Φιλαράκι με άγγιξε η εξομολόγησή σου μιας και εγώ έχω σκεφτεί τα ίδια σε κάποια στιγμή της ζωής μου.Παλιότερα και εγώ πίστευα ότι αυτά δε συμβαίνουν.Ότι είναι χολυγουντιανά. Δε θα σου πω να αγαπήσεις τον εαυτό σου ή να μη το σκέφτεσαι γιατί ''όσο το σκεφτόμαστε δεν έρχεται''.Αυτά κατά τη γνώμη μου είναι κουταμάρες. Εάν είσαι σε θέση να βελτιώσεις κάτι στην εμφάνισή σου( πχ γυμναστική ) να το κάνεις ρε φίλε.Θέλει προσπάθεια. Μη γελιέσαι, η εμφάνιση μετράει.Δε φθάνει μόνο να έχεις χιούμορ. Δεν είναι όλοι όμορφοι. Αν ήταν όλοι όμορφοι δε θα είχε νόημα η λέξη ''όμορφος''. Έχω βρεθεί σε παρέες που ήμουν ο πιο αδύναμος κρίκος εμφανισιακά και σε παρέα που ήμουν ο πιο εμφανίσιμος, και η διαφορά στο πώς σου συμπεριφέρεται ο κόσμος είναι εμφανέστατη. Δε πα να βγάζεις όση θετική ενέργεια θες, αν είσαι δίπλα με έναν που οι κοπέλες του κύκλου, της παρέας ,της βραδιάς θεωρούν μανάρι δε θα πάρεις έξτρα πόντους λόγω αυτοπεποίθησης. Ίσως και να υπάρχουν και αυτές που δε τις νοιάζει η μούρη, αλλά είναι λίγες και παίζει να μη συναντήσεις καμία από αυτές. Τέλος, σόρρυ ρε φιλαράκι αν βγάζω λίγη πίκρα αλλά σε κάποια στιγμή της ζωής μου συνειδητοποίησα ότι κάτι ωραίο και απλό όπως το να έχεις μια κοπέλα δίπλα σου να πορεύεστε μαζί σε αυτό το κόσμο, ΔΕΝ είναι παραμυθάκι.Φιλικά πάντα
23.8.2016 | 15:51
Ουφ!
Εξομολογούμαι, ότι καμμιά φορά, διαβάζοντας όλες αυτές τις εξομολογήσεις για φλερτ ή τις αντίστοιχες από γυναίκες που είναι τρελές και παλαβές για έναν άντρα, ζηλεύω λίγο. Τι να πω ρε γμτ, δε μου χει συμβεί ποτέ. Αυτά τα με κοίταγε, με έκοβε, μου χαμογέλασε, μου έκανε μου έρανε, απλά δε μου έχουν συμβεί. Ούτε σε μπαρ, ούτε σε καφέ, ούτε σε παραλία, ούτε στο λεωφορείο, ούτε πουθενά. Το άλλο πάλι, να με γνωρίσει κάποια και να φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον, πάλι ποτέ. Παλιότερα μάλιστα, στα 17-18, πίστευα ότι δεν υπάρχει αυτό το πράγμα καν, αλλά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι εγώ είχα το πρόβλημα. To έβλεπα να συμβαίνει σε άλλους γύρω μου και κατάλαβα ότι υπάρχει. Αλλά, ομολογώ, ότι ακόμα και τώρα, όταν διαβάζω πχ "αχ μετακόμισε απέναντι μου ένας κι είναι κούκλος, τον θέλω, είναι κόλαση", με πιάνει κάτι μεταξύ ζήλιας, παραπόνου και νευρικού γέλιου - τόσο έξω από τα δεδομένα μου το θεωρώ. Όσες κοπέλες έχω προσεγγίσει, τις έχω προσεγγίσει με δική μου πρωτοβουλία, και χωρίς να υπάρξει κάποιου τύπου φλερτ πιο πριν - στην ψύχρα. Και φυσικά, δεν υπήρξε και κανενός είδους φλερτ μετά, εννοείται :PΙ know, ούτε εμφανίσιμος είμαι, και το χειρότερο, είμαι λίγο weirdo. Τέλος πάντων, όσοι αρέσετε, φλερτάρετε και σας ερωτεύονται, να θυμάστε πάντα ότι είστε πολύ τυχεροί και περνάτε καλά! :)
8
