Στο σημερινό «Α μπα»: ούτε μεγάλο, ούτε μικρό

Στο σημερινό «Α μπα»: ούτε μεγάλο, ούτε μικρό Facebook Twitter
63

 

__________________
1.


Καλησπέρα Λένα,
Σου γράφω επειδή με απασχολεί καιρό ένα ζήτημα και δεν νομίζω να μπορώ να το αποφεύγω πολύ καιρό ακόμη. Είμαι 23 χρονών και είμαι 2 χρόνια με το αγόρι μου που είναι 37. Πριν από εμένα έβγαινε με πολλές κοπέλες χωρίς να καταλήγει σε σχέση και από ότι μου έχει πει δεν έχει κάνει σχέση που να ξεπερνάει τα 3 χρονια. Γενικά πρόκειται για έναν πολύ ανοιχτό άνθρωπο και λόγω δουλειάς έρχεται σε επαφη καθημερινά με πολλές κοπέλες. Εμένα το τελευταίο 2μηνο με έχει πιάσει μια πολύ μεγάλη ανασφάλεια γιατί πιστεύω οτι δεν έχει κόψει τη συνήθεια να μιλάει με άλλες κοπέλες. Έψαξα το facebook του δυστυχώς και είδα οτι μιλάει και με κοπέλες αλλά ποτέ δεν ξεπερνάει κάποιο όριο .. και δεν πιστεύω οτι με έχει απατήσει. Το έχουμε συζητήσει και μου είπε οτι γνωρίζει ποια είναι τα όρια και οτι άμα ήθελε να τα ξεπεράσει πρώτον θα το καταλάβαινα( γιατί γενικά είμαστε πολύ καλά μαζί ) και δεύτερον δεν θα ήταν σε σχέση. Ωστόσο εξακολουθεί να με στεναχωρεί πάρα πολύ το γεγονός οτι νιώθει την ανάγκη να μιλήσει σε άλλες κοπέλες που δεν είναι καλές του φίλες ή γενικά που σκέφτεται άλλες κοπέλες στο άκυρο και θα τους στείλει να δει τι κάνουν. Δεν ξέρω αν το θέμα το έχω κυρίως εγω, αν φταίει η διαφορά ηλικίας και άρα η διαφορά στις εμπειρίες μας και στα άτομα που ξέρουμε ή αν και σε εσένα δεν φαίνεται ωραίο. Απλά έχω φτάσει σε ένα σημείο που δεν μπορώ να απολαύσω τη σχέση μου , στεναχωριέμαι με το παραμικρό και γενικά ο,τι και να μας συμβεί πλέον το παίρνω κατάκαρδα και το σχετίζω με αυτό. Νιώθω οτι άμα γίνει κάτι πίσω από την πλάτη μου και το μάθω αργότερα θα πληγωθώ πολύ που έδινα πράγματα σε έναν άνθρωπο που δεν τα εκτιμούσε... σαν να με κοροιδεύει. Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω την άποψη σου . Σε ευχαριστώ πολύ.

Το διάβασα και το ξαναδιάβασα και δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς όταν λες «μιλάει με κοπέλες». Τελικά νομίζω ότι εννοείς ακριβώς αυτό, με την απολύτως κυριολεκτική έννοια: ότι μιλάει με κοπέλες.

 

Το να μιλάει με κοπέλες δεν είναι μια συνήθεια που πρέπει να κόβει όταν τα φτιάχνει με μια κοπέλα. Μιλάει με κοπέλες γιατί οι κοπέλες είναι το 50% του ανθρώπινου πληθυσμού. Αν θεωρείς φυσιολογικό να αποκλειστεί από τους μισούς ανθρώπους της γης για να μη φοβάσαι εσύ ότι θα σε απατήσει, τότε έχεις για φυσιολογικό κάτι πολύ παράλογο, που βέβαια ισχύει και για σένα. Δεν είναι αυτονόητο ότι θα σταματήσεις να μιλάς με όλους τους άντρες της γης επειδή είσαι σε σχέση. Δεν είναι ασέβεια προς εσένα να αναζητά την παρέα άλλων ανθρώπων. Είναι σημαντικό να αρχίσεις να καταλαβαίνεις ότι δεν γίνεται να καλύπτεις κάποιον άνθρωπο τόσο ολοκληρωτικά ώστε να μην θέλει άλλες ανθρώπινες επαφές, και αυτό είναι πολύ ευχάριστο, γιατί σου αφαιρεί ευθύνες και άγχη. Αν κάποιος ποτέ απομακρυνθεί από όλους για να προσκολληθεί σε σένα, να ξέρεις ότι βρίσκεσαι σε μια πολύ νοσηρή σχέση.


Επειδή αυτά τώρα τα ακούς βερεσέ και αυτό που σε νοιάζει είναι αν αυτός ο έμπειρος άντρας θα μείνει πιστός: οι άνθρωποι δεν μένουν πιστοί επειδή αποκλείουν την επαφή με το αντίθετο φύλο. Οι άνθρωποι μένουν πιστοί επειδή το θέλουν, και το κάνουν για τον εαυτό τους. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις, να πεις ή να απαιτήσεις για να ελέγξεις έναν άλλον άνθρωπο, και δεν υπάρχει καμία εγγύηση για καμία σχέση. Μπορεί να σε απατήσει χωρίς να πάρεις τίποτα είδηση.


Αν, πίσω από όλα αυτά κρύβεται η σκέψη «τι κάνει αυτός με μένα, που είμαι τόσο πιο μικρή, μήπως δεν είμαι αρκετή γι'αυτόν και το καταλάβει μιλώντας με άλλες», την απάντηση θα την βρεις μόνη σου σε κάποια χρόνια.

__________________
2.


Αγαπημένη γεια σου! Γεια και σε όλους τους αναγνώστες. Έχω και γω ένα προβληματάκι το οποίο εδώ και πολύ καιρό με παιδεύει και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Οι από πάνω μου, κοντεύουν να με τρελάνουν.Το σπίτι μου είναι ένα πανέμορφο σπιτάκι που το χω φτιαξει μεσα με μερακι και χαρα, με υπέροχη θέα, τα λεφτα που δινω ειναι καλά και ο σπιτονοικοκυρης είναι ενας πολύ καλός άνθρωπος. Το μπαλκόνι μου όμως δεν έχει τέντα γιατί δύο φορές που βάλανε (πριν έρθω εγώ) την πήρε ο αέρας μου είπαν και δεν έχουν τώρα χρήματα για να βάλουν σταθερή.. Αρα είναι εκτεθειμένο στους από πάνω (που σημειωνω ειναι δικο τους το σπιτι, δεν μενουν σε ενοίκιο) . Επισης το μπαλκόνι τους είναι πιο μέσα απ το δικο μου, με αποτέλεσμα πολύ εύκολα να πέφτουν όλα από πάνω σε μένα. Το κακό είναι ότι έχουν ένα σκύλο (πολύ καλό σκύλο ) που δεν τον προσέχουν όσο θα πρεπε.. Τέλος πάντων ενα θέμα μου είναι πως μαζι με την τρομερή φασαρία, τα ουρλιαχτά και τους καυγάδες και την επίμονη αρχικά προσπάθεια τους να γίνουμε φίλοι, να χτυπάνε κουδούνια περίεργες ωρες και να δείχνουν απίστευτη αδιακρισία, πραγμα το οποιο εκοψα μαχαιρι, ρίχνουν και όλες τις τρίχες κάτω σε μένα.. Χτενιζουν το σκύλο στο μπαλκόνι και μετα ρίχνουν με το λάστιχο νερο και πέφτει οοοολο πάνω σε μένα σαν να βρέχει. Αυτό σχεδόν καθε μέρα. Οταν της είπα μια φορά να βρούμε μια λύση μου πε τι ν κάνουμε είσαι ατυχή θα φας και λίγο σκατο δε γίνεται.. τη δευτερη που της ξανα μιλησα μου είπε οτι είμαι υπερβολική κ να μην την ξανα ενοχλησω! Να βαλω τέντα αν θέλω. Εν τω μεταξύ έχω το πλυντήριο έξω στο μπαλκόνι (υπάρχει κάτι σαν αποθηκακι) και μου πέταξαν δύο φορες κόπρανα σε σακούλα εκει ενώ ξέρουν ότι έχω τα ρούχα εκει. Μια μέρα καθόμουν έξω και ο πιτσιρικάς πέταξε σκούπα, μια άλλη φαρασι, αλλη γύρισα σπίτι Κ βρήκα κουτι από μπισκότα και ειχαν φτύσει μασημένα τα μπισκότα. Έχω ρούχα απλωμένα και δε τους νοιάζει καθόλου αφού είναι έτσι ή κατάσταση να βρούμε μια λύση παρά γελανε απ ότι έχω καταλάβει μαζί μου.. :( Όταν τους πήρε ο σπιτονοικοκυρης μου για να μιλήσουν, (επειδη ακούγονται όλα) άκουσα τη γυναίκα να ουρλιάζει και να του λέει πως θα μου κάνει μήνυση γιατί θέλω να κάνω κακό στα παιδιά της!!!;;;; Ο σπιτονοικοκυρης μου πανικοβληθηκε μου λεει ειναι τρελη κάνε υπομονή...χθες μου πέταξε ο πιτσιρίκος, ενώ καθάριζα, βρώμικο ξεσκονοπανο και ειρωνικά μου ζητησε συγνώμη και αν μπορω να του το ξαναπεταξω. Δεν ξερω τι αλλο να κανω. Είναι αρκετά επιθετικοί και δεν θέλω να το τραβάω! Όταν στο σπίτι σου το ίδιο νιώθεις απροστάτευτος είναι περίεργο.. Δεν μπορείς να αδειασεις έστω για λίγο απ τις εντάσεις της ημέρας :( θα μπορούσα πιστεύεις να κάνω κάτι πιο αποτελεσματικό χωρίς να υπάρξουν εντάσεις; Ο σπιτονοικυρης μου μου λέει είναι τρελή, δε θέλω να μπλέξω.. Στο σύντροφό μου, που προσπάθησε και αυτός να της μιλήσει, του είπε ότι δεν εχει καμία δουλειά να ανακατεύεται αφου δεν είμαστε παντρεμένοι...;; Μετα ο σύζυγός της μου έκανε παρατήρηση. Αχ είναι κρίμα να φύγω, το αγαπώ τόσο πολύ αυτο το σπίτι... πριν ερθουν ηταν ολα τοσο ωραια! Όλοι μου λενε να φυγω :(- Από κάτω

Μια λύση είναι να παντρευτείς τον φίλο σου.


Αστειεύομαι (μήπως όμως;) Δυστυχώς, δυστυχέστατα, δεν μπορώ να βρω λύση. Το πιο δραστικό που μπορώ να σκεφτώ, γιατί εδώ χρειάζονται δραστικές λύσεις, είναι απειλές σε άλλο επίπεδο. Ένας δικηγόρος που θα τους πάρει τηλέφωνο και θα τους πει αλαμπουρνέζικα για κανονισμούς πολυκατοικίας και αστικής ευθύνης μιλώντας πολύ γρήγορα και αφήνοντας απειλές για πρόστιμα και δικαστήριο. Είναι νόμιμο να το προτείνω αυτό, ή πάω και μπλέκω τώρα; Αυτό που θέλω να πω είναι ότι εδώ η λογική έχει τελειώσει, και πρέπει να μπεις σε απάτητα μονοπάτια Θράσους. Αλλιώς, μάλλον πρέπει να φύγεις.


Το μεσοβέζικο που μπορείς να κάνεις είναι να απαιτήσεις γερή τέντα από τον νοικοκύρη (τι θα πει την πήρε ο αέρας; Φυσάει άλλος αέρας εκεί από την υπόλοιπη Αθήνα, ή την πόλη που μένεις;) και για να καταλάβει πόσο απαραίτητο είναι, πες του ότι αν δεν λυθεί, θα φύγεις, και ο επόμενος θα έχει τα ίδια προβλήματα με την από πάνω.


Παιδιά, πείτε κι εσείς.


__________________
3.


Αγαπητη Λένα,
ο φίλος μου με χωρισε πριν απο ένα μηνα, είχαμε μια μικρή παρεξηγηση μιά μέρα πριν τα γενεθλιά μου, που οδήγηθηκε στο να μη μιλήσουμε την υπόλοιπη ημέρα. Την μέρα των γενεθλίων μου με πήρε τηλέφωνο να μου πεί χρόνια πολλά κτλ και συζητήσαμε λίγο για το περιστατικό που έγινε και τσακωθήκαμε. Τελικά την μεθεπόμενη ημέρα που ξαναμιλήσαμε, χωρίσαμε, πιστεύω περνάει quarter life crises που είναι απολύτως φυσιολογικό (αν και διαφωνεί ο ιδιος). Είναι λίγο ιδιαίτερος ανθρωπος (ειλικρινά σου το λέω εντελώ αντικειμενικά) και δεν ξέρω πως να τον ψυχολογήσω, δεν μπορούσε καν να μου περιγράψει ένα συγκεκριμένο λόγο που ήθελε να χωρίσουμε (ένας από αυτους-δεν ξέρω αν ειναι δικαιολογια) ήταν οτι επειδη τον τελευταίο καιρο είμασταν πιο λιγο μαζί (λόγω του οτι τελειώνω το σχολείο) συνηδητοποίησε (μετά την παρεξήγηση μας) ότι περνά καλύτερα μονος του απότι μαζί μου, χωρίς να σημαίνει ότι δεν περνούσαμε ΟΚ μαζί....προφανώς δεν ήταν τέλεια. Λέει δεν βλέπει μέλλον μαζί μου γιαυτο δεν θέλει να προσπαθήσει καν Είμαι η πρώτη του σχέση, είμασταν μαζί τριάμιση χρόνια. Ποναω απίστευτα δεν ξέρω τί να κάνω, έχω ελπίδες ότι θα τα ξαναβρούμε και το θέλω πολύ πιστεύεις ότι με τον χρόνο θα αλλάξει κάτι απο την πλευρά του. Ήταν πάντα πολύ ειλικρινης μαζι μου και οσο παράξενο και αν ακουγεται με χώρισε με πολυ ευγενικο τροπο. Τον αγαπώ, ξέρω οτι καποιοι ειδικοί προτείνουν μετά τον χωρισμο να μη μιλάει το ζευγάρι για περίπου ένα μήνα...μιλάμε σχεδόν καθημερινά αν και αυτός ψυχραίνει...βρεθήκαμε κάποιες φορές, μόνοι και με φίλους. Οι φιλοι λενε οτι δεν καταλαβαινουν διαφορά, φαίνεται σαν να ημαστε μαζι, με αγγίζει κανει αστειακια (δεν με αγγιζει ερωτικα) και δεν δισταζει να πει οτι είμαι η πρων του...έπαθα σοκ οταν με χωρισε...ξαναειχαμε καυγαδες αλλα τους λυναμε και βγαιναμε πιο δυνατοι... τον αγαπω και τον θέλω πισω
γιατι δεν θέλει να προσπαθησει καν? (δεν ηταν ποτε τυπος που σκεφτοταν μακροχρονια) τι σημαινει δεν βλεπει μελλον μαζι μου (μου φαινετε δικαιολογια)
εγω που τον θελω πισω τι μπορω να κανω? τον αγαπω και τον πεθημω αφανταστα, πιστευω οτι επειδη εκανε τοσο overthinking εκεινες τις μερεσ χαθηκε μια ομορφη σχεση... πως μπορω να τον προσεγγισω/φερω πισω? πιστευω αυτος είναι χαρουμενος που ειναι μονος ελπιζω ομω να συνηδητοποιησει το λαθος του
πιστευω οτι οι αντρες μετανιωνουν για την σχεση πιο μετα αποτι οι γυναικες...ποια η γνωμη σου? οι υπολοιπες ερωτησεις:
γιατι δεν θέλει να προσπαθησει καν?
εγω που τον θελω πισω τι μπορω να κανω?πως μπορω να τον προσεγγισω/φερω πισω?
λυπάμαι πολυ αν είναι πολλές οι ερωτησεις, πρώτη φορα σου γραφω....ευχαριστω πολυ
ΥΓ: είναι 26 είμαι 22...


Αχ, αχ.


Αχ, αυτά τα κορίτσια, που όταν ο άλλος δεν θέλει αντιδρούν σα να έκανε κάποιο λάθος και είναι στο χέρι τους να του το υποδείξουν. Αχ, τα κορίτσια που πιστεύουν ότι «χάθηκε κάτι ωραίο» επειδή άρεσε σε αυτές.


Τίποτα δεν έκανε overthinking. Σου είπε πολύ συγκεκριμένους λόγους που δεν θέλει άλλο, και είναι εντυπωσιακό πόσο ειλικρινής και σαφής είναι. Σε πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερος άνθρωπος γιατί καταλαβαίνει ακριβώς τι αισθάνεται, και μάλιστα μπορεί και να το περιγράψει με απλά λόγια. Θα προσπαθήσω να σου τα πω κι εγώ, με ακόμη απλούστερα: του αρέσεις, αλλά δεν λαχταράει να σε δει, κι αφού δεν λαχταράει, προτιμάει να είναι μόνος του (δυστυχώς ναι, για να βρει μια που θα λαχταράει).


Όταν οι άλλοι δεν μας θέλουν όπως τους θέλουμε εμείς, δεν είναι ότι έχουν κάνει κάποιο λάθος. Ξέρω πόσο απίστευτο σου φαίνεται (ξέρω, όπως όλοι μας ξέρουμε) αλλά είναι αρκετά απλό. Οι άλλοι έχουν άλλες προτιμήσεις, άλλες προσδοκίες, άλλα βιώματα και άλλα κολλήματα. Είναι σα να απορείς που βλέπεις το ίδιο σύννεφο με κάποιον, κι εσύ βλέπεις ένα παπούτσι, και αυτός ένα μοτοσακό. Δεν είναι ο ένας σωστός και ο άλλος λάθος. Είναι δυο διαφορετικοί άνθρωποι.


Εσύ που τον θέλεις πίσω δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Θα το καταπιείς όπως καταπίνονται οι χυλόπιτες από απαρχής κόσμου. Με τον καιρό.


__________________
4.

Γινεται να έχεις εμπιστοσύνη στον άντρα σου ενώ ξερεις οτι δουλεύει κάθε σκ με μια κοπέλα που κατι παιζόταν?- Mary


Γίνεται.


__________________
5.


Σου εχω στειλει δυο φορες και ή που χαθηκαν ή που θεωρεις ασημαντα τα ερωτηματα μου και εγω μαλλον δεν βλεπω το γεγονος οτι ειναι.. ας ξαναπροσπαθησω λοιπον..εχω χωρισει με το αγορι μου,τα χαμε δυο χρονια.. στα 23 μας κ οι δυο.ο κυριος λογος χωρισμου:η φθορα των καθε μια βδομαδα τσακωμων..να περνανε 6 ωρες να προσπαθησουμε να βρεθουμε στην μεση καθως οι οπτικες μας ηταν η μια βορρα η αλλη νοτο, να κλαιμε καθε φορα και γενικα πραγματα που καταληγουν στο οτι ειχε (κυριως αυτος αλλα κ εμενα δε με λες τερας ψυχραιμιας) θεμα με την διαχειριση του θυμου.. και οκ τα συζητησαμε,τα ψυχολογησαμε,καλη επαφη εχουμε..το θεμα μου ειναι οτι παρατηρησα οτι γυρω μου εχω αντρικες φιγουρες που εχουν αυτο το συγκεκριμενο κοινο στοιχειο συμπεριφορας!ο πατερας μου,ο εργοδοτης μου,το παιδι που βγαινω τωρα.. και απορω?! Ειναι κατι που πηγαζει απο οικογενεια,απο εμενα υποσυνειδητα ή απλα πρεπει να δεχτω οτι εφοσον με ελκουν δυναμικα με εκρηκτικη προσωπικοτητα ατομα η οξυθυμια και η εγωκεντρικοτητα πανε πακετο?! ( για να εχεις μια εικονα γ μενα..ειμαι ειλικρινης σε βαθμο που ισως ο αλλος να νιωθει ανασφαλεια,δε ζηλευω το θεωρω ανουσιο,ειμαι σε εκνευριστικο βαθμο ατομο επιχειρηματων.. και αναλυτικη και ειρωνικη,το τελευταιο ειναι το μονο που θεωρω οτι ναι οκ μπορει να προκαλεσει εκνευρισμο σε καποιον οταν διαφωνουμε).... ελπιζω να λαβω απαντηση..

Δεν ξέρω γιατί δεν απάντησα στις προηγούμενες, αλλά ξέρω γιατί δεν θα απαντούσα ούτε σε αυτή, αν δεν παραπονιόσουν.

 

Επειδή μου ζητάς να σε ψυχαναλύσω ολοκληρωτικά για τη συνολική σου συμπεριφορά στη ζωή σου μέσα από μια παράγραφο.


Πέρα του ότι δεν είμαι ψυχολόγος, όταν ζητάς συνολική αξιολόγηση της συμπεριφοράς σου από πέντε κουβέντες, δεν ζητάς ψυχολόγο, Μαντείο χρειάζεσαι. Αυτά που ρωτάς θέλουν κανένα εξάμηνο σε συνεδρίες (τυχαίο το εξάμηνο, πάντως δεν θα είναι στο πρώτο σαραπεντάλεπτο). Έχω πει ότι δεν θα το ξανακάνω, αλλά να που το ξανακάνω, γιατί όπως φαίνεται, υποκύπτω. Όταν αναρωτιόμαστε για μια συμπεριφορά που μας προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητα μας και με τους άλλους, και δεν ξέρουμε από πού προκύπτει, πάμε σε ψυχολόγο. Δεν υπάρχει άλλη λύση, όπως δεν υπάρχει άλλη λύση από τον οδοντίατρο όταν χρειαζόμαστε σφράγισμα.


Ως μη ψυχολόγος θέλω να παρατηρήσω μόνο ότι έχεις ταυτίσει τον θυμό και με τον δυναμισμό. Πολύ κακώς. Επιθετικότητα και άγουρα συναισθήματα είναι.

__________________
6.


Αγαπητή α,μπα!
Ειμαι μικρή! ειμαι 21 και δειχνω 15 με 18 (συμφωνα με τον κοσμο).Θεωρούμαι εξωτερικά μία μόνιμη έφηβη(συμπεριλαμβανομένου και ενα baby face πακέτο).Ειμαι 1.60 και 45 κιλα...εχω κανει εξετάσεις για ολα και θεωρουμαι υγειέστατη και τρώω οτι θέλω,όσο θέλω χωρίς να παίρνω! Γενικα νιώθω εμφανίσιμη, δεν με θεωρώ ασχημη και έχω μια δόση αυτοπεποίθησης...και έχω δουλεψει σαν σερβιτόρα, μπαρ, ρουχα, λαντζα και επισης δεν με σταμάτησε αυτο ερωτικά! Γενικά εως τώρα προσπαθώ να παλέψω την ζωή μου κι ας δείχνω τόσο μικρή!Ολοι νομίζουν οτι το να μικροδείχνεις ειναι υπερ μου και ότι είναι καλο...αλλά όσες περισσότερες επιτυχίες μπορεί να είχα στη ζωή μου, είχα αλλες τόσες αποτυχίες λόγο του οτι μικροδείχνω. Υπάρχουν στιγμές που μπορεί να νιώθω ομορφα με τον εαυτό μου...υπάρχουν ομως και οι άλλες στιγμές που θα σταθώ διπλα σε μια εύσωμη έστω στο ύψος μου κοπέλα με εντελώς γυναικείο ανάστημα και εκεί είναι που νιώθω μηδενικό! οι εργοδότες συνήθως όταν με βλέπουν αμφιβάλλουν για τις προυπηρεσίες μου και τις ικανοτητές μου γιατι ''δεν εμπνέω εμπιστοσύνη''. Το ότι μικροδείχνω είναι μόνο υπέρ και ευχάριστο για την παρέα μου που με θαυμάζει και για τα άτομα που με γνωρίζουν για πρώτη φορά...! δεν μου χρησιμεύει έξω στην κοινωνία και νιωθω χάλια που πρέπει να προσπαθήσω διπλά για κάτι που θέλω να το αποκτήσω ενώ άλλες κοπέλες το έχουν πιο εύκολα...ειτε δουλειά είτε κατακτήσεις! Εχω βάλλει στόχο τα επόμενα 2 χρόνια να περάσω σε κάποια σχολή μέσω των πανελληνίων...μόνο με τις σπουδές θα νιώσω ότι μπορεί να αποκτήσω κάποια κοινωνική αξία και γενικά σεβασμό! εσύ τι λες??- Miss pocket size


Αν δείχνεις έξι ή εφτά χρόνια μικρότερη έχει σημασία όταν είσαι 21 αλλά έχει πολύ λιγότερη όταν είσαι 35, και όσο μεγαλώνεις θα έχει όλο και λιγότερη, μέχρι που αυτό το θέμα θα εξαφανιστεί. Ως προς αυτό, χρειάζεται υπομονή, και να είσαι προετοιμασμένη για την απογοήτευση σου όταν ο κόσμος σταματήσει να σου λέει πόσο μικροδείχνεις. Θα συμβαδίσει με την έκπληξή σου όταν θα δεις ότι όταν τρως, θα παχαίνεις. Ως προς το ύψος και το βάρος σου, θα ήθελα να επισημάνω ότι έχεις το ύψος της Μαντόνα, και αν δεν σου κάνει το σόου μπίζνες, είσαι δεκατρείς πόντους πιο ψηλή από την Μαντλίν Ολμπράιτ.


Συγχέεις ένα πρόβλημα που έχουν όλες οι γυναίκες, ότι δεν τις παίρνουν στα σοβαρά στα επαγγελματικά πριν ασπρίσουν τα μαλλιά τους, με το δικό σου ύψος και βάρος. Όλοι οι άνθρωποι κρίνονται από την εμφάνιση τους, αλλά οι γυναίκες κρίνονται κυρίως από αυτή, και αυτή την σκληρή πραγματικότητα πρέπει να την δεις ως πρόβλημα κοινωνικό και όχι τόσο προσωπικό. Ίσως είναι πιο έντονο σε σένα τώρα, αλλά είναι πιο έντονο επειδή όντως είσαι πολύ νέα. Είναι λάθος να πιστεύεις ότι όλες οι άλλες γυναίκες έχουν εξαιρετικά πιο εύκολη ζωή από σένα. Υπάρχουν εύσωμες και εύσωμες, και μερικές πάνε προς την άλλη πλευρά του φάσματος, κι έχουν άλλου είδους προβλήματα. Διάβασε παρακάτω.

ΥΓ. Δεν θα αποκτήσεις τον σεβασμό που ονειρεύεσαι με τις σπουδές. Να σπουδάαεις μόνο αν το θέλεις για προσωπική σου εξέλιξη και αν έχεις ένα σχέδιο καριέρας που πρέπει να περάσει μέσα από αυτές. Δεν μπορούν και δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως ψυχολογικό δεκανίκι. Όποιος το κάνει γίνεται θλιβερή καρικατούρα.

__________________
7.


Αγαπητή Α μπα,
Υποψιαζομαι ότι τη στιγμή που θα πω το πρόβλημα μου οι περισσότεροι θα σταματήσουν να διαβάζουν γιατι θα το θεωρήσουν χαζο. Ε λοιπόν για μένα δεν είναι.
Το πρόβλημα μου είναι ότι έχω μεγάλο στήθος. Πολυ μεγάλο. Και δεν εννοώ μυοσκελετικό πρόβλημα, εννοώ πρόβλημα συναισθηματικό, εργασιακο, επιβίωσης. Έχω τελειώσει μία απ'τις υψηλότερες σχολές των θετικών επιστημών, νομίζω ότι έχω μία αξιοπρεπή εμφάνιση και είμαι ευγενική με τους πάντες γύρω μου. Παρολ'αυτα δε μπορώ να βρω δουλειά (τις βρίσκω αλλά δε με παίρνουν) ούτε γκομενο (τους βρίσκω αλλά δε με παίρνουν).
Όσον αφορά τη δουλειά πάω σε μία συνέντευξη πάει πολύ καλά και μετά ούτε λέξη. Για καιρό απορουσα, μέχρι που άκουσα από τρίτο το σχόλιο ενός εργοδότη που ήταν "να την πάρεις αυτή στη δουλειά να σου κλείσει και τη δουλειά και το σπίτι;;; Άσε" Μαχαιριά στο στήθος. Στο μεγάλο μου στήθος.
Έπειτα στα γκομενικα. Πού να γνωρισεις κόσμο; Έξω. Όταν βγαίνω δε φοραω ποτέ ανοιχτές μπλούζες, ξωβυζα ή ότι φαντάζεται κάποιος αλλά και με ζιβαγκο ακομα το στήθος μου είναι φανερό. Έτσι υπάρχουν δύο τινά: α.να με πλησιασει κάποιος γιατί με είδε ως χαζομπιμπο και όταν δει ότι δεν είμαι έτσι να γυρίσει να μου πει "είσαι πολύ έξυπνη για μενα, ψάχνω κάτι πιο εύκολο" (ναι μου το πάνε στα μούτρα μου)
β. Να είναι κάποιος που μ αρέσει κλπ να ενδιαφέρεται και να μη με πλησιασει ποτέ γιατί "αυτή θα θέλει κανέναν με μισό μέτρο π...." (ναι το είπανε σε γνωστό μου)
Ποια είναι η λύση Α μπα μου;; Να πάω να τα κόψω;;; Πρέπει να ακρωτηριαστω για να μην καταδικαζομαι για κάτι που άλλες πληρώνουν για να αποκτήσουν;; Δε θέλω, αγαπώ το σώμα μου και δε μου αξίζει να πρεπει να απολογουμαι γι αυτό ή και να πρεπει να το αλλάξω για να βρω δουλειά και συντροφο, για ονομα του θεού!
Η ερώτηση μου είναι: Οι επιλογές μου είναι ή να μην έχω στήθος ή να μην έχω εγκέφαλο;;- Προικισμένη(not)

Δεν είναι καθόλου χαζό το πρόβλημα. Είναι πολύ ουσιαστικό.


Σε αντίθεση με την προηγούμενη ερώτηση, αυτό είναι κάτι που δεν θα αλλάξει, και το στερεότυπο στο οποίο σε στριμώχνει αυτό το χαρακτηριστικό είναι σαν χταπόδι, έχει πολλά πόδια.


Όμως, κι εσύ, δεν ζεις κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες. Το διαφορετικό στο πώς το βιώνεις είναι ότι έχεις πάνω σου ένα αυτόματο φίλτρο που σου αποκαλύπτει τι έχουν οι άλλοι στο κεφάλι τους. Οι άντρες που σε απορρίπτουν επειδή θα χρειάζεσαι «μισό μέτρο» κι επειδή «θα τους κλείσεις το σπίτι» είναι ακριβώς οι άντρες που πρέπει να αποφεύγει οποιαδήποτε γυναίκα (και άντρας). Ο τρόπος λειτουργίας αυτών των ανθρώπων δεν σου κάνει, έτσι κι αλλιώς. Θα ήθελες ένα αφεντικό που σκέφτεται έτσι, ή έναν σύντροφο που σκέφτεται έτσι; Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι δεν είναι αυτονόητες αυτές οι αντιδράσεις. Μπορεί να είναι κοινές, ή να είναι τραυματικές – που είναι – αλλά δεν είναι αυτονόητες. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.

Εφόσον είσαι σίγουρη για το τι θέλεις να κάνεις, δηλαδή να αφήσεις το σώμα σου όπως είναι, η απάντηση είναι ότι δεν χρειάζεται να αλλάξεις για να βρεις δουλειά ή σύντροφο. (Δεν θα ήταν λάθος αν αποφάσιζες να κάνεις πλαστική, πάντως. Ο καθένας αποφασίζει μόνος του για το δική του ζωή, και ζυγίζοντας με τα δικά του κριτήρια, κρίνει τι είναι σωστό γι'αυτόν. Ό, τι είναι σωστό για σένα, δεν είναι σωστό για όλους). Όμως, δεν γίνεται να σου καθορίζει αυτό τη ζωή, και αυτό θα το καταφέρεις αν δεν αποδίδεις όλες τις αναποδιές εκεί. Είναι πιο λογικό να μην βρήκες ακόμη δουλειά επειδή κανείς δεν μπορεί να βρει εύκολα δουλειά τώρα. Αν ένας σε απέρριψε για αυτόν τον λόγο, δεν σημαίνει ότι όλοι σε απέρριψαν για αυτόν τον λόγο.

63

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ