__________________
1.
Γνωριζόμαστε απο παιδια. 30 χρονια. Δεν ειμαστε ποτε ζευγάρι κανονικό αλλα εχουμε μοιραστεί μαγικες στιγμές. Ολα αυτα τα χρονια προέκυψαν γάμοι, παιδια, διαζύγια, καριέρες, διαμονή στο εξωτερικό αλλα πάντα οταν βρισκόμαστε ξανα η ένταση το πάθος κ η αγάπη ειναι δυνατότερα απο πριν.
Κ ξαφνικά μου ζητάει να ειμαστε μαζι, να μείνουμε μαζι, να με στηρίξει κ οικονομικά γιατι με το διαζύγιο μου δεν θα εχω ουτε να φάω.. Κ παθαίνω πανικό. το μυαλο μου γεμίζει σενάρια κ ηλίθιες σκέψεις. Κ του ειπα οχι..
Κ τωρα νιώθω πιο χαλια απο ποτε Γιατι έπαθα τέτοιο πανικό ρε συ;; Γιατι δεν θελω να προσπαθήσω; Γιατι αφου εχω έντονα αισθήματα κ τον θαυμάζω κ ειναι καταπληκτικός μαζι μου;
Αν άκουγες ποσο όμορφα μου μιλούσε κ εςυ ναι θα έλεγες. Τι μου συμβαίνει κ θελω να εξαφανιστω;;- Ε.
Αν μας έλεγες ποια είναι τα σενάρια και οι ηλίθιες σκέψεις που σου ήρθαν στο μυαλό όταν σου το είπε, θα ξέραμε. Τουλάχιστον όμως, ξέρεις εσύ, κι ας δεν μας λες.
__________________
2.
Αγαπητή Α, μπα,
ως υποστηρίκτρια του φεμινισμού θα ήθελα την άποψή σου για μια συζήτηση που είχα τις προάλλες και με προβλημάτισε.
Πριν φτάσω στην ερώτηση να πω πως είμαι θερμός υποστηρικτής της ισότητας των 2 φύλων αλλά και των ανθρώπων σε όλα τα πιθανά επίπεδα και προσπαθώ να το δείχνω έμπρακτα όταν είναι στην δύναμη μου. Για παράδειγμα, ως επαγγελματίας στο πεδίο των ανθρώπινων πόρων, έχω ουκ ολίγες φορές υποστηρίξει (πολλές φορές και επιτυχώς) την προαγωγή συναδέλφων γένους θηλυκού όταν είδα πως δεν λαμβάνονταν υπόψη παρ'όλο που είχαν όλες τις προϋποθέσεις για την δουλειά και μάλιστα περισσότερο από τους υπόλοιπους υποψηφίους.
Γενικά στο μυαλό μου - και κατα συνέπεια στις πράξεις μου - δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των 2 φύλων σε κανένα επίπεδο. Δεν λέω ότι θεωρώ πως είναι ίδια, απλά ισότιμα.
Αυτό βέβαια έχει το εξής αποτέλεσμα: για παράδειγμα όταν θα μπω σε ένα meeting δεν θα δώσω το χέρι πρώτα στις γυναίκες του δωματίου. Ούτε στους άντρες. Απλά σε όποιον είναι πρώτος μπροστά μου - γιατί άλλωστε να κάνω κάτι διαφορετικό; Δεν θα αφήσω σκόπιμα γυναίκες να προηγηθούν κρατώντας την πόρτα - όχι περισσότερο από ότι θα το έκανα για τον καθένα ένα πρωινό που ξύπνησα με καλή διάθεση και το κάνω ούτως ή άλλως. Το μυαλό μου δεν θα πάει καν στο να αφήσω σκόπιμα κάποια φίλη να περάσει πρώτη για να ανέβει τις σκάλες εάν δεν είμασταν ήδη σε αυτή την σειρά ή εαν δεν μου ζητηθεί.
Ξέρω πως δεν είναι ιδιαίτερα "ιπποτικό" από μέρους μου να μην κάνω όλα αυτά και ξέρω επίσης πολύ καλά ότι έρχονται από μια άλλη εποχή και τότε ίσως είχαν κάποια σκοπιμότητα (πχ οι κυρίες περνάν πρώτες στις σκάλες ανεβαίνοντας έτσι ώστε εάν πέσουν να τις πιάσουν οι κύριοι). Να πω επίσης ότι μένω στην Γερμανία που αυτά τα πράγματα είναι λίγο πιο... επίσημα.
Τώρα στην συζήτηση: ήμουν στο φροντιστήριο των γερμανικών μου όταν ανοίξαμε κάποια τέτοια συζήτηση και μοιράστηκα τα παραπάνω για να λάβω ένα βλέμμα απογοήτευσης από τον καθηγητή και ένα αναφωνητό καθώς και επικριτικά βλέμματα από τις συμμαθήτριες. Έτσι ξεκίνησε μια συζήτηση οπού προσπαθούσα να εξηγήσω ότι οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση που έχει βάση το φύλο είναι διαχωρισμός (στα γερμανικά κιόλας, βοήθειά μας) ενώ όλοι μα όλοι επέμεναν ότι αυτά πρέπει να γίνονται επειδή είναι ένδειξη σεβασμού στις κυρίες αλλά και απλή ευγένεια. Το έχω σκεφτεί και ξανασκεφτεί αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να το δω σαν κάτι άλλο απο διαχωρισμό, παρόλο που στην συζήτηση που προανέφερα απλά το άφησα να περάσει γιατί παραλίγο να με βγάλουν άνθρωπο των σπηλαίων.
Ποιά είναι η άποψή σου για το θέμα; Θα έπρεπε να διατηρήσουμε τέτοιες ενδείξεις ευγένειας σε ένα μέλλον που οραματιζόμαστε 2 ισότιμα φύλα; Ή μήπως έτσι κρατάμε στην ζωή τελετουργίες από μια εποχή που το χάσμα ήταν γιγάντιο;- Caveman
Άνθρωπε των σπηλαίων, είμαι μαζί σου.
Η ευγένεια ορίζει ότι πρέπει να κρατάμε την πόρτα ανοιχτή σε οποιονδήποτε βρίσκεται πίσω μας, και ειδικότερα αν κάποιος χρειάζεται προφανώς περισσότερη βοήθεια, αν ας πούμε κουβαλάει βάρος, αν έχει μαζί του παιδιά, αν δυσκολεύεται σωματικά για οποιονδήποτε λόγο. Η ευγένεια λέει επίσης ότι αν κάποιος κινδυνεύει να πέσει από τη σκάλα, οφείλεις να τον βοηθήσεις ή να τον πιάσεις, αν μπορείς. Η ευγένεια είναι διαφορετική από τον ιπποτισμό. Είναι τόσο προφανής η διαφορά, που δε νομίζω ότι χρειάζεται συζήτηση. Ο ιπποτισμός χρειάζεται έναν ιππότη, και ο ιππότης είναι άντρας – δεν υπάρχει καν αντίστοιχη λέξη για γυναίκες. Ο ιπποτισμός είναι πράγματι κατάλοιπο άλλης εποχής, που είχε στόχο να είναι ευχαριστημένα και τα δύο φύλα, αλλά τώρα είναι απλώς υπενθύμιση μιας παράδοσης βασισμένης στην βεβαιότητα ότι οι γυναίκες είναι πάντα πιο αδύναμες και χρειάζονται πάντα την βοήθεια των αντρών.
Τον Μεσαίωνα ήταν πρωτοποριακή η ιδέα να βοηθάνε οι άντρες τις γυναίκες να κατέβουν από το άλογο, αντί να τις ρημάζουν στο ξύλο. Τώρα, όχι τόσο. Δεν χρειάζεται πια να δείχνουν οι άντρες με τυπικές κινήσεις ότι δεν είναι απειλητικοί, ακριβώς επειδή αυτές οι κινήσεις είναι τυπικές, κι επειδή υποθέτω ότι θεωρούμε αυτονόητο ότι δεν δεχόμαστε να είναι απειλητικοί. Κανείς δεν χρειάζεται βραβείο ή συνεχή υπενθύμιση. Η ευγένεια από συνάνθρωπο σε συνάνθρωπο έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό αυτές τις πρακτικές, και για την σύγχρονη κοινωνία, νομίζω ότι η ευγένεια μας καλύπτει.
__________________
3.
Αμπα μου αμπίτσα, έχω μια ερώτηση τεχνική, απάντησέ μου, σε παρακαλώ!
Φαντάσου διαμέρισμα/δώμα στην ταράτσα πολυκατοικίας. Penthouse στο rooftop, κατάλαβες. Στον 7ο. Από κάτω απ'την ταράτσα δηλαδή βρίσκεται το ταβάνι του 6ου, και πιο κάτω του 5ου, κοκ ως το ισόγειο. Αν θέλω να βάλω ένα φουσκωτό τζακούζι στην ταράτσα, που αδειανό ζυγίζει 30 κιλά αλλά γεμάτο ξεπερνάει τον ένα τόννο, σε επιφάνεια πόσο να'ναι 'ενα τζακούζι, να'ναι 2μ x 2μ στην καλύτερη, ή μπορεί και 180x180. Ε λοιπόν, μπορείς να μου πεις μια γνώμη ρε Αμπίτσα, αντέχει το κτίριο αυτό το φορτίο? Η αλλιώς, πού να κοιτάξω για να το υπολογίσω? Μην προσγειωθώ στο σαλόνι του από κάτω, κρίμα θα είναι...
ΥΓ ΣΚέφτομαι και το άλλο, άμα αντέχει το ταβάνι του μπάνιου τη γεμάτη μπανιέρα, γιατί να μην αντέχει κι η ταράτσα το γεμάτο τζακούζι? Καθώς επίσης και ότι η ταράτσα είναι η αυλή του διαμερίσματος στον 7ο άρα δε θα έχουν προβλέψει μεγάλο φορτίο στην περίπτωση πχ ενός μεγάλου πάρτι?- τα φώτα σου πληζ
Υπάρχει ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος που επεξεργάζεται αυτές τις υποθέσεις. Έχει και τμήμα στο Πολυτεχνείο, αλλά έδρες υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Οι επαγγελματίες που τα ξέρουν αυτά λέγονται πολιτικοί μηχανικοί. Βρες έναν ή μία, και ρώτα.
__________________
4.
Μένω με τον φίλο μου τον τελευταίο χρόνο, περνάμε πολυ όμορφα. Φίλους έχω, δυστυχώς διασκορπισμενους σε άλλες πόλεις, 2 στην ίδια πόλη με μένα και προσπαθούμε να βρισκόμαστε όταν μας επιτρέπουν τα προγράμματα μας. Έχω χάσει το χαμόγελο μου. Περνάνε μέρες που δε νιώθω τίποτα, ο φίλος μου στεναχωριέται που με βλέπει έτσι και εγώ δε νιώθω τίποτα. Όχι για αυτόν. Γενικά. Σήμερα ξύπνησα καλύτερα, μαζί με μένα και τα συναισθήματα μου για τους ανθρώπους. Δεν έχω κάποια ερώτηση. Ήθελα να τα πω απλά σε κάποιον. Σε ευχαριστώ που μου κρατάς παρέα. –Φιφη
Πρέπει να πας το συντομότερο σε έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο, αγαπητή φίλη. Μην περιμένεις να περάσει από μόνο του. Δεν γράφω άλλα γιατί είναι δουλειά ειδικού να σε αναλάβει. Σήμερα κι όλας.
__________________
5.
Γεια σου Α,μπα! Με ενδιαφέρει η άποψη σου σχετικά με ένα θέμα, θα ήθελα πολύ να μου απαντήσεις. Λοιπόν, η ιστορία έχεις ως εξής' Είμαι 25, έχω μακροχρόνια σχέση με άντρα, περνάμε πολύ όμορφα, γελάμε, αφιερώνουμε χρόνο στη σχέση μας, αλληλοστηριζόμαστε στα δύσκολα(όσο δύσκολα και να 'ναι) και αγαπιόμαστε ουσιαστικά. Τα λέω αυτά, γιατί πέρα από τα συνηθισμένα καυγαδάκια, η σχέση μου με κάνει ευτυχισμένη. Μου αρέσουν οι άντρες, ωστόσο πάντα ήμουν ανοιχτή στο το ότι μπορεί να μου αρέσει και κάποια γυναίκα. Δεν κοιτάω όμως ποτέ καμία γυναίκα ερωτικά. Μέχρι πριν λίγο καιρό, που έπιασα νέα δουλειά και με το που είδα αυτή τη συγκεκριμένη κοπέλα μου έβγαλε απευθείας το αίσθημα αρχικά ότι είναι σίγουρα ομόφυλη και στη συνέχεια ότι μου αρέσει. Όσο γνωριζόμασταν, έμαθα ότι έχει σχέση με άντρα. Γενικά, πάνω σε λόγια του αέρα έχω πετάξει ότι "ίσως να έκανα κάτι με γυναίκα, αν μου άρεσε" και η αντίδρασή της ήταν φυσιολογική, δεν "ξίνισε" καθόλου μάλιστα.. Το θέμα μου είναι, ότι νιώθω τη χημεία μας, νιώθω ότι ίσως και αυτή το 'χει σκεφτεί/σκέφτεται αλλά δεν έχω πολλά σημάδια για να το επιβεβαιώσω. Βασικά, σε περίπτωση που πήγαινε να γίνει κάτι, δε θα το έκανα για να μην απιστήσω. Είναι η 1η γυναίκα που λέω ότι "ναι μου αρέσει..." Είμαι στρέιτ με ομοφυλοφιλικές τάσεις; Γίνεται αυτό; Και τι μου προτείνεις να κάνω διακριτικά για να δω τουλάχιστον αν όντως κι αυτή αντιλαμβάνεται τη χημεία μας πέρα από το φιλικό επίπεδο; Δε θα έκανα κάτι πάντως μαζί της, όσο έχουμε σχέσεις, ούτε είμαι διατεθειμένη να χαλάσω τη σχέση μου γιατί μου αρέσει το αγόρι μου και το πώς περνάμε. Ευχαριστώ πολύ σε περίπτωση που απαντήσεις! Καλή συνέχεια!- Μπερδεμένη
Αγαπητή μπερδεμένη, ευχαρίστως να απαντήσω.
Όταν είναι κάποιος σε σχέση και του γυαλίζει κάποιος άλλος, για το θέμα της απάτης δεν έχει καμία σημασία αν ο άλλος είναι άντρας ή γυναίκα ή κάτι άλλο. ΚΑΜΙΑ. Ούτε περισσότερα ελαφρυντικά έχεις επειδή είναι η πρώτη φορά που γουστάρεις γυναίκα, ούτε περισσότερη κατανόηση πρέπει να περιμένεις. Η αποκλειστική σχέση με μονογαμία είναι μεταξύ δύο ανθρώπων που είναι πιστοί ο ένας στον άλλον. Δεν έχει σημασία αν αυτή η αποκλειστική σχέση είναι μεταξύ αντρών ή γυναικών, αν είναι μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Δεν έχει σημασία τι φύλου είναι το τρίτο πρόσωπο. Το γράφω αναλυτικά για να καλύψω όλες τις περιπτώσεις γιατί έχω αρχίζει να βλέπω ένα επαναλαμβανόμενο πάτερν από αμφιφιλόφυλους ή αμφιπερίεργους. Παιδιά, μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει μονογαμία. Είναι εξαιρετικά απλός ο ορισμός.
Εσύ δείχνεις να το καταλαβαίνεις, αλλά κάτι μου λέει ότι το δείχνεις κάπως επιφανειακά. Νομίζω ότι δεν έχεις κάνει κάτι επειδή δεν σου έχει δοθεί η ευκαιρία, και όχι επειδή δεν θέλεις να απιστήσεις. Ακόμα δεν έχεις σημάδια να το επιβεβαιώσεις, όπως λες. Τότε δεν έχεις μπει ακόμα σε πειρασμό, και οι δηλώσεις σου – σόρι – δεν έχουν αξία. Αυτό δεν το λέω για σένα, το πιστεύω για όλους μας. Αν σου έρθει στο πιάτο και πεις όχι, τότε μάλιστα. Θα φανεί τι προτιμάς.
Τώρα για τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό, δεν χρειάζεται να βάλουμε ταμπέλα και να τον προσδιορίσουμε. Πάντως δεν είσαι 100% στρέιτ και το ήξερες από πάντα. Αν είσαι 99% ή 90% ή 13%, δεν έχει και πολλή σημασία, έχει; Ευτυχώς δεν σου ζητάει καμία υπηρεσία σχετική δήλωση, για να αγχώνεσαι.
__________________
6.
Γεια σου Α, μπα μου! Θα ήθελα να πω τη δική μου ιστορία, μήπως και κάνει καμιά διαφορά σε καμιά άλλη κοπέλα:
Δουλεύω σε ένα μεγάλο οργανισμό του εξωτερικού με γύρω στους 500 υπαλλήλους στο δικό μου κτήριο. Από διάφορες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο. Είμαι από τις μικρότερες ηλικιακά και το ανάστημά μου με κάνει να φαίνομαι ακόμη πιο μικρή. Μόλις πρωτομπήκα εδώ, η πρώτη επαφή ήταν με τον τύπο που κανόνισε το συμβόλαιο και με τους υπεύθυνους υπολογιστών, οποίοι έπρεπε να μου δώσουν κωδικούς να μου εξηγήσουν πώς λειτουργεί το σύστημα και άλλα γενικά. Ένας από αυτούς στις επόμενες μέρες με προσκάλεσε για καφέ στο διάλειμμα στην καφετέρια του κτιρίου και από τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε για καφέδες στα διαλείμματα και να κουβεντιάζουμε. Παντρεμένος άνθρωπος με δυο παιδιά, ζούσε στη νέα χώρα καιρό, ήξερε πού να πάω να γραφτώ εκεί, πού εδώ κτλ. Οι κουβέντες μας ήταν κάπως έτσι. Γενικές και αόριστες. Μια μέρα, κάναμε party στο δικό μου τμήμα και ήρθε. Ήπιαμε όλοι μαζί, μια χαρούμενη ατμόσφαιρα. Αυτός ήπιε μάλλον λίγο παραπάνω και άρχισε να εκφράζει γνώμες φαλλοκρατικές. Μεταξύ άλλων και παρουσία και άλλων συναδέλφων (ανδρών) μου είπε ότι έχω ωραία πόδια, τα οποία και κοιτούσε έντονα και όταν εγώ τον αγνόησα και γύρισα απ' την άλλη μη ξέροντας τι να πω, αυτός χάιδεψε το πόδι μου. Εγώ σοκαρίστηκα και του έσπρωξα το χέρι λέγοντάς του δυνατά "τι νομίζεις ότι κάνεις;" Και αυτός με αναίδεια και ηλιθιότητα: "Ε τι; Γι' αυτό δεν φοράς φούστα; Για να τα βλέπουμε; Ή είσαι μόνο "βλέπετε και μην αγγίζετε;". Δεν γέλασε κανένας από τους άλλους 1-2 άνδρες εκεί. Εκείνη τη στιγμή θόλωσε το μάτι μου Α, μπα. Θόλωσε. Στ' αλήθεια. Και δυνατά άρχισα να λέω: "Τι νομίζεις ότι κάνεις; Ποιος νομίζεις ότι σου δίνει το δικαίωμα να μου αγγίζεις το πόδι; Αυτό είναι παρενόχληση. Και πόσο ηλίθιος είσαι να νομίζεις ότι επειδή φοράω φούστα έχεις δικαίωμα να με αγγίζεις ή ότι φοράω φούστα για να με κοιτάς εσύ; Πόση αξία νομίζεις ότι έχεις; Για κάποιους σαν και του λόγου σου δικαιολογούνται ακόμη οι βιαστές, για αυτό γυναίκες δεν μιλούν" Και άλλα πολλά είπα Α, μπα. Και δυνατά. Και δεν με ξαναπλησίασε. Και μίλησα και στην υπεύθυνη. Της είπα το και το. Και τον κάλεσε και του έκανε παρατήρηση. Μήνες μετά άρχισα να κάνω παρέα με μια κοπέλα από τη δουλειά. Στην κουβέντα επάνω, και μετά από καιρό γνωριμίας, μου είπε για τον τάδε που μια μέρα σε ένα party της άγγιξε το πόδι και όταν αυτή αντέδρασε της είπε τα ίδια όπως και σε μένα. Ο ίδιος τύπος, άλλη κοπέλα, ίδια κατάσταση. Αυτή δεν μίλησε σε κανένα. Και σκέφτομαι ρε σεις κορίτσια, μιλήστε, θυμώστε, θυμώστε πολύ, μη φοβηθείτε! Μιλήστε και θυμώστε και φύγετε. Δεν είναι πάντα εύκολο, δεν είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο. Αλλά θυμώστε και μιλήστε. Κάπου, κάποιος θα ακούσει, θα βοηθήσει. -όποια και να 'μια
Δε νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι.
__________________
7.
Αγαπητή Α,μπα, θέλω να μιλήσω για τους demisexuals. Απλά να πω πως υπάρχουμε. Τις προάλλες διάβαζα μια ερώτηση κάποιου που η κοπέλα του ήθελε να περάσει καιρός πριν κάνουν σεξ, ήθελε να νιώσει πρώτα συναισθηματικό δέσιμο, να νιώσει "ερωτευμένη". Χωρίς να κατηγορώ κανέναν για αυτό, οι απαντησεις, τόσο η δική σου, όσο και των αναγνωστών, περιστρεφονταν γύρω από τα "είναι συντηρητική", "διαχωρίζει το κορμί της από το μυαλό της", "θεωρεί το σεξ κατι κατώτερο, βρώμικο" , "ίσως την έχουν βιάσει στο παρελθόν". Δεν ξερω τι ίσχυε για εκείνη την κοπέλα. Ξέρω τι ισχύει για μένα. Ο κόσμος γνωρίζει σε γενικές γραμμες την ύπαρξη των asexuals, κατανοώντας ότι υπάρχουν άτομα χωρίς καθόλου σεξουαλικές ορμές. Για τους demisexuals όμως δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς. Είμαστε κι εμείς, όμως, που έχουμε σεξουαλικές ορμές μόνο αφότου δεθούμε συναισθηματικά με τον άλλον, μόνο αφού περάσουμε χρόνο μαζί, αφού μοιραστούμε πράγματα, αφού συνηθίσουμε το σώμα και την παρουσία του άλλου. Δεν είμαστε συντηρητικοί. Δεν θεωρούμε το σεξ βρώμικο. Απλά έτσι εχουμε γεννηθεί. Δε μπορώ να σκεφτώ "τι σέξυ άντρας", βλέποντας κάποιον στο δρόμο. Θα πω "όμορφο πρόσωπο/σωμα", όπως θα πω "όμορφος πίνακας η Μόνα Λίζα". Το "σέξυ" θα μου βγει αφού βγούμε, αφού τον γνωρίσω, αφού τον συνηθίσω, και ίσως αφού τον ερωτευτω (ποικίλλει αυτό). Πολλές φορές, οι demisexuals δε γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι την κατάσταση τους, και είτε κατηγορούν τον εαυτό τους για "ψυχρότητα", είτε εξαναγκάζονται σε, πρόωρη γι'αυτους, σεξουαλική επαφή, για να ικανοποιήσουν το σύντροφο τους. Για χρόνια προσπαθούσα να "φτιάξω" το "προβλημα" μου, πριν μπω στη διαδικασία να καταλάβω, κι αυτό γιατί δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση. Ήθελα, λοιπόν, να τα γράψω όλα αυτά εδώ, με δεδομένο ότι σε διαβάζουν πολλοί άνθρωποι, όλων των ηλικιών. Ευχαριστώ, και συγγνώμη για την απουσία ερώτησης. Εύχομαι σε όλους μια όμορφη μερα!
Αγαπητή φίλη, ευχαριστούμε για την πληροφορία. Πράγματι δεν ήξερα τον όρο. Ψάχνοντας σχετικά, βρήκα τον όρο Gray asexuality, ή gray-sexuality, για τους ανθρώπους που βρίσκονται στο φάσμα μεταξύ των σεξουαλικών και εντελώς ασεξουαλικών, που μου φαίνεται λογικό, γιατί πλέον νομίζω ότι η ιδέα του φάσματος – σε αντίθεση με το συν και πλην και των διπόλων – σε σχέση με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα έχει γίνει παραδεκτή. Είναι πολύ νέος όρος της έρευνας, σε χρόνους «έρευνας» έχει κρατήσει περίπου ένα δευτερόλεπτο, αλλά χαίρομαι για την αφορμή και θα το παρακολουθήσω.
Για την υποκατηγορία (;), παραλλαγή (;) ή όπως αλλιώς προσδορίζεται, των demisexuals, που υποστηρίζουν ότι είναι μέσα στους gray που όμως κάνουν σεξ αφού νιώσουν συναισθήματα, βρήκα πληροφορίες μόνο από υποκειμενικές, περιστασιακές πηγές. Η μόνη αναφορά στο θέμα που υπάρχει σε κείμενο που περιλαμβάνει κάπως πιο αντικειμενικούς όρους και πιο πειστικές μελέτες είναι σε εργασία μεταπτυχιακού σχετικά με την gray asexuality, και η αναφορά είναι "σε αυτή την εργασία δεν περιλαμβάνεται η demi-sexuality" και για τον ορισμό παραπέμπει σε λήμμα του AVEN-wiki από το 2013, που είναι το The Asexual Visibility and Education Network.
Οπότε, χωρίς να θέλω να ακυρώσω αυτό που αισθάνεσαι, δε νιώθω ότι πρέπει να δεχτώ την ύπαρξη των demisexuals όπως δέχομαι την βαρύτητα. Θα περιμένω την εξέλιξη της έρευνας παρακολουθώντας και τις αντιρρήσεις. Αν υπάρχει σχετική έρευνα και δεν την βρήκα, παρακαλώ πείτε στα σχόλια.
σχόλια