Στο σημερινό «Α μπα»: γονείς, πρώην και πεθερικά

Στο σημερινό «Α μπα»: γονείς, πρώην και πεθερικά Facebook Twitter
31

 

__________________
1.


Αγαπητή Α μπα, λατρεύω τη στήλη σου την διαβάζω εδώ και χρόνια και είναι μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια. Στο προκείμενο 'εχω σχέση εδώ και 6 χρόνια και είμαστε και οι δυο στα τριάντα κάτι. Από την αρχή της σχέσης υπήρχε πολύ αγάπη ταιριάζουμε αρκετά κ κάναμε τα πάντα μαζί. Εδώ και δυο χρόνια δουλεύουμε μαζί λόγω που έμεινα άνεργη αλλά και γιατί θεώρησα ότι με τη βοήθεια μου θα πήγαινε καλύτερα η επιχείρηση του και μελλοντικά αυτό θα βοηθούσε και την κοινή μας ζωή. Το να δουλέψουμε μαζί ήταν κάτι που εκείνος πάντα το ήθελε, ωστόσο η καθημερινότητα και οι δυσκολίες έχουν φθείρει τη σχέση μας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Συχνά μου μιλάει άσχημα, βγάζει τα νεύρα και την πίεση επάνω μου ενώ επίσης οι απεριόριστες ώρες δουλειάς και η μηδενική κοινωνική ζωή μ έχουν κουράσει απίστευτα. Εκείνος δεν θεωρεί την ανάγκη μου να ξεκουραστώ και να δω την οικογένειά μου προτεραιότητα. Σαν κερασάκι σε όλα αυτά ενώ είχαμε πει πως θα προχωρήσει η σχέση μας όταν θα είχαμε την οικονομική δυνατότητα δεν ξέρει λέει, δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είμαστε μαζί ή όχι!!! Εγώ νιώθω πληγωμένη και απογοητευμένη από αυτή τη σχέση τον υποστήριξα πάντα σε ότι ήθελε να κάνει ενώ εκείνος δεν έκανε το ίδιο για μένα και τα δικά μου όνειρα. ¨Όταν του λέω πως θα βρω άλλη δουλειά με μειώνει λέγοντας μου ότι δεν θα βρω κάτι αξιόλογο, δεν έχω στόχους κλπ και με απειλεί με χωρισμό. Ξέρω πως είναι χειριστικός και τα περισσότερα που λέει δεν τα εννοεί μα μ έχει κουράσει φοβερά η κατάσταση αυτή και δεν μπορώ να το διαχειριστώ άλλο. Να προσθέσω ότι μένουμε μαζί πάνω από τους γονείς του κάτι που δεν ήθελα αλλά υποχώρησα ώστε να μπορέσουμε ν ' αναπτύξουμε την επιχείρηση και να έχουμε λιγότερα έξοδα. Ξέρω πως κάπου φταίω και εγώ σε όλα αυτά και δεν μπορεί πάντα να αισθάνομαι το θύμα, αυτό θέλει ψάξιμο, μα δεν μπορώ να δεχτώ να συνεχιστεί η ζωή μου σ' αυτά τα στενά πλαίσια νιώθω ότι πνίγομαι. Εχω τη δύναμη να φύγω απο όλα αυτά και να αρχίσω απ την αρχή αλλά δεν το παίρνω απόφαση και όλο δίνω παρατάσεις. Σίγουρα θα νιώσω πως είναι μια αποτυχία για μένα μα δε μπορώ να συνεχίσω το ίδιο λάθος και αργότερα δεν θα έχω την δυνατότητα να φύγω αν ας πούμε παντρευτούμε και έχουμε ένα παιδί. Τελειώνοντας να πω πως του έχω μιλήσει πολλές φορές για όλα αυτά όπου ή θα με κράξει, βρίσει, προσβάλει ή θα κάνει τον καλό για καναδυό μέρες και μετά πάλι τα ίδια. Πες μου αγαπητή Α μπα τι δεν βλέπω? Τι με κρατάει πίσω στο να πάρω κάποια απόφαση? Τον αγαπούσα κάποτε πολύ τώρα πια δεν ξέρω, νομίζω έχω χάσει τον εαυτό μου πια σε όλα αυτά. Ίσως μέχρι να μου απαντήσεις έχει αλλάξει κάτι αλλά έχω ανάγκη μια βοήθεια. Σ ευχαριστώ πολύ σε φιλώ.- Desperate-Δεν ξερω ποιον αλλον να ρωτησω

Αγαπητή φίλη, η αρχή μιας σχέσης είναι η φαντασίωση. Η πραγματική σχέση αποκαλύπτεται όταν έρχονται τα προβλήματα. Μην εμμένεις στην αρχή που υπήρχε πολλή αγάπη και τα κάνατε όλα μαζί – δεν τα κάνατε όλα μαζί. Τώρα τα κάνετε όλα μαζί, και τώρα που οι ζωές σας έχουν μπλεχτεί μεταξύ τους, τώρα φαίνεται τι σχέση έχετε, τι χαρακτήρα έχει, και πώς αντιδρά αυτός ο άνθρωπος στις δυσκολίες.


Δεν φεύγεις γιατί ελπίζεις ότι θα επιστρέψετε στο τότε, στην αρχή, που ακόμα δεν είχατε συναντήσει αναποδιές και οι δυο σας δείχνατε τον καλύτερο σας εαυτό στον άλλον για να τον κερδίσετε. Αυτό, αποκλείεται να γίνει. Όχ επειδή μπορώ να δω στο μέλλον, αλλά επειδή είναι βέβαιο ότι ο χρόνος δεν κυλάει προς τα πίσω. Δεν φεύγεις επειδή φοβάσαι το άγνωστο. Άγνωστο όμως είναι το μέλλον σου ακόμη και αν μείνεις εκεί που είσαι. Δεν φεύγεις γιατί νομίζεις ότι θα αρχίσεις από την αρχή, ενώ τώρα έχεις κάποια στρωμένη ζωή. Ποτέ δεν είναι στρωμένη η ζωή μας, ποτέ. Είναι η μεγαλύτερη ανθρώπινη παρεξήγηση.


Θα χωρίσεις όταν σταματήσεις να ελπίζεις, και θα σταματήσεις να ελπίζεις όταν φτάσεις σε σημείο να μην νοσταλγείς την αρχή της σχέσης. Χρειάζεται χρόνος. Εν τω μεταξύ, ξεκίνα να ψάχνεις για δουλειά χωρίς να του το πεις.

__________________
2.


Αγαπητη α μπα , ηθελα να ρωτήσω σχετικά με την 5η ερωτηση στις 23.5.2016.
Κ εγω πιστεύω οτι δε γίνεται να αγαπάς σε καθε σχέση, μου φαίνεται υπερβολικό δε γίνεται κάθε φορά που βρίσκεις γκομενα/γκομενο να μας τον/την μοστραρεις στα σοσιαλ μιντια σαν τον έρωτα της ζωής σου. Και επειδή έχω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα θα γινω λίγο πιο σαφης. Ένας παιδικός μου φίλος βρίσκεται συνεχώς σε σχέση τα τελευταία χρόνια. Με το που χωρίζει απο τη μια βρίσκει την επόμενη. Εννοείται όλα αυτά τα υπερδιαφημίζει παντου. Δεν περνάει ούτε μήνας που να εχει μείνει μόνος του. Αρχικά του βγάζαμε το καπέλο που κατάφερνε να επανακάμπτει τοσο γρηγορα, αλλά πλέον έχει γίνει τόσες πολλες φορές που εμένα προσωπικά με βάζει σε σκέψεις. Δεν του εχω πει κατι για να μην τον στεναχωρισω. Πχ ειχε χρόνια σχεση με μια κοπέλα την οποία κεράτωνε αλλά πάντα στο φεησμπουκ φαινόταν ως ο τέλειος σύντροφος, και γλυκολογα σε ποσταρισματα με καψουροτραγουδα και δώρα σε γιορτές κ γενέθλια κ επετείους και τα πάντα. Δήλωνε πολύ ερωτευμένος μαζι της μεχρι που εκείνη τον χωρισε οταν αναλαλυψε οτι την απατούσε. Κλαφτικε για 2 μερες στο φεησμπουκ αλλά Μερικές βδομάδες αργότερα τα φτιαξε με μια άλλη και τωρα λεει θα την παντρευτεί. (Παραληλα μου ελεγε οτι ο χρονος περναει κ οτι μεγαλωνει κ γερναει και νιωθει ανασφαλεια με τον εαυτο του.) Ερωτας;- Περίεργεια

Αν είναι παιδικός σου φίλος, νομίζω ότι είσαι σε θέση να έχεις μια θεωρία για τη συμπεριφορά του. Αν δεν έχεις, αφού τον ξέρεις από παιδί, ίσως δεν κάνετε αρκετές ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις, είτε επειδή αυτός δεν ανοίγεται, είτε επειδή κανείς δεν τον βοηθάει να ανοιχτεί λίγο. Μπορείς να του μιλήσεις για την συμπεριφορά του χωρίς να τον στενοχωρήσεις, αν πραγματικά δεν έχεις διάθεση να τον κρίνεις. Θέλεις να μάθεις τι κάνει λάθος, ή θέλεις να τον καταλάβεις; Οι επιπόλαιες συμπεριφορές μερικές φορές κρύβουν προβλήματα από κάτω, και σου έχει δώσει ήδη μια πάσα με την ανασφάλεια του (σχετικά με την εμφάνιση του; με τι;)


__________________
3.


Γεια. Είμαι εδώ και τρία χρόνια με κάποιον που βάζει τρίτους τρίτους στη σχέση μας. Και όταν λέω τρίτους, εννοώ προβλήματα ποικίλων φύσεων που τα αντιμετώπιζε με θυμό. Το θέμα είναι ότι ξεσπάει πάνω μου. Τον έχω προειδοποιήσει αλλά δεν το υπολογίζει ότι αυτό που κάνει με φοβίζει κ με κάνει ανασφαλή. Τι να κάνω; Ή πιο σωστά, αξίζει όλο αυτό στην τελική;;- Θλιμμένη μελισσουλα


Οι προειδοποιήσεις έχουν νόημα μόνο αν είσαι απόλυτα αποφασισμένη να εφαρμόσεις τις ρήτρες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Αλλιώς είναι επιβράβευση.


__________________
4.

 

Α, μπα έχω μια σχέση 2,5 ετών με γυναίκα(ιδίου φύλου) και ζούμε στην επαρχία. Οι γονείς της δεν ξέρουν τίποτα, ούτε καν ότι συγκατοικούμε. Δεν θέλω να πει κάτι ή οτιδήποτε γιατί το έκανα εγώ στο παρελθόν και δεν μπόρεσα ποτέ να έχω την σχέση που είχα πριν με γονείς, ιδίως με μητέρα (μέχρι να πεθάνει, το είχε μαράζι).
Ο πατέρας μου τώρα, μόνος πια πήρε την απόφαση αφού δεν παντρεύομαι κλπ να μου πάρει ένα σπίτι. Υπέροχα νέα για μένα, απ το πουθενά και πολύ χαρούμενη. Όμως, η σχέση μου δεν ενθουσιάστηκε, μάλλον όπως εγώ θα περίμενα. Νιώθω ότι με τον τρόπο μου την πίεσα κιόλας όταν έκανα όνειρα μαζί της. Μετά από έντονες διαμάχες, καταλήξαμε ότι δεν μπορεί να έρθει ακόμη να ζήσει μαζί μου. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί να πει στους γονείς της ότι θα μετακομίσει πάλι και ότι θα το κάνει στο μέλλον χωρίς να μου προσδιορίζει το πότε. Η ερώτησή μου είναι, πως μπορώ να το διαχειριστώ χωρίς να της πω τίποτα άλλο πια; Όταν ξεκάθαρα ακόμη με ενοχλεί; Νιώθω ότι μπορώ επιτέλους να παρέχω και εγώ κάτι (πριν επειδή είχε καλύτερη οικονομική κατάσταση, πλήρωνε περισσότερα π.χ. στο ενοίκιο ή στο τέλος του μήνα). Δεν ξέρω εάν είναι πίεση, δεν θέλει, εάν θα έρθει ή δεν θέλει να αλλάξει απλά η κατάσταση; Λίγο μπερδεμένη, αλλά όπως και να χει θα μετακομίσω σε 1 μήνα, μου προτείνεις κάποιο διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ή να το αφήσω να κυλήσει και όπου πάει;- η zaf

Κι εγώ λίγο μπερδεμένη είμαι. Αν λες ότι δείχνεις κατανόηση που δεν θέλει να κάνει coming out στους γονείς της, γιατί δεν δείχνεις κατανόηση που δεν θέλει να κάνει coming out στους γονείς της;


Δεν σου είπε περίεργες δικαιολογίες, δεν σου έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις, σου είπε έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: δεν θέλει να πει στους γονείς της ότι μετακομίζει πάλι γιατί θα τους μπουν ψύλλοι στ' αυτιά, και δεν θέλει να τους αντιμετωπίσει ακόμα. Θα θελήσει στο μέλλον, αλλά δεν μπορεί να σου προσδιορίσει το πότε. Καταλαβαίνεις ότι δεν θέλει να κάνει αυτό το βήμα ακόμα, ή δεν το καταλαβαίνεις; Αν το καταλαβαίνεις, θα πρέπει να καταλαβαίνεις και ότι αυτή τη στιγμή δεν ξέρει πότε θα είναι έτοιμη.


Ένα πρόβλημα που είναι καθαρά δικό της, το έκανες καθαρά δικό σου, και το αντιμετωπίζεις σα να είσαι εσύ το θέμα και όχι η σχέση της με τους γονείς της. Δεν είναι προσωπική απόρριψη αυτό που συμβαίνει. Μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά δεν είσαι εσύ η προτεραιότητα τώρα. Αν καταλαβαίνεις την πορεία της και τη σέβεσαι, ξέρεις τη πρέπει να κάνεις. Αν καταλαβαίνεις αλλά δεν έχεις την υπομονή, είναι φυσικά δικαίωμα σου.

__________________
5.


Μετα απο 7 χρονια σχεση με καποιους χωρισμους και πισωγυρισματα συζηταμε για γαμο και παιδι. Αυτος 40, εγω 27 χρονων. Εχει την επιμελεια των δυο παιδιων του ηλικιας 11 και 9 χρονων. Η οικογενεια μου μου λεει οτι εχουμε μεγαλη διαφορα ηλικιας καθως και οτι θα ειναι δυσκολο να κρατηθουν οι ισορροπιες εξαιτιας των παιδιων. Τον τελευταιο χρονο συγκατοικουμε. Υπαρχουν προβληματα επικοινωνιας, αλλα υπαρχει και τελεια σχεση; Τι να κανω; Πως το βλεπεις το θεμα;- Μαρια

Δεν γίνεται να έχετε προβλήματα επικοινωνίας και την τέλεια σχέση.


Ξεκίνησες αυτή τη σχέση όταν ήσουν 20, οπότε είναι η πρώτη σου σχέση που οδηγεί σε γάμο αλλά και μάλλον η πρώτη σου σχέση, έτσι κι αλλιώς. Όχι ότι αυτό είναι κακό (ή καλό) αλλά με προβληματίζει πολύ που παρουσιάζεις τους προβληματισμούς ως τους προβληματισμούς της οικογένειας σου, και όχι ως δικούς σου. Κάθε σχέση έχει κάποια θέματα συμβατότητας, καμία ένωση δεν είναι απολύτως τέλεια. Όλοι μπορούν να τα δουν, αλλά μόνο οι συμμετέχοντες ξέρουν πώς θα τα λύσουν. Στη δική σας περίπτωση είναι παραπάνω από οφθαλμοφανή, και η οικογένεια σου τα βλέπει. Εσύ δεν τα βλέπεις; Έπρεπε να σου τα πουν άλλοι για να προβληματιστείς; Έχετε σκεφτεί πώς θα γίνει η ένωση των δύο οικογενειών; Τα δύο αυτά παιδιά έχουν και μητέρα, υποθέτω. Τι σχέση έχετε μαζί της; Αν και πάλι δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, πού θα γιορτάζετε τα Χριστούγεννα, ποιοι είναι οι καλεσμένοι, και ποιος θα είναι ο δικός σου ρόλος εκείνη την ημέρα;


Η τέλεια σχέση είναι αυτή που όλα αυτά τα ερωτήματα είναι λυμένα με έναν τρόπο που και οι δύο είναι απολύτως ικανοποιημένοι ως προς τη θέση που έχουν σε ένα σπίτι, σε μια οικογένεια, σε ένα σύνολο που αποτελείται από πρώην, παιδιά, φίλους, συναδέλφους και πεθερικά. Ότι περνάνε καλά όταν είναι μόνοι τους, αυτό πρέπει να είναι αυτονόητο για να προχωρήσουν σε πολύ σοβαρές δεσμεύσεις όπως είναι ο γάμος και τα παιδιά. Δεν ξέρω τι εννοείς με τα προβλήματα επικοινωνίας, και δεν ξέρω τι εννοείς όταν λες ότι η σχέση είναι τέλεια, αλλά για να λες και τα δύο ταυτόχρονα, δεν γίνεται να εννοείς αυτά που πρέπει να εννοείς. Επίσης δεν ξέρω πώς να αξιολογήσω ότι δεν αναφέρεις καθόλου την προσωπική σου σχέση με τα παιδιά του. Αυτά τα παιδιά θα είναι η οικογένεια σου. Δεν είναι η σχέση με αυτόν μόνο που έχει σημασία.


Γενικώς, ο γάμος και τα παιδιά δεν είναι σα να «τα έχετε», αλλά μετά από γλέντι. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, και από τον τρόπο που τα γράφεις δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείς. Καλώς συγκατοικείτε, γιατί ίσως έτσι προκύψουν αρκετά θέματα που θα αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις.

__________________
6.


Γεια σου αμπα σε διαβάζω καιρο τωρα και ειπα να ζητήσω και εγω την άποψη σου ειμαστε 4 χρόνια μαζί με το φίλο μου με τον οποίο δόξα το θεό τα πάμε μια χαρά κι όλο λέμε να μείνουμε μαζί αλλά τα οικονομικά μας δε βοηθάνε και από τη μια κι αυτός θέλει να μείνουμε μαζί αλλά χωρίς να γνωρίσει τους γονείς μου από την άλλη οι γονείς μου με πρήζουν πως πρέπει να τον γνωρίσουν Γιατί δεν μπορώ να μείνω με κάποιον που τους είναι άγνωστος ούτε εγώ προσωπικά το θεωρώ απαραίτητο όλο αυτό με τη γνωριμία κ όλο αυτό το επίσημο με τρομάζει λίγο δεν ξέρω έχω μπερδευτεί κάπου στη μέση θέλω και μια άλλη άποψη Πιο αντικειμενική...- Ελενιτσα

Αλήθεια τώρα ρωτάς γιατί οι γονείς σου θέλουν να ξέρουν με ποιον θα μείνεις σε ένα σπίτι;


Θέλουν να ξέρουν γιατί είσαι το παιδί τους. Θέλουν να ξέρουν πού πας να μπλέξεις, για να είναι προετοιμασμένοι σε περίπτωση που πας να μπλέξεις, ή για να είναι ήσυχοι ότι θα είσαι καλά, σε περίπτωση που δουν ότι είσαι καλά, και πολύ καλά κάνουν. Αν εσύ φοβάσαι ότι πίσω από το αυτονόητο κρύβεται η σιγουριά τους ότι αυτόν θα τον παντρευτείς οπότε θα τον κρίνουν ως γαμπρό, αυτό είναι δικό τους θέμα, και δικό σου θέμα να το ξεκαθαρίσεις, αν δεν νιώθεις έτσι. Αν ο φίλος σου δεν θέλει να τους γνωρίσει γιατί δεν θέλει να σκέφτεται γάμους και αγχώνεται, είναι επίσης δικό σου θέμα να του ξεκαθαρίσεις ότι πρόκειται για απλή αναγνωριστική γνωριμία και να μην μεγαλοπιάνεται τόσο.


Αποφάσισε πώς βλέπεις τον φίλο σου και γιατί θέλεις να μείνεις μαζί του. Όταν εσύ ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις, είναι πολύ εύκολο να το εξηγήσεις στους άλλους. Αν δεν ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις, καλύτερα να μην το κάνεις, μέχρι να καταλάβεις.

__________________
7.


Α-μπα μου αγαπημένη,
θέλω να σε ρωτήσω, επιτρέπεται γενικά οι γονείς να ανακατεύονται στη ζωή μας και στη σχέση μας; πχ αν δεν τους αρέσει ο σύντροφος για δικό τους λόγο (γιατί μπορεί να περίμεναν ένα πριγκηπόπουλο και όχι έναν απλό άνθρωπο). και αν επεμβαίνουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τους κόψει κανείς το βήχα; να σταματήσει να τους βλέπει; να συνεχίζει καβγάδες; ποια είναι τα όρια που πρέπει να βάλουμε αν νιώθουμε ότι με τη συμπεριφορά τους πάνω από όλα θίγουν τα παιδιά τους;;

Οι άλλοι, ακόμα και οι γονείς, επιμένουν και επεμβαίνουν εφόσον βλέπουν μια χαραμάδα αμφιβολίας. Αν εσύ είσαι σίγουρη, δεν έχουν πυρομαχικά. Σκέψου πολύ καλά μήπως τους τα δίνεις εσύ, μήπως δίνεις πάσες και μετά ενίστασαι που τις χρησιμοποιούν. Σκέψου το καλά και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, μήπως τους χρησιμοποιείς για να πουν αυτά που δεν τολμάς να πεις εσύ στον εαυτό σου.


Αν είσαι απολύτως σίγουρη ότι είναι εντελώς δικά τους λόγια και δεν έχεις δώσει απολύτως κανένα δικαίωμα, έχεις πέσει στην εξαιρετική περίπτωση των απολύτως παρεμβατικών γονέων χωρίς απολύτως κανέναν λόγο. Τότε είσαι πολύ άτυχη και χρειάζονται δραστικά και επίπονα μέτρα, δυστυχώς και για τις δύο πλευρές. Πρέπει να τους εξηγήσεις ότι αν σε θέλουν στη ζωή τους, πρέπει να δεχτούν και τη σχέση σου, και σε επανάληψη της ερώτησης τρία, οι προειδοποιήσεις έχουν νόημα μόνο αν έχεις στα αλήθεια σκοπό να κάνεις πράξη τα περιοριστικά μέτρα που θα ανακοινώσεις. Αλλιώς χαρίζεις καινούρια πυρομαχικά.

31

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
1. Κορίτσι, δουλεύεις που δουλεύεις και τον βοηθάς, σου κολλάει ένσημα;Βρε κορίτσι μου, τι περιμένεις από αυτή τη σχέση, όπως σου ανέφερε και η αρθρογράφος, η περίοδος του μελιού τελείωσε, η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι και θα είναι αυτή που περιγράφεις. Μία ερώτηση: Τη δέχεσαι ; Αν ναι, μπορείς να ονειρεύεσαι παιδιά και οικογένεια μαζί του. Αν όχι, μπορείς να ονειρεύεσαι παιδιά και οικογένεια ,μαζί του ;
1. Παράτα τον και να δεις οτι θα νιώσει τόοοσο μα τόοοσο όμορφα χωρίς τοξικούς ανθρώπους!!! Βρες δουλειά, μην του λες πολλά πολλά όπως λέει κ η Λένα, κ κάντην γρήγορα!!
Ένα από τα λίγα καλά του να επιστρέφεις από διακοπές είναι ότι έχεις μαζεμένα πολλά Α,μπα να διαβάσεις! (ακόμα γελάω με το "μήπως δουλεύεις στην Ολυμπιακή" απ' τις προάλλες)
#1ΥΠΉΡΧΕ αγαπη, ταιριάζουμε, ΚΑΝΑΜΕ πράγματα μαζί.Δες τι έγραψες.Εσύ το έγραψες.Δυο στα τρία στο παρελθόν.Αφ ης στιγμής δεν τον έχουμε απέναντι να τον ρωτήσουμε γιατί συμπεριφέρεται έτσι,σου επισημαίνω τα εξής:Είστε πολύ θυμωμένοι και οι δυο.Πολλά ζευγάρια δεν ευοδώνουν στην συγκατοίκηση.Εσείς είχατε να αντιμετωπίσετε την συμβίωση,την συνεργασία,την οικονομική δυσπραγία,την έλλειψη κοινωνικής ζωής ,εσύ ,και τον περιορισμό επικοινωνίας με τους δικούς σου,εσύ ξανά.Αυτός,δεν ξέρει,δεν θέλει,δεν μπορεί να συζητήσει και δεν διαπραγματεύεται.Εσύ,έχεις τις επιλογές, φεύγεις, μένεις, υπομένεις ή διαπραγματεύεσαι κάποια πράγματα.Μπορείς;Και γιατί να το κάνεις;Η θεωρείς ότι ευθύνεται και σε ποιό βαθμό,για όλο αυτό;Έχει κατά βάθος δίκιο όταν δυσανασχετεί με την έλλειψη δικών σου στόχων,ή οι στόχοι σου δεν είναι αυτοί που θα ήθελε να έχεις;Εσύ γιατί το αναφέρεις;Να ξέρεις ότι αυτά που λέει,όταν τα λέει,τα εννοεί,όπως ολοι, ανεξαιρέτως.Η φυγή είναι η εύκολη και η μόνη(;) λυση πλέον.Να το κάνεις,αν δεν μπορείς και δεν θες να κάνεις κάτι άλλο,ν αναλάβεις την ευθύνη στο βαθμό που σου αναλογεί γι αυτήν την κατάσταση.Απλά να έχεις υπ όψιν σου ότι κινδυνεύεις να δεις το ίδιο σενάριο ν αναπαράγεται με τον επόμενο,αν δεν κατανοήσεις πώς δημιουργήθηκε αυτό.Η κατάσταση που ζεις τώρα,έχει κάποια αναλογικότητα με παρελθοντική. Υπάρχουν και πολλά άλλα που θα μπορούσα να σου γράψω,αλλά θα ήταν σκόπιμο να έδινες περισσότερα στοιχεία.Εμφανίζεσαι ως θύμα,και προσωπικά,από αυτά που γράφεις,διατηρώ επιφυλάξεις. Παρ όλα αυτά, φρόντισε να απεμπλακείς με κάποιο τρόπο από αυτήν την μέγγενη.Το εντυπωσιακό είναι ότι δημιουργήθηκε από σένα.
#5 Η τέλεια σχέση πώς ορίζεται σύμφωνα με εσένα;Όχι πάντως με την τέλεια επικοινωνία,γιατί απ αυτό που γράφεις δεν υπάρχει .Άρα μιλάμε για φυσική έλξη.Ο ιδανικός συνδυασμός για μελλοντικό πρόβλημα.Το διαισθάνεσαι;Τα παιδιά του θα μπορούσαν να είναι αιτία τριβών,αν δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε.Η μεγάλη διαφορά ηλικίας παραπέμπει σε δική σου προβληματική πατρική φιγούρα.Αν δεν μπορούσες να συνεννοηθείς με τον μπαμπά ή γενικώς τους γονείς,έχουμε μείζον επαναλαμβανόμενο θέμα.Μια έντονη φυσική έλξη δεν είναι ποτέ τόσο αθώα όσο φαίνεται.
7 Να τους καταστήσεις σαφές ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει το δικό τους και ότι αν επιμείνουν θα μειώσεις την επικοινωνία.Έχουν μάθει να κάνουν κουμάντο μάλλον.
#2 Καμία απο αυτές δεν ερωτεύεται.Ερωτεύεται την κατάσταση που δημιουργείται και τον ντόρο γύρω από αυτήν. Αμφιβάλλω αν ξέρει τι του γίνεται.Οι άνθρωποι έχουν την τάση να διαφυλαττουν την προσωπική τους ζωή,ως εξαιρετικά πολύτιμη,όχι να την υπερεκθέτουν.Για ποιό λόγο να το κάνουν εξάλλου;Για να γίνουν μέσω αυτής το επίκεντρο όλων;Πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει ο φίλος σου .
@6Καλή μου, 4 χρόνια είστε μαζί, όχι 4 μήνες, επομένως είναι απόλυτα λογικό οι γονείς σου να θέλουν να τον γνωρίσουν. Πρόσεξε: να τον γνωρίσουν, όχι να τον βαφτίσουν γαμπρό! Νομίζω ότι επιβάλλεται να τους ξεκαθαρίσεις ότι άλλο το ’να άλλο τ’ άλλο και να επιμείνεις σε αυτό χωρίς να αφήσεις ανοιχτά παραθυράκια. Και το ίδιο να ξεκαθαρίσεις και με το σύντροφό σου για να μην ‘ζορίζεται’ γιατί-κακά τα ψέμματα- στην Ελλαδίτσα μας η γνωριμία με τους γονείς είναι συνυφασμένη με το γάμο.Έχω την αίσθηση ότι αν το χειριστείς σωστά, δεν θα υπάρχει πρόβλημα-τουλάχιστον όχι μέγα.
@1 Σε πάρα πολλά σημεία ένιωσα ότι θα μπορούσα να έχω γράψει εγώ αυτό το γράμμα.«Τι με κρατάει πίσω στο να πάρω κάποια απόφαση?» Αυτήν ακριβώς την ερώτηση έκανα την 1η φορά που πήγα στην ψυχολόγο πριν 2 χρόνια. Πρέπει να βρεις την απάντηση, με τη βοήθεια ειδικού αν είναι απαραίτητο, για να μπορέσεις να προχωρήσεις στη ζωή σου. Ίσως είναι χαμηλή αυτοεκτίμηση, ίσως είναι ο φόβος για το άγνωστο -ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα- ο φόβος να αφήσεις κάτι γνώριμο, όσο ανεπαρκές κι αν είναι αυτό. Ίσως οι ‘πρακτικότητες’ του να μείνεις μόνος, πχ να γυρνάς σπίτι από τη δουλειά και να ξέρεις ότι κανείς δεν θα είναι εκεί να σε περιμένει ή να τον περιμένεις. Ίσως όλα αυτά μαζί ή/και άλλα περισσότερα που πρέπει να τα ανακαλύψεις για να μην βαραίνεις άλλο τη ζωή σου. Είναι κρίμα, είσαι πολύ νέα και δεν σου αξίζει να ζεις μια ζωή που δεν σου ταιριάζει. (Αν αναρωτιέσαι για μένα, κοιτώντας πίσω τη ζωή μου, εύχομαι στα 35 μου να είχα ψαχτεί να βρω τις απαντήσεις μου. Ποτέ δεν είναι αργά όμως και νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο…)
#6 Είναι πολύ περίεργο που σε 4 χρόνια σχέσης δεν έχει γνωρίσει τους γονείς σου με κάποιο τρόπο. Εκτός κι αν μένετε σε άλλη πόλη από αυτούς. Αυτό όμως που στην Ελλάδα έτσι και γίνει γνωριμία με γονείς κάποιοι -ες νομίζουν πως είναι υπόσχεση γάμου Έχουμε και γονείς, δεν φυτρώσαμε.
ετοια θεματα λυνονται οταν οι ανθρωποι ειναι ξεκαθαροι.μηπως ομως η φιλη μας δεν θελει να πει σε συντροφο και γονεις οτι δεν προκειται περι γαμου,γιατι κατα βαθος εκει θελει να πανε τα πραγματα απλα δεν το λεει ακομα για να μην τρομαξει τον συντροφο της που απο οτι φαινεται δεν του αρεσει καθολου η ιδεα του γαμου?
#1 Κι εκεί που έχεις έρθει ακριβώς εκεί που θέλει, σε πλήρη εξάρτηση, παίζει και το τελευταίο χαρτί για να σε χειρίζεται. Δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είσαστε μαζί ή όχι. Μάλλον είναι καιρός να του δώσεις να καταλάβει πως αυτό δεν είναι αποκλειστικά δική του απόφαση. Προσπάθησε να γίνεις ανεξάρτητη, βρες δουλειά και μην τον ενημερώνεις για κάθε σου κίνηση.
@2Νομίζω ότι περιγράφεις έναν άνθρωπο ο οποίος δεν είναι ‘σε επαφή’ με τα συναισθήματά του. Δλδ δεν γνωρίζει τι ακριβώς νιώθει και σε τι ένταση/βάθος κάθε φορά. Έναν άνθρωπο που αρνείται να διαχειριστεί τις συναισθηματικές δυσκολίες ενός χωρισμού και, αντίθετα, αγωνιωδώς αναζητά τη συναισθηματική ασφάλεια μιας γρήγορης σχέσης. Είναι προφανές ότι αναζητά μόνο επιβεβαίωση από τη σχέση του και λειτουργεί για να ωφελήσει αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό του. Δεν τον ενδιαφέρει η ουσιαστική επικοινωνία και το αληθινό συναισθηματικό δέσιμο με ένα σύντροφο αρκεί να είναι σε σχέση ώστε να επιβεβαιώνεται και να νιώθει καλά. Άνθρωπος με πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν έχει καθόλου καλή εικόνα για τον εαυτό του τον οποίο αξιολογεί θετικά μόνο όταν βρίσκεται μέσα σε μια σχέση-όταν είναι μόνος νιώθει ότι δεν έχει αξία. Και βεβαίως είναι αυτονόητο ότι ΟΧΙ, δεν είναι έρωτας όλο αυτό.
#5# η κοπελα δε λεει οτι εχει την τελεια σχεση.Λεει,ναι μεν εχουμε προβληματα στην επικοινωνια,αλλα μηπως υπαρχει και η τελεια σχεση;Σα να θεωρει φυσιολογικο οτι υπαρχουν καποια προβληματα,αφου ολοι εχουν,δεν υπαρχει η τελεια,ιδανικη σχεση
#4 εσύ γιατί θέλεις να μετακομίσεις; Αφού ζείτε μαζί, συνεχίστε έτσι και αν θέλεις νοίκιασε το σπίτι σου για να έχεις κ έξτρα εισόδημα. Μην αφήνεις πέτρες και τούβλα να κάνουν κουμάντο στη ζωή σου. Είναι ένα πολύ ωραίο δώρο το σπίτι αλλά ίσως μπορείς να πας αργότερα.
μηπως υπαρχει η περιπτωση το δωρο να συνοδευεται με την απαιτηση η εστω επιθυμια του μπαμπα να μενει εκει ωστε να την εχει υπο καποιο ελεγχο αν το νεο σπιτι ειναι κοντα στο σπιτι του μπαμπα?
Όχι καμία σχέση.Ξερει ότι είμαι γκέι και αν και δεν μπορεί να το κατανοήσει, σκέφτηκε σαν γονιός να μου εξασφαλίσει μία στέγη. βέβαια εν μέρει λανθασμένα νομίζοντας ότι ο δρόμος του γκέι είναι μοναχικός.
Προφανώς υπάρχουν παραπάνω λόγοι! Ουσιαστικά εάν τα βάλεις κάτω δεν έχεις έξτρα εισόδημα. Το σπίτι στο ενοίκιο είναι πολύ πιο ακριβό σε όλα του τα έξοδα. Και άλλα διαδικαστικά που δεν μπορώ να αναφέρω. Το είχα γράψει έχοντας θυμό. Ή σχέση μου είναι πολύ σημαντική οπότε μπήκα στην θέση της και περιμένω όταν θα είναι έτοιμη.κατι όμορφο δεν χρειάζεται να γίνει αιτία να χαλιεται και εκείνη κι εγώ.
@5Αγαπητή Μαρία, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο κάπως ‘στεγνός’ τρόπος που παρουσίασες την κατάσταση αποφεύγοντας κάθε αναφορά στα συναισθήματά σου.Λες ότι συγκατοικείτε 1 χρόνο με το σύντροφό σου ο οποίος έχει την επιμέλεια των παιδιών του. Άρα, αν κατάλαβα καλά, αυτό σημαίνει ότι μένετε και οι 4 μαζί στο ίδιο σπίτι. Δεν γράφεις όμως τίποτα για το πώς βιώνεις εσύ αυτή τη συγκατοίκηση και αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση (πχ. πως τα πας με τα παιδιά του, πως νιώθεις με τα πρακτικά ζητήματα της απαιτητικής καθημερινότητας με 2 παιδιά όπως μαγειρέματα-σιδερώματα-συγυρίσματα-διαβάσματα-επίλυση συγκρούσεων κλπ.), πως νιώθεις εσύ μέσα σε ένα νέο ρόλο-το ρόλο της μαμάς αν αυτό νιώθεις, αν η σχέση με το σύντροφό σου έχει μετεξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό μέσα από αυτή τη συγκατοίκηση και πως το βιώνεις όλο αυτό κ.ά. Αναφέρεσαι γενικά σε ‘προβλήματα επικοινωνίας’ με το σύντροφό σου χωρίς όμως να δίνεις περισσότερες πληροφ. ώστε να καταλάβουμε που/πως διαφωνείτε/συγκρούεστε κλπ. Επίσης δεν αναφέρεις τα συναισθήματά σου απέναντι στο σύντροφό σου. Είσαι ερωτευμένη μαζί του; Νιώθεις ότι είναι ‘ο άνθρωπός σου’, είσαι διατεθειμένη να διαχειριστείς και να ξεπεράσεις τις δύσκολες καταστάσεις (που αναπόφευκτα επιφέρει ει η οικογενειακή συγκατοίκηση με τα 2 παιδιά του) για χάρη του και για χάρη της σχέσης σας; Γιατί χωρίζατε και τα ξαναφτιάχνατε; Παίζετε κάποιου είδους ‘παιχνίδια εξουσίας’;Αντίθετα επικεντρώνεσαι αποκλειστικά στο τι σου λέει η οικογένειά σου γι’ αυτόν σαν να περιμένεις από εκείνους να σου πουν τι πρέπει να κάνεις/νιώσεις. Οι δικοί σου, καλώς ή κακώς, έχουν τη δική τους άποψη σχετικά με τη διαφορά ηλικίας και το θέμα των παιδιών του. Εσύ που είσαι σε όλο αυτό; Τι πιστεύεις; Η ηλικία είναι τροχοπέδη για τη σχέση σας ή όχι; Τα παιδιά του είναι ‘εμπόδιο’ για εσάς, ευλογία ή κάτι άλλο ίσως; Υπάρχουν εμπόδια στη σχέση σας; Αν ναι, ποια είναι αυτά και φροντίζετε και οι 2 μαζί να τα ξεπερνάτε ή όχι; Πιστεύω ότι προτού πάρεις την πολύ σημαντική απόφαση να προχωρήσεις σε γάμο μαζί του, οφείλεις να απαντήσεις σε πολύ σημαντικά ερωτήματα. ΕΣΥ, κανείς άλλος δεν μπορεί και δεν πρέπει να σε κατευθύνει. (Προς Λένα: Δεν ισχυρίζεται ότι έχει τέλεια σχέση. Αναρρωτιέται. "Υπάρχει τέλεια σχέση;". Έχει ερωτηματικό στο τέλος. :) :) :)
#6 Ρε κοπέλα μου, έχεις 4 χρόνια σχέση με κάποιον και πας να συζήσεις μαζί του και δεν θεωρεί κανείς απ' τους δυο σας απαραίτητο το να γνωρίσει τους γονείς σου; Δικαιολογημένα σε πρήζουν. Δεν το κάνουν, επειδή θέλουν να ανακατεύονται στη ζωή σου. Το κάνουν, επειδή ενδιαφέρονται γαι εσένα.
#5 Δε νομίζω ότι θα μπορέσει να προχωρήσει παραπέρα με επιτυχία αυτή η σχέση, αν υπάρχουν προβλήματα επικοινωνίας. Δεν είναι το θέμα ότι δεν υπάρχει τέλεια σχέση, αλλά το ότι έχετε προβλήματα στο να μπορείτε επικοινωνείτε. Επίσης με το να προχωρήσεις θα πρέπει να αποδεχτείς και το ότι θα έχεις μαζί του την επιμέλεια των δύο αυτών παιδιών. Είσαι έτοιμη να αναλάβεις τη φροντίδα τους; Τα παιδιά πώς σε βλέπουν; Προφανώς και θα είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες μετά το γάμο και με δύο παιδιά, καθώς τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα επικοινωνίας θα ενταθούν.