ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι απ τους ανθρωπους που ακομα κ στις σχεσεις μου, βαζω τις περισσοτερες φορες πανω απ ολα τη λογικη. Δεν καταλαβαινω ας πουμε πως γινεται να υπαρχουν ανθρωποι που μενουν κολλημενοι για χρονια με καποιον που δεν τους θελει. Για μενα τα πραγματα ειναι απλα: αν μου αρεσεις, θα σου δειξω το ενδιαφερον μου μια φορα, δυο, τρεις, ε κ αν δεν ανταποκριθεις, θα παω παρακατω, δεν θα κατσω αιωνια να περιμενω μηπως αλλαξεις γνωμη. Νταξει, ισως στην πραξη να μην μπορω να ξεπερασω καποιον τοσο απλα οσο το περιγραφω παραπανω, αλλα σιγουρα δεν μπορω να φανταστω οτι ας πουμε για τρια χρονια θα καθομαι να ελπιζω, οτι θα κλαιω και θα οδυρομαι κ οτι θα πηγαινω πισω ολη μου τη ζωη, επειδη δεν με θελει ο Κωστας ή ο Μητσος. Πιστευω οτι ολα ειναι θεμα επιλογης. Ακομα κ το ποσο γρηγορα θα ξε-ερωτευτεις καποιον ειναι θεμα επιλογης. Το να χανεις καθε διαθεση για ζωη κ το να μαραζωνεις για μεγαλο χρονικο διαστημα, επειδη απλα ο ερωτας σου δεν εχει ανταποκριση, εγω δεν μπορω να το καταλαβω. Γιατι ενω εχεις την επιλογη να πας μπροστα κ να δεις αισιοδοξα το μελλον, επιλεγεις να τα βαψεις μαυρα κ να μην εχεις ορεξη για τιποτα? Οοοοχι δεν ειναι επειδη ο ερωτας σου για τον Μητσο/Κωστα ειναι πολυ μεγαλος. Αυτα ειναι δικαιολογιες. Κ τον μεγαλυτερο σου ερωτα μπορεις να τον ξεπερασεις, αρκει να το αποφασισεις. Ουδεις αναντικαταστατος. Οκ θα νιωσεις χαλια για ενα ευλογο χρονικο διαστημα, θα κλαψεις, θα πονεσεις κ μετα θα μαζεψεις τα κομματια σου κ θα σηκωθεις. Οσοι εξομολογειστε οτι εδω κ τρια-πεντε-δεκα χρονια δεν μπορειτε να ξεπερασετε τον ταδε, παραδεχτειτε οτι οοοοοχι ο ταδε δεν ειναι πια τοσο κελεπουρι, απλα ΕΣΕΙΣ εχετε επιλεξει να τον εξιδανικευσετε κ δεν μπορειτε να τον ξεχασετε, γιατι σας ειναι πιο ευκολο να μενετε αδρανεις κ να κλαιτε για εναν ερωτα, απ το να αναλαβετε δραση κ να προσπαθησετε να βρειτε καποιον αλλον. Ναι οκ, η αδρανεια καταναλωνει λιγοτερη ενεργεια απ την δραση, αρα ειναι πιο ξεκουραστο το να μενεις αδρανης, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι σε ολες τις καταστασεις της ζωης μας πρεπει να επιλεγουμε την πρωτη εναντι της δευτερης. Γι αυτο σας λεω, ολα ειναι θεμα επιλογης. Θα επιλεξεις να αφησεις τα χρονια να περνανε κ εσυ να μενεις στασιμος, ή θα διεκδικησεις ενα καλυτερο μελλον? Εγω προσωπικα θα επελεγα το δευτερο. Αυτο ελειπε να κατσω να χαραμισω τα μισα χρονια της ζωης μου ελπιζοντας οτι ο ταδε θα γυρισει να με κοιταξει.