ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσες φορές έχουμε όλοι ακούσει ή και διαβάσει ιστορίες για χωρισμούς, όπου ο ένας εξαφανίζεται από τη μία μέρα στην άλλη δίχως μία εξήγηση; Πολλές.Εγώ προσωπικά είτε στο συγκεκριμένο ιστότοπο είτε σε άλλους έχω διαβάσει ουκ ολίγες φορές την άδοξη ιστορία δύο ανθρώπων που έληξε με την "εξαφάνιση" του ενός από τη ζωή του άλλου. Και πάντα την ιστορία αυτή που διαβάζω την αφηγείται εκείνος/η που έγινε το θύμα της σχέσης και τον/την παράτησαν στα κρύα του λουτρού χωρίς να ειπωθεί ένα τυπικό "γεια", χωρίς να δοθούν εξηγήσεις, χωρίς να υπάρξει καμία προειδοποίηση. Και συνεχίζω γιατί έχουν νόημα αυτά που γράφω.Στ' αλήθεια ποτέ δεν καταλάβαινα τους ανθρώπους που μπορούσαν να συμπεριφερθούν έτσι στον σύντροφό τους. Πώς γίνεται να φερθείς τόσο ανάξια και απαίσια στο ταίρι σου, ιδιαίτερα όταν σας έχουν ενώσει χρόνια αναμνήσεων κι αγάπης; Δεν μπορούσα να δώσω κανένα δίκιο σε αυτόν που θα προτιμούσε μία τέτοια ποταπή διαδικασία χωρισμού, μία τόσο εύκολη λύση που δε θα απαιτούσε να δίνεις εξηγήσεις στο σύντροφό σου για ποιο λόγο κατέληξες στο χωρισμό, δε θα χρειαζόταν να τον δεις να αργοπεθαίνει συναισθηματικά μπροστά σου, δε θα χρειαζόταν να επωμιστείς τις ευθύνες του συναισθηματικού σας ναυαγίου και το κυριότερο δε θα χρειαζόταν να πάρεις και επίσημα το βάρος του χωρισμού σας. Θα σας συστηθώ ως Αγάπη. Προτιμώ αυτό το ψευδώνυμο γιατί πραγματικά έχω δώσει κι έχω πάρει πολλή αγάπη.Είμαι 22 ετών και έχω σχέση 3 χρόνια τώρα. Τον σύντροφό μου (23 χρ.) τον αγαπώ πολύ.Και γνωρίζω ότι κι εκείνος με αγαπά παράφορα παρόλες τις δυσκολίες που έχουμε περάσει σαν ζευγάρι και μπορώ να πω ότι δε μιλώ για συνήθεις δυσκολίες. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μεγάλο επικοινωνιακό ζήτημα, πράγμα που έχει ενταθεί τον τελευταίο καιρό κι ενώ έχουμε κάνει μεγάλες προσπάθειες για να το ξεπεράσουμε, μονίμως ορθώνεται μπροστά μας ως το μεγάλο τείχος της σχέσης μας. Μιλώντας για μένα, προσπάθησα. Δε θα το αρνηθώ ότι η προσπάθεια μου περιείχε πολλούς τρόπους. Πρώτα με την αδιαφορία.(Κακή επιλογή, μην την επιχειρήσετε).Μετά ακολούθησε ο καλός τρόπος.Δεν έφερε αποτέλεσμα. Φυσικά ακολούθησε ο κακός τρόπος..Ο άγριος, ο απειλητικός.Πόσα "Θέλω να χωρίσουμε" ακούστηκαν από το στόμα μου! Και όμως η συμπεριφορά του ήταν εκεί. Ίδια κι απαράλλαχτη..Η αντίδρασή του αμίλλικτη. Καμία συγγνώμη, τράβηγμα των λόγων μέχρι τα άκρα και καμία διάθεση να αποβάλλει μία ορισμένη συμπεριφορά που πραγματικά με πληγώνει πολύ βαθιά. Του μίλησα πολύ, έκλαψα, στεναχωρήθηκα..Προσπάθησα να τον κάνω να συζητάμε ό,τι μας απασχολεί. Κι όμως εκείνος μετά από τρία χρόνια επιμένει να καταπίνει ό,τι τον ενοχλεί σε μένα και να μην επιδέχεται συζήτηση για ό,τι ενοχλεί εμένα. Χτες τσακωθήκαμε και σήμερα για χιλιοστή φορά έκανε τον τρελό, έκανε σα να μην συμβαίνει τίποτα.Εγώ φθείρομαι..Του έχω γνωστοποιήσει ότι δεν αντέχω υπο αυτές τις συνθήκες και όμως δε με πιστεύει. Δεν γνωρίζω που έκανα λάθος, αλλά αποδέχομαι το γεγονός ότι σίγουρα έφταιξα. Όμως αυτό που με φοβίζει είναι ότι σχετίζομαι με έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει ότι θέλω να απεμπλακώ πλέον από μια κατάσταση που με φθείρει. Κι όταν λέω ότι δεν πιστεύει εννοώ ότι μου έχει ξεκαθαρίσει πως δε θα δεχτεί ποτέ να χωρίσουμε. Για κανέναν λόγο. Κι έτσι ξέρω ότι αν του μιλήσω ψύχραιμα δε πρόκειται να δεχτεί την απόφασή μου. Έτσι θα φαντάζεστε τί ήταν το πρώτο που σκέφτηκα. Ότι αν θέλω να χωρίσω θα πρέπει να κλείσω κινητό, να σβήσω κάθε λογαριασμό μου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να εξαφανιστώ από τη σχέση μας χωρίς να πω τίποτα. Κι όταν εκείνος αναρωτηθεί γιατί το έκανα αυτό, κι όταν θα μπει στη διαδικασία να εξιστορίσει τα γεγονότα σε καποιον τρίτο ΠΡΟΦΑΝΩΣ εγώ θα βγω η φταίχτρα, εγώ θα έχω φερθεί ανάξια κι εγώ θα γίνω το φριχτό πρόσωπο που τον πλήγωσε και του φέρθηκε σκάρτα χωρίς να πει ένα "γεια".Που ξέγραψε 3 χρόνια σχέσης με τέτοιον τρόπο. Επίσης, ξέρω καλά ότι πριν κάνω κάτι τέτοιο πέρασαν μήνες που προειδοποιούσα, μήνες που προσπαθούσα και όλους αυτούς τους μήνες κάποιος έκλεινε τα αυτιά του.Η γνώμη μου και οι φωνές μου δεν ακουστηκαν ποτέ. Δε σεβάστηκε τα θέλω μου μα πάνω απ' όλα δεν άκουσε ποτέ τις επιθυμίες μου. Κι όμως σε λίγο καιρό θα είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα με αναγνωρίζει ως της σκύλα που τον παράτησα στα κρύα του λουτρού. Είναι έτσι όμως; Γράφω κι ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό μου.Αναρωτιέμαι αν είμαι τόσο φριχτή που σκέφτομαι σε λιγότερο από ένα μήνα να αποχωρήσω από τη σχέση μου με αυτόν τον τρόπο. Πώς αλλιώς μπορείς να φύγεις από μία σχέση που δε σε γεμίζει, σε πληγώνει και αν κάνεις να μιλήσεις δε θα σε ακουσει ποτέ και κυρίως δε θα σεβαστεί την απόφαση σου;Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μην κρίνετε έναν χωρισμό από τα λεγόμενα του ενός μονάχα. Μπορεί φαινομενικά τα πράγματα να δείχνουν αλλιώς μα κάθε νόμισμα έχει δύο μεριές. Μπορεί ο ένας να χώρισε μα ο άλλος να ώθησε προς τον χωρισμό.Συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο.