ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.8.2016 | 17:03

Είμαι μόνη μου.

Νιώθω απέραντη μοναξιά. Κανένας δεν με θέλει. Περνάω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου διερωτώμενη: Τί μου λείπει; Πότε θα έρθει επιτέλους ένας σωστός άντρας για μένα; Όλοι θέλουν μόνο σεξ. Δεν είμαι τόσο χαμηλου επιπέδου, διάολε! Έχω αξιοπρέπεια, έχω ηθική, έχω βάθος ψυχής. Δεν θέλω κάποιον να με θέλει μόνο για το κορμί μου! Αξίζω κάτι καλύτερο από αυτό! Και μπλα μπλα μπλα, και πάλι μπλα. Και ξαναμπλά, και ακόμα ένα μπλα.Έλεος! Δεν κουραστήκατε να γκρινιάζετε;! Αυτό που σας λείπει δεν είναι ένας "σοβαρός" (εμετός μόνο που γράφω την λέξη "σοβαρός") άντρας, αλλά το ν' αγαπήσετε τον εαυτό σας. Να γουστάρετε τον εαυτό σας! Να τον γουστάρετε τόσο που να μπορείτε να ζήσετε και μόνο μ' αυτόν!Και αν το καταφέρετε αυτό, ως δια μαγείας, θα δείτε ότι θα έρχονται στην ζωή σας άνθρωποι όπως τους θέλετε! Άνθρωποι που θα έχουν ίδιες ανάγκες με τις δικές σας!Αλλά βέβαια, το ν' αγαπήσουμε τον εαυτό μας είναι δύσκολο. Είναι πιο εύκολο το να γκρινιάζουμε. Οπότε πάμε μία απ' την αρχή: Νιώθω απέραντη μοναξιά. Συνέχεια κλαίω. Κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει. Είμαι μόνη μου.......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
4
 
 
 
 
σχόλια
Αγαπητέ φίλε / φιλη προφανώς και νιώθεις μόνος/μονη. Το κατάλαβα απο το γεγονος οτι γράφεις απλώς για να γκρινιαξεις και να πεις τον πόνο σου. Τα πραγματα τις περισσότερες φορες δεν είναι έτσι στις σχέσεις μεταξύ γυναικών και ανδρων. Δοκίμασε να κανεις ουσιαστικές συζητήσεις με το άλλο φύλο και μην δείχνεις διαθέσιμος/μη και απελπισμένος/νη. Αύριο θα το εχεις ξεχασει
Πολύ καλή εξομολόγηση. Συμφωνώ ότι χρειάζεται να αγαπήσει κανείς τον εαυτό του, δεν φθάνει να κλαίγεται μόνον κάποιος. Από την άλλη, σκέψου τον εαυτό σου να πεινάει, να λιποθυμά από την πείνα. Χρειάζεται να δείξεις αντοχή στην πείνα, φθάνει όμως αυτό; μήπως πρέπει κάποιος από όσους σου συμβουλεύουν αντοχή, να δώσει και ένα κομμάτι φαγητό να μην πεθάνεις;
Δε χρειάζεται να είσαι τόσο επιθετικός/ή, σχεδόν αγγίζοντας τα όρια του χλευασμού, προς τους ανθρώπους που παραπονιούνται για τη μοναξιά τους. Δεν είναι όλοι μίζεροι γκρινιάρηδες που κλαψουρίζουν ακόμα και για το σπασμένο τους νύχι ούτε όλοι κλεισμένοι ολημερίς μέσα σε ένα δωμάτιο να αναρωτιούνται γιατί ούτε σήμερα δε τους χτύπησε την πόρτα ο έρωτας της ζωής τους. Υπάρχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΑΤΗ μοναξιά εκεί έξω, δεν πρόκειται για απλή κλαψομουνίαση και το να ξεστομίζεις καρακλισάρες τύπου "αγάπησε και βρες τα με τον εαυτό σου για να περνάς καλύτερα και μόνος σου", ούτε εύκολη επίτευξη είναι ούτε η μαγική λύση που λύνει το πρόβλημα της ανθρώπινης μοναξιάς. Αν ήταν έτσι δε θα χρειαζόταν καν να δημιουργήσουμε κοινωνίες ώστε να συνυπάρχουμε και να αλληλεπιδρούμε με άλλους ανθρώπους, απλώς θα πιάναμε από μια βουνοκορφή και θα ζούσαμε ο καθένας μόνος του παρέα με το εγώ του, τραγουδώντας στον καθρέφτη μας "περνώ και μόνος μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά, τρα λα λα".Επειδή όμως είμαστε εκ φύσεως και κατασκευής κοινωνικά όντα, έχουμε ανάγκη ΚΑΙ την επαφή ΚΑΙ την αποδοχή των άλλων ανθρώπων, όσο πολύ κι αν αγαπάμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας κι όσο καλά κι αν τα περνάμε και μόνοι μας.
Scroll to top icon