψηφίζει – όχι συναισθηματικά ή παραδοσιακά, αλλά υποστηρίζοντας αυτόν που πιστεύει ότι είναι πιο πιθανό να προωθήσει αυτά που πιστεύει οι ίδιος πιο σωστά. Δεν είναι απολύτως θέμα ουσίας για έναν μαύρο να έχει έναν μαύρο πρόεδρο; Δεν είναι λογικό και αναμενόμενο να υποθέτει ότι ένας μαύρος πρόεδρος θα κάνει περισσότερα από έναν λευκό για να προωθήσει περισσότερη φυλετική ισότητα, με νόμους και με το παράδειγμα του, μόνο και μόνο με την ύπαρξή του; Δεν είναι λογικό και αναμενόμενο να θέλει ένας μαύρος γονέας να ζήσει το παιδί του δύο θητείες μαύρου προέδρου, για να δει ότι δεν είναι αιώνια καταδικασμένο ως πολίτης β' κατηγορίας, ότι υπάρχει μια ελπίδα για το μέλλον του; Δεν είναι θέμα ουσίας για μια γυναίκα, για παρόμοιους λόγους, να θέλει να δει μια γυναίκα πρόεδρο; Δεν είναι ουσιαστικό να εκπροσωπηθεί από μια ομόφυλη, και μάλιστα για πρώτη φορά;
Δεν λέω ότι είναι σωστό να ψηφίζει κανείς μόνο με το κριτήριο του φύλου ή της φυλετικής ομάδας, αν κατά τα άλλα διαφωνεί με την ιδεολογία του ατόμου. Λέω ότι αυτό το κριτήριο, ανάμεσα σε άλλα, είναι ουσιαστικό.
3. Με το hashtag #ΝeverHillary νομίζω ότι θα δυσκολευτούμε να κάνουμε ουσιαστική κουβέντα, αλλά διαβάζει κι άλλος κόσμος. Δεν πιστεύω ότι η Χίλαρι είναι η απάντηση σε όλα. Δεν πιστεύω ότι είναι ιδανική λύση. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή, για πασιφανείς λόγους, είναι η μοναδική λύση, και τα #NeverHillary είναι ανεύθυνα. Σε έναν μη ιδανικό κόσμο, έχουμε μη ιδανικούς υποψήφιους ηγέτες. Ναι, τις περισσότερες φορές πρέπει να ψηφίζουμε τον λιγότερο φριχτό. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τον χαρισματικό ηγέτη που θα δονήσει και θα δώσει ελπίδα. Αυτά σε όλες τις χώρες γίνονται μια φορά στα εκατό χρόνια, και αν. Η διαμαρτυρία που καταλήγει σε αποχή από πείσμα είναι πολιτική ανωριμότητα. Φέτος για την Αμερική η απάντηση είναι πιο εύκολη από ποτέ. Ή Χίλαρι, ή Κόλαση.
4. Τονίζοντας ξανά ότι δεν πιστεύω ότι η Χίλαρι θα είναι η απάντηση σε όλα, αλλά ότι θα είναι μια εργατική και αποτελεσματική πρόεδρος (γνώμη μου, που λένε και στο facebook), και τονίζοντας ξανά ότι δεν περιμένω θαύματα από κανέναν και καμία: ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν λάθος, αλλά είναι μάταιο να θεωρούμε ότι η Αμερική θα μπορούσε τότε να είχε κάνει οτιδήποτε άλλο. Κακώς ψήφισε ναι, και αυτή, και οι 77 από τους 100 βουλευτές εκείνη την ημέρα. Δεν την δικαιολογώ, γιατί 21 Δημοκρατικοί ψήφισαν όχι. Κάτι λέει γι'αυτή, και αυτό που λέει δεν μας αρέσει, αλλά δεν μας αρέσει επειδή είμαστε Έλληνες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπηρετεί τα συμφέροντα της δικής της χώρας, και όχι τα παγκόσμια. Αν ο πόλεμος είχε εξελιχθεί διαφορετικά, τώρα αυτό το «ναι» θα είχε άλλο βάρος για την φήμη της εκεί. Είναι της ιδεολογίας της απόλυτης κυριαρχίας της Αμερικής στον κόσμο, ναι. Όπως ΟΛΟΙ οι Αμερικανοί πρόεδροι από την αρχή της δημιουργίας της Αμερικής (ο Ομπάμα έχει κάνει μια μικρή διαφορά σε αυτό, αλλά αυτοί οι πρόεδροι εμφανίζονται μια φορά στα εκατό χρόνια), όπως διάφορες Μεγάλες Ιδέες έχουν ΟΛΟΙ οι ηγέτες για την εξαιρετική θέση της χώρας τους στη γη, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πόλεμος (και γι' αυτό γίνονται ηγέτες, και γι' αυτό εμπνέουν τον κόσμο. Για τις άλλες χώρες ο πόλεμος είναι αποτρόπαια επεκτατική βία. Για την χώρα που την κάνει, είναι αγνός πατριωτισμός. Μην σκέφτεσαι την Αμερική. Σκέψου την Ελλάδα.)
5. Για τα άλλα που λες, θα ήθελα να απαντήσω αλλά δεν γίνεται να γράψω βιβλίο μόνο και μόνο για να βρούμε κάποια κοινή βάση. Διαφωνούμε στην χρήση και στον ορισμό μαχητικών εκφράσεων/κλειδιών όπως «μεγάλες εταιρείες», «συμφέροντα», «τα παίρνει», «Γκόλντμαν Σακς» που ανεβάζουν εύκολα την πίεση στις ευαίσθητες ψυχές που ζητούν παγκόσμια ειρήνη ΤΩΡΑ!, αλλά συσκοτίζουν και παθητικοποιούν την ενεργητική (και εδώ θα βάλω και τη λέξη «ουσιαστική») αμφισβήτηση.
6. Είμαστε δύο γάιδαροι που τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα, γιατί κάτι μου λέει ότι ούτε εσύ ψηφίζεις στην Αμερική.
Ένα edit που φαίνεται ότι χρειαζόταν: οι λέξεις ρατσισμός και σεξισμός δεν λειτουργούν αντίστροφα, και οι ορισμοί των λέξεων δεν αλλάζουν επειδή δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους. Οι λόγοι που δεν λειτουργούν αντίστροφα είναι κοινωνικοί, ιστορικοί, και κανονικά, παραπάνω από προφανείς: έχουν προκύψει μετά από μακροχρόνια συστημική καταπίεση συγκεκριμένων ομάδων. Οι αντιρρήσεις του πάσα ένα για το νόημα της λέξης είναι απολύτως χωρίς νόημα. Όποιος «δεν καταλαβαίνει» γιατί δεν υπάρχει ρατσισμός εναντίον των λευκών, μιλάει για κάποιο άλλο θέμα, σε άλλη κοινωνία, που βρίσκεται σε άλλο σύμπαν – ή, πολύ πιο απλά, φοβάται μήπως αν το παραδεχτεί, θα αναγκαστεί να περιορίσει την υπεροχή του. Επίσης, οι αντιρρήσεις τέτοιου είδους δεν δείχνουν ατίθασο πνεύμα, αλλά ελλιπή πληροφόρηση για θέματα που έχουν θεσμοθετηθεί από παγκόσμιες έγκυρες οργανώσεις, οργανισμούς και πάμπολλους ειδικούς εδώ και πολλές δεκαετίες.
σχόλια