__________________
1.
Hello Α ΜΠΑ και παρέα, ήρθε η ώρα να κάνω και εγώ την ερώτηση μου και ας ξέρω πως θα αργήσεις να απαντήσεις. Λοιπόν, το θέμα μου είναι με το αγόρι μου νομίζω πως δεν με εκτιμά σαν ίση μαζί του και θα εξηγηθώ.. για την ιστορία εγώ είμαι 24 και αυτός 29..πολλές φορές όταν τσακωνόμαστε μιλάει πολύ άσχημα( ζώο, χαζή), ή άλλες φορές αποκτάει μόνος του νεύρα χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο και τον ρωτάω τι τον ενόχλησε μπορεί να απαντήσει η φάτσα σου κλπ και να το συνεχίσει.. Όμως τώρα τελευταία κατάλαβα πως δεν σέβεται και ότι κάνω, για παράδειγμα αυτές τις μέρες που έμενα σπίτι του και δεν δούλευα απλά καθάριζα, μαγείρευα και το παιζα καλή νοικοκυρά μια μέρα άρχισε να λέει πως δεν κάνω τίποτα και μόνο κάθομαι και πως αν καθάριζα όντως θα είχα μαζέψει κάτι ρούχα( που μόλις είχε πετάξει). Ή σήμερα μου έλεγε να μην πάω να κάνω πρακτική για το μεταπτυχιακό μου και να πάω σε εκείνον και οτι αν πραγματικά τον αγαπούσα θα το έκανα. Τέλος ,το κερασάκι στην τούρτα που μου πε τώρα τελευταία, ήταν πως επειδή του έκατσα στο πρώτο ραντεβού δεν με πολυεμπιστεύεται.
Αυτά είναι σε κρίσεις που συνήθως δεν κρατάνε πολύ, κυρίως όταν ήμαστε κοντά. Τις υπόλοιπες ώρες είναι πολύ γλυκός, με προσέχει κάνει ότι μπορεί για να είμαι χαρούμενη, για παράδειγμα μπορεί να δουλεύει 12ωρο και να περάσει να βρεθούμε για 3ώρες και μετα να γυρίσει στο σπίτι του να κοιμήθει αλλές 3 ώρες και να ξαναπάει δουλεία. Τέλος πάντων επειδή έγραψα πάρα πολλά για να δείξω και τα αρνητικά και τα θετικά, η ερώτηση μου είναι υπάρχει περίπτωση να αλλάξει αυτή η συμπερίφορα; Να καταλάβει πως έχουμε και οι δυο ίσα δικαιώματα και δεν ειναι σωστό να μιλάει έτσι γιατί ακούγομαι βιαστική στο τηλέφωνο ένω ξέρει ότι έχω να διαβάσω πχ? Συγγνώμη που έγραψα τόσα..
Μένεις με κάποιον όχι επειδή είναι τέλειος σε όλα, ούτε επειδή τα καλά που έχει είναι συγκινητικά. Μένεις αν έχεις αποφασίσει ότι μπορείς να ζήσεις με τα αρνητικά του. Αν ελπίζεις να αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι δεν αντέχεις τα αρνητικά του.
Για την ερώτηση σου, η απάντηση είναι ότι κάποιος αλλάζει αν έχει πειστεί χωρίς αμφιβολία ότι η συμπεριφορά του τον καταδικάζει να μείνει μόνος, χωρίς φίλους και χωρίς σύντροφο. Αυτό χρειάζεται χρόνια, και πολλές επιβεβαιώσεις της θεωρίας, και σκληρές στιγμές μοναξιάς και απόρριψης. Όσο πιστεύει ότι αν φύγει ο ένας θα έρθει άλλος, δεν θα αλλάξει μόνιμα. Στην καλύτερη περίπτωση θα αλλάξει για όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να νιώσει ασφαλής, για να επιστρέψει στη συνέχεια στον γνώριμο τρόπο συμπεριφοράς του.
__________________
2.
Αγαπητή Α, μπα,
Καταρχάς συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Παρόλο που σε διαβάζω καθημερινά εδώ και περίπου έναν χρόνο, είναι η πρώτη φορά που σου γράφω για να μοιραστώ τον προβληματισμό μου με σένα και τους αναγνώστες της στήλης.
Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής:
Είμαι 24 χρονών και πριν από περίπου δύο εβδομάδες έπιασα την πρώτη μου δουλειά σε μεγάλη εταιρία. Είναι πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα και στο οποίο εξειδικεύομαι ακόμα περισσότερο μέσω του μεταπτυχιακού μου. Οι απολαβές είναι αρκετές για να είμαι ανεξάρτητη, το κλίμα είναι πολύ καλό και οι συνάδελφοι είναι πολύ ευχάριστοι. Με βοηθούν να εγκλιματιστώ και μου αφιερώνουν αρκετό από το χρόνο τους στο να μάθω καλύτερα τη δουλειά, πράγμα σπάνιο για τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις. Όμως έχω ένα θεματάκι που δεν ξέρω πώς ακριβώς να χειριστώ. Το ωράριο της εργασίας είναι πρωινό (πολύ πρωινό για την ακρίβεια) και, καθώς ο χώρος βρίσκεται αρκετά μακριά, η μεταφορά από και προς τα γραφεία γίνεται με λεωφορείο της εταιρίας. Στο πήγαινε κάθομαι μόνη και κοιμάμαι για να αναπληρώσω χρόνο ύπνου, στην επιστροφή όμως (στην οποία το λεωφορείο είναι συνήθως πιο γεμάτο) βρίσκεται πάντοτε κάποιος να κάτσει δίπλα μου. Και ρε συ Α, μπα, ενώ θέλω να κοιμηθώ γιατί στο καπάκι έχω να μεταβώ στη σχολή να παρακολουθήσω τα μαθήματα του μεταπτυχιακού, υπάρχει σχεδόν κάποιος που μου πιάνει την κουβέντα... Να σημειώσω ότι οι συνάδελφοι που εργαζόμαστε στο ίδιο τμήμα έχουν πλήρη κατανόηση και με αφήνουν στην ησυχία μου. Ωστόσο, ειδικά με άτομα που δεν γνωρίζω, νιώθω άσχημα να μην ανταποδίδω τη συζήτηση. Έχω την αίσθηση ότι φαίνομαι αντικοινωνική, ενώ πραγματικά θέλω να έχω καλές σχέσεις, ή τέλος πάντων κάποιου είδους γνωριμία και επαφή με άτομα που εργαζόμαστε στον ίδιο χώρο. Από την άλλη, αν δεν κοιμηθώ το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω το μάθημα (το οποίο τελειώνει αργά το βράδυ), με αποτέλεσμα να μη συμμετέχω και να αποδίδω όπως θέλω. Πώς μπορώ να αρνηθώ την κουβέντα διακριτικά, χωρίς να φαίνομαι σνομπ; Τι μου προτείνεις να κάνω; Σ'ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγνώμη για το μακρινάρι.- Sleepless in Seattle
Πάρε ακουστικά, από αυτά τα μεγάλα που ήταν της μόδας το '80 και έχουν επιστρέψει, και φόρα τα στο λεωφορείο. Δεν είναι ανάγκη να ακούς κάτι, αρκεί να κάνεις νοήματα «ΔΕΝ.ΑΚΟΥΩ.ΣΟΡΙ.» και κλείσε τα ματάκια σου. Εγγυημένη επιτυχία.
__________________
3.
Λένα έχεις καμία συμβουλή για το πως να έχουμε αυτοπεποίθηση? Είμαι 21.κανονικό ύψος και αρκετά αδύνατη. Υπάρχουν μέρες που κοιτάω τον καθρέφτη και λέω οκ, μια χαρά ή άλλες που λέω φτου σου κουκλάρα μου(τις πολύυυ καλές μου!). Τις περισσότερες όμως φορές δεν μου αρέσει τίποτα πάνω μου, μα τίποτα. Τελευταία νομίζω ότι ό,τι και να βάλω τίποτα δεν μου κάνει. το σώμα μου δείχνει χάλια σχεδόν με τα πάντα. Να πω την βλακεία μου, χαζεύω άλλα κορίτσια στο insta κλπ και λέω κοίτα ρε γαμώτο φαίνεται η αυτοπεποίθηση στα ματια τους. Ότι και να βάλουν τους πάει και είναι όμορφες. Καμία συμβουλή έχεις?- selfconcious
Δεν βλέπεις την αυτοπεποίθηση στα μάτια τους. Την αντανάκλαση της δικής σου ανασφάλειας βλέπεις.
Σταμάτα να βλέπεις Instagram ανθρώπων που αραδιάζουν το ένα σέλφι μετά το άλλο. Κρύψε τους ανάλογους λογαριασμούς από το facebook. Σταμάτα να παρακολουθείς μοντέλα και διάσημες, σταμάτα να διαβάζεις τις συνεντεύξεις τους, σταμάτα να διαβάζεις τι τους αρέσει και με τι ξεβάφονται και πώς παραμένουν λεπτές, όλα αυτά είναι πληρωμένες διαφημίσεις και τεράστιες ψεματούκλες. Σταμάτα να παρακολουθείς τον εαυτό σου με βλέμμα κριτή στον καθρέφτη. Σταμάτα να βγάζεις φωτογραφίες τον εαυτό σου. Επικεντρώσου στο αν ταιριάζουν τα ρούχα που φοράς μεταξύ τους, και αν τονίζουν κάποιο χαρακτηριστικό που δεν σου αρέσει. Μάθε τι είναι ωραίο πάνω σου και σταμάτα να το θεωρείς δεδομένο.
Συμπλήρωσε τον αριθμό των λογαριασμών που έκρυψες ή έσβησες με ισάριθμους λογαριασμούς ανθρώπων που προτείνουν ωραία πράγματα για να δεις, να διαβάσεις, να ακούσεις, που βάζουν ωραίες φωτογραφίες, που γράφουν έξυπνα και αστεία για πολλά και διάφορα θέματα. Προβληματίσου πώς ξέρουν όλα αυτά τα ωραία, πού τα βρίσκουν, και γιατί δεν τα ήξερες πριν από αυτούς.
__________________
4.
Α μπα μου σε ποια site μπαίνεις? εκτός απ' αυτό δηλαδή(lifo).Σε ποιες ιστοσελίδες μπαίνεις για να διαβάσεις ή να μάθεις κάτι καινούριο? για οποιοδήποτε τομέα (πολιτική, κοινωνία κ.α.)- curious
Κυρίως χρησιμοποιώ το flipboard που συλλέγει νέα και θέματα που έχω επιλέξει. Mπαίνω στο longform όταν έχω όρεξη για περισσότερο διάβασμα. Είμαι συνδρομήτρια στο New Yorker, στο Time, στο Entertainment Weekly, και στο Food and Wine.
Για τα καθημερινά νέα λαμβάνω το morning briefing των New York Times.
Για τα καθαρά αμερικάνικα νέα διαβάζω Politico, Atlantic. Για τα ελληνικά νέα διαβάζω lifo, Καθημερινή, και κάποια από αυτά που προτείνουν φίλοι στο facebook.
Για διασκέδαση διαβάζω dlisted, realitytea, gofugyourself, byrdie, allure, και βλέπω makeup tutorials στο youtube.
__________________
5.
Γιατι οταν καποιος απο Ελααδα διαπρεπει καπου και παιρνει καποιο βραβειο η μεταλλιο κλπ ολα τα μπλογκς, οι εκπομπες και γενικα οι περισσοτεροι Ελληνες νιωθουν κια αυτοι υπερηφανοι;; Δεν το ακταλαβαινω. να νιωσεις για καπιον γνωστο οκ, να νιωσεις μια ταυτιση ισως μια ζηλεια ναι, αλλα γιατι ο κοσμος νιωθει ετσι για καποιον που γεννηυθηκε σχετικα κοντα του ενω ουτε τον ξερει ουτε θα τον γνωρισει (πιθανως) και ποτε. Δεν ειναι παραξενο;- naughty
Δεν είναι παράξενο αν είναι εντός κάποιων ορίων. Η κάποια ταύτιση εξηγείται γιατί ο αθλητής έχει προκύψει από έναν μηχανισμό, μια κοινωνική ομάδα, της οποίας μέλη είναι όλοι οι πολίτες. Ως Έλληνας ταυτίζεσαι με την Ελλάδα, επειδή είσαι αυτός που είσαι εν μέρει επειδή γεννήθηκες και μεγάλωσες εκεί που γεννήθηκες και μεγάλωσες. Είμαστε όλοι αποτελέσματα αυτών των επιρροών, και ως συμπολίτες έχουμε μια κάποια σύνδεση με αυτούς που κατακτούν προσωπικές στόχους εκπροσωπώντας τη χώρα μας.
Φυσικά υπάρχει σύνδεση και με αυτούς που αποτυγχάνουν ή κάνουν άθελα τους ή και με τη γνώση τους κακό στην εικόνα της Ελλάδας, αλλά εκεί προτιμούμε να διατηρούμε τις αποστάσεις μας.
__________________
6.
Αγαπητή Α, μπα,
Θα ήθελα να μου απαντήσεις με την ιδιότητα της βιβλιοφάγου: Έχεις διαβάσει τα σταφύλια της οργής; Αν ναι, πως την πάλεψες; Το έχω προσπαθήσει κάποιες φορές, ειλικρινά όμως δεν την παλεύω κάστανο: Νομίζω ότι είναι ό,τι πιο βαρετό έχω διαβάσει. Κάτι αντίστοιχο παθαίνω και με το Βίο & Πολιτεία του Α. Ζορμπά (δεν καταφέρνω ποτέ να φτάσω στο σημείο όπου πεθαίνει η μαντάμ Ορτάνς).
Δώσε και καμιά καινούρια λίστα με βιβλία βρε Α, μπα :) Όχι κάτι φοβερό, τα 3 πρώτα που σου έρχονται στο μυαλό.
Φιλιά -Φρου Φρου
Τα βιβλία είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας και συγκεκριμένης περιόδου για τον καθένα. Δεν σημαίνει κάτι αν δεν σου αρέσει ένα βιβλίο που είναι σταθμός στην λογοτεχνία, ούτε για σένα, ούτε για την ποιότητα του βιβλίου. Ό,τι σου φαίνεται βαρετό, μην το διαβάζεις, παράτα το χωρίς τύψεις και άστο στην άκρη. Μπορεί αργότερα να σου αρέσει, αλλά αν όχι, και πάλι δεν χρειάζεται να πιέζεσαι, ούτε χρειάζεται να ψάχνεις εξήγηση.
Έχω λογαριασμό στο goodreads ως Lena Fou. Διαβάζω βιβλία στα αγγλικά πλέον μόνο, αλλά πολλά από αυτά έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Τελευταία γράφω και σύντομες περιγραφές για να εξηγώ τα αστεράκια που βάζω.
__________________
7.
Αγαπητή Α, μπα σου προτείνω για μια μοναδική και φορά να αναρτήσεις κάποιο γράμμα και έπειτα να αφήσεις τους αναγνώστες να απαντήσουν. -Τρελή ιδέα
σχόλια